❤

👏👏👏❤

Umiem przewidywać i lubię nowości. Szanuję też stare ❤ bukłaki😊. Dziękuję za zrozumiałe dla mnie treści. Lubię to. Niedziela. 2024-07-07. Ech! te stare bukłaki napełnione młodym winem pękały pod ciśnieniem i się smaczne wino wylewało. A taki młody bukłak z radością przyjmuje do swego wnętrza młode wino. Lubię takie mądre metafory. Są ponadczasowe i pomagają w życiu, gdy je rozumiemy. P.S. Jezu ufam Tobie.🌾🌾⚘️⚘️⚘️🌾🌾

🕊️❤️🐑🌱 tu i teraz dzieje się 😁

Serdeczne Bóg zapłać ❤ Błogosławionego dnia każdego 😇🙏🙏🙏

Dziękuję bardzo, dobrego dnia życzę

...nowe doświadczenie nowe bukłaki... "...nowe bukłaki na nowe doświadczenie..." 📢🤱👼🤗😇🤓💦🌋⭐🌞🕒🎪🐟🌲🦁💣💎💍⛰️👶🤰🐑🦅🌳🌄🕊️🥀🙂📢

Świetne słowa bardzo fajne słowa w szczególności o tym że trzeba iść z duchem czasu i pamiętając o najważniejszych przykazaniach dostosowywać wszystko do obecnej sytuacji i mierzyć wszystko no wymiarów dziękuję

A ja dziś z innej beczki. To wyrażenie "wziąć na tapet" choć poprawne, mi brzmi dziwnie. Próbuje też tak mówić i ktoś mnie zapytał, jaki tapet?😅 Kto tak mówi? To odpowiadam, Kramer😊 Potem jest zaintrygowanie, jaki Kramer? I tak się niesie Dobra Nowina w nowym bukłaku, czy też starym, jakoś nie robi mi różnicy, ważne, że jest❤

Tak 🧑‍🦳to ja muszę się zmieniać 🤔dzięki za SŁOWO i jego wyjasnienie 🤔czlowiek uczy się całe zycie ....i tak byc piwinno 🙏🏻🧑‍🦳dobregi wszystkim dia z Bogiem 💒💚

❤️😇🌹

❤😊

👍.Kiedy serce sie nawraca juz nic nie jest takie jak było😊. To proces wzrastania ziarna ktore przynisi owoc....... Ziarno juz nie bedzie tym samym ziarnem ale moze przynieść plon dwudziestokrotny, trzydziestokrotny stukrotny..... Odrodzi sie w plonie, nie bedzie takie samo bedzie inne w plonie. W plonie Miłości. Spieszmy się kochac jak nasz Mistrz Jezus Chrystus, ktory nas prowadzi do Krolestwa Bozego.I niewazne jaki plon dobra i Miłości przyniesiesz wszystkich czeka ta sama zapłata. Wypełniająca duszę po brzegi. Jezus Chrystus nam to obiecał. Nie trzeba rywalizować trzeba kochac Boga i ludzi😊. A tego się uczymy całe dane nam zycie. Wszyscy jesteśmy w drodze💕❤️ pozdrawiam cieplutko

Ja mam pytanie do SJ.Kim sa wybrani posrod 144000 i jaki jest ich cel?

Ale przecież Jezus nie zalecił wylewać starego wina do toalety, lecz kazał zachować zarówno stare, jak i nowe. Pochwalił też każdego znawcę Prawa Mojżeszowego, który dał się przekonać do Ewangelii, bo taki „wydobywa ze swojego skarbca rzeczy stare i nowe”. Wydaje się, że Jezus w ten sposób ostrzegł nas przed dwiema skrajnymi i równie zwodniczymi tendencjami, aby z samego faktu „zakonserwowania” albo (z drugiej strony) z samego „powiewu świeżości” nie robić bożków. Czy to nie jest właśnie problem, że dzielimy się często na fanatyków tradycji lub bezkrytycznych wyznawców wszystkiego, co świat (!) podsuwa nam jako atrakcyjną nowinkę? I chociaż prawda nie zawsze leży pośrodku, z pewnością nie definiuje jej w pełni to, czy coś jest stare, czy nowe! To, co mamy wydobywać ze skarbca, ma być po prostu DOBRE, a rok „produkcji” to raczej dodatkowa ciekawostka. To właśnie Jezus, nie tylko poprzez tę przypowieść, wskazał nam to, co dobre, wyznaczając taki sposób oddzielania ziarna od plew, by nie przeceniać (negatywnie lub pozytywnie) żadnej „daty produkcji”. W naszym porządku czasowym Jego wino jest nowsze, ale w porządku metafizycznym jest nie tyle nawet starsze, co wręcz odwieczne. Dlatego możemy „badać wszystko, a co szlachetne - zachowywać”. Badać możemy wówczas, gdy jesteśmy gotowi na to, że same powierzchowne oznaki - jak choćby starość - mogą niewiele mówić. Musimy wniknąć w dane zjawisko i sprawdzić, co jest w nim dobrego, a co wypadałoby odrzucić. Podobnie myli nas nie tylko „data produkcji”, ale też różne inne etykietki. Swojskość lub egzotyczność. Unikalność lub popularność itp. Mają one swój sentymentalny, pocieszny posmak, ale często nas mamią. Świat, który wielbi dziś seksualność, mówi w tym kontekście o „fetyszyzacji”. My, wielbiąc Boga, mówimy raczej o bałwochwalstwie. Wszystkie te drugorzędne cechy same z siebie nie dotykają bowiem sedna. Sedno wskazuje Jezus. Całą swoją nauką, misją, Sobą. Bo tak naprawdę nic, co dobre, na dobrą sprawę nie ma u nas „daty produkcji”! Stąd cudzysłów. Bo ma jedynie datę odkrycia. Odkrywamy to, co dobre i rozsiane w naszym świecie. W każdej dziedzinie życia. A skoro tak, to oznacza to, że wszystko, co dobre, czekało (!) na odkrycie, czyli jest odwieczne. My tylko to właśnie odkrywamy, więc nie ma zbytniego znaczenia, kiedy co zostało odkryte. I tak wszystko, co dobre, zostaje ostatecznie wskazane przez kierowanie się Ewangelią. Wino Jezusa pozwala na to, by docenić także „wino Mojżesza”, choć nie mamy ochoty pić ich na przemian w krótkich odstępach czasu. Kto jest na etapie „wina Mojżesza”, niech się w nim rozsmakowuje, by w końcu odkrył, że istnieje wino lepsze. Ponieważ wino Jezusa zawiera wszystko to, co również w winie Mojżesza było/jest dobre. Ktoś, kto wcześniej raczył się długo winem Mojżesza, potrafi to dostrzec, o ile zrobi sobie dłuższą przerwę. Nie przenosiłbym tego jednak na wszystkie światowe zjawiska. Tutaj nie zawsze mamy do czynienia z taką prawidłowością, że wszystko, co przychodzi jako „nowe”, jest tylko udoskonaleniem tego, co „stare”, więc to stare mamy całkowicie pożegnać, a przyjąć z otwartymi ramionami „nowe”. Przecież przy bliższym przyjrzeniu się różnym trendom pomaga nam nawet Kohelet, stwierdzając, że w istocie „nie ma niczego nowego pod słońcem”. Są stare grzechy w nowej odsłonie, są i stare cnoty w nowej odsłonie (bądź opakowaniu). Ich popularność lub niszowość są podobnie mało ważne, co i ich powab świeżości lub urok staroświeckości. Poklepmy po główce wszystkie te uroki, czary i powaby, ale nie dajmy im wejść sobie na głowę, a tym bardziej na ducha. Zapewne kultura, w której chrześcijaństwo było wiodącym motywem właśnie na poziomie kultury i władzy, miała swoje niemiłe skutki uboczne, a obecne czasy, w których chrześcijaństwo zostaje spychane do kąta, niosą ze sobą jakąś paradoksalną, wcześniej niedostrzeżoną wartość. Nie ulegajmy więc tym różnym urokom, ale bądźmy trzeźwi wspomnianym winem, a odkryjemy, co jest dobrem. Nawet jeśli identyfikujemy się jako bardziej staroświeccy, niech taka etykietka nie wyczerpuje istoty naszej tożsamości. Staroświeckość i nowoświeckość muszą się zawsze kłaniać wiecznoboskości. Jak to stwierdził C.S. Lewis: „Co nie jest wieczne, jest wiecznie nieaktualne”.