❤

💫

Ucsuz- bucaqsız yaşıllığın ortasındayam. Tək ağacın altında. Əlimdə qələmim və dəftərim. Səni gözləyirəm... və sənə yazıram. Səma masmavi, buludlar sevinərək qaçırlar, külək isə gəzir ətrafımda. Sanki sənin qoxunu gətirib mənə içimə çəkirəm səni. Qəf hər yer qaranlıq oldu, sonra isə üzümə qondu sanki günəş. Sən gəlmisən arxadan, yenə gülümsəmənlə. Sarmaşıq ağaca dolanantək sarılıram sənə mən, sanki birdə gəlməyəcəksənmiş kimi, görməyəcəkmişəm səni. Qəfil ayılıram, heç sən yoxsan. İtmişəm, yox olmuşam xəyallarda. Zülmət səmanın altındayam əslində, buludlarsa düşməncəsinə çarpışır,qorxuram. İldırım sarmaşıq tək boğazıma dolanacaq, yox edəcək məni sanki. Qorxuram. Havadan ölüm qoxusu gəlir, nəfəs almaq istəmirəm.. Hər gün bu cür sən olan dünyada sənsiz yaşayıram mən İnsanlar öldükdən sonra cənnətə yoxsa cəhənnəmə gedəcəklərini düşünürlər. Heç düşünən varmı ki, bəlkə ölmək elə yaşamaq deməkdi. Bəlkə elə indi ölüyük biz, hisslərimiz və düşüncələrimiz artıq olmayanda yaşayacayıq, bəlkə elə cənnətimizi, cəhənəmimizi özümüz elə indi öz əllərimizlə yaradırıq. Yaşamaqsa ölməkdən sonra gələcək, əbədi yaşamaq, indi cəzamızı çəkdikdən sonra. Sən isə mənə cənnətin xəyalını qurdurub cəhənnəmimi yaradan,baxdığım hər yerdə heç zaman olmayan amma mənim hər zaman gördüyüm yaşamımsan indi. Göy üzümdəki ulduzlarımı oğurlayan, məni qaranlığa qərq edənsən. Günəştək parlayırsan, isidirsən hər kəsi, amma mən üşüyürəm görəsən bəs nədən. Bəlkə sənin dünyanda mənə yer yoxdur, bəlkə mənim kiçik dünyama sığa bilməzsən heç zaman sən. Bəzən dalıb gedirəm uzaqlara, sən olan yerlərə, əllərim hərəkət edir, qulağım isə dinləyir nəyisə, kimisə... Amma gözler, səni görür o uzaqlarda, burada olmayan ve olmayacaq səni. Düşünürəm, o isti əllərin birdəfə toxunsa əllərimə, əridərmi qəlbimdə həsrətindən dağa dönmüş buzları? Dinləyərmi bu qulaqlar mənim üçün yazdığın şeirləri, görər mi bu gözlər mənə baxan gözlərini? Düşünürdüm səni görənədək, yoxluğunu hiss edənədək, mümkünsüz heç nə yoxdur. Amma sən mənim ən böyük mümkünsüz qeyri mümkünlüyümsən. Sənə yazıram son dəfə, xəyallarımdakı, qəlbimdəki , daim ən uzağımda olan yaxınımdaki sənə.... Bağırmaq, hayqırmaq istəyirəm, sonra isə sonsuzadək susmaq. Yoxluğun kimi yox olmaq istəyirəm. Heç bu dünyada var olmamış kimi, heç kimin həyatına girməmiş kimi, birdaha xatırlanmayacaq qədər yox olmaq. Son dəfə yazıram sənə, istərdim sonsuz olsun bu, hər gün oxumağın üçün sənə yazım. Hüznlə yox, sevginlə ,xoşbəxtliyimizlə və ən əsası səninlə. Unutmalıyam səni, düşünməməliyəm, buna məcburam. Səni yad biriylə görmək, onunla xoşbəxt olduğunu, ona baxdığını, gözlərinin içinin güldüyünü görmək var gələcəkdə. Bəlkədə o gələcək mənim üçün gəlməyəcək bilmirəm, amma sənin üçündə gəlməsin istərdim. Hər zaman tək olduğunu görmək istərdim. Şeirlərinin kimsəsiz qaldığını bilmək istərdim. Bəstələrini səndən başqa heç kimin dinləmədiyini duymaq istərdim. Və bir gün səni yanımda görmək istərdim. Sonuncu dəfə yazdım sənə, bilirəm bu sondur. Başlanmayan başlanğıcın sonudur. Birdaha yazmayacam sənə, artıq danışmayacam sənsizlikdəki səninlə. Bəlkə bir gün gələrsən deyirəm amma olmayacaq onuda bilirəm. Qəlbimi, hisslərimi, duyğularımı, ruhumu burada dəfn edib cansız varlığımla gedirəm...

Allah Qorusun Var Olasan Halaldır Uğurlar.Ay millət belə gənclərə baxıb niyə Layk vermirsiniz

Mohteshemdi!

Çox bəyəndiyim bəstələrdən biri!

Mohtesem

Bravo!☺️

ela 👍😊

👍