شیخ اکبر محیی الدین عربی در این فصل آغاز به شهادت و‌گواه گرفتن برای باورهای خودش می‌گیرد تا به سنت انبیاء الهی عمل کند زیرا به طور مثال حضرت هود علیه السلام خداوند را و مشرکین هم عصر خودش را گواه می‌گیرد که من از این عقاید و شرک شما بیزارم.
ابن عربی از این نمونه برداشتی را بازگو می‌کند که خوب است انسان برای باورهای خودش گواه بگیرد تا در روز قیامت که خداوند همه را احضار می‌کند و شهادت می‌خواهد موجودات دیگر به باورهای سالم شخص گواهی بدهند.
این باورهای ابن عربی همان یافته‌هایی است که ایشان در اثر سیر و سلوک درک کردند. نه اینکه ایشان با علوم نظری این باورها را قبول کرده‌اند. میان باور عارف و یک متفکر زمین تا عرش فاصله است. عارف با تمام وجودش حقایق را درک می‌کند اما یک متفکر فقط صورتی از آن حقیقت را در ذهن خود پرورش می‌دهد و در واقعیت امر فکر آن متفکر چیزی دیگری است که مرتبط به آن حقیقت نیست.
#تصوف #عرفان #مراقبه #اسلام #یوگا #سیروسلوک #خداشناسی #طریقت #سکوت #خودشناسی #معرفت_نفس #ابن_عربي