"देव आपल्यात अंकुरताना सारा जन्म राऊळ होतो" --- अहाहा! क्या बात है! आभाळासारखे अथांग विचार आणि किरणांसारखी तेजस्वी शब्दकळा... वाह! अशी तरल भावना जेव्हा तुमच्या शब्दांना स्पर्श करते, तुमची सगळी कविताच जणू वेरूळ-अजिंठा होऊन जाते. आम्ही मग ते शब्दशिल्प एक एक करत न्याहाळत राहतो, हळूच त्यात स्वतःचंही प्रतिबिंब पहात जातो...

सर,सुंदर कविता ,पत्नीची संसारात साथ असेल ,पतीपत्नींचा एकमेकांवर विश्वास असेल तर संसार उत्तम होतो.