instagram'da oldukça aktifim, oraya da uğramayı unutmayın: instagram.com/omerkdioglu/?hl=tr

seni o kadar iyi anliyorum ki.. yeni bir yere tasindiginda geride biraktigin hayat her gece seni durter. her gun gordugun, konustugun insanlari sadece ekranda gormeye baslamak, surekli hatalarini dusunmek, ihtimalleri hesaplamak vs. hepsi icten ice seni yer ama zaman gectikce her seye her kosula alisiliyor ozlemde bir yerde bitiyor aci ama gercek.

Bence seni şu ana kadar mutlu eden şey hedeflerine ulaşma motivasyonundu ve hedeflerine ulaşınca doğal olarak boşluk hissine kapıldın ve şu anda bu boşluk hissini nasıl dolduracağını bilmiyorsun 😕ha bir de alışkın olduğun konfor alanından çıkman var böyle hissetmen gayet doğal 🙂Sevgili Ömer,kendine biraz zaman vermeyi dene emin ol zamanla alışıcaksın ❤️

Seni en iyi anlayanlardan biride benim. Çalışıp çabalıyorum. Tam "oldu işte, başardım." Diyorum. Ayağım biryerlere takılıp tekrar başa dönüyorum. Özellikle bu sene aşırı stresliyim. Umarım bir an önce sende bende hatta bu yorumu okuyan herkes istediğini alır.

oha ilk defa benim gibi düşünen biri, bu bence insanın kendi “comfortzone”undan çıkmasıyla ilgili. çok dışadönük olmayan insanlarda bu normal bence

"Happiness is not something that you have to achieve. You can still feel happy during the process of achieving something."

hoop yerimizi alalım :)

Benim de lisem çok kötü geçti. Her gün nerede yanlış yaptığımı, neleri doğru yapsaydım neler olabileceğini düşünüp dururdum. Ama sonra geçmişe takılıp kalmanın üzüntüden başka bir şeyi getirmediğini, hayatın devam ettiğini, yapmam gereken şeyin geçmişteki hatalarımdan ders alıp yoluma devam etmem olduğunu gördüm. Şimdi yeni ilişkiler edinmeye, kendimi geliştirmeye ve derslerime odaklanmaya çalışıyorum. Sevdiklerimle de üniversiteden önceki son çocukluk zamanlarımı geçirmeye çalışıyorum. Geçmişe takılıp kalmanın ne demek olduğunu bilirim, acını anlıyorum, umarım sen de yakında geçmişi cebine koyup yoluna devam edebilirsin.

alisilmis duzeni birakmak gercekten cok zordur ama emin ol ilerde de bu yillara geri donmek isteyeceksin (60 yasinda falan degilim bu arada ahahahsd) ayrica kendi kendine yetersin ben eminim birine bagimli da asla degilsindir sadece yeni bir yerde oldugundan birine bir seyler anlatma ihtiyaci icindesindir. biz her zaman burdayiz vlog cekip icini dokebilirsin

İster istemez zamanında o kadar çok çalışmışsın ki hayatının bi parçası haline getirmişsin hayallerine ulaştıktan sonra büyük bir boşluğa düşmüşsün belli ki.

Birseyi çok istiyoruz ve o olunca dünyanin en mutlu insani olacağina inandiriyoruz kendimizi ama o istediğimiz sey gerçekleşince aslında öyle olmadiğini anliyor insan yinede sana diyebileceğim tek şey mutluluğun belli bir zamani yok ansızın hiç beklemediğin bir anda gelir hayatina o yüzden beklemeliyiz bence biraz sonunda mutlu olacağımıza dair inancım tam ❤

Hedeflediğin yerde olmanın her ne kadar ortalama mutluluk seviyenden daha fazla mutluluk getirmesi gerekse de komfor alanını terk edip adaptasyon sürecin bu mutluluğun bir kısmını sönümlendirecektir

Ara sıra düşünürüm, acaba hayallerim beni mutlu edecek mi diye. Sanırsam bunu uzun süre daha düşüneceğim.

Ben de bu sene üniversiteye başladım hem de yaşadığım şehirde ama seni çok iyi anlıyorum yalnız değilsin, üniversitem başladığından beri bu hisleri aşamiyorum sürekli eski hayatımı liseyi arkadaşlarımı düşünüyorum ve bu yoruyor geçmesini istiyorum ama hep aklımın kenarında bu da şu anki yeni başlayan hayatımdan keyif almamı ve tam anlamıyla mutlu olmamı engelliyor :(

Ne kadar çok insan varmış aynı şeyleri yaşayan ama içinde tutan,hiç bir şey olmamış gibi hayatını sürdürmeye devam eden Ben de tek başıma bir şeyler yapamayacakmisim gibi hissediyorum sanki arkadaşlarıma bağlıymışım gibi ama son zamanlarda bunu aşıyorum sanırım sen de alışacaksın

Seni çok iyi anlıyorum lisede yurtta kalıyordum ve bir önceki sene çok yakın olan arkadaşlarım yurttan ayrıldı bir anda kendimi cook ama çoook yalnız hissettim "kalabalık bir ortamda yalnız hissetmek" uzun müddet bu şekildeydim yorucu ve zordu ama sonra bir şekilde işler yoluna girdi benden bir yaş büyük hiç tahmin etmediğim kişiler ile sevmediğim bir hoca sayesinde ki onu sevmemin tek nedeni bu. Beni o insanlarla karşılaştırdi ve benim için çoğu şey değişti ve daha güzel oldu. Tanışmamiz ise o hocanın bana kızması ve etüt odamı değiştirmesi ve gittiğim etüt odasında yeni tanıştığım insanların olması çok uzatmışim ama asla kötü düşünme hayatta bir anda hiç tahmin etmedigin şekilde güzel şeyler oluyor maksat bunu farketmek :):)

Hissettiğin şeyleri anlıyorum. Sen bir hedef koymuştun ve hedefe ulaşma yolunu sevdin. Evet hedefine ulaştın ama heyecanını kaybettin ve yeni bir heyecana ihtiyacın var bence. Kendine yeni hedefler koy ve yeni yollara çık. Kendini daha iyi hissetmeye başlayacaksın. Ayrıca endişelenme. Herşey çok yeni ve alışmak için kendine zaman tanı. Herşey hemen olmaz. Bu duyguları herkes hissediyor çok normal. Herşey senin için çok iyi olsun...

Arada içini dökmen çok güzel Ömer Bizi aile gibi görmenin sonucu bu Yani söylediklerini dinlememiz seni iyi hissettiriyor Sorun değil herkes kötü dönemlerden geçebiliyor bazen kafamızdaki düşünceler hayatımızı ele geçirebiliyor ama şu süreçte unutma ki gülümsemeni hiç bir şeyin bozmasına izin verme Her şeye rağmen az da olsa kahkaha atacak bir şeyler bul Senin hislerini küçümseyen insanlar olabilir ama hangi olayın kimi ne derece etkileyeceği onlara düşmedi Son olarak gerçekleştirmek istediğin her şeyi gerçekleştir Dene yap bi şekilde Bunu Irmakla da yapabilirsin Öylesine yazdım okumayacağını biliyorum Olur da İstanbula gelme fırsatım olursa seninle görüşmek isterim Sağlıklı kal

Videonun başlığını herkesin görmesi şart. Son sınıfım ve birçok arkadaşım mutluluğu üniversiteye gidince bulabileceğini düşünüyor. Açıkçası böyle bir şey olacağından pek emin değilim. Çoğu hayal kırıklığına uğrayacak daha geçen gün bu konuyu tartıştık. Hepimiz mutluluğu gelecekte bulmaya şartlamışız kendimizi. Belki de böyle bir şey hiçbir zaman olmayacak. Mutlu olmak için doğduğumuz hiçbir yerde yazmıyor. Evet geleceğe umutla bakmalıyız ama çok da şey yapmamalı yani. Anı yaşa ve geç 💃

Sınava beraber hazırlandık seninle. Şimdi beraber üniye başladık. Ve yine seninle aynı şeyleri hissediyoruz. Ben de sürekli ailemi ,kendi şehrimi özlüyorum ve birilerine bağlı hissediyorum.. Beraber büyüyoruz.

Bazen oluyor böyle hisler seni çok iyi anlayabiliyorum kendini hiç yalnız hissetme bu düşüncelerden kaçmaya çalış yeni uğraşlar edinmeye çalış bana çok iyi motivasyon oluyorsun yolun daima açık olsun inşallah 😍🙏💖

Haklısın, aynı durumu birebir yaşıyorum. Ve kendimi sürekli olarak kandırmaya çalıştığımı farkettim. Bu süreçten sonra kendime çok şey katacağım buna eminim ama zor olacak. Hepimiz için en iyisi olsun

Bence yapısal olarak içe dönük bi insansın ve bu da seni alışık olduğun hayattan çıkıp her şeyi yeniden yapmaya çalışmaya karşı bi bunalıma sokuyor olabilir. Benim tavsiyem bu dönemi kendin için geçiş dönemi olarak görmen ve ufak da olsa sınıfından, yurdundan başlayarak belki yeni arkadaşlıklar kadar büyük boyutta olmasa da en azından insanlarla kısa sohbetler ederek başlayabilirsin. Bir de bu durumun sosyal anksiyete ile ilgili olabileceğini de düşünüyorum. Aynı durumdan muzdarip olsam da son zamanlarda bir şeylere karşı ilk adımları atarak bu durumu kırmaya başladığımı düşünüyorum. O yüzden en şiddetle tavsiye ettiğim konu bazı şeylere karşı daha girişken davranman. Bir de İstanbul gibi bir şehirde üniversite kazanmanın verdiği avantajları daha güzel kullanmanı tavsiye ederim sürekli üniversitede takılmak yerine farklı semtlere gidip değişik tecrübeler kazanmak gibi. Boşluğuna düştüğün durgun hayat akışını bu sayede biraz da olsa renklendirebilir heyecanı yakalayabilirsin.

Üniversite hayatımda aynı düşüncelere ben de kapılıyordum. Alışkın olduğum şehirden çıkmak çok zor gelmişti. Yeni bir ortama girmek, yeni insanlarla tanışmak, değişikliğin her türlüsü beni çok geriyordu mesela. Rutinim değişmişti bir kere artık sınava hazırlanmak değil de başka bir süreç vardı önümde. Zamanla hepsine alışılıyor olsa da yüzde yüz mutlu olma durumunu gerçekten yaşayan biri var mı bilemiyorum. İnsan ne yaparsa yapsın hayatında eksik bir şeyler olduğu hissi gitmiyor gibi geliyor. Çünkü zaman hızla akıyor ve kaçınılmaz bir şekilde hep geçmişe özlem duyuyoruz. Yine de anı yaşamak, içinde bulunduğumuz durumun keyfini çıkarabilmek önemli. Umarım yaşadığın güzel günlerin tadını çıkarırsın ve güzel anıların katlanarak artar.

Yalnız değilsin. Farklı yerlerde Üniversite kazanan hemen-hemen her kes bu duyguları yaşıyor. İnşAllah her şey çok güzel olacak😊 Arkadaşlar, dersler, işler - güçler, eğlence derken alışacaksın.👍🏻

Seni o kadar iyi anlıyorum ki... Senden kendimi gördüm ya resmen. Başkalarına bağlı hissetmen, onlar yokken bir anda mutsuz olman bunları o kadar fazla ve derin yaşadım ki ben de seni çok iyi anlıyorum o yüzden. Bu tarz düşünceler aklında geldiğinde kafanı boşalt, git bir sahile ve sadece denizin sesini dinle. Geçiyor gerçekten geçiyor ama biraz daha zaman ver ve çok yüklenme kendine. Seni seviyorum

Neticede hepimiz on sekizlerinin kıyısında, hayatı yeni yeni ve tek başımıza öğrenmeye çalışan gençleriz. Kendimizi bulacağımız ve hatta bazen kendimizden izler bırakacağımız anlar olacak. Kaygılarını, hislerini ve düşüncelerini tek başına taşımadığını bil, üniversite yahut herhangi yeni bir ortam bu durumu tetikler elbette. Bize zaman ve zamanla gelecek güzel çözümler gerek. Zor olduğunu biliyorum ama muhtemelen geçecek. Bu süreçte içini birine veya bir şeye açmak sana umarım iyi gelecektir, birlikte büyüyeceğin çok insan olduğunu unutma sadece.

" Hep İstediğim Hayata Ulaştım Ama Mutlu Değilim " ben de öyle . 😔 Psikolog olmayı istemiştim ve artık nihayet psikoloji bölümüne başladım . Ama hala kaygılarım azalmadı hatta arttı diyebilirim . 🤦‍♀️ Üniversiteye henüz alışamadım ve insanlarla pek iletişim kurmak istemediğim bir dönemdeyim . 😞 2:03 ben de sürekli lise dönemimi özlemeye başladım . Özellikle de arkadaşlarımı . Zaten fazla arkadaşım yoktu ama yıllar içinde kurduğumuz o samimiyetin arkadaşımın başka bir ilde ( İzmir ) üniversite kazanmasıyla bir anda son bulması kendimi devamlı arkadaşlıklar , dostluklar üzerine , insanlarla kurduğumuz bağın ne kadar kalıcı ve gerçek olduğu üzerine bir sorgulama yaparken bulmama yol açtı . Tabii bu durum da yeni arkadaşlar edinmeme biraz engel oldu çünkü bir gün onlarla da aynı şekilde iletişimimizin zamanı gelince bir anda kesileceği ve sanki hiç yaşanmamış gibi olacağı aklıma geliyordu . Arkadaşlıkların , dostlukların hayatımızdan zevk alıp alamamamızı etkileyecek kadar fazla öneme sahip olan bir konunun aynı zamanda bir o kadar gelip geçici ve elimizde olmayan bir durum olması şokunu henüz kabullenebilmiş değilim ben de . 😔

başta söylediğin şeyleri o kadar iyi anlıyorum ki ve özellikle sesin konuşman çok güzel . podcast yapsan sabaha kadar dinlerim

Yine güzel bir içerikle bizi mutlu ediyorsun ömer ♥️

Ben de bu yıl şehir dışında uni kazandım. Gerçekten çok zor. Aile özlemi, farklı ortam çok zorlayıcı. Yalnızlık hiç iyi değilmiş.

Çok tatlı duyguların var ama büyüyoruz ve bende sen gibi düşünüyordum ilerledikçe yani bu iki gün iki ay bir süre değil bir iki yıl içinde yavas yavaş anladım.Yani geriye dönüp baktığımda iyi ki dediğim çok sey oldu . Gecmisi yasa evet duygulan ara ara tatile gelip zaten eski arkadaslarla bulusup iliskiyi tazelemek çok sariyor. Ama dedigim gibi buyuyoruz ve onlarinda edindigi yeni arkadasliklar deneyimleri o kisa surede dinlemek cok sariyor . Sende mutluluklarini mutsuzluklarini anlatiyorsun fln .çok yeni renkli insanlar tanıdım ve cok mutlu olduğum anlarım oldu. Sendede bu olcak ve bir yandan sadece arkadasliklar degil kendi akıl yolundada deneyimlerin belki yer alacagin projeler vs cok guzel doyum sagliyor. Umarim bol bol ani birikterecegin bir üni hayatin oluuur keyiflennn ✨

videoyu izlemeden önce mutlu değildim açıkçası, ama şu an eğleniyorum ve mutluyum bu video için teşekkürler. ❤

Seninle benzer duyguları yaşıyorum benimde sayılı arkadaşlarım vardır ve şuan hepsi denizli de ben ise izmire geldim aileden ve arkadaşlardan ayrı bir hayat beni zorluyor istediğim bölümdeyim istediğim yerdeyim fakat mutlu değilim bir an önce alışabilmeyi diliyorum 🙏🏻

Ya ömer başta yaptığın konuşmadan dolayı sana sarılasım geldi gerçekten çok iyi anlayabiliyorum seni ben de geçen sene zor zamanlar geçirdim ama her şey yavaş yavaş katlanilabilir ve iyi olmaya başladı bu sene daha iyiyim en azından inşallah sende zamanla alışır ve mutlu olacağın bir üniversite hayatına en kısa sürede ulaşabilirsin kendine iyi bak ve yakın gördüğün insanlarla dertleş herkesin benzer yollardan gectiğini duymak en azından seni biraz iyi hissettirebilir başarılar :d

Ne olursa olsun mezuna kalmak gerçekten cok zorlu bi süreç mezuna kalmış biri olarak keşke tercih yapsaydım diyorum İtü gibi bi üniversitedesin ve elindeki imkanları iyi değelerlendirip sosyelleşmeye bak çok fazla düşünmek insanı çok yıpratıyo

Kendine dikkat et,yorulma,iyi dinlen,sen harika bir insansın:)

neden bu kadar benziyor düşüncelerimiz özellikle yurttan çıkmadan ilk başta söylediklerin............. kendimi dinliyor gibi hissettim, seni daha iki gün önce keşfettim ama hiç istemiyorum takip etmeyi bırakmayı umarım hep haşır neşir olursun sosyal medyayla

Senin için o kadar mutluyum kiiii :)) çok tatlısın

konfor alanına dönmek istiyorsun ama dönemezsin artık bitti bunu iyice anla ve hayatına cesur kararlar ile devam et yeni şeyler dene yeni insanlarla dışarıya cik gez muhabbet et onlara anlarabilirs8n belli durumları boyle biyle vır sey yaşadım vesaire onlarda anlatir daha samimi olursun geçmişi geçmişte bırak oyle daha güzel durur mutluluk ve hüzünler kaldın geride değiştiremezsin ama geleceğini değiştirebilirsin sevgilerimle

Her geçen zaman şimdini hayal ediyoruz, her şimdide geleceği hayal ediyoruz, her gelecekte şimdi oluyor. Yani insan evladı her şey ister ancak bu insana yetmez.

"Normalde yol olmayan ama yol ola ola yol olan yer : patika" ~Hikmet, 2022

mutlu olmak bazen her insan için çok zor olabiliyo hayatta her zaman her şey yolunda gitmez ama gitse bile içinde hiçbi şeyin dolduramayacağı bi boşluk oluşabilir hayatın belli dönemlerinde yaşanır bunlar genelde yeni bi yere taşındıysan yeni bi hayata başladıysan seni mutlu edeceğini düşündüğün şeyler aslında sıradan şeylere dönüştüğünde onlara alışırsın ve artık mutlu olmak için yeni şeyler ararsın bu yüzden mutluluğu kovalamak bir işe yaramıyo onun yerine yaşadığın anlarda mutlu olmaya çalışmak önemli olan şeydir. hayatta hep kendimize hedefler koyarız ve gerçekleştiğinde belki de bu bizi tatmin etmeyebilir bunun sebebi ne istediğimizi bilmediğimizden gelir bu yüzden kendine biraz zaman tanı ve bu süreçte kendini tanımaya çalış, nasıl biri olduğunu nelerin seni mutlu ettiğini düşün kendini keşfetmeye çalış bunların cevabını bulduğunda belki de gerçekten mutlu olmaya başlayabilirsin ama mutluluğu sadece çevrendeki faktörlere bağlama okul, insanlar gibi onun yerine mutluluğu kendi içinde aramaya çalışmalısın

İnsan her şeye alışır Ömer, sen de en yakın zamanda alışırsın umarım🫶🏻

Ayanokoji kiyotaka'nın da dediği gibi People are nothing but tools. Arkadaş kelimesinin kökeni bile arkadaş kelimesini tanımlıyor sana arka çıkan birine arkadaş dersin yani ne kadar duygusal bağın olursa olsun bu bir alışveriş ilişkisidir ortak çıkarlar biterse mesafeler açılır mesafeler açılırsa gözden ırak gönülden ırak olur ben üniversite 2.sınıfım ve tek bir arkadaşım bile yok hayatımda hiç bir arkadaş edinmedim ve dürüst olmak gerekirse bu bana duygusal bir zarar vermedi ama kelimenin de açıkladığı gibi kendi yetersiz kaldığım zamanlarda zorluk çektim az bilgiyi iyi değerlendirmeyi öğrendim ve inan bana üniversitede arkadaş edinip insanlara bağımlı hissetmen çok doğal utanılacak bir şey de değil şayet bu dediğin karşılıklı bir ilişki mevzu arkadaş biri giderse diğeri gelir eskiler hakkında çok düşünmek yerine yenilerle o bağları kurmaya bak çünkü people are nothing but tools...

Ben de aynı şeyi hissediyorum.ozellikle canımı en sıkanı birine ya da birilerine fazla bağlı olmak...Böyle olunca insan buyumus gibi de hissedemiyor bence kötü bir durum umarım düzelir :(

Bu devirde mutlu olanda ne bilim;(

Allah'ım gönlümde olanı hakkımda hayırlı,hakkımda hayırlı olanı gönlüme razı eyle.

Üniversiteye yeni geçen insanların hemen hemen hepsi aslında ''bebeklik bölüm -2'' zamanını yaşıyor. Oyunun bu seviyesinde olduğunu çabucak anlayan kişiler ise durumu kabullenmiş demektir. Bu da nelerin yapılması gerektiğini öğrenmeye başlamak için ilk motivasyon. O okulda ve şehirde neden bulunduğunu hatırlamanı ve bu ayrılığın geçici olduğunu önce kendine sonra diğer kişilere açıklamanı öneirirm naçizane.

Seni gerçekten çok iyi anlıyorum yasadığım sehirden farklı ve uzakta bir sehirde yasamaya hâlâ alışamadım.Aklıma ailem arkadaşlarım geliyor ve hüzünlü ruh halinden çıkmaya çalışıyorum henüz tam anlamıyla başarabilmiş değilim 4 hafta geçmesine rağmen

en baştaki konuşma ile gerçekten yine böyle şeyleri düşünen tek kişi olmadığımı hatırlamakk güzel bişey bende bundan yaklaşık 2 ay önce fln 1 ay sonra en yakın olduğum 2 arkadaşımla yüz yüze gelme olasılığımızın düşük olduğunun farkındaydım ve bu ihtimlae karşı yanımda kimse olmadan devam edebileceğimi kendime kanıtlamak için tek başıma bişeyler yapıp bi yerlere gittim ama yine de hala hayatımda olduklarını biliyordum şimdi ise 1 aydan fazladır görüşemiyoruz sadece sosyal medyadan ve yeni arkadaşalrım var hiç bişey eskisi gibi olamaz ama belki daha iyi de olabilir yine burayı 83737383. kez dertlerimi yazmak için kullandım okuduysanız teşekkürler umarım hepimiz için en iyisi olur ✨

Bu video beni anlatmış gerçekten İnşallah mutlu olabiliriz

bazen bir şeyleri yapınca gerçekten çok mutlu olacağını düşünürsün sınav haftası bitince mutlu olacağını düşünürsün ama mücadelen yine devam eder ve hiç bir zaman tam olarak mutlu olamazsın işte hayat böyle asla tam mutluluğu elde edemezsin bir şeyler hep yarım kalır ve emin ol beraber yola çıktığın insan bile senin aslında hayat mücadelende yok sadece sen varsın

"Bilmiyorum ben çok mu enayiyim, bunları çok mu düşünüyorum,bunlar normal mi? İnsanlara fazla mi bağımlıyim?" Tam olarak burdayım bende.Tum insanların böyle hissetmediğine eminim. Ama tek olmadığımıza da eminim. Ömer ve yorumlarda ki bir grup insan böyleyiz işte. Sanırım hepimizin psikolojik tedaviye ihtiyacı var ahajwkskmwks. Psikolojik tedavi olunca geçer mi onu da bilmiyorum nahanqkakmwkw.Neyse en azından bunla yaşamayı öğrendim.Cok garip birşey. Bazenleri çok mutlu,çok güçlü ,çok zeki ve özgüvenli hissederken bazenleri dünyanın en mutsuz,en güçsüz,en aptal ve yetersiz insanı gibi hissediyorum. Ve şuan bunları yazarken bile ne hissettiğimi bilmiyorum ve bu çok sinir bozucu birşey. Kimsenin dusunmeyeceği şeyleri düşünmek ve bu yüzden korkmak.Yazsam daha bir ton şey yazarım. Ömer ve yorumdakiler yaşadığıniz/yaşadığımız şeylerin çok zor olduğunu biliyorum. İşin en kötü tarafı diğer insanlar, yaşadığımız herneyse çok kolay olduğunu sanıyor ve bizi anlamıyorlar hoş ben bile kendimi anlamiyorum onlar nasıl anlasın. O yüzden tek olmadığınızı ve bunların gelip geçici şeyler olduğunu bilin. Sabredin çok mutlu olacağız çünkü bence fazlasıyla hakkediyoruz :)

Psikolojik olarak kötü bir zamanlama, evet bunu hissettiginin farkındayız.Ama o sınava hazırlık sürecindeki o pandemi zamanindaki evde çalışmalarını,netlerinin düşüş yaşadığı günleri,ya da yükseldiğini fark ettiğin o anki mutluluğunu düşünmelisin bence.Birçok şeyi başarabileceğini düşünüyoruz.Iyi kal

bence bunun sebebi, mutluluğu bir koşula bağlamak. bunu ben de yapıyorum kendime mesela bir hedefim var ya da bir isteğim ve eğer onu başarıp, sahip olursam mutlu olacağım diyorum sanki mutluluğu yalnızca orada bulacakmışım gibi oysaki başarıyorum isteğimi ancak mutlu olamıyorum çünkü mutlu olabilsem ona sahip olmasam da mutlu olurdum ve ona sahip olmam durumu değiştirmiyor. bunu fark ettikten sonra mutluluğu bir şeylere bağlamamaya çalışıyorum bunu ne kadar başarabildiğimi henüz ben de bilmiyorum:) biraz karışık oldu ama söylemek istedim

ben de mezuna kaldım ve en başta her şeyin böyle daha iyi olacağını düşünerek mutlu ve hevesliydim.. Şimdi ise günden güne enerjimin çekildiğini ve gidebilecek bir üniversitem varken elimin tersiyle çok kolay ittiğim için mutsuz olduğumu fark ettim. ortak yönümüz zamanı geriye alamıyoruz. En azından geçici süreçler içindeyiz çabamız ve ideallerimizle her şeyi güzelleştiricez.

eskiyi özleyebilirsin ama sürekli kafan başka bir yerde kalırsa hayatına mutlu devam edemezsin topla kendini

kendimi gordum sende… bu dusunceler yaklasik bi donemini alicak ve asla gecmicek ama bazi seyleri kabullenecek ve alisacaksin biliyorum klasik ama inan bana hallolucak

Duygusal olarak kendini gelistirmelisin. Hic bir sey sonsuza kadar surmez. Mezuna kalsaydin bu sene oldugu kadar eglenmeyecektin mesela. Hic bir sene onceki seneyle ayni olmaz. Degisimi kucakla ve kabul et. Insanlara bagimli olman kendinle vakit gecitmekten zevk almamandan kaynakli olabilir. Bunun sebebini bul. Kendini sevme konusunda arastirma yap. Unutma hepimiz yalniziz bu hayatta. Daha yasin cok genc, sanal bir ablan olarak bunlari soylemek istedim, belki bir isik tutar😊

İçinde ukte bir şeyler var, hissedebiliyorum, henüz bunları yaşamadım ama empati kurabiliyorum ve arkada bıraktığın hayatını özlüyorsun. Hedefin için oturup sabah akşam ders çalıştığın o masa, sürekli oturduğun o koltuğun, bize videolar çekerken bulunduğun odan... Ama eminim ki tüm bunları atlacak ve mutlu olacaksın, her şey için kendine ve evrene teşekkür etmeyi unutma Ömer abi😊 Biz her zaman seninleyiz💜✊

bunu bende yaşamıştım eski düzenini eski yaşam stilini bırakmak her zaman zor oluyor çok daha fazla istediğin bir yaşam stiline geçsen bile ona geçince birden eskisinin sadece güzel yanlarını hatırlamaya başlıyosun kötü anları hatırlamıyosun ve hiç geçmicekmiş gibi geliyo bu özlem ama geçiyo alışıyosun ve eskisinden bile çok sevmeye başlıyosun yeni hayatını belki farkındasındır belki açık açık belki gizliden gizliye hayatın bitmiş onun yasını tutuyomuşsun gibi gelebilir ama yakında şunun farkına varıcaksın hayatının o bölümü bitti ve yeni bir bölümü başladı biten bölümü yerine başlayana odaklanmaya çalış ve eninde sonunda bunu yapıcaksın emin ol çünkü her şey zamanla geçiyo en derin özlemler bile

bu sene mezuna bıraktım üniversiteye seneye başlıcam ama liseyi yurtta okudum kendi şehrimde değildim ve başlarda senin gibi hissediyordum. alışma sürecinde böyle hissetmen çok normal, liseye başladığım ilk zamanlar aklıma geldi, yurda alışmam ve okula alışmam sanırım bir yılımı almıştı. bu sende az ya da çok olur belki ama bu çok normal, hissettiğin şeylerin çoğunu üniye giden arkadaşlarım da yaşıyor,senin çevrende de vardır eminim ki. bunun geçici bi durum olduğunu bil sadece. bu geçici bi şey ve her şey yoluna girecek,giriyor da.

Aslında gayet anlaşılabilir bir durum yorumlardaki bazı arkadaşlar neden bu kadar linç ediyorlar gereksiz yere anlam veremedim

Emin ol alışacaksın Geçiyor bir süreden sonra Artık yeni çevreni daha fazla sevmeye bile başlayacaksın. Hayatın kuralı bu.

Sana kendimi seni uzakta bir arkadaşım olarak gördüğüm için söylüyorum. Bende yeni bir şehir ve ortama girdim zor olduğunu anlayabiliyorum ama sana söylemek istediğim şey her zaman kendinle baş başa kalacağındır. En yakın arkadaşın, en sevdiğin insan senden ayrıldığında veya onları kaybettiğinde yaslancağın en iyi dostun kendin olacaksın. Biraz yanlız kal ve kendine sarıl belki de daha farklı bir şey keşifedersin. Bunu başarmış biri olarak söylüyorum aslında eksikliğini çektiğin şey izmir değil de başka bir şeydir? Sana iyi bir hayat dilerim.🫂🌹

Ben de senin gibiyim. Küçüklüğümden beri yapmak istedigim bir meslek vardi, buna sonunda 25 yasinda ulaştım. Ama bir gun bile tam manasıyla mutlu olamadim. Uc senedir küçük bir yerdeyim. Kafa dengi tek bir arkadaşım bile yok. Tatil gunlerinde evde pinekliyorum. Normalde sosyal biriydim ama burdaki kimseyi yakin göremiyorum kendime, muhtemelen onlar da beni görmüyorlar. Ve sen nasil yksye calismayi ozluyorsan ben de kpssye çalıştıgim gunleri özlüyorum.

cidiyim ki hayatımda ki bazı insanlardan daha çok bana motive oluyorsun ❤

ilk defa yurtta kalıyosan bunların hepsi çok normal ilk başlarda hep böyle olur kimisi bu süreci hemen atlatıverir kimisininki uzun sürer ama atlatılır her şekilde. sonuçta belli bir yaşam alanın belli bir kurulu düzenin vardı ve bu değişti bir anda çoğu kişi bu değişiklikler yüzünden huzursuz ve rahatsız olur yani hepsi çoook normal. Sen sadece zamana bırak yaşadığın kötü hatıralardan çok iyi hatıraların olucak ve bunların tadını çıkarmaya odaklan. Sosyalleşip aktivitelere katılmaya çalış basketbol oynamaya çıkabilirsin kafanı dağıtacağına seninle aynı duyguları yaşayan insanlarla tanışacağına eminim. seninle aynı şeyleri yaşayan insanları görmen seni biraz olsun daha iyi hissettirir kendine bolca iyi bak

Seni seviyoruz Ömer abiii ❤️

videoyu henüz izlemedim ama başlıkta bahsettiğin durumun sebebi bence hedeflerine ulaşınca yaşayacağın mutluluğun düşündüğünün bi tık altında mutluluk vermesi bu yüzden beklediğin kadar dönüt alamadığın için mutsuz gibi hissediyor olabilirsin bu ara ara mlsf hepimize oluyor ;)

Arkadaslarina cok deger vermek onlar icin cogu seyi goze almak sadece o sevdigin arkadas ortami icin bazi seylerden vazgecebilmek . Bilmiyorum arkadaslarimla sanki sevgiliymis gibi baglaniyorum ben de ve bu cidden cok fazla yoruyor yalniz kalmayi normallestirmeye calisiyorum qma ben yalnizligi seven biri degilim sende kendimi gordum bi tik daha iyi hisseder misin bilmiyorum ama ben de itudeyim ve burada birileriyel dogru duzgun arkadas olmam 1 yilimi aldi surekli dinamik bir yapi var bir gun arkadas oldugun ertesi gun olesiye kin tutabiliyo alismamiz lazim sanirsam

bana da oluyor o ve sey mutlu olduğun güldüğün anlarda birden hüzünleniyorsun.

Aynı şeyi 9. sınıfta yaşadım. Yurtta kalıyordum ve benim asla alışkın olmadığım yeni bir hayattı. Yeni arkadaşlar edinmek güzeldi ama bir yerde yoruyordu. Ortaokulda sosyal fobim vardı ve lisede bunu tek başıma yenmeye çalışmıştım. Asla unutmam 9. sınıfı çok zordu. Şimdi 12'yim ve her şey güzel. O zamanlar zorluklara katlanabildiğim için şimdi her şey güzel. Umarım sen de yapabilirsin..

Ben de liseye yeni geçtim, istediğim liseyi kazandım ama ilk defa ailemden uzaklaşıp bir yerde kalacaktım. ilk 2 hafta benim için rezaletti. Yurttaki oda arkadaşlarımdan, yan odadakilerden sürekli ağlama sesleri geliyordu ve bu beni daha fazla üzüyordu. Hatta okuldan kaydımı almayı düşündüm fakat biraz düşününce çok saçma geldi ve vazgeçtim. Şu an yurda başlamamın üzerinden 1,5 ay geçti ve hayatımın en eğlenceli dönemini yaşıyorum diyebilirim.

Sınav senem bitti ve şu anki hayatım o kadar kötü hissettiriyor ki gerçekten aynı şeyleri yaşadığımı fark ediyorum. Mükkemmel bir arkadaş grubum vardı ve stresime, yoğunluğuma rağmen cok güzel bir sene geçirmiştim. Arkadaş grubumla ayrılmadık, hala aynı sehirde birbirimize yakın yerlerdeyiz ve sürekli görüşüyoruz ama eski ortamımızda olamayışımıza üzülüyoruz hala.

Yemin ederim aynı durumdayım yks’ye çalışmayı özlediğimi fark ettim bildiim şeylerdi ve her sene bunları öğrenmek o zaman bıkkınlık getiriyordu ama şu an özlüyorum alıştım sanıyorım ama aklım eski hayatımda zaten normalde geçmişi özleyen biriyimdir bu durum beni daha da buna itiyor

Liseye yeni geçtim ve söylediklerin tam anlamiyla beni anlatiyor

Adamın mutsuz halı bile benim en mutlu halimdem iyi

Henüz 9'da olmama rağmen o duyguları o kadar iyi anlıyorum ki... Ben asla mutlu olamıyorum. Mutlu olduğum anların hepsi en fazla 1 saat sürüyor.

İşte bunun için hayırli olanı istemek en iyisi

yeter sen de bir video da mutlu ol be adam

Bende aynı durumdayım 1 yıl daha çalışsam arkadaşlarımla devam edebilsem diyorum ama olmuyor sanırım değer bilmiyoruz yks çalışırken şikayet ediyordum çok basit şeylermiş yaşadıklarımız hep geçmiş özlemi olacak gibi gözüküyor

Ayrıca bir arkadaşımın sözü "Bir topluluğun içinde olmak insanın hiç bir şeye objektif bakamamasina neden olur " bunu da göz önünde bulundurmak lazım ;)

duygularını anlıyorum ama üzülme alışırsın bir süre sonra geçer duyguların, en azından bu kadar yoğun olmaz ama hâlâ yalnız kalınca ya da benzer anları yaşayınca hissedersin eksiklik, şimdiki gibi acı vermez ama. Bilmiyorum söylediklerimin bir anlamı var mı. Ben yine de yazmak istedim. Yaşamış biri olarak geçtiğini söylemek istedim. Benimki farklı olay ama olsun duygularda aynı kapı.

uzun süreli mutluluk veya %100 mutluluk diye bir şey yok. ütopya yalnızca. pişmanlık meselesinde de içimde var olan pişmanlikları anında yaşayıp sonrasında sesli veya sessiz dışa vurmamayı öğrendim. pişmanlık hissetmemek gereksiz mutsuzluk ortaya çıkarmamak adına iyi bir şey.

Hocam geçmiş olsun hocam

hepsine zamanla alisacagin hep aklinda olsun

Bazen istediğini elde edersin ama ihtiyacın olanı unutursun

Omer bu vloglar asırı eglencelııı hep bu ucluyle vıdeo gelsınn

Ömer srni çok seviyorum kendime çok yakın abim gibi görüyorum aynı umarim hep mutlu olursun her ne olursa olsun biz yanındayızzz💘💓

Video bildirimi gelir Ben: nasi da tak diye burdayım

Aynı şeyleri hissediyordum, yalnız olmadığımı anladım teşekkürler

seni cok iyi anliyorum ve seni cok seviyorum askim ya

Ömer ilk baştaki konuşman ve söylediğin şeyleri çoğu insanın yaşadığını ve bunun normal olduğunu söylemek istiyorum. Fakat bazı noktalarda karamsarsın. Mesela ben seninle tanışsaydım arkadaşın olmayı cidden çok isterdim. Fakat sürekli olarak seni bırakacağımı düşünüp beni darlaman vs gibi şeyler arkadaşlığımızı bitirebilirdi. Bu zamana kadar arkadaşlıklarım oldu ve hayatımda hep kalmasını istediğim insanlarla şuan görüşmüyorum. Bu benim için çok üzücü bir döneme geldi ve çok uzun süre de toparlayamadım. Bu zaman içinde Hayallerime ulaşamadım ve çok farklı noktalardayım. Hayat bazen bi iyi bir değil. Fakat yine de umudumu korumaya çalışıyorum ve kendimi sevmeyi öğrenmeye çalışıyorum. Bence sende bu noktada çalışmalısın. Seninle biraz benziyoruz:). Sadece cidden iyi birisin, naziksin, yakışıklısın. Ünlü bir söz vardır özgüvenli değilsen bile öyleymiş gibi rol yap. Ben pek özgüvenli değilimdir ama bazı noktalarda özgüvenliymiş gibi rol yapmak beni iyi noktalara getirdi. Ve belirli süre sonra artık rol yapmaktan çıkıp cidden özgüvenli olmaya başladım. Umarım yazdıklarım seni kötü etkilemez veya kırmaz.

Ya tahmini ne zaman" artık İTÜ'lüyum slayy" diye bı video atarsın.Sabah 4'te kalkıp çalıştığı şeyi elde etmiş birine göre çok mutsuz görünüyorsun.

Konuyla alakasiz sehir disinda uni kazandim bazı sorunlardan dolayı ilk iki hafta gidemedim sorun olur mu devamsizliktan yazilir mi

bu videonun adını görmeden açtım hani video bitince sonda sadece video kapakları çıkıyor ya hah oradan geldim işte neyse şu an o kadar garip hissediyorum ki seninle o kadar aynı şeyleri yaşıyoruz ki nasıl anlatsam bilemiyorum ben bu videoyu açmadan 15 dakika önce kendime dedim ki hep olmak istediğim yerdeyim ama mutlu muyum ve cevap hayırdı kendime sordum sonra arkadaşlarımın yanımda olmamasına alıştım mı birilerine çok mu bağlı yaşıyorum her şeyi dramatize mi ediyorum ve sonra sende benimle aynı şeyleri aynı anlarda yaşadın belki tatlı bir tesadüf umarım bu duruma alışırız...

O Maraşlı arkadaşını o kadar çok iyi anlıyorum ki marsu içmezsem su içemiyorum

bu yüzden insanlara birden fazla hayaliniz olsun diyorum çünkü bir tane olduğunda onu gerçekleştirince boşluğa düşersiniz (bunu söylerken benim hic olmaması peki