Alper Hocam üniversiteyi Amerika'da iyi bir okulda okudum. Dönüp ODTÜ'de master yaptım. 10 senedir de beyaz yakalıyım. Türkiye'de hep çok iyi işlerde çalıştım ve çalışıyorum. Bu 10 yıllık emeğin sonunda sahip olduğum tek şey 2016 model kore malı bir araba. Bu ay 20 bin lira gelir vergisi ödedim. Ödediğim diğer vergileri saymıyorum. Bu 20 bin TL sadece bordroma yansıyan gelir vergisi. Bu verginin karşılığında devletten aldığım bir kuruşluk hizmet yok. Evimin yakınında orman var. Akşam koşuya gitmek istiyorum ama can güvenliğim yok. Hem gaspçılar var ormanda hem de onlarca sokak köpeği. Ormana girerken de 50 lira istiyorlar bu arada. Maaşımın yaklaşık olarak yarısını ev kirasına veriyorum. Oturduğum ev bir yıllık. Yine de duvarlarında onlarca çatlak var. Çoğu yarım santimetre genişliğinde. Ev sahipleri birleşip deprem testi yaptırdı. Bina çürük çıktı. Müteahhit malum partili bir iş adamı. Temeli sağlam atmış ama üst katlardaki betondan çalmış. Raporda çıktı bunlar. Evden çıkmam gerekiyor. Maaşımın tamamını ödemem gerekiyor çünkü 1 yılda kiralar iki katına çıkmış. Ev almak istesem aylık kazancımın 3 katı kredi ödemem gerekiyor. Kaldı ki bankacı tanıdık olmadan kredi vermiyorlar. Bankada birkaç bin dolar dövizim vardı. Çekmek istedim vermediler. Emeğimle kazandığım parayı çekemedim. Geçen gün 1 kilo et, 1 kilo peynir, birkaç kilo da bakliyat aldım. 1200 lira ödedim. Bakın ben sıradan bir anadolulu aileden gelip çıkılabilecek en üst seviyeye çıktım. Okunabilecek en iyi okullarda okudum, çalışılabilecek en iyi işlerde çalıştım. Yine de günün sonunda kendimi şımartmak istersem gidip en fazla bir bardak kahve içebiliyorum. Yani demem o ki Alper hocam sen ne saçmalıyorsun amk?

"İşine bak" iyi de işime politik baskıdan ötürü bakamıyorum. "Halk zaten tüm dünyada elit değil" iyi de konu elitlik değil; hakkını bilme ve koruma. Dünyada protesto ile hükümetten hakkını geri alma, hak arama çabası var. "Demokrasi böyle bir şey" mi? Demokrasi çoğunluğun hemfikir olduğunun olurken azınlığın hakkının korunması değil miydi? Benim hakkım korunmayı bırakınız çiğneniyor... "Halk neden bilmek zorunda olsun?" + "Bir hayvan türüyüz biz" bilmek zorunda olmalarından kasıt devlet organlarının iyi işleyip niceliksel değil, niteliksel bir öğrenim ve eğitim ile halkın bir hayvan türünden ayrılabilecek muhakemeyi kurabilir hale gelmesinin sağlanmasıdır. Yoksa birinin koynuna girip, yiyip-içip yatmak için dünyaya gelen bir varlık için düşünme temelli bu kadar felsefe yapmanın ya da teknolojik ilerleme kaydetmeye çalışmanın bir manası olur muydu? "Bu kadar çok politikayla ilgilenen toplumlar çok az dünyada" usulsüzlüğün ve nepotizmin ayyuka çıktığı, iki günde bir kanun değişikliğinin ya da yeni kanunun çıktığı yerde normal değil mi? "Ben niye sandıkları kontrol etmek zorundayım?" bir öncekinde bahsettiğimiz usulsüzlüklerin ayyuka çıkmasından ötürü olabilir mi? "Yine kalk gel kahveye" Alper (örnek babında) için hayatta pek bir değişiklik yok ama Mehmet için zaten yıllardır zor şartlarda giremediği iş, haklıyken haksız duruma düştüğü dava sonucu başına gelenlerden sonra "bir ihtimal" düşüncesi de boşa çıktı. Mehmet aynı hayatına devam edemiyor, tükenme noktasına gidiyordu ama artık tükendi. Yani bir kısım için hayat dış etmenlerin zorluğuyla devam ederken bir kısım için o dış etmenler onları hayatından ediyor ki sizin bahsettiğiniz o zorlukla devam ederken psikolojik buhrana uğrayanlar sanırım. "Anadolu'nun kentlerinde böyle bir hayat pahalılığı yok" hangi Anadolu ya da Anadolu'nun neresi tam olarak bu? İstanbul'un durumu özel tamam da diğer illerin durumu da pek parlak değil. Kaldı ki diğer illerde de yatırım atıl olduğu için insanlar iş ve aş sorunu yaşanıyor. En iyi eğitim, sağlık, teknolojik ilerleme vs. İstanbul'a koyunca TR ekonomi tarihindeki göç olaylarının yatırımlara bağlı kaydığı çok net görülüyor. Bu kadar gereksiz bir monoloğa niye girdiğim? Sadece gözde görünen muhaliflere odaklanmak yerine bir de işin doğrudan etkilediği kısmı da görmek gerektiğini düşündüğümden. 28:45 sonrası bağlanılmaya çalışılan sonucu ve ana metni anlamadığım düşünülsün istemem. Özetlersek: Türk halkının karanlıkları aydınlığa çıkarma tezahürü; Ben yanmayayım Sen yan Karanlıklar çıksın aydınlığa Sonuç: "Resilience"lar karanlıkta yaşamayı öğrendi.

Videoyu gördüğümde izlemek için özellikle bir zaman ayırmıştım belki iyi gelir diye fakat tam tersi oldu. 22 yaşındayım. Çalışmaktan okulumu aksatıyorum. 1 buçuk yıldır ev arıyorum ama çıkamıyorum. Geceleri birine konum atmadan veya aramadan veya elimde biber gazı olmadan yürüyemiyorum. 10 yaşındaki kardeşimin geleceğini düşünüyorum ve istediği en temel hakkı olan şeyleri bile alamadığımızda açıklama yaparken anne babamın yüzünü görüyorum. Ne sağlıklı yemek yiyebiliyorum, ne bir aktiviteye gidebiliyorum, ne kitap alabiliyorum, ne para biriktirebiliyorum, ne eve çıkabiliyorum. 7 kişi aynı evde yaşıyoruz. İşte bu yüzden merkez başkanının adını da biliyorum gidip sandık da koruyorum. Bizi bu hâle getirdiler. Çünkü ne beni koruyan bir devlet var ne destek olan. Bulanıyorum artık çok sıkıldım. Ben 22 yaşındayım. Lütfen bunları bize söylemeyin

"Politika halkın işi değil ki" 😅Beyefendi hangi ülkede yaşıyorsunuz? Bizler de bayılmıyoruz siyaset ile yatıp kalkmaya ama politika kelime anlamı ile güç yönetimidir ve günümüz Türkiye'sinde toplumun yarısı gücünü diğer yarıyı baskılamak için kullanıyor. Ben günlük hayatımda haber izlemeyen bir insanım, ama oy kullanmak için geldiğim memleketimde ikinci tur için yapacağım yolculuk masrafını düşünüp iki hafta beklemek zorunda kaldım. Seçim güvenliği için seçim günü sabah 5ten akşama kadar sandık başında görev aldım. Bu tarihi bir seçimdi, yenilsekte tarihin yanılan tarafında olmadık. Üstümüze düşeni yaptık. Biz İsviçre'de yaşamıyoruz, demokrasimiz hala genç ve yaşam mücadelesi veriyor, bu yüzden halk siyaset ile meşgul olmak zorunda kalıyor. Ben de çok sevdiğim Ahmet Hamdi Tanpınar'ın bir sözünü paylaşayım: "Türkiye evlatlarına kendisinden başka bir şeyle meşgul olmak imkânını vermiyor.” Sosyal medyada yorum yapmak alışkanlığım yoktur ama beyefendinin konuşması o kadar gerçek hayattan kopuk ki yorum yapma ihtiyacı hissettim.

Hocamın yönetim kadrosunu liyakatin değil, siyasetin belirlediği herhangi bir hiyerarşi içinde hayatı boyunca çalışmamış olduğu ne kadar da belli. Kendi adına mutluluk verici

Bunu Türkiye gündeminden hiç haberi olmayan birine izletseniz "sanırım Türkiye'de sürekli yüzde 80 lerle yüzde 90 larla iktidarı elinde tutan bir parti var ve geriye kalan yüzde 10 hayalperest bir grup var ve bunlar her seçim iktidar olabileceklerini zannediyorlar" anlamı çıkartır. Çünkü bu yorumlar ancak bu gibi bir durumda yapılabilir. Alper Hoca'yı seviyorum bütün kitaplarını okumuş olabilirim ama bazı yorumlarına hiç katılmıyorum. Kazanmaya o kadar da uzak değildik ve kazanabilecegimize inanmış olmamız da "saflık" olarak değerlendirilemez. Havlu atalım nasıl olsa kazanamayacagiz diyelim sandığa da gitmeyelim evimizde oturalım öneriniz bu mu? Ayrıca hayal etmek inanmak umut etmek bunlar neden saçmalık gibi geliyor size? Elindeki tüm imkanları zorlayarak hatta anayasayı ihlal ederek haksız hukuksuz şekilde seçime giren ve ancak yüzde 52 alabilen bir iktidarı değiştirebileceğimize neden inanmayalım? Yani çoğunluğun söylediği şeyin tersini söyleyerek çok acayip süper bir tez ortaya koymuş olmuyorsunuz. Nerdeyse iki kişiden biri bu adam gitsin istiyor gerçek bu. Sizin karamsarliğınız gercekçilik olmuyor. Tabi ki karalar bağlamayalım işimize gücümüze bakalım hayata devam edelim ki öyle yapıcaz ama birazcıkta izin verirseniz üzülelim (çünkü çok anlaşılır çok insani duygular bunlar) sonrada farklı ne yapabileceğimizi düşünelim bir araya gelelim konuşalım fikir üretelim. Mücadeleye devam..

karşı tarafı anlamak ve hoşgörülü olmak zorunda olan taraf gene mi biz olduk...

yorumları okudukça keşke bu yorumları yazanlarla bir arada olsam arkadaş olsam dedim çok çok iyi insanlarımız var. Bu video da olan çoğu saçma görüşe çok güzel tepkiler vermişler.

abi sen ne anlatıyorsun gözünü seveyim alper hocam, sadece para konusu bile değil bu özgürlük, duruş, tepki verme gücümüzü kaybettik buna üzülüyoruz tabiki hayat bitmedi ona da üzülüyor değiliz evet ölmedik ölmedik diye mutlu mu olalım

Hocamızın 16:10 daki sözüne binaen yazıyorum. Öğretmenim,özel sektördeyim. Aldığım maaş yetmediği için sabahtan gece yarılarına kadar ders anlatmaya çalışıyorum. Lümpen lümpen konuşmuyorum. Öğrencilerimi yetiştirmek için en iyisi olmak için de çabalıyorum ama çalışma tempom buna bir nebze negatif etki sağlıyor.

Alper Hocayı çok önemserim ama yaşadığımız hayalkırıklığına ve ümitsizliğe inanılmaz bir mesafeli gördüm. Olmaz. Biz rejim istilası altındayız bunun psikolojik temelini görmek lazım. Sen ne yaptın diyor ya ben Türkiye Gönüllüleri üyesiyim deli gibi çalıştım ümit ettim ki rasyonel olarak gitmemeleri için bir sebep yoktu. Ama manipülasyonla gitmediler. Bunun yıkıntısı üzerimizde. Toplum bilim okuması eksik.

Yurtdışında yaşıyorum. Burası bir ütopya değil. Burda da sorunlar var. Ayrıca fiziken uzak olsanız da zihnen Türkiye'den tamamen kopamıyorsunuz. Ben "bundan sonra Türkiye gündemini takip etmiycem" diyorum, her seferinde bi saçmalık oluyor, "çok önemli" bi şeyler oluyor, yine kendine çekiyor. Aileniz, arkadaşlarınız orda olduğu için, hatta ona bile gerek yok doğup büyüdüğünüz, sizi şekillendiren yer orası olduğu için sürekli düşünüp endişe ediyorsunuz ister istemez. Uzakta da olsanız hayalkırıklığı ve "acılaşma" size de sirayet ediyor. Ama tüm bunlara rağmen, Türkiye'den uzaklaşıp daha "düzgün" bi ülkeye taşınmış olmanın verdiği kafa rahatlığı paha biçilemez. Korna örneği verilmiş, o bile tek başına insanın mental ve duygusal kapasitesini öldürebilen bi şeyken Türkiye'de sürekli bunun gibi irili ufaklı sayısız saçmalığa maruz kalıyorsunuz. İnsanı tüketen bi durum. Ekonominin son 10 yıldır sürekli kötüye gitmesi, iş imkanlarının kısıtlılığı, liyakatsizlik, siyasiler tarafından sürekli nefret objesi haline getirilmek, kadınlar başta olmak üzere güvenlik endişeleri filan derken cidden yaşaması çok zor bir yer Türkiye. Avrupa'nın en dandik ülkelerinden olan Yunanistan'da bile bunların onda birine maruz kalmazsınız. Türkiye'nin vatandaşlarıyla kurduğu ilişki tam bir "toksik ilişki". Gereksiz gaza getirip "biz ve onlar" diye ayırıyor (hem ülke içinde iktidar vs muhalefet olarak, hem de dünya çapında biz vs diğerleri şeklinde). Karşı çıkanı dövüyor. Paranıza el koyup ara ara ekmek kırıntısı vererek maddi olarak kendine bağlıyor. Asla ve asla uzaklaşmanıza izin vermiyor. Videoda bahsi geçti mi hatırlamıyorum, Tanpınar'a atfedilen bir söz var: "Türkiye evlatlarına kendisinden başka bir şeyle meşgul olmak imkânını vermiyor.” Bu bütün ülkeler için geçerli diyerek kendimizi kandırmayalım. Burda tanıdığım İranlı, Suriyeli arkadaşlar zaten hayal kurmayı bırakmışlar, o travmayı sindirmişler. Finlandiyalısı, Norveçlisi falan bizi anlamıyor, Almanlar ise kendi geçmişlerini hatırlayıp bize acıyarak bakıyor. Batı dünyasından bi Rus, Macar ve Brezilyalı arkadaşlar bizi biraz anlayabiliyor, ama biraz. Onlar bile şu son 10 yılda yaşadıklarımızın ufak bi kısmını anlattığımda şaşırıp kalıyorlar. Türkiye'nin durumu baya özel yani. Kötü anlamda. Alper beyi de, İlker Canikligil'i de, bu programı da çok seviyorum. Bu bölüm de çok iyi başladı, konu zaten cuk oturmuş, üzerine düşünülesi, ufuk açıcı şeyler var, teşekkür ediyorum şahsen. Ama genel olarak, kusura bakmayın biraz "tuzu kuru" olmanın getirdiği bi şey mi bilmiyorum ama "missing the point" durumu da var videoda. Belki çok hızlı oldu, üzerine tam düşünülemedi, henüz ikinci tur olmamıştı falan, bilmiyorum. Ama daha derinlikli, işin bu "toksik" kısmını da işleyen, kendi çevrenizdeki "elit CHPliler"in, "seküler kesim"in dışındaki insanlarla da empati kurabilen bir video daha gelebilse güzel olur. Sonuçta önereceğiniz şey değişmeyebilir, kendi görüşünüzdür. O kesime yönelik tespitleriniz de doğrudur. Ama bunlar da bi azınlık. Anadolu'yu tanımıyorsunuz (!?), bari İstanbul'daki Ankara'daki muhalifleri tanıyın, "laik atak geçiren CHPli teyze"lerden ibaret zannetmeyin. Sevgiler.

hoca çok post modern konuşmuş yarısına kadar dayanabildim, ilker hocanın sabrına saygılar

Alper hocanın videosunu görünce bir mutlu oldum biraz sakinleşip düşünürm diye, başlığa uygun olarak bir hayal kırıklığı yaşadım, gerçekten eğitimli eğitimsiz hiç bir “yetişkin”in gençleri skine takmadığının kanıtı gibi bir video olmuş 🙏

Bizi düşünüp böyle bir video çektğiniz için teşekkür ederiz ama olaya bulunduğunuz sosyo-ekonomik konum sebebiyle bizden daha farklı yaklaştığınızı düşünüyorum. Ben 18 yaşında,üniversite sınavına hazırlanan bir gencim. Buna rağmen seçim sürecinde elimden gelen her şeyi yaptım. Sosyal medyada insanları ikna ettim,mitinglere katıldım,kendi yemek paramdan kısıp sticker bastırdım onları sokak sokak dolaşıp yapıştırdım. Sonuç olarak kazanamadık ama bu benim için tüh neyse denilip geçilebilecek bir şey değil ne yazık ki. Benim geleceğe dair tüm planlarım alt üst oldu. Üniversite sınavından iyi bir sonuç alacak,güzel bir üniversitede özgür bir öğrencilik hayatı yaşayacak,gidebilirsem Erasmusa gidecek hatta sonra da yurtdışında yüksek lisans yapacaktım;hayalim buydu. Şimdiyse “üniversiteye gitsem nasıl geçinicem,erasmusa gidemem dolar 30 lira olacak,istediğim sonucu elde edemezsem mezuna kalamam kitaplar,özel dersler daha da pahalanacak,dersten eve gelirken bir suriyeli tarafından taciz edilir miyim,6284ü kaldırırlar mı,biber gazı taşımak suç mu.”gibi dertlerim var. Ki benim maddi açıdan durumu iyi bir ailem var. Buna rağmen ben böyle endişelere kapılıyorsam daha orta gelirli insanları düşünemiyorum bile. Anlayacağınız hepimiz belli bir yaşa gelip işlerini yoluna sokmuş,iyi bir geliri ve birikimi olan insanlar değiliz. Bizler genciz,bizler kadınız ve bizim için bu ülke her geçen gün daha yaşanılmaz oluyor. Umut aşılamaya çalıştığınız için teşekkürler.

Bir tarafa, bilmek zorunda mı halk, ilgilenmek zorunda mı işte seçimini yapıyor sonuçta diye bütün sorumluluklardan azade bir portre çiziliyor. Diğer tarafa ise nedense hayalin kırıldıysa bir şeyler yap, oturma, oturuyorsan da eleştirme deniyor. E hani halkın görevi değildi? Halk dediğiniz hangisi ve hangisini yapacak? Bir taraf ne kadar yanlış seçimler yaparsa yapsın, hem de diğer tarafı yüzde bi milyon etkiliyorken bu kararları, onlar politika ile ilgilenmek, anlamak zorunda olmayan sıradan ve hatasız insanlar oluyorlar. Ama biz en basit zaruri haklarımızı bike şu yüzyılda hala kazanamamış ve bunun için mücadele ediyorken e beğenmiyorsan diğer tarafı suçlayamazsın, gerçekçi hayal kur falan gibi hala azarlanıyoruz. Yeter gerçekten. Verdiğiniz ülke örnekleri ile burasının arasında bir rönesans fark var. O insanlar elbette bilmez cumhurbaşkanını, ama onun her şeyi çoktan hallettiği hayatı benim dipteki her gün hem politikacısı hem kendi halkı tarafından sürekli hakarete uğrayan hayatıma bir örnek olmuyor. Gerçekçi hayalleri önerdiğiniz gibi gerçekçi de konuşun o zaman. Bir de depremzede meselesi. Onlara edilen sitem neden hep başka tarafa çekiliyor? Ölseydiniz dediyse biri insan değildir onu hiç konuşmuyorum zaten. Ama oradaki oy oranını görüp, biraz önce beraber, yaşadığı yalnızlığa, yetişilememişliğe, hak ettiği çadırın satılmasına ses çıkarttığın, bunları yaparken çok uzakta oturduğu evinden sana sus siyaset yapma devlet oradaydı diye iftiracı iftirası atılmasına rağmen orada kalıp sesini duyuramayanlara ses olmaya çalışırken birden aslında devletin orada olduğunu, hiçbir hata olmadığını öğrenmiş oluyorsun. Ben senin derdin için dert yok sen yalan söylüyorsun diyenlerle bile savaşmışken şimdi sen de dert yok diyorsun o zaman ben ne için savaştım sitemidir bu. Bunu anlamak çok mu zor.

Hocam tum saygimla ne yazikki bugune kadar ki “en karsiya gecmeyecek” program olmus, sebep olarak da empati eksikligi oldugunu dusunuyorum. insanlarin hissettiklerini tahmin etmeye dahi uzaksiniz ne mutlu ki :)

Gitmek isteyenlere atılan lafa katılmıyorum. Başka ülkeler bizi çok istediği için gitmek istiyor değiliz. Ya da oraya çok güzel uyum sağlayacağımızı düşündüğümüzden değil. Burada bir gelecek görmediğimizden gitmeye çalışıyoruz. Genel olarak hayal kırıklığı yaşayan insanlara karşı tavır alınan bir bölüm olmuş gibi sezdim. Katıldığım yorumlar da vardı tabi ki.

10. dk'sina kadar dinleyebildim. Durumu iyi analiz edebildiğini düşünmüyorum. Sanırım kendi yaşam alanı içerisinde değerlendiriyor. Danışanları ekonomik nedenlerle azaldığında, sahip olduğu gayrimenkullerin vergileri astronomik olarak arttığında, giderleri katlanarak çoğalıp, gelirleri o oranda artmadığında aynı videoyu tekrar yapsın isteriz.

25 yaşındayken babamı 5 gün içinde kaybettim. Ayrıca iktidarın hiç sevmediği Alevi bir kadınım. Yani benim için ne aile desteği var, ne devlet desteği var. Çok zor şartlarda okudum ve İstanbul’da zor şartlarda belli bir standartı sağlamaya çalışıyorum. Tüm bunlara rağmen hayatımda hiç umutsuzluğa kapılmadım, her zaman bir çıkış yolu vardır diye düşündüm. Yine kapılmıyorum ama bu sefer çıkış yolunu bulmak hepimiz için çok zor olacak onu biliyorum. Söylemek istediğiniz şey “toplumların başına tarih boyunca her şey gelmiştir, kendimiz için en iyisini yaratmalıyız” gibi bir düşünce anladığım kadarıyla. Haklısınız ama herkesin bu motivasyonu sağlaması o kadar kolay değil. İnsanların içindeki bu boşunalık hissi geçmediği sürece harekete geçmelerini beklemeniz doğru bir yaklaşım değil. Yurtdışı konusuna gelince de, evet bizi istemiyorlar ama burada da insan olmanın sağladığı haklara sahip olamıyoruz o nedenle denemeye değer. İçerik için teşekkürler.

Cihangir fanusunda çok güzel bir gün.

İlk defa söylediklerinize katılamıyorum aslında katılmak değil hissedemiyorum.İşim yürüme mesafesinde on dakikalık mesafede yürürken bile her seferinde sabahın sekizindeki dolmuşların korna sesleri beni çileden çıkarıyor stres yüklenip işe gidiyorum sırf bundan kurtulmak için bile başka ülke en çok istediğim şey.Otuz yaşın üzerindeyim yıllardır elimden geleni yapıyorum saygılı davranarak kendimi değistirip dönüstürüp geliştirmeye çalışarak ama attığım her adımda zorlanıyorum bu ülkede artık.İlk turda seçim sabahı kalkıp işime gittim iş çıkışı da göçmek isteğim ülkenin dilini öğrenmek için çalışmaya kütüphaneye gittim bugün de aynısı yapacağım elimden gelenleri yaptığım halde bu söylediklerinizi hayatımda zaten uyguladığım halde ( ve öğretmenim bireysel olarak çevreye doğruyu güzeli anlatma gayesindeyim yıllardır. ) sorumluluklarını alıp iki ayrı işte çalışmama rağmen temel ihtiyaçlarımı karşılayamayan, saygısızlığın kültür haline geldiği bu ülkenin çabaladıkça bana zarar vermesini istemiyorum.Bu duygular içinde olan benim gibi sayısız insanın da dediğiniz gibi sorunun bireysel hayatımıza bakmakla üstesinden gelineceğine inanacağını sanmıyorum.Sizi anladığım kadarıyla yorumladim ve çok seviyorum iyi ki varsınız.

Ağzınıza sağlık. Peki "artık doktor dövebiliyoruz" psikolojisini nasıl değerlendiriyorsunuz? insanların elit olduğunu düşündükleri kişilere dair nefret ve intikam duygusunu da konuşur musunuz?

ek olarak bir kadın olarak daha güvende hissedebileceksem, benim için yurtdışı yeterince mantıklıdır. Beni beklemeseler de olur, yasaları uygulasınlar yeter.

Bir toplumun kültürü sadece yemek, dil, edebiyat ,mimari ,türküler,ninniler gibi maddi ve maddi olmayan kültür değildir. Kadına değer vermek, sokağa tükürmemek, sağ şeritten gitmek, aile değerleri ,hayvanlara saygı ,adalet duygusu ,yayaya yol vermek,kırmızı ışıkta durmak ,çevreye özen ,iş ahlakı...gibi daha bir sürü kavramı ekleyebiliriz. Tüm güzel erdemlerinizle, hayatın sizi koruyacağına inanıyorsunuz. Ama erdemin ,ahlakın kaybeden olduğunu görmek insanın içini ACITIYOR be Hoca

Suriyelilerden Afganlardan hiç bahsetmeden, hiçbir şey değişmiycek her şey aynı devam edicek diyebilmenize gerçekten şaşkınlıkla karşıladım. Et her yerde pahalı bu arada mesela. İstanbul ekonomisi derken...

Teşekkür ederim Alper hocam kaç gündür kendimi çok kötü hissediyordum, şimdi intihar etmeye karar verdim.

herkes alper gibi düşünse türkiye’de bir halt değişmez

Ama olay insanların günlük yaşam biçimlerini etkilemeye başlıyor. günlük yasantimiz etkileniyor. Kutuplaşma... Ekonomi, eğitim, sağlık, adalet. Özellikle eski tabirle orta direk doğrudan etkileniyor... Bunun için mücadele edenler de var. Yok değil... bedel ödeyenler var... yeterli olup olmamasi ayri ama bu mücadeleyle belli bir oy alınabiliyor ve bu da olmasa işler daha da olumsuz olabilir...

"13 yıl boyunca İsviçre' de yaşadım gayet iyi koşullarda.Kimse beklemiyor onları. Daha iyi bir hayat bulamayacaklar orada." 2 saniye içinde nasıl kendinizle çelişmeyi başardınız hayran kaldım hocam. Galiba hocanın demeye çalıştığı ilk başta belirttiği gibi genelleme yaptığı insanlardı. Ben burada sürünmektense yurt dışında sürünmeyi tercih ederim. En azından schengen bölgesinde istediğim ülkeye gider gezerim.

Alper beyin flutv deki tüm programlarını nerdeyse izledim her defasında içime sinmeyen birşeyler oluyor. Öncelikle herkes birşeyler değişssin istiyor ama kimse birşey yapmıyor kısmına katılmıyorum sadece Sincanda 2000nin üzerinde müşait vardı bu seçim, özellikle gençler çok çabalıyor yaşlılarda artık pek iş kalmamış. Kendisi veya çevresindeki kişiler belki hiçbir şey yapmıyor olabilir. İlker beyin dediği gibi aradaki fark da kapanması imkansız olan bir fark değildi, sanki olmayacak birşeye insanlar inanmış gibi örnekler vermek doğru değil bence. Özellikle Türkiyede ekonomik buhranların iktadarı değiştirdiğini çok gördük…Devlet tüm gücünü kendi için kullanırken bir deve karşı bu kadar sonuç almış olmak bile iyi birşey. Kimsenin bu konuda gerçeklikten kopuk hayeller kurduğunu düşünmüyorum. Kendisi bence gerçeklerden biraz uzaklaşmış, bu hissi bir kaç bölümde de aldım.

Hocanın bu görüşlerine katılmak mümkün değil. Hoca da bize hayal kırıklığı yaşattı. İşini gücünü kurmuş insanların ( zamanında az da olsa imkan varken), empati den yoksun biçimde konuşmalarından bıktık usandık artık.

Alper hocama katıldığım ve katılmadığım noktalar var. Bir kere öyle öldük bittik demeye gerek yok. Hayat devam ediyor. Öte yandan bu defeatism bizden önceki nesillerde ideolojiye daha çok bağlılık yaratırken yeni nesilde daha çok bireyselcilik doğuruyor gibime geliyor. Bu yüzden öncekine kıyasla daha fazla "Neyse ben avrupaya iltica edeyim" gibi şeyler duyuyoruz. Bence ülkenin kurtuluşunu bu getirir ama bu değişim tamamlandığı zaman ortada ülke kalır mı orasını bilemem.

Hocama katılamıyorum 22 yaşında hem okuyup hem de yaşamak için 2 senedir çalışmak zorunda kalan bir genç olarak. Benim için çok şey fark edebilirdi bazı şeyler değişseydi. Ekonomik krizi yaşayacağız, geçecek gibi düşünemiyorum. O yüzden önüne geçemediğim büyük bir öfke var içimde, makul bir birey olarak kalamıyorum.

Turkiyede yapılan bu seçim sosyolojik bir durumdur. İnsanlar birbilerinin psikojilerini ister istemez etkliyor. Kişinin kendine dönmesi, ekonomik durumunun iyi olması gibi etkenlerde bazen yeterli olmuyor. Markete, kafeye gittiğinizde veya trafiğe çıktığınızda o negatif üslubu enerjiyi alıyoruz. Bizde seçimler sadece seçim değil tarafgirlik oluşturan, ayrıştıran, düşmanlaştırarak yapılır. Bu yüzden farklı ülkelerden verilen örnekler bu bağlamda değerlendirilmeli.

Hayal kırıklığı değil bizimkisi; resmen hayat kırıklığı... Bizim hayatımız kırıldı. Kıran girdi derler ya sürülerdeki bulaşıcı hastaliklarla oluşan ölümlere, bizim de ruhsal ve maddi anlamda hayatlarımıza kıran girdi. Ne özgürüz, ne mutluyuz, ne de umutluyuz. Ölsek de kurtulsak.

27.40 .çorumda yaşıyorum. İş yok. Kiralar uçtu. Yirmili yaşlardaki gençler ,benim gibi, mucize eseri iş bulsa asgari ücretin çeyreğini veriyorlar tam gün için. Konya da geçen sene iki ay kaldım. Yaşanabilir yerlerde kira asgari ücretin minimum üçte ikisinden başlıyordu. Şimdi muhakkak artmıştır. Anadolu da ekonomi diye bir şey yok insanlar kendi yağlarında bile kavrulamıyorlar.iki sene öncede adanadaydım. Orda zaten asgari ücretle geçinmek falan hikaye. Arkadaşım üç kişi ile birlikte eve çıkmayı planlıyordu. Hepimiz çalışsak ucu ucuna geçiniriz dedi

Ben de şuna takıldım hem ben vatandaş olarak bunları yapmak zorunda olmamalıyım diyorlar hem de sen ne yaptın diyorlar. Abi seçin birisini.

Bu kanalın bir de halkın gerçeklerinden uzak olmayan bir sosyoloğa ihtiyacı var.

Alper hocaya olan çok yüksek saygımı tamamen kaybettim. Buraya 10000 karakter antitez yazardım ama hayatında hiç maddi sıkıntı yaşamamış ve gençliğini 1980-2000 arasında yaşamış, ömrünün büyük çoğunluğunu yurtdışında geçirmiş birinin günümüz Türkiye gençliğiyle empati kurması imkansız. Üzgünüm Alper hoca, toplumdan çok uzaksın. Sen burjuvazi hastalarının varoluş problemleriyle ilgilenmeye devam et. Biz hayal kırıklıklarımız ve depresyonumuzu da yanımıza alıp, yakın tarihin gördüğü en aşağılık oluşumla mücadele etmeye devam edeceğiz. Çünkü bizim şeriat geldiğinde kaçacak İsviçre’miz yok.

seçim sonrası milletin ruh sağlığını düşünen adam gibi kanal

"Yarın kalk işine devam et" ne erdemlice bi söylem yahu :) İnsanlar belki "yarın" daha iyi şartlarda işe giderim diye elindeki tek kozu ileri sürdü, kalkıp da şimdi "halledilir çok da kafaya takmayın" tavırları, enteresan.

Bu yazdıklarımı kesinlikle linçlemek amacıyla yazmıyorum sadece gitmek isteyen biri olarak kendi gözümden durumu açıklamak için yazıyorum. Türkiye'de iyi seviyede bir okulda yazılımla alakalı bir bölümde okumaktayım ve bitirmek üzereyim . Hazırlıktan beri kendi alanımda çalışıyorum ve Türkiye'deki öğrencilerin yaşadığı birçok zorluğu ben ve arkadaşlarım yaşamadık. Mezun olduğumda Türkiye'de kalsam da maddi olarak bir sıkıntı yaşamayacağımın farkındayım. Ancak bugün ben sokakta bıçaklanırsam, gece uyurken daha sağlam olsun diye daha fazla kira verdiğim evim başıma yıkılırsa, faillerimin hiçbir hesap vermeden özgürce dolaşacağı fikrini kabullenemediğim için gitmek istiyorum. Bugün dünyanın herhangi bir yerinde kimsenin geldiğim için sevinmeyeceğini biliyorum ancak ben ve benim gibi insanlar bu ülkede daha da fazla istenmiyor. Seçim sonuçları yüzünden neredeyse hiç etkilenmedim, çünkü gerçekten bu ülkeyi kafamda bitirdim. Üzgün değilim bana soracak olursanız biraz bencilce de olsa gerçekçi bir bakış açısıyla fırsatım varken değerlendirmek istiyorum.

Alper Hocam yine çok kıymetli bilgiler vermiş. Ben de nacizane bir katkıda bulunayım. Alper Hocam aynı şeyleri almak istediğiniz peyniri alamayıp ucuzunu aradığınızda insanın işine gücüne odaklanması zor oluyor. Okuldaki aç kalan öğrencileri görünce geleceğin daha iyi olabilmesi için çalışmak daha zor oluyor. Her zaman aldığım peynir bile sayılamayacak olan labnenin ucuzunu almak zorunda kaldım ve bunun müsebbibinden nefret etmek hakkım diye düşünüyorum.

Ailem taşrada yaşıyor. İç Anadolu'da. Haydi lüksleri yok diyelim, temel gıda maddeleri aynı pahalılıkta.

Hocam ulus devlete çok giydirmiş ama Avrupa'da çoğu ülke benzer süreçlerden geçti ve kimsenin Turklugunden utandığı da yok. Ülkeyi kalkındırmak için tabi ki bir idea yaratilmaliydi, bunu yaratmasaydık idealist bir biçimde çalışan ve belli değerlere bağlı olan bir kesim gerçekleşmezdi. Kitlesel narsisizm de sadece bizde yok, tanıdığım çoğu toplumda var bu. (Dediklerimde ırksal olarak kendini üstün görmek gibi bir narsisizmden bahsetmiyorum). Yurtdisinda kimse sizi beklemiyor ama verilen imkanlarla gayet iyi yaşanıyor. Imza: Avrupa'da yaşayan bir genç

Hocam kadınlarla, queerlerle, gençlerle, öğrencilerle, işsizlerle aynı gemide olduğunuzu düşünmeniz çok naif gerçekten. İlker Bey'le aynı gemide olabilirsiniz. Ama aynı gemide değiliz maalesef.

ilginç bir şekilde bu kanalda en fazla karşı çıktığım video bu oldu :)

Maslov'un ihtiyaçlar hiyerarşisinin belki de ilk katında umut olmalıydı. Zorluklarla dolu bir hayatta umut en temel ihtiyaç oluyor maalesef. Yaşanılan üzüntü sadece bu umudun boşa çıkmasında kaynaklanmıyor. Aynı zamanda insanın başkalarına olan empati yapma özelliğinden kaynaklanıyor. Evet biz bi şekilde işimize geri dönsek bile 7 yıldır, 10 yıldır bu rejim yüzünden hapiste olan insanları düşünmenin acısı içimizde.

"post travmatik stres bozukluğu " veya hocanın deyimiyle "Acılaşma" şuan bu durumdayım galiba. Çünkü karşı tarafa oy veren akrabalarımın bile yok olmasını, davranışlarının acı sonuçlarıyla karşılaşmalarını ve bunu görmeyi istiyorum. Çünkü benim ve çocuğum geleceğine, güzel bir yaşam sürmesine engel olduklarını düşünüyorum. Çünkü korku içindeyim. Mesala: Deprem olur ben hayatta kalırsam devletin 3 gün sonra gelmesinden korkuyorum. Deprem olur ölürsem çocuğumu menzil tarikatının kaçırmasından korkuyorum. Yine deprem olur ölürsem çocuğumun Çocuk esirgeme kurumunda tecavüze uğramasından korkuyorum. Yani buna bilimsel olarak ne derseniz diyin yaşadıklarımız yasayacaklarımızın göstergesi. Ve bu haliyle kaygı yaratıyor. Birileri içinse bu sadece bir kader.

Ama Alper hocam siz halkın bilgili olmasını beklemiyorken, nasıl oluyor da aynı zamanda aynı halkın farklı kesiminden sakin ve zaten hiçbir şey değişmeyecek bilgeliğinde olmasını bekliyorsunuz , bu tuhaf değil mi?

Emrah Safanın güzel bir sözünü bırakayım şuraya: Çoğu kişi mecburiyetten göçer, tuzu kuru olan göçmez.

Merhabalar Alper Hocam, size katilmadigim bazi kisimlar oldugunu soylemek istiyorum. 26 yasinda, escinsel ve kadin olarak su ana kadarki hayatim boyunca calisip cabaladim, hicbir zaman kurban psikolojisinde olmamaya ozen gosterdim. 1 bucuk senedir Belcika'da yasiyorum (bi annem var, isci, evsiz. Zengin falan degilim kendim calisip geldim) ve buraya geldigimden beri Turkiye'nin kurbani oldugumu hissediyorum. Sokakta sebepsiz yere, yalnizca dis gorunusumden dolayi yedigim dayaklar, tehditler, taciz ve psikolojik siddetin cok daha az oldugu bir dunya mumkunmus mesela. Ya da bir toplulukta, fikirlerimi acikca dile getirdigim icin ertesi gun sessiz muameleyle dislanmiyorum. Bir de benim yaslarimdakiler ve daha kucukler baska hicbir yonetici gormedi. Hayal kirikliginin asil sebebi umutsuzluk; bir seyler yapmaktan vazgecmenin sebebi ise ogrenilmis caresizlik diye dusunuyorum ve bunun ne kadar derin oldugunu sizin yasinizda bircok siyasi degisim gormus birinin anlayabilecegini dusunmuyorum maalesef. Bize cocuklugumuzdan beri hakaret ediliyor babamiz(devlet) tarafindan sirf boyle oldugumuz hatta sirf var oldugumuz icin.

ilk defa oy kullanan bir sürü öğrencim intiharın eşiğinde şu an, saatlerce biraz moral vermek için uğraştım. Bazılarını aileleri üzüldüğü için azarlıyordu hatta. Bu öğrenciler kendilerini yetiştirmek için uğraşan, seçimde sandık görevlisi olan çocuklar. Kendim elinden geldiği kaldığı kadar insaların cahilliğini, ötekileştirmesini aşmak için yıllardır canhıraş uğraşıyorum. Dediğiniz cafede oturup söylenenlere lafım yok ama geri kalanlar olarak bunu haketmedik. İlk işsiz kaldığımda tssb ve major depresyon teşhisini konulmuştu bana da. Bu seçim biraz umut olmuştu. Şimdi zaman geri sarılmış gibi. Yobaz aileme okumayı kabul ettirmem bile sağlığımın yarısını zaten götürdü. İnsan gibi yaşama umudum tamamen söndü. Yaşamaya devam etmek lazım lafını duymak benim için zorbalığa uğramak gibi şu an.

Bomboş bir konuşma olmuş teşekkürler 🙏

Esneklikten bahsetmişken, yurtdışında sadece birkaç sene bile olsa yaşamak insana büyük şeyler katıyor. Eğer yeterince esnek ve resilient iseniz ve genç yaşlarda taşındıysanız kendinize daha iyi bir yaşam kurmak mümkün. Beni Türkiye’de de ailemden başka kimse beklemiyor o yüzden değişen pek bir şey yok açıkçası.

Alper Bey'in böyle insana kendini de sorgulatan, zihnimizde belki bir kıvılcım oluşturan konuşmaları çok değerli. Teşekkür ederim.

Alper Hocam sizi şu sıralar daha çok görmek isteriz, herkesin ihtiyacı var :)

Türk genci genel olarak mental sağlığına size danışacak kadar para ayıramadığı için örnekleminiz ciddi anlamda kıt kalmış. Yoksa bu yorumları yapmanızı başka türlü açıklayamıyorum. Ezilmeyen dalımız kalmadı yıllardır hala narsistlikle ve sorumluluk almamakla suçlanmak çok acı. Sandığınız gibi bi küsme de yok, seçim sonrası mesai nasıldır onu da bilmiyorsunuz belli ki.

Alper Bey, filozofi doktorasini yaparken, duruma cok notr, ve de insanlarin duygu ve sosyal durumundan uzak aciklamalar olmus. Bazi soylediklerinize katiliyorum, mesela cok politik bir ulkeyiz cunku olmama gibi bir luksumuz yok. Ve ne olursa olsun, insanlarin kalkip hayatina devam etmesi gerekiyor, cunku baska yapicagimiz birsey de yok, fakat yasanan durumun caresizligini ve de bunun insanlar ustundeki duygu durumunu da validate etmek gerekiyor, patolojik denemez. Bazi dusunceler filozofik acidan etik olmayabilir, ama hissetmek dogaldir, cunku zaten etik bir ulkede yasamiyoruz.

Alper hocayı çok severek izliyorum, sağolsun, varolsun. Param olsa zevkine terapiye de kesin ona giderdim. Fakat bu kez, sanırım sohbetin doğaçlama olmasından kaynaklı olarak kavramlar karışmış, hoca kendiyle çelişmiş, kafası karışmış gibi geldi bana. "işine gelince insan kötü ve umarsız olabiliyorken işine gelince insan iyi ve etik olmak zorunda" sorunsalı bu videoda çok göze batmış. 8. dk daki sözlere istinaden; koca bir ülkeyi sırf kendi emelleri gerçekleşsin diye astığım astık kestiğim kestik şekilde yönetmek, millete hakaret etmek, milleti tehdit etmek, yolsuzluk yapmak, görevi bile isteye kötüye kullanmak, şahsi çıkarı için her türlü eylem ve hareketi meşru görmek ve üzerine "ooh oh " çekmek, kendi gibi düşünmeyeni yaşamayanı düşman görmek her fırsatta kışkırtmak da patolojik değil midir hocam? Keşke bunlardan da açık yüreklilikle bahsedebilseydi işte o zaman chpli teyzeyi savunur konuma düşmezdim :) chpli teyzenin reaksiyonu bir anlamda etki tepki meselesi aslında en basit haliyle... Bizi ötekileştireni, bize sebepsiz nefret besleyenleri ziyadesiyle sevmiyoruz ve bir noktada muhtemelen hepimiz ötekileştirildiğimiz için saçmalıyoruz. Kavramlar karışıyor, ETİK yalnızca deprem bölgesindekilere tepki gösteren insanlar için geçerli bir kavram değil. İnsanları öldüren o berbat binaları, depremzedelere laf söyleyen ve maalesef aşırı tepki gösteren insanlar inşa etmedi, kuralsız müteahhitler ve onlara o izni veren ahlaksız yönetimler inşa etti. Bu gerçeği deprem bölgesindeki herkes bilmesine, herkes onlar yüzünden mağdur olmasına rağmen görüldü ki bir kısım depremzedeler siyasi tercihini tüm bu felaketlere sebep olanlardan yana kullandı. Tepki gösterenin etik olma zorunluluğu mu var hal böyleyken? İsteyen istediğini der, istediğini düşünür diye düşünüyorum. Sonuçtan memnun depremzede kendini düşünmüyorsa tepki gösterenin etik anlamda ne kusuru var? Beddua özgürlüğü diye de birşey var. Cahillik ve katılım meselesine gelince; ben hocanın dediklerinden " sürekli eleştirip dertleneceğine sen de gerekirse ilkesiz politika yap, iktidara geçmek istiyorsan oyunu kuralına göre oyna, siyasete gir uğraş sana muhalif insanları ikna et" tavsiyesi verdiğini anlıyorum. Ancak siz her ne kadar öyle olmadığını düşünseniz de biz "kurbanız" hocam. Yıllardır zamanımız çalınıyor, kandırılıyoruz, standartlarımız düşük, yasalarımız var işlemiyor, adamlar her türlü zalimliği, her türlü baskıyı menfaatine kullanıyor. Sen her seferinde bir örnek veriyorsun bak sana miniminnacık bir örnek vericem; VODAFONE BTK' ya şikayet etmeme rağmen her sabah beni tarife değişikliği için izinsiz arıyor, yetmiyor her arama öncesi ve sonrası FLASH Mesaj atıyor... Çıldırtıyorlar insanı. Niye ? Çünkü yaptırımı yok.. Karışan yok ceza veren yok umursayan yok. Bu hemen her konuda böyle. İnvert şeker yalıyoruz ya biz her pakette. Oy çalmasınlar diye sandık korunuyor kendin de söyledin. E daha ne yapsın bu insanlar :D Bitmişiz cenazemiz kalkmış ama çözüm her nedense hala bizden bekleniyor. Velhasıl kelam Flaş mesaj bu ülkenin özetidir hocam. Ha en baştan böyle olacağı biz biri tarafından söylense idi sorun yoktu alışırdık veya planımızı onar göre yapardık belki ama yıllardır vaatlere inanıyoruz, beklentiye giriyoruz. Bir umuttu ya hani insanı yaşatan :) Ekonomi daha da kötü olacak ve yakın vadede çözümü olmadığı söyleniyor. Gençlerimiz avrupada garsonluk hayalini boşuna kurmuyor. İktidara muhalif kesime bu kadar yüklenmenizin tek sebebinin onların değişme ihtimaline inanmıyor olmanız olduğunu, yani esasında kolay yolu seçtiğinizi, düşene de bir tekme sizin vurduğunuzu düşünüyorum. Bir sonraki videonuzun konusunun iktidar destekçilerinin akıl - ruh - inanç -siyasi görüş halleri ve düşüncelerinin dünya görüşlerinin kısa vadede nasıl değiştirilebileği konuları üzerine olmasını temenni ediyorum:) Siyasete atılmayacaksak mızmızlanmamalıymışız madem, bir eğitim videomuz da mı olasın?

Hocanın cok yanıldığı bir nokta var; kimse zaten yurtdışından davet geldiği için gitmiyor…. Daha insani koşullarda yaşamak için gidiyor. ‘Onlar da seni bekliyorlar’ fikri biraz absürt.

Alper hocamın bu videoda genel olarak dağınık bir görüntü çizdiğini düşünüyorum. İzlerken yer yer rahatsız edici haksız ithamları da oldu. Tam olarak ne anlatmak istediğini anlamak da güçtü. Zayıf bir video olmuş.

Hem entellektüel seviyemizi artırıp hem terapi yapıyorsunuz ah FluTvim üzümlü kekim ❤️

Gençler (ben dahil) biliyorum yasadigimiz hayak kirikligini .. ancak artik yapabilecegimiz tek sey bence kendimizi belli konularda gelistirmek okumak izlemek uretmek olabilir. Sanmiyorum toplumsal bir kurtulusun varolacagini. Bireysel olarak gidebildiginiz yere gidin ,gidelim ❤ hepimiz icin guzel seyler olsun

Biri de bana artık anlatabilir mi şu kalıp mücadele etmek ne demektir. Kiminle mücadele, nasıl mücadele. Ülkenin %50si kornaya basıyor ve hukuku, ekonomiye batıran birine oy veriyor bununla nasıl mücadele edilir ?

Flu TV'yi seviyorum! Seçim dolayısıyla hayal kırıklığına uğradı, örselendi, bu video ile de psikolojik destek alıyor; bunu da bir videoya çevirerek değerlendiriyor. Cidden hayranınım Flu TV :)

Rüyamda nedensizce ağlayıp, uyanıp, tost yiyerek bunu izledim... Biraz iyi geldi, sağolun... Şimdi tekrar uyuyacağım...

Bu video olmamış bence ,seçimden ziyade çok daha farklı şeyler dönüyor ülkede . Ve bizi direk etkiliyor. Herhangi normal bir ülkede yapılan normal bir seçimden bahsetmiyoruz. En basiti Hüda-par’ın meclise girmesi bile bir sürü kadının hayatını direk olarak etkileyecek. Neyse umarım biz kötümserizdir, düşündüğümüz gibi olmaz.

yurtdışından bizi beklemiyorlar evet ama en azından hayvan gibi çalışıp, sefalet içinde yaşamayacağız. Hiçbir varlığı olmayan insanlar için yurtdışında daha iyi hayat kurma hayali hiç de saçma gelmiyor bana. Burada açlıktan başka bir geleceğimiz yok.

Bu video bana saçma bir biçimde umut verdi valla, seviyorum bu adamı evet kendimize bakmak zorundayız açık ve net

24:50 Bir Türk milliyetçisi olarak size biraz kızdım hocam ama Pazar günü akşamının sokaklardaki tablosu ile dün akşamki tabloyu gördükten sonra size hak verdim. Maalesef halkımızın çoğunluğu boş ve gereksiz şeylerle daha çok mutlu oluyor. Gerçekleri görmeyip hayallerle yaşıyor.

Hocam biz fakiriz herhalde Kırklareli'nde yasayan sabit gelirlili bir memur olarak hayat bize hic ucuz değil. Kiralar maasinin 3/2si bu hayat nasil ucuz olabilir

Yapılan yorumlardan da anlaşılacağı üzere artık sekülerler de en az ikiye bölünmüş durumdalar ve birbirlerinden tiksinme noktasına doğru gidiyorlar. Gidebilen hemen gitsin, kalan da kendini bu nefret ve umutsuzluk sarmalından uzak tutmaya çalışsın mümkünse, herkese başarılar.

Hayatımda gördüğüm en dürüst en zeki değerli bir insansınız siyasi görüşü ne olursa olsun gerçekçi söylemlerinden dolayı sizi selamlıyorum hocam

İki akıllı adamı seyretmek ve bilgilenmek çok güzel, teşekkürler...

Moralim çok bozuk dinleyemedim sonuna kadar. İyimser olamayacağım. Gidebilsem su ülkeden çekip gitcem

Alper Bey henüz kürek kemiklerimin yerinde kanatlar çıkmadığı için özür diliyorum.

Hayal kırıklıklarıyla başa çıkmayı Istanbulun en lüks semtlerinden çıkmayan bu iki adamdan öğrenmeye çalışmak üzücü. Ülkenin geneli ile sizin yaşadığınız hayal kırıklığı bir değil. İlkeri uzun zamandır severek izlerdim ama artık kendisine gelen her eleştiriyle ehere zehere diye dalga geçtikçe sesine bile katlanamaz oldum.

Gerçeklikten bu kadar uzak, bu kadar yukarıdan bakan, bu kadar izleyicisini tanımayan yorumlarla dolu az şey izlemişimdir bu kanalda. Sırf popüler olmayan görüşü dile getireyim diye çaba sarf edilmiş gibi hissettirdi.

Alper Hoca, 24 saat konuşsa dinlerim. Çok etkileyici bir anlatımı var. Seçimle ilgili de yurtdışı oyları ve yabancı seçmenler kaderimizi belirledi. Ve evet cehalet her dönemde vardı ama bu kadar ülke gündemini belirleyici değildi maalesef. Post truth ve populizm maalesef bizim ülkeyi çok kötü etkiledi. Buradan çıkışın anahtarı yine okumaktan, bilimden, eğitimden geçiyor! Okuyun, okutun arkadaşlar! Bu toplumun aydınlanması için çok okumak gerek! Aydınlanmak gerek!

Boğulan insanların, kendilerini boğanların "ölmesini" dilemesi veya bu düşünceden rahatsızlık duymamaları ahlaksızlık değil meşru müdafaadır.

Alper bey hislerime tercüman olmuş dert görmesin. Bunu yaşamayan bilemez anlayamaz tüm çabalar boşadır maalesef. Esg der ki milletin sorunu dinlemek ve empati ne kadar doğru.

Cehaletin her iki kesim için geçerli olduğunu kabullenmek lazım. Teşekkürler hocam 😅

yazmayayım dedim ama başaramadım; 10 yıldan uzun süredir yurtdışında yaşıyorum, etrafımda 6 aydır burada yaşan Türk de var, benden daha uzun süredir burada olan da. Hocamız gibi bir deneyim yaşayan tek bir iyi eğitimli Türk'e rastlamadım. Ayrıca, Almanya iyi eğitimli göçmenleri kendine çekmek için 40 takla atıyor, sizi bekliyorlar yani. "uyan, duş al, kahveni iç, çalış yine ama dilini geliştir & yurtdışındaki işlere başvur", bence. Sevgiler.

Bundan sonraki hayalim dolarin 50 lira olmasi. Umarim bu sefer gercekcidir.

Bence umut gerçeğin ta kendisi. Gerçekle yüzleşmek müthiş umut verici. Tam da size yakışır bir konuşma. Tebrik ederim.

Lütfen Alper hoca ile daha çok program yapın İlker bey.. Bu gerçekçilik iyi hissettiriyor. Teşekkür ederim..

Bölüm seçimden hemen sonra çekilmediğine göre tahmininiz tutmuş. Anadolu'yu çok iyi tanıyormuşsunuz Hocam :))

İyisin hoşsun seviyoruz seni Alper hocam ama bu video olmadı. Toplumsal ölçekte karamsarlık depresyon, öfke hakim. Ertesi sabah kahve içmeyle hayata devam etmeyle çözülebilecek bişey değil. Çözüm ne ? Biz de bilmiyoruz belki ama bu videodaki gibi normaldir diyip yaşanan hayal kırıklığını sadece konuşarak atlatmak mümkün değil. Saygılar

Çok çok teşekkürler. Kaldığımız yerden hayata ve mücadeleye devam. Sizi seviyorum..

Hocam bu sadece hayal kırıklığı değil korku. Ben 18 yaşında bir erkeğim ve dershaneden eve dönerken 3 4 kez tacize uğramisliğim var . Bir kadının durumunu düşünemiyorum. Yada fakirlik korkusu var . Yada lgbtilerin korkuları var . Yani sadece hayalkirikliği demek hafif kalir

Türk milleti bir çocuk gibi. Fiili ehliyeti tam olarak yok. Kazanması için de sağlam süreçlerden geçmesi lazım ama o da çok uzun sürecek gibi.

Yabancı ülkede beklediğimiz hayatı tabi ki yaşabiliriz. Bunun neye dayanarak tersini iddia ettiğinizi anlayamadım hocam.

Hocam genel olarak konuşmalarınızı çok beğeniyorum.Bu sohpet muhabbet de genel olarak çok güzeldi fakat başka ülkeye gitmeme konusuna katılmıyorum, biz o kornaya basılmasın diye çok mücadele verdik çok fazla sorun var sadece iktidar bazlı değil her şey saymakla bitmeyecek sorunları var bu ülkenin ve kimsenin hiçbir şekilde değişme çabası yok.Aile’den başlıyor tüm ülkeye yayılıyor, iyimser bakmak için inanın çok çaba sarfettik fakat boynumuz tutuldu.Size hayatta başarılar diliyoruz :))

Siyâset günlük yaşamı çok etkiliyor, benim çevrem muhafazakar milliyetçi bir çevre. Kadiköyde yaşayan bir insanla, benim hayatımı etkileme oranı aynı değil. Torpil yaptırmamış bir işsizim ben, üzülerek söylüyorum ki şu an benimle ilgili bir kadro olsa ve torpil istesem kolaylıkla girerim. Ama direniyordum, 4 yıldır işsiz sayılırım. Chp benim gibi direnen insanların umutlarını da çöpe attı. Ülkede her şey siyasallaşmış durumda maalesef. Biz ne yapacağız peki? Yayın genel olarak güzel olmuş ama ikincisi olursa daha sert olacaktır diye umuyorum.

Diğer tarafın, yani sevinmekte ve ümit etmekte haklı olanların da röntgenini çekmenizi rica etsek. Kendimizi pek incelenmiş hissettik bir anda. Onları da bir görsek.

Herşey normaldir. İnsan normal değildir

Tam da düşündüklərimi deyən bir insan görmək. Özü də Alper hocam kimi birinin mutlu oldum.

Yine beyaz türk erkekler için konuşması ne kadar kolay☺️ sizin için bir şey değişmeyecek evet, devam edin çalışmaya lütfen.