(Yazıda geçen Gavs hazretleri, şu an Adıyaman Kâhta Menzil köyünde ikamet buyuran Gavs’ı Sani Seyyid Abdulbaki hazretlerinin mübarek babalarıdır.)
Hacı İdris aslen Siirtli olup, Gavs Seyyid Abdulhakim El Hüseyni hazretlerinin yakınında hizmetinde bulunmuş güzel bir sofiydi.
Karlı bir günün sabahı Kasrik’e gittim, köye vardım. Elime birkaç ilaç kutusu verdiler. Dediler Hacı İdris, Gavs Hz.lerinin tansiyon hapları bitti. Git Siirt’ten al gel. Mübareği ziyaret etmeden tekrar geri döndüm. Siirt’te tanıdık bir eczaneye gittim, ilaçları aldım tekrar Kasrik’e doğru yola koyuldum. Fakat bu arada mevsim kış ve aralıklarla kar yağıyordu. Vakit geçtikçe kar şiddetini iyice arttırdı ziyaretten Baykan’a kadar kendimi zor attım. (Veysel Karani Hz’nin türbesinin bulunduğu yere ziyaret deniliyor). Bu arada Baykan’dan öteye Bitlis’e kardan tipiden gitmemin imkânı yoktu .Yola devam etmek mümkün değildi.
Baykan da tanıdığım fırıncı bir arkadaşım vardı (Ammo Kıtta adında). Benden yaşça büyüktü onun yanına gittim. Hayırdır İdris, bu karda kışta ne işin var? Ben ona durumu izah ettim. İdris bu hava da gidemezsin. Bu akşam kal misafirim ol ,akşam fırını kapatır bize gideriz. Sabaha Allah kerim dedi.
Ben tamam deyip akşam namazını kılmak için camiye gittim. Namazdan sonra rabıtaya kaldım, imam beni beklemiş. Ben rabıtadan çıktığımda imam dedi ki:- Hacı sen yabancı mısın? Evet dedim. İstersen bu akşam burada kal dedi. Soba var, şurada odun var. Bir kaç battaniye ve eski halılar var. Onları üstüne atar yatarsın. Yatsı namazından sonra sen cemaatten geride kal ben sana anahtarı veririm, burada yatarsın. Sabah cemaat gelmeden sen bir yerde saklan, cemaat geldikten sonra sende aralarına karışırsın, kimse farkına varmaz inşallah.....