شاعر قرنها روحشان شاد و خُرم باد، از برنامه هایی دل انگیز شما جهان سپاس و امتنان ، بسیار برنامه ناب وشنیدنی زنده و سلامت و موفق باشین عزیزان اهل دل 🇦🇫💚🇦🇫
@asadullahashna92514 жыл бұрын
کامگار و سر فراز باشین بانوی معزز و گرامی
@zabiullahibrahimmi7624 жыл бұрын
تشکر میکنم از نشر ابن غزل مقبول استاد محترم و ماری جان مطمئن
سلام شکریه جان عزیز تشکر بسلامت باشین ( asadullahashna227@gmail.com)
@user-yj4tw9rm5d Жыл бұрын
عر فا ن و تصو ف ۳ ۲ ۰ ۲ 😂
@user-yj4tw9rm5d Жыл бұрын
ا د بیا ت دری ۳ ۲ ۰ ۲ 😂
@salimsalem5103 жыл бұрын
خانم نهایت گرامی این شعر حضرت بیدل را ، که در درازای تاریخ معاصر درست نخوانده اند ، شما هم نادرست باز گویی میکنید: تو کریم مطلق و من گدا چه کنی جز این که بخوانییم نخوانییم درینجاه معنی نمی دهد. درینجا التجاه کننده می گوید ، درین جهان فقط یک دربار است و آن دربار تو، دربار دگری وجود ندارد که تو مرا درانجاه برانی، پس تو مجبوری ، مرا بپزیری، دربار دیگری وجود ندارد ،که مرا از خود رانده و درانجاه بفرستی. این شعر عرفانی را متاسفانه از از زمان های استاد رحیم بخش غلط خوانده وهیچ کس در عمق آن نه اندیشیده است. من هم به آن خود نرسیده ام. یکی از شاعران وزمین جایگاهی ، متأسفانه هنوز نا شناخته شده ، یکی از مریدان ادب بیدل همین را میگفت. وی یکی از استادان بی همتای دستور زبان دری بود و میگفت: کلمه جز نهی را نمی پزیرت. مثال: تو چه چارهء داری جز اینکه مرا بپزیری( درینجاه نه پزیری نمی تواند بکار برده شود) . امید است این خطای دستور زبانی و در فرجام ، نا سازگاری در زبان رسای بیدل بزرگ را ، پس از دست بدست سپردن نادرست این شعر بلند معنا را ،