HAYATIN PİŞİRİP - YOĞURDUĞU DEĞERLER: HÜSEYİN YALÇIN; BİR MAZLUM, KUTLU YÜREK, 2021
Hayatımızı Alevi - Bektaşi Kültür Dünyası'nda Geleneği Yaşatanların sesi olmaya adadık...
Her nerede bir dede, bir baba, bir aşık, bir sadık, bir ozan, bir can insan görsek ona yaklaştık, ona kulak verdik. Onlarla ağladık, onlarla güldük... Ve de onlardan çok mu çok şey öğrendik. Öğrenmeye de devam ediyoruz.
Hayat çok güzel, çok mu çok güzel. Ama hayat o kadar zalim, o kadar acımasız, tutursız, fütursuz ki, kelimeler yetmez yaşananları, çekilenleri anlatmaya. Birimler, tecrübeler, anılar, acılar, yaşanmışlıklar, tarihte kalması gereken hüzünler... Hep dile gelir, onları engelleyemezsiniz, dışa çıkarlar.
Bizler de insan öyküleri derliyoruz aynı zamanda dedelerle, babalarla, ozanlarla, canlarla söyleşi yaptıkça.
Bunun ucu bucağı, sonu da yok hani. Artık işi iyice büyük boyutlara vardırdım... Zaten doğru dürüst bir kameram olmadı, çeşitli kişiler, kurumlar söz verdiler ama olmadı. Alevi kurumların başında olanların çoğu artist olma yarışında oldukları için onlara güvenim kalmadı ardık.
Cep telefonum neyime yetmiyor. Artık bu böyle...
Bugün Sütlüce'de bulunan Karaağaç Bektaşi Dergahı'ndaki sohbete erken gidince, bir güneş doğdu salondan. Uzun zamandır göremediğim bir can insanı, bir dede sultanı görmüş oldum: Sivas Zara'dan, Baba Mansur Ocağı'ndan Hüseyin Yalçın Dede'yi görmek ayrı bir güzellikti.
Kendisi can bir insan, Şahkulu Sultan Dergahı'nda sık görsem de, varlığını, nefesini her yerde hissedirim bu gün görmüş canımızın.
Bugün ise hayat öyküsünü bir başka açtı bana; dertlerini, çektiklerini, İstanbul'da yaşadığı sıkıntıları bir bir anlattı.
Hayat böyle işte; aslında hepimizin öyküsüydü anlattıkları; yokluklar, sahipsizlikler, çileli yaşam öyküsü. İşte dedelerimizin bir kısmının hali; bazısı gelir rahata konar hiç hak etmediği halde, hiçbir emek vermeden, dedeliğin olgunluğunu göstermediği halde onları temsil edecek kurumların başına bile geçerler ama birileri hayat boyu çile çeker, hiç hak etmediği halde.
Hüseyin Yalçın Dede büyükşehirlere gelip hayatın ezici acımasızlığı karşısında bir şey yapamayan, dedelik yolunu süremeyen bir insan. Ama taliplerini hiçbir zaman bırakmayan, dedeliğin onurunu, ağırlığını, değerini de bir tarafa atmadan, elinden geldiğince içindeki asalat ruhunu yaşatan alçak gönüllü bir değerimiz.
Gerçek dedelerin varlığından, köyde yaşadıklarından, yolun yaşamamasından, bugünkü kurumların durumuna kadar bir çok konuda konuştuk, sohbet ettik kendisiyle.
Hakk sağlıklı güzel ömürler versin gül yüzlü dedemize.
Onu sevgi ve saygyla kucaklıyoruz.
Muhabbetler diliyoruz.
10 Haziran 2021, Perşembe
Ayhan Aydın
Rumelihisarüstü / Sarıyer