พรานสุขก็เกินเห็นแล้วไม่ทักว่าอย่ากินเชื่อมั่นตัวเองเกินเหตุ เกลียดพรานสุขมากทะนงตัวเกินไปคิดว่าตัวเองเก่งจะเอาอยู่

ชอบเรื่องป่า ขัดใจตรงพรานรู้ไม่ห้าม มั่นใจเกินไปว่าเอาอยู่ ไม่รู้แล้วสูญเสียยังพอเข้าใจ

รอบนี้พรานโครตพลาด แถมยังโครตไง่อีกคิดว่าตัวเองแน่เอาอยู่ คนเก่งจริงๆ คือเขาจะไม่ให้กินตั้งแต่แรก การป้องกันแต่แรกง่ายกว่าการตามแก้ทีหลัง

ถ้าเป็นเรื่องจริงพรานนี้จิตรใจทำด้วยอะไรเห็นแต่ปล่อยผ่านเพียงเพราะว่าความอยากรู้ของตัวเองชีวิตคนถึง5คนเลยนะ

ชอบมากๆค่ะ

ชอบเรื่องในป่ามากๆ

ถ้าคิดกลับกัน คือ ทำไมถึงไม่ให้ทหารพราน (จ่าโซ) เป็นคนออกไปตามคนมาช่วย แล้วให้พรานสุข อยู่เฝ้าทหารหนุ่ม ทั้ง 5 คนแทน ถ้าเป็นกรณีดังกล่าวนี้ เพื่อนๆ คิดว่า พรานสุขคนเดียวจะเอาอยู่ไหม ทหารทั้ง 5 คนจะตายทั้งหมด ไม่รอดสักคน เหมือนเดิม หรือมีคนเหลือรอดบ้าง

สนุกมากๆๆๆๆค่ะ

ความผิดของพรานด้วยแหละ ที่เห็นสองผัวเมียทำอะไรกับอาหารและเหล้า ก็น่าจะบอกพวกเพื่อนร่วมงาน ยังจะปล่อยให้เพื่อนร่วมงานกินอีก

เรื่องสนุกแฟนตาซีจริง คิดตามเรื่องลุ้นตามว่าจะเฉลยว่า คือ อะไร ให้เครดิตผู้เล่่าเล่าดีมาก

รายละเอียดเยอะมาก 😮

ชอบค่ะ แต่เล่าเร็วมาก คิดตามไม่ทัน

สนุกมากค่ะ ตอนนี้ยังมีไหมหมู่บ้านนี้ น่ากลัว

เรื่องนี้สนุกมากึครับ

ชอบเรื่องเล่าป่าและปอบค่ะ

ความผิดนายพรานรู้ทั้งรู้ ยังปล่อยให้เรื่องเกิดขึ้นมาได้ ประมาทเกิน

เรื่องแปลก สกดคนฟังได้เลยค่ะ ชวนติดตาม..ชอบเรื่องป่ามาก มาเล่าอีกนะคะ

คนอะไรมีปืนปล่อยให้หมาขึ้นมาได้....ถึงกับปีนเสานี่มันก็ต้องยิงร่วงเเล้ว

้เห็นผิดปกติตั้งแต่เเรกแต่ก็ปล่อยไห้เกีดเหตุมีคนตายตั้งห้าคน

จะเป็นยังไงถ้าแบ่งอาหารให้ตั้งแต่แรก??

เรื่องเกึ่ยวกับเหล้าป่าก็มี คือกินแล้วเมามว๊ากกกกก....หยอกเล่นเด้อสู

พรานฉลาดพอมั้ยเนี่ย

แปลกนะทำไมจ่าโซไม่ยิงแต่แรก ปล่อยให้ขึ้นมา

💙💙

คุณก็อย่าคิดมากเกินไป ว่าต้องใช้คำที่เป็นทางการ แบบนักวิชาการ คือ อย่าไปจริงจัง หรือซีเรียสกับคำศัพท์ ที่ใช้เรียกนักเลย ผู้เล่าก็คงจะเคยชิน กับการเรียกชื่อ คนที่อาศัยอยู่ บนภูเขาหรือบนดอย ว่าคนส่วนใหญ่คงเป็น ชาวกะเหรี่ยง และมันก็เรียกได้สะดวก และคล่องปากมากที่สุด เพราะว่ามันค่อนข้างได้ยินบ่อยจนคุ้นปาก คุ้นหู เหมือนที่คนส่วนใหญ่ เรียก ผงซักฟอก ว่า แฟ้บ หรือเรียก บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ว่า มาม่า นั่นแหละ ปล. บางทีคนที่ไปเจอเรื่องนี้มา (จ่าโซกับพรานสุข) อาจไม่ได้ถาม 2 คนผัว-เมีย และก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าเป็นชาวเผ่าอะไร หรือตัวพวกเขาเองเรียกตนเองชื่อหนึ่ง แต่คนข้างนอกเรียกอีกชื่อหนึ่งก็ได้ (เราคนไทยพื้นราบ ตั้งชื่อให้เขาเอง เสร็จสรรพ เขาอาจชอบหรือไม่ชอบก็ได้) เหมือนเราเรียก คนกัมพูชา ว่า เขมร แต่เขมรไม่ชอบ อยากให้เรียกว่า กัมพูชา ส่วนเขมรก็เรียกคนไทยว่า เสียม แต่คนไทยบางคนก็เฉยๆ บางคนก็ไม่ชอบ อยากให้เรียกว่า ไทย เป็นต้น

ต้องโทษพรานสุข คุณประมาทเอง

ขอบคุณค่ะได้ความรู้สนุกน่ากลัวมากค่ะ

แทนที่พรานจะห้ามกินตั้งแต่ทีแรก

เรื่องนี้คงเป็นตาบาปของนายพรานอีกนาน

จากประสบการณ์ฟังมาหลาย100เรื่อง เรื่องนี้เหมือนแต่งยังไงไม่รู้ เขาจะขึ้นบ้านมาแล้วบรรไดก็ไม่มีให้ปีน ปืนก็ถืออยู่กับมือ ขึ้นเสาบ้านมาทำไมจ่าถึงไม่ยิงสวน อัตรายมาถึงตัวแท้ๆสมควรคับไม่ได้ซ้ำเติมคับ ถ้าเป็นเรื่องจริงเรื่องเกิดปีไหนคับ แล้วเป็นข่าวไหม

พรานก็เนาะ ห้ามเขากินตั้งแต่ครั้งแรกก็จบ แต่นี่ปล่อยให้กินน้ำลายเฉย

อารัมภบทนานเกิน😂😂

กะไว้ละ ว่าสักในห้าคนนั้นคนต้องพูด อื้ม พราน ทำท่าว่าเก่งเอาอยู่ ปล่อยให้ห้าคนกินไป มีของแก้ ป๊าด แก้ไรไม่ได้เลย หาว่าไข้ป่าจ้อย

เรื่องน่าฟังนะ แต่ฟังไม่ทันครับ เล่าเร็วเกิน

พรานรู้แต่ไม่ห้ามเลย น่าสงสารทั้ง5คนที่ต้องมาตาย

😀

ปอบยายเมี้ยน ปอบตาเปีย

เล่าได้ดีมากๆ และเรื่องนี้น่ากลัวมากนะ

เห็นมันถุยน้ำลายใส่ยังไห้น้องๆกิน.แทนที่จะห้าม และปัดทิ้ง

พรานสุขไม่ป้องกัน คิดว่าตัวเองเก่ง แต่สรุป5ศพ

พราน ไหน ว่า เอาอยู่😢

เนื้อแห้ง คือเนื้ออะไรหว่า หุหุ

พรานรู้แต่ไม่ห้าม

👻

คล้ายๆเรื่องเล่าในช่องใหญ่ ทีมีหมู่บ้าน คนกลายเป็นหมาตัวใหญ่ได้ แต่ผมจะชื่อเรื่องไม่ได้

พานให้กินทำำมทั้งที่เห็น

คนเล่า ถ้าไม่แน่ใจเรื่อง อย่าเรียกชื่อชนกลุ่มน้อยตรงๆ ... ถ้าผมเป็นกระเหรี่ยง ผมบอกเลยคุณเสียมารยาทมากที่พูดแบบนี้ ให้เรียกชาวไทยภูเขาไป เพราะในภาคเหนือไม่ใช่มชนเผ่าเดียว และชนเผ่าที่เล่นของไม่ใช่แค่กระเหรี่ยง แต่มีทุกเผ่า และดูจากที่เล่ามาไม่น่าเป็นกระเหรี่ยง ภาคเหนือมีทั้ง ม้ง มูเซอ ลีซอ เมี่ยน ละว้า คะฉิ่น จีนฮ่อ ปะหล่อง กระเหรี่ยงก็แบ่งเป็นหลายกลุ่มทั้งกระเหรี่ยงแดง ปากะญอ อื่นๆ คนที่เข้าป่า เข้าดอยเค้าจะรู้ธรรมเนียมกันดี เล่าแบบนี้เหมือนจะใส่ร้ายพราน พรานจริงๆไม่รู้หรอก แต่แค่สงสัย เวลาสงสัยอะไรในป่าเตือนกันยากมาก เค้าจะพร่ำสอนก่อนเข้าป่าอยู่แล้วว่า ห้ามทำอะไร ควรทำอะไร ไม่ควรทำอะไร และเค้าจะไม่สอนหรือบอกกันอีก เมื่อก้าวเข้าสู่ชายป่าแล้ว คือแทบจะไม่พูดกันเลยถ้าไม่จำเป็น บางทีก็งงไอ้พวกไม่เคยเข้าป่า คงเคยแต่นอนอุทยานมั้ง บางเผ่าเข้าไปขอพักในหมู่บ้าน ถ้าเค้าให้กินอะไรต้องกินเป็นมารยาท ไม่กินกลับกลายจะเป็นโดนเล่นของต่อจากนั้น แล้วปากอย่าพูดอะไรไม่ดีเด็ดขาด บางทีแค่ซุปซิบเค้าก็รู้ เสือสมิงที่บางคนกลัวนักหนา บางทีก็เป็นคนในหมู่บ้านที่มีพระคุณกับหมู่บ้าน หมีสมิงก็มี เจ้าป่า เจ้าเขา เจ้าน้ำที่คนๆไหว้ บางทีก็เป็นเปรต เป็นผีโปกกระโหล้งก็มี ทุกอย่างมันเกิดจากคน ไม่ได้เกิดจากป่า ..... ฟังพวกนักท่องอุทยานแล้ว รู้สึกหงุดหงิด... จำไว้เข้าป่าอย่าฝืนพราน พรานจะสอนและบอกก่อนเค้าแล้ว เค้าจะไม่สอนในป่า บอกในป่า ขนาดเวลาเค้าพาลูกตัวเองไป เกิดอะไรขึ้นยังต้องหิ้วมา...ในหมู่บ้านก่อน เพราะเค้าไม่ได้รู้ทุกเรื่อง ส่วนใหญ่เรียนจากประสบการณ์ ไม่ใช่เรื่องเล่าแบบพรานขี้เต่อ...สมัยนี้

นั้นผีกะดง

พราน หลงตัวเอง มันผิดปกติ ก็ไม่ห้าม มีอะไรในโลกนี้ที่ไม่รู้เยอะแยะ

ทำไมผมฟังในเดอะโกสกับเดอะช๊อคคุนภาพเสียงเดอะโกสดีกว่าเห็นๆอะ ครับ

ทำไมจ่าโซ ไม่ยิงบ้างเลยเนาะ

พรานประมาทมาก เอาชีวิตคนมาล้อเล่น ไม่มืออาชีพ

ชอบมากๆค่ะ

เรื่องนี้อาจจะจริงเมื่อก่อนมีชนเผ่ากินคนที่myanmarคนเล่านี้มีวิชาอาคมคนธรรมดาทำอะไรไม่ได้