Ηπειρώτικο παραδοσιακό τραγούδι της αγάπης. Χορεύεται ως ιδιότυπο τσάμικο της περιοχής των Μαστοροχωρίων Κόνιτσας, και αποτελεί κατ' ουσίαν μια πατινάδα του αρραβώνα. Είναι γνωστό σε όλη την πολιτισμική ενότητα, αλλά προέρχεται από το χωριό Ασημοχώρι (παλιό Λεσκάτσι). Τα λόγια του είναι γνωστά και διαδεδομένα και σε άλλες περιοχές του Ελληνισμού. Στο κλαρίνο και στο τραγούδι ο αείμνηστος, εκπληκτικός Μιχάλης Πανουσάκος.
Οι στίχοι:
Αϊ για φέξε φεγγαράκι μου, να πά(ν)ω στην αγάπη μου
φέξε ψηλά και χαμηλά, γιατί 'ναι λάσπες και νερά.
(φέξε και χαμηλότερα να πάνω γρηγορότερα)
Εγώ φωτάω ως το πρωί, ποιος έχ' αγάπ' ας πάει να δει
ας παν να ιδούν τα μάτια μου, πως τα περνά η αγάπη μου
μην ηύρε αλλού και αγάπησε και μένα μ' απαράτησε.
(Ποιος το ΄πε Νικολάκη μου, δε σ' αγαπώ πουλάκι μου)
Αν στο ΄πε ο ήλιος να μη βγει, τ' άστρο και αυτό να μη φανεί.