Ik begrijp niet hoe mensen de situatie van nu kunnen vergelijken met die van de bezetting in 40-45. De verschillen zijn zo extreem groot, dat ik mij afvraag waar ik moet beginnen om dit uit te leggen. Alleen al het feit dat je opgepakt, gemarteld en gedood kon worden, omdat je in verzet kwam. De ongelooflijke wreedheden die er zijn gepleegd. De angst waarin gezinnen leefden, als onderduikers, maar ook in hun rol als onderduikadres. Dat is met niets te verglijken met nu, omdat je geen mondkapje wilt dragen. Kijk eens naar Belarus, naar Myanmar, Syrië of Hongkong. Het lijkt dat vrijheid went. En als verwende kinderen schreeuwen ze nu dat ze hun vrijheid kwijt zijn. Heb respect voor de mensen die voor ons gesneuveld zijn, verzetsmensen en geallieerde soldaten. Laat zien dat hun offer waard bent. Vier de vrijheid! En herdenk op 4 mei.

Afgelopen weekend werden we ook als varkens in een bus geladen omdat we 'leven', wat dat betreft is er niks veranderd