พระกริ่งเกิดจากความเชื่อเรื่องของการรักษาโรค เป็นตัวแทนของพระไภสัชยคุรุพุทธะ พระผู้มีปณิธาณในการช่วยเหลือผู้อื่น พระผู้บำบัดทุกข์ให้แก่มหาชนและช่วยให้คนทั้งหลายพ้นทุกข์ ซึ่งเป็นคติความเชื่อของพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน แต่ได้กระจายแนวความเชื่อมายังพุทธศาสนิกชนชาวไทยซึ่งนับถือพระพุทธศาสนาฝ่ายเถรวาทมานานแล้ว มาในรูปของพระกริ่ง เป็นเครื่องที่เป็นตัวแทนในการรักษาโรค เมื่อมีผู้นิยมมากขึ้นก็ต้องซื้อขายกันตามความต้องการ จนกลายเป็นพุทธพาณิชย์ในสังคมไทยในปัจจุบัน การมีพระไภสัชยพุทธะหรือพระกริ่งไว้ประจำตัว บวกกับความเชื่อว่าสามารถจะรักษาโรคภัยไข้เจ็บและป้องกันอันตรายได้ ทำให้มีการสร้างพระกริ่งขึ้นมาหลายสำนัก