آیین خاکسپاری مردگان در آیین زرتشت
هنگامیکه شخصی می مرد هیچکس حق نداشت بدان دست زند؛
در غیر اینصورت دست زدن به مرده ، پادافره (مجازات) داشت ومرگ ارزان(سزاوار مرگ)بود بنابراین ،می بایست از نسوکشان درخواست کنندتا آنها که در آتشکده ها ودربمهر (آتشکده های کوچک محلی) ساکن بودند مرده را از خانه برگرفته برای مراسم تدفین آماده سازند ،نخست می بایست مراسم سگدید انجام می شد که بدین شرح است، که قطعه نانی برسینه مرده گذاشته ،وسگ مخصوصی که در آتشکده برای این کار آموزش داده شده ،می آوردند اگر سگ نان را میخورد بیانگر ان بود که روح از بدن جدا شده ؛ واگر سگ دوری میکرد بیانگر آن بود که هنوز مرگ واقعی اتفاق نیفتاده ؛
همانطور که امروزه گاهی اتفاق می افتد که مرده ایی در سردخانه ویا هنگام غسل در مرده شور خانه ها زنده شده است، ازاین رو مراسم سگ دید براساس کتاب شایست ونشایست می بایست توسط دومرد انجام شد، سپس با گومیز وآب غسل داده شده وبا پیراهن سپید به دخمه که در بالای کوهها ویا سینه کوه ها ، نهاده می شد تاطعمه کرکس وپرندگان وگاهی سگ شود.
وپس از خورشید نگرشنی(تابش نور خورشید برجسدتا سپید شدن استخوان)به چاه استودان فرو ریخته می شد،بدون هیچ اشیایی ،قابل توجه آنهایی که درکنار جوقن ها (هاون سنگی کنده شده برکوه وصخره)دنبال دفینه میگردند،این حفره ها برای سوزاندن مواد خوشبو ویا آب و دانه برای پرندگان بود ونه نشانه دفینه واز این خزعبلات که امروزه از سوی عده ای کلاهبردار برای سرکیسه کردن افراد ساده لوح بکار می رود.
مطالب براساس مستندات باستانشناسی وعلمی ارایه می شود
Instagram : / dr.f_zand
telegram : t.me/Mirasjavidaan