De Heere oefent dat vertrouwen in de praktijk. Met een bijzondere belofte voor het tijdelijke en/of eenvoudig met de belofte in Zijn Woord voor het geestelijke (Zing vrolijk gij onvruchtbare). Het is altijd om je vlees te kruisigen en om je vaster aan Hem te maken. Aan je Anker dat ingegaan is. Zijn voorzienigheid wordt gezien op de berg des HEERE. Daar waar Hij voorzien heeft in een Lam. Zijn Zoon. Voor vijanden. Kan Hij dan nog iets verkeerd doen als dat Zijn hart is? Ook verder in het dagelijkse leven... dan kan ik toch alleen nog maar verkeerd denken/doen en Hij alleen maar goed? Het geloof is een afdruk van het geloof van de Heere Jezus. Hij heeft door lijden gehoorzaamheid geleerd. Het hele Woord stond vol van Hem maar ook van de beloftes aan Hem. Toch werd Hij verlaten. Maar Hij heeft op Zijn Vader vertrouwd en is niet beschaamd geworden. Door de dood heen. Om te leren op Zijn zuivere geloof te zien. En Zijn gezalfde kinderen onderwijst Hij ook in de praktijk om door het aardse/zienlijke heen het onzienlijke te verwachten: De vader aller gelovige, Abraham, maar ook Jozef of Paulus. Juist in de weg van een belofte (geestelijk of praktisch) wil de Heere je louteren om je van je eigen gedachten af te krijgen en Hem op Zijn Woord en Zijn manier van vervullen daarvan te vertrouwen. Om je te oefenen in niet voor jezelf leven maar je te laten leiden. Tot den tijd toe dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd. Hij werkt er op aan dat straks iedereen, die gekocht is door het Lam, het lied van Mozes en het Lam zal zingen. Omdat Hij je als Lam, door het oordeel van God heen, meegenomen heeft én ook als Leeuw de Zijnen door de oordelen over deze wereld heen zal leiden/vasthouden.