Seni nasıl saf duygularla sevdiğimi bilmiyorsun. Bilmek de istemedin zaten. İnanmadın seni sevdiğime,istemedin beni. Geceler boyu hayal kurdum,resmine baktım. Sen beni sevmesende seni sevmeye devam ettim. Elin elime değmesede,o sevdiğim kahve gözlerin değmesede yeşil gözlerime çok sevdim seni. Kirpigine bile aşıktım ben senin. Sen istemedin beni. Vazgeç dedin. Bu kız ne düşünür demedin. Ne hisseder demedin. Yine de seni hala sevmem beni deli ediyor. Gözlerine her baktığımda sana tekrar aşık olmam,seni her gördüğümde heyecanlanmam. Sende beni sevseydin. Yanımda olsaydın,elimi tutup,saçımı oksasaydın. Kimseyi değil seni istedim ben. Unut, vazgeç diyosun. Ben nasıl unutayım o öleceğim gözlerini,o güzel saçlarını,ellerini,sesini, bakışını.. Seni o kadar sevdim ki,kimseyi bu kadar sevmedim. Seni düşündüğüm kadar düşünmedim. Aylar boyu binlerce hayal kurmamı senin bir gecede tek bir nefeste söylediğin bir söz bitirdi. Beni sen öldürdün. Tüm güzel duygularımı sen öldürdün. Şimdi nasıl unutayım ben seni. Her gece seni düşünmek için uyumamamı,resmine bakarak ağlayıp beni sevmeyeceğini bilmeme rağmen bir umut sevmeme devam etmemi mi hangisini unutayım. Her yerde sen varsın. Ne yapsam ne görsem aklıma sen geliyorsun. O kadar işlemişsin ki içime. Hiç yanyana oturmadık bile. Hiç yüz yüze konuşmadık nasıl bu kadar bağlandım sana bilmiyorum. Şimdi senden seni sevsem bile vazgcemek zorunda olduğumu biliyorum. Seni asla unutamam ama çok sevdim be seni. Kimsenin seni benim seni sevdiğim kadar seveceğini düşünmüyorum. Sana sayfalarca şiir yazdım. Veremedim hiç birini. Ağlaya ağlaya yırttım, atamadım ama. Seni o kadar saf duygularla sevmiştim ki. Benim en güzel duygularımı,hevesimi kıran sensin. Bana bir şans vermeyen sensin Seni sevmeyen kıza iki şans verip bana bir şans vermemeni asla unutamam. Bir gün gelsen de unutamam. Bu yaşımda bana bunları yaşattın ya,bana bir kere gelsen ben hep yanında olurdum senin. Hep mutlu ederdim seni. Yanında karşılıksız, herşeye rağmen yanında duracak kişiydim. Sen istemedin beni,sevmedin. Bu kız beni seviyo vazgeçmedi onu reddetsem bile demedin. O kız yüzünden aşka küstüm,daha kimseye şans vermem dedin. O kızın snei sevmeyişinin acısını bana yaşattın. Her gece ağladım fotoğraflarına bakarak. Yazdığım her şiiri tekrar okudum,tekrar ağladım. Yine de hala seviyorum seni Ölürüm o kahvenin en güzel tonuna sahip gözlerinin tek kirpigine.

Her yorumu beğedikce dinliyecem söz)

''Yaramın nerede olduğunu bilmiyorum. Yalnız bir yerlerim acıyor. Çok acıyor.'' Sabahattin Ali

"Yarınlar hep güzel olacak denir. Oysa bugünler, dünün yarınları değil midir?" - Victor Hugo

+Hala yalnız mısın? -Sadece özgür. +Peki mutsuz? -Sadece alışmış. +Peki ya, aşık? -Sadece eksik. -Peki ya sen, hala bekliyor musun? +Beklemek, şimdi hiç duymayan birine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız.. -Peki ya, umut? +Umut, şimdi hiç görmeyen birine gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız..

Kuzenim vefat etmişti o zman hep dinlerdim begeninde gelip dinliyeyim🙃🥺

_"Karşınıza öyle biri çıkacak ki, size sevmeyi öğretene kadar sizden vazgeçmeyecek."_ - Camdaki kız

"İnsan büyüdükçe mi artıyor dertleri? yoksa insan büyüdükçe mi anlıyor gerçekleri...." _Özdemir Asaf

Tam unuttum derken biri hatırlatır de yeniden dinlerim belki...

"𝙃𝙚𝙧𝙠𝙚𝙨 𝙜𝙞𝙩𝙩𝙞 𝙝𝙚𝙧𝙨𝙚𝙮𝙙𝙚 𝙗𝙞𝙩𝙩𝙞.. "

Müzeyyen... -Efendim -Hiç adını söylemek hoşuma gidiyor....☘️

Ölen birini özlemenin verdiği çaresizliği herkes anlayamaz

Bugün depremde; arkadaşımı,annesini,dedesini enkazda kaybettim. Acımız çok büyük. Daha 20 yaşındaydı. Hayalleri vardı. Çok erken gitti. Çok iyi birisiydi. Fakültedeki herkes çok severdi. Herkese çok yardımı dokunurdu. Onun arkadaşı olduğum için çok şanslıyım. Helallik alamadım. Hakkını helal et kardeşim. Seni unutmayacağız. Ablan ve kardeşin bize emanet. Mekanın cennet olsun.

Onu boşver de ölüler aldatılır mı

Beklemek: hiç duymayan birine şarkı söylemek kadar anlamlı.. ah beee

Bana boş boş oturup duvar izlettiren herkese kırgınım

Kolundaki yaralar efendim -Tutunurken oldu Olric. Ya yüreğindeki yaralar efendim. -Tutulurken oldu Olric! Peki ya gözlerindeki suskunluk; ne efendim? -Hiç dokunma, sus Olric! ... - Söz verdi Olric + Ne sözü efendim? - İncir ağacı çiçek açınca geleceğim dedi + Ama efendim - Biliyorum Olric sus! (oysa o gidende biliyordu incir ağaçlarının çiçek açmayacağını ama bu gelmeyeceğim demenin en sade en masum haliydi)

Şuan mutluluktan ağlıyorum umarım herkes bir gün bu duyguyu tadar..

Aldatıldım bilmem kaç kere, arkadaşlarım tarafından küçük düşürüldüm, ailem desen hepsi çöp. Bu hayatta tek başıma savaşıyorum, tek başımayım. Her zaman ki gibi.. Çok yoruldum artık tek başıma olmaktan. Güvenemiyorum kimseye bu yüzden bi ilişki ilerletemiyorum kimse anlamak istemiyor. Keşke ölsem. Yaşamayı çok seviyordum ama artık bi anlam ifade etmiyor benim için. Allah'a emanet olun tanımadığım insanlar.

Herkes gidermiş... bazen isteyerek bazen ise istemeyerek. Ama herkes gidermiş. Ve şunu öğrendim ki gidene değil kalana zormuş. Giden her şeyi ardında bırakır. Kalan ise gerideki anılarla bir ömür boyu acı İçinde boğuşur....

5 Şubat abimin doğum günüydü ve abim kahramanmaraş sütçü imam üniversitesinde tıp öğrencisiydi o gün abimin doğum günü diye maraşa gitmeye karar verdik yollar çok karlı olduğu için gidebilir miyiz diye düşünürken şanlıurfadan k.maraşa doğru yola çıktık . Ve maraşa varmıştık abime sürpriz yaparak doğum günü için pasta almadan önce yemek yemeye gidelim dedik ve yemek yerken etrafı incelemeye başladım her yer o kadar güzeldi ki ,hatta anneme anne buraya taşınsak olmaz mı demiştim.Daha sonra çarşıyı gezmeye başladık ve bir pastaneye girip garsonu çağırdık garson o kadar güler yüzlü ve tatlıydı ki ne kadar güzel insanlar var demiştik.Biraz geçtikten sonra abimi yurduna bırakıp eve gelmiştik ve keşke abimi bırakmasaydık Allah'a şükür abime bişey olmadı ama yan taraftaki kızlar yurdu yıkılmıştı.Tabii bizde depremi hissettik ama bu kadar şiddetli değil idi.1 gün geçtikten sonra abimi alıp şanlıurfaya getirdik bizde eve giremiyorduk ama maraştan daha güvenli olduğunu biliyorduk . Abim geldikten sonra depremi anlatmaya başladı, biliyor musunuz o gün abime daha çok bağlandım. Abim tıp okuduğu için enkazlara yardım etmeye gitmiş ve bir siyah poşetin içinde kadın görmüş hemen kadına bakmış ve düşükte olsa nabzının attığını görmüş ve sorunun ne olduğunu anlamış kadının çenesi kitlenmiş ve hemen gerekli müdahaleleri yapmış ve kadın birden nefes almaya başlamış ve bir arabaya yatırıp hastaneye götürmesini istemiş . O gün abim ve arkadaşı birlik olup 15-20 kişi enkazdan çıkarmışlar. Ama benim aklıma en çok kazınan yer babamın şey demesi oldu "Görüyor musun kızım o bizi gülerek karşılayan garson belki de şuan hayatta değil hayatta olsa bile hayatı bitmiş gibidir" demişti. Daha sonra abimden maraşın fotoğrafını istedim ve o gezdiğim çok güzel olan yerlerin hepsi yıkılmıştı, ne kadar ağladığımı hatırlamıyorum. Tek diyebileceğim şey hayat kısa arkadaşlar sevdiklerinizin kıymetini bilin. Allah herkesin yardımcısı olsun. Buraya kadar okuduysan çok teşekkür ederim...

- Okul Bahçesi - Yağmurlu bir Kasım günü, Cebimde ıslanmış bir mektup, Zar zor toparlamışım kendimi, Sol yanım alev, alev, Seni bekliyorum okul bahçesinde, İçimde deli bir cesaretle, Hayatım boyunca unutamayacağım O ses yankılanıyor uzaklardan ve gittikçe yaklaşıyor, Merdivenlerde bir koşuşturmaca, Acı siren sesleriyle bir ambulans geliyor okulun bahçesine, Bilinmez bir korku kaplıyor içimi, Ve sedyede görüyorum seni rengin soluk bembeyaz, bir melek gibi, Koşuyorum hiç durmak sızın boş sokaklarda yağmura karışan göz yaşlarımla, mezarlıkta alıyorum soluğu Annemin başucunda, Bir yandan dua ediyorum, bir yandan kendime, kaderime kızı yorum, ben sevdiğim için mi ölüyor insanlar önce Annem şimdi sen, Sevmem bir daha kimseyi, Mezarlıkta biraz ağladıktan sonra eve gidiyorum, dua ediyorum sabaha dek, Ve ertesi sabah okulda alıyorum acı haberi küçük kalbin hayata dayanamayıp durmuş kalp krizi geçirmiş sin ve melek olmuşsun. Şimdi yıllar geçti hala aynı mahalledeyim, evlendim çocuklarım oldu, hatta kızım bizim okulda okuyor o bahçede geziyor, seni son gördüğüm yerde, Annemi her ziyaretimde, senin yanında uğruyorum, her seferinde iki gülle gidiyorum mezara, biri sana biri Anneme iki beyaz gül, hayatıma giren iki meleğe. Birde o mektup var senden kalan, Sana vermek için beklediğim o ıslak mektup hala saklıyorum onu, Merak ediyorsundur ne yazıyor diye, Şöyle başlıyor; Bunları yazı yorum çünkü seninle konuşacak cesaretim yok, sana saçma gelebilir ama öyle işte, Annemi kaybettikten sonra fazla çevrem olmadı yalnız gezdim hep, sessiz yalnız bir çocuk oldum , bu yüzden okulda deli diyende oldu bir sürü şey zırvalayanda oldu, ama sen, sen başkaydın benim için, Annemin gülüşleri vardı sende, belki bu yüzden farklıydın, seni her gördüğümde boğazım düğümleniyor konuşamıyordum bu yüzden bu mektubu yazma kararı aldım bilmiyorum cesaret bulup da vere bilir miyim sana, ha birde ricam var senden tek sen okursan sevinirim, sana olan hislerime karşılık vermesen bile aşkıma saygı duymanı isterim... Sen hatırlar mısın bilmiyorum ama, benim hiç unutamadığım bir gün var. Hani okul gezisine çıkmıştık ya, sıcak bir haziran günüydü, okulların kapanmasına sayılı günler kala, hayatımda ilk defa uzun bir yolculuğa çıkacaktım çok korkuyordum. Cam kenarında oturuyordum, korkularım epilepsi nöbetlerimi tetiklemişti, kriz geçiriyordum ve sen yaklaştın o an, gözlerinden süzülen bir iki damla yaşa inat, güçlü gözüküyordun. Elini saçlarıma atıp kulağıma fısıldadın " ölmek için çok küçüksün lütfen yaşa" dedin . Boynuma , yüzüme kolonya sürüyordun. Öğretmenler dahi panik olmuşken, sen o minicik kalbinle, minnacık ellerimle bana şifa olmuştun. O gün aşık olmuştum sana, evet sana aşığım...... Yazıyordu o mektupta, bak ben hâlâ yaşıyorum, bak hâlâ ölmedim. O gün, o minik ellerini tutup sana şifa olamadım, " ölmek için çok küçüksün" diyemedim. Sanki sen doğa üstü güçlere sahiptin, sanki orada bütün gücünü bana verip beni hayata döndürdün, sanki bu yüzden, benim yüzümden yorgun düştün... Sen, sen öldün. Maalesef ben hâlâ yaşıyorum... Cem BOSTAN #şiir #sanaadanmışşiirler

Bu şarkıyı sürekli hatırlatırmısınız bana

Bugün tam 2 ay oldu siz gideli Uğur Hocam. İçimden hâla çok büyük bir parça eksik. Siz gittiniz ya halen dengem yerinde değil. Bana yaşattığınız onca güzel değerli anılarınızı,arkadaşlığınızı, abiliğinizi asla unutamam. Herkes gider mi bilmiyorum ama siz gittiniz,çok zamansız gittiniz,çok ani gittiniz. Ve bugünse 2 aydır yoksunuz. İyiki vardınız hayatıma girdiniz. Allah rahmet eylesin yattığınız yer incitmesin sizi canım hocam. "Uğur Perçin 1982-2023"

Müzeyyen. "Süslenmiş" demek. Yarım bıraktığı adamların, yarına ulaşamayan hisleriyle. Asla görülemeyecek bir şehrin, geceyi nazikçe aralayan ışıklarıyla süslenmiş. Gerçek olamayacak kadar güzel hayallerin, dudaklarda bıraktıkları acı tebessümlerle. Hiç beklemediğin anda yüreğini sızlatarak, tenini okşayıp geçen serin rüzgarlarla. Okunmayacağını bilerek yazılan, silinen, yazılan ve tekrar silinen çaresiz satırlarla. Karşı koymaya çalıştıkça daha da derine inen ve en derine ulaştığında orada asılı kalacak olan yaralarla. Istenen yalnızlıklarla, bilinen ayrılıklarla, kırılan kadehlerle, acı hatıralarla ve sersemleten küçük mutluluklarla. Öyle güzel ki Müzeyyen, öyle bakışları var ki, öyle duruşları, öyle gidişleri... Yavaş yavaş tükeneceğini bilerek, yanarak, kanayarak çekiyor kendine, öldürüyor sonra, ölmüyorsun ama. Adını sayıklıyorsun, adını sayıklatıyor, adı sayıklanıyor ve adı kalıyor sadece, herşey adı oluyor, herşey Müzeyyen. Müzeyyen süsleniyor bir kez daha ve daha güzel çıkıyor bir başka müstakbel ölünün karşına. Müzeyyen en güzel ölüm demek aynı zamanda...

Herkesin bi Müzeyyeni vardır...

Ölen birini özlemek…Sesini yüzünü kokusunu unutmaya başlamak ağlamak isteyipte ağlayamamak…

Gitmez sanmıştım. Gitmeyeceğine inandırmıştı

Gebermek ve yaşamak arasında ki tek çizgi soluk almaktır. Sadece biraz nefes..

filmi ilk izleyişinizde normal bir film izlemişsiniz gibi geliyor sonra aradan birkaç gün geçiyor ve içindeki ses tekrar izle diyor. tekrar izliyorsun hayatından giden biriler gidiyor ve senin gene gelip izleyesin geliyor yine yine yine derken filmin her karesi aklına kazınıyor birini Arif gibi sevesin geldiğinde Müzeyyen gibi gitmesinden korkar oluyorsun

Çağırın hatırlatın hatırlatın ağlama geleyim

iki yıl önce bu şarkıyı dinliyordum ve kendimi yine dinlerken buldum değişen hiçbir şey olmadı sadece acılarımın üstüne yenileri eklendi

müzeyyenin oldugu her klibin mükemmel olması..

Hiç gitmeyecek gibi konuşanlar ilk gidenler oluyor 🥺

06.02.2023 2 tane en yakin arkadaşım kuzenim yengem kızlari komsumuz 3 kizi ile vefat ettiler bu sarki onlari hep hatirlatiyor düşündükçe gozlerim kan ağlıyor keske geri gelseler benden sizlere tavsiye düşmanınız olsa bile güzel günler yaşayin bol vakitler gecirin hatıralariniz olsun yoksa elinizde tek birtek *mezar* kalır

Uzaktan seviyorum seni! Kokunu alamadan, Boynuna sarılamadan. Yüzüne dokunamadan. Sadece seviyorum! Öyle uzaktan seviyorum seni! Elini tutmadan. Yüreğine dokunmadan. Gözlerinde dalıp dalıp gitmeden. Şu üç günlük sevdalara inat, Serserice değil adam gibi seviyorum. Öyle uzaktan seviyorum seni, Yanaklarına sızan iki damla yaşını silmeden. En çılgın kahkahalarına ortak olmadan. En sevdiğin şarkıyı beraber mırıldanmadan. Öyle uzaktan seviyorum seni! Kırmadan, Dökmeden, Parçalamadan, Üzmeden, Ağlatmadan uzaktan seviyorum. Öyle uzaktan seviyorum seni; Sana söylemek istediğim her kelimeyi, Dilimde parçalayarak seviyorum. Damla damla dökülürken kelimelerim, Masum beyaz bir kağıtta seviyorum.”

Halâ bekliyorum. Beklemek şimdi hiç duymayan birine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız...

Dün gece hayatımdaki belkide en ağır gecelerden birini atlattım . Ambulansta tek başıma hayatımı sorguladım. Bu yaşanılanlar ne için , insanlar ne için , yaptıklarımız ne için vs vs . Ailem dışında aklımda sadece bir kişi vardı. Saatlerce o yatakta onu düşündüm. Beynim gerçeği bilsede kalbim kabullenmiyordu. Son kez denemek istedim. Ne yazık ki kalbim, sonunu bile bile gitti o yolu. Bu gece benim için bir dönüm noktası oldu. Kabullenmek istemediğim acı gerçekler bariz karşımda duruyordu. Benim kendi benliğimden eksilterek yücelltiğim insanların hiçbiri yoktu , olmakta istemediler. Herkese teşekkür ederim; Renkli bakmaya çalıştığım şu hayatta bana tekrar tekrar siyahı hatırlattığınız için.

İnsan bazen birisi tarafından sevilmek istiyor. Ama ben bile kendimi sevemiyorken başkası nasıl sevsin? O kadar dert içinde birisinin sevmesini istemek... Bencilce.

Herkes gider.Fakat gidenin arayışı bitmez.Kalan kendini bulur.Kimseye koşulsuz bir daha güvenemez.Kimseyi koşulsuz sevmez bir daha kimseyi.Ama kalan şunu çok iyi anlar.Bir daha kimseyi gitmeyecek kadar sevmez, bir daha hiç kimse onu gitmekle korkutamaz.

deli oğlanım, Çınar'ım... melek oluşunun üzerinden tamı tamına 88 gün geçti. ben bu süreçte hep yaşadığına inandım, ölmek istediğine inanmadım, inanmak istemedim. ilk günden bu yana sürekli Instagram sayfalarında gözlerim seni aradı, hala da arıyor. hatta bir keresinde seni buldum sandım. ''ölmemiş!'' diye bağırmak istemiştim hatta. büyük bir hevesle sayfanın sahibine yazdım, sordum. ama gördüğüm köpek Ankara'ya oldukça uzak olan Mardin'in bilmediğim bir yerinden kurtulan canlardan bir tanesiymişti sadece. senin olmadığını öğrendiğimde öyle bir hayal kırıklığına uğradım, paramparça oldum ki... kelimeler yetersiz kalır bunu anlatmak istesem. deli oğlanım... bu şarkıda öyle çok sen yatıyorsun ki seni unutmamak adına her gün KZfaq'dan veya Spotify üzerinden açıyorum, dinliyorum. aklıma doyasıya geçiremesek bile yan yana olduğumuz günler geliyor. beni her gördüğünde küçük bir çocuk gibi sevinmen, koşturman. bazende önüme yatarak şebeklik yaparak kendini sevmelerin aklıma geliyor. en çokta 4 yıl önce barınaktan kurtardığım gün geliyor aklıma. ailemden sürekli köpek istediğim bir dönemdi ve en nihayetinde dayanamayıp çokta uzak olmayan bir barınağa gitmiştik. ziyaret saati değildi ama oradaki çalışan abi içeriye almıştı bizi. iki tane yavru köpek getirdi, sevdim. sonra yeni bir yavrunun getirildiğini söyledi bize. görmek istediğimizi söyleyince gitti, seni getirdi. ufacık boyunla yaptığın yaramazlıkların, sevimli hallerin... annem ve babamın cins köpek olmadığın için istememesine rağmen ben oradaki küçük adamımı, seni istemiştim. ama bir sorun vardı. barınağın dışında bir sürü yetişkin köpek vardı ve ben bir köpeği nasıl kucaklayacağımı bilmiyordum. başta düzgün tutamayacağımdan korksam bile aldım seni, çıktık barınaktan. arabaya bindiğimizde gözlerinde mutluluk yerine korku vardı ve ben o korkunun sebebini çok iyi biliyordum. bir kere bırakılmıştın ve bir kere daha bırakılacağından korkuyordun. ama o korkundan sıyrılabilmen için kucağımdan bir an olsun indirmedim, başını okşadım. bir süre sonra azda olsa o korkunu yenebilmiştin ve bu benim için büyük bir başarıydı. ama bu başarı sadece o günlüktü. sen 4 yıl boyunca arabaya her bindiğinde bu korkuyu yaşadın çünkü. aşamadık seninle. babamın dükkanında yaşamını sürdürmene rağmen(babamı her ne kadar evde bakmak için yalvarsam bile evde yaşamını sürememişti:') köpeklerle hiç anlaşamazdın. anlaşabildiğin köpek sayısı sınırlı oldu hep. gerçi anlaşabildiğin dostlarından bir tanesi hariç hepsinin ölümüne kendi gözlerinle şahit oldun... biliyor musun? Şubat ayında kaybettiklerime rağmen bir köpek daha sahiplendiğimde onunla anlaşamazsın diye çok korkmuştum ama sen yanılttın. yanına geldiğimde o küçük arkadaşınıda getirmiştim. ben güvenemeyerek onu almadan yanına yaklaşmıştım ama sen başka bir köpeğin daha varlığını hissettiğin için sakin bir şekilde yanaşmıştın onun yanına. onun havlamalarına, ve biraz aksi tavırlarına rağmen gıkını bile çıkarmamıştın. hatta oyuna bile çevirmiştin bu durumu. annemin içinde hep endişe olsa bile onu kardeşin olarak kabul etmen beni öyle çok mutlu etmişti ki... ama onu ilk ve son görüşün olmuştu. çünkü takvimler ilerledi ve 6 Haziran 2022'yi buldu, senin melek olduğunun haberi geldi bana. dayanamayacağımı sandım ama bir şekilde ayakta durmayı başardım. çünkü yanımda senden bir parça vardı. senin gibi o da ağlamamdan nefret ediyor, her ağlamamda yanıma gelerek yüzümü yalıyordu. ama o bilmiyordu ki her gözlerine bakışımda senin bana olan bakışlarını görüyorum:') özür dilerim deli oğlanım. ne arkadaşlarını koruyup kollayabildim, ne de seni. özür dilerim deli oğlanım. senden sonra bir başka köpek göremeyeceğim zannederken sokakta babamların karşısına şans eseri çıkan iki kardeşe anne olduğum için, seni ve melek olan arkadaşın Çakır'ı onlarda yaşatmaya çalıştığım için.

Herkes gider en güvendiğin en sevdiğin ve inandığın kim varsa gider, ben bunu anladım

6 ay... Yarım sene. Sizsiz ne de anlamsızmış. Ne zaman ne yaşantı o kadar boş ki. Ne yerinizi doldurabiliyorum Uğur Hocam ne de unutabiliyorum sizi. Geçen gün adınıza çok güzel şeyler yaptım Uğur Hocam. Adınıza sınıfça hatıra ormanı yaptık, hatta oradaki bir ağacı kendim tek başıma diktim. Hayatınız hayatlara nefes olsun diye. Görüp de keşke gururlanabilseydiniz be Hocam. Eşinizle tanıştım gerçekten dünya tatlısı bir insan. Çocuğunuz, Mustafa Kemal'imiz bir nevi emanetimizin sizin yokluğunuzdan haberi yok galiba. Küçücük bedeninde o kadar büyük kalbi var ki... İyiki sizin gibi bir babası vardı. Eee Uğur Hocam. Başka noldu biliyor musunuz? Size olan sözümü tuttum. Evet, gerçekten hayallerim bunu beraber kutlamaktı ama bunu sezdiğinizi farz ediyorum. İlk defa sizsiz geçen kimya sınavımdan 100 aldım. 2 tane 100 de sizdendi Hocam hani siz de söz vermiştiniz ya... Yokluğunuz keşke bu kadar can acıtmasa. İyiki bu dünyadan bir Uğur Perçin geçmiş. Bir an olsun unutmadım unutturmadım. Yattığınız yer umarım rahattır. Çok özlüyorum,çok...😥

Yıllar geçtikçe burası ölü insanların hatıra defteri olucak.Kendine iyi davran muhterem insan..

Sevgili abim Ahmet... Sen öleli bugün tam 1 sene oluyor ama benim için bin asır gibi geçti bu bir sene kafam karışık ruhum yorgun ayaklarım ise gitmelere alışık gözlerim ise terk edilişlere kapalı gökyüzü kara bulutlarla dolu sigaram sönmüyor tıpkı yüreğimdeki yangın gibi eğer Tanrı gerçekse ve seni yanına aldıysa bize vaad edilen bir cennet varsa, cehennem varsa cehennemdeysen eğer ömrüm boyunca bütün günahları işleyip sadece seni bir kere daha görmek için gelmeye varım o mekana seni özledim seni seviyorum seni özlüyorum bir yetim çocuğun annesini özlediği gibi... Işıklar içinde uyu ..

Sana ihtiyaç duymanın hüznü var içimde.

Sesiz ve yalnız kimsesiz insanların dertleşmek için kullandığı yer galiba burası bunu okuyan kişi iyiki varsın 🍀✨

"Oğuz öldü. Ve bu dünyanın en acı cümlesiydi. Oğuz öldü. Ve bu dünyanın en acı şeyiydi."

İyi olana kadar kalır sonra gider Bilirsin bir gün gideceğini ama inanmak istersin seversin hayatının merkezine koyarsın onu en güzel yerine canının yanacağını bile bile sevmekten vaz geçemezsin sonra o gün gelir o senden gider sen kendinden gidersin Herkes gider...

Sen bilmezsin ama sana adınla her dakika hitap etmemin sebebi adının bende uyandırdığı o saf, güzel, narin, heyecanlı duygudan kaynaklı... R

Bana sevmeği öğretecek kadar olgun sonra da gidebilecek kadar çocuktun işte.

Ölülər üçün darıxmaq...Yaşayanların qədrini bilməmək.Maddi uğurlara qapılıp yaşamağı unutmaq.....

Herkes göçüp gitti enkazın altında bir biz kaldık çaresiz ama daima eksik

Ayrılık zor değil ama bidaha onunla asla görüsmeyecek olmak onun kalbinin baskası için atıcak olması bidaha bulusamamak onun kokusunu alamamak ona sarılamamak çok kötü ve bu fiziksel acıdan daha beter bişey bu çok berbat bişey miden yanıyor basın dönüyor sadece uyumak istiyorsun herkesten her şeyden uzaklaşmak istiyorsun herşeyden nefret ediyorsun kimsenin onun gibi hissettirmeyecegi ihtimali sarıyor seni zamanla yemeden içmeden kesiliyorsun onu kendi içimde bitiriyim derken kendin bitiyorsun ve karsı taraf diye birşey yok artık sadece sen ve anılar var biriktirdiginiz o güzel anılar ama en kötüsüde bidaha asla onun sana eskisi gibi bakamayacağı deli gibi sevsende olamayacagınız aklına gülüsü bakısmalarınız geldikçe midene agrı saplanıcak ve bu ne kadar sürer bilmiyorum ama aşk titanik gemisi gibi başta güzel ama sonda batıyor hepimizin hayatları böyle tüm ilişkiler böyle ve en kötü şey beklemek onun gelmeyeceğini bile bile beklemek bekleye bekleye içimizdeki çocuğu öldürüyoruz aşk çok acı çok...

Yaşıyorum çünkü zorundayım Sorsan yaşamak nedir diye Gideceklerini bile bile bağlanmaktir, Sevildigini sanmak, Sürekli yanılmak, Tam oldu derken başa dönmek, İsmini bile soyliyemedin duyguları hissetmek, Her seferinde düşmek.

Bilemeyiz; Belki gecenin suskunluğu Ay ' ı seyretmek içindir Belki de Ay ' ın ışığı Yıldızını daha güzel seyretmek içindir Belki ağacın yaprağın ağacı terk edişidir Güzel bir müzik açan biri Belki sevdiği için dinliyordur Bakıyorum da herkes bişeyler yapıyoruz Peki ya biz sevdiğim ? Biz hiç birşey yapmıyoruz... Yapamıyoruz sevdiğim...

Herkes gider mi bilmem ama bazıları gitmeli gitmeli ki nefes almayı tekrar hatırlayalım...

gider herkes bir gün gider her aşk bir gün biter

Sana gelsin bu şarkı. Bir zamanlar boncuğum, meleğim, bebeğim, güzelim, hayatım falan dediğin fakat önüne başkası çıkınca aldatmayı tercih ettiğin, üzülmemesini söyleyip, asıl senin üzdüğün, ölürsen kendimi öldürürüm diyip de yaşama sevincini öldürdüğün o kızım ben. Hatırladın mı beni? Ama pişman değilim biliyor mısun, en azından bir karaktersiz nasıl olunur bunu öğrendim. Hayatıma böyle bir karaktersiz tekrardan girmeye çalışırsa… Umarım bir daha kanmam.

Gidenler için burdayız ya bu gün,birgün bizde buraya gelemeyen gitmişlerden olucaz.Umarım birileri için bu şarkıyı arkamızdan dinleyecek kadar değerli olmuşuzdur🥲

Belki de yalnız kalmayı hakediyorum diye gecelerce kendimi suçladım bunun ahı da sizin yakanızı bırakmasın:)

Peki ya sen... hala ,bekliyor musun?? Beklemek, simdi hiç duymayan birine, dünyanın en guzel şarkısını söylemek kadar anlamsız:")

"Duygular eceliyle ölmez vardır bir katili... "

Ve bir taraf en başından biliyordu yolun çıkmaz olduğunu, o hayalini kurdukları geleceğin hiç gelmeyeceğini

Herkes gider ... Bir gün gider.. Tam alışmış vazgeçemezken gider.. Ne kadar kaldığı önemli değil ... senin o zamanda neler yaşadığın neler hissettiğin önemli .. Bir gün herkes gider .. Ölü yada diri ama mutlaka gider ...

bir şeyin kalbini kırması için illa yanlış olması gerekmez ki.

Ne güzel sözler.Durup önünde kalbinin kimse durdurmuyor mu!

Herkes gider abi herkes gider o da gitti bir daha gelmedi gittiği gün o tarihte kaldım bir adım atamadım 1.5 yıl geçti geçmiyor,bitmiyor,gitmiyor aklımdan. herkes gider abi ne olursa olsun herkes gider abi. Kendimi o günden beri iyi hissetmiyorum hep bir eksik , hep bir sessizlik. bir sürü şey yazılır,çizilir de dayanamıyorum sadece bunu bilin. bir gün burası bir ölünün yazısı olacak o gün ne zaman gelir ? bilinmez.. dayanamıyorum!

Ben artık aşkın peşine düşmicem, Kapılar kapalı.

Ne kadar yaşanmış Acı hikayem varsa hepsinin altynda sevdiklermin imzası var

2012 de antalyalı bi oda arkadasım vardı yurtta her gece bu parcayı acar sessızce aglardı. hıçkırık seslerını duymadıgımı sanıyordu ama sankı yanıbasımda gıbı hıssederdım. bir gün sarhos geldı odaya actı bu parcayı dınlıyor ne oldu lan dedım ne oldu da her gece bunu dınlıyorsun? hiç dedi hiç sadece o benden önce öldü... ne zaman bu parca denk gelse o cocuk gelır aklıma ki cok sevdiğin birini kaybedince bu parcanın anlamı iliklerine kadar işliyor. neyse ben kendimi dumana vereyım birazdaha

Cinsel kimliği yüzünden her gün eziyet gören birini düşünün. Zor ve karşılıklı aşkı bulmuş ama kimliği yüzünden ailesi tarafından alı konulmuş birini düşünün. Şimdi onu bu yorumu yazarken düşünün. Bitmiş, tükenmiş ve yorgun parmaklarla... Masum aşklara nefret duyan bir zihniyetin içinde hapsolmuş gibi hisseden birini düşünün.... Renklere nefret duyan insanlar hakkında düşünmeyin

Adını olur olmaz yerdə səbəbsizcə uzaqlara baxaraq çəkmək … yaxşı hiss etdirir

Herkes herzaman gitmez ama herşey herzaman biter arkadaşlar bunu sakın unutmayın...

+herkes gidermi? -herkes gitmese bile herkese denk biri gidebiliyor... +herşey biter mi? -evet biter. Herkes gittiğinde biter...

Bu şarkıyı her dinlediğimde ruhum ağlıyor istemsizce nasıl durdurucam bu aşk i 🥺 nasıl etrafındaki insanlar bana deli olurken onun beni yok sayması ne acı 👤

O gittiyse herkes gider...

Buradayım yine gidemiyorum ki senden Çok zor biliyor musun Bence sende kendinden gidemezdin Yanlış birisi değildin doğru insandın ama zaman yanlıştı belki de sana ben yanlıştım ;) Çok acıtıyor hiç bir şey elden gelmemesi sen gideli 5 ay oldu sevginle beraberim hâlâ taşıyorum sevgini söylesene sen unuttun mu beni doldurdun mu yerimi Ben her baktığım kişi de seni görüyorum ama seni göremiyorum... Bugün anneme anlattım seni gitti dedim çokta söyleyemedim üzülmesin bide bana Ama annem çok yıpranma dedi bilmiyor ki seni sevmek yıpranmak demekti seni sevmek kurumuş bi ağacı sulamaktı seni sevmek ölmüş birisinin nefes almasıydı zordur seni sevmek Bekliyorum seni ne kadar sürer bilmiyorum ama bekliyorum işte umut insanın tutunacak dalıdır. Öyle de ben bir umut ona tutunuyorum aramızda kilometreler var; Ama kalbim seninle atıyor insanın kalbi nerede atarsa evi orası olurmuş benim evim senin yanın ama hiç olmadım evimde Acıyor be adam sen sanıyorsun ki benim sevgim gündelik sevgiydi, gelip geçer sandın, sandım unuturum ya o kim ki dedim. Büyük konuşmuşum, her gece ağlayarak uyuyorum ne zaman uyuduğumu bile bilmiyorum Ağlamak istemiyorum ama sana özlemem imden akıyor gözlerimden yaşlar. Herkes mutlu sanıyor beni dertsiz tasasız falan bilmiyorlar ki içim yangın yeri, Yeni birisi ile konuş unutursun dediler konuştum da sevgili olarak değil ama arkadaş gibi ama olmadı ilk dakikadan midem bulandı karşımdakinden değil kendimden. Sana olan sevgim, ne yapıyorsun der gibi mideme vurdu. Bir daha da aklımdan bile geçirmedim seviyorum seni hemde çok her gün mektuplar yazıyorum sana şiirler her şey de aklıma geliyorsun çünkü her şey sen olmuş yapamıyorum yıkılmak üzereyim Gel artık herkes olma...

Icimden kalbimin kanlari Disimdan göz yaslarım akıyor... Begeninde dinleyim

Adını söylemek hoşuma gidiyor..

Sessiz bir gece Evet 6 Şubat 04.17

Şuan Türkiye kötü bir durumda bu şarkıyla ağlamak ne kadar doğru bilmiyorum #deprem

Gider öyle giderki umudun kalmaz çok çabalarsın karşılığını alamazsın onun gözlerinde eriyip biterken o yaşıyorken çektiğin acı gitmeni gerektirir

Kimse duymuyor ,kimse bilmiyor ... Söyle bana küçük adam herkes gider mi ?

İçinde boğulduğum denize zaafım bitmiyor…

Her gün gördüyünüz insanı sonsuzadek görememek( Çok acı bi his. Bu hissi yaşıyorum. Babannemi çok özlüyorum. Böyle erken kaybedişim beni çok sarsıtdı. Hiç bi şey eskisi kadar güzel ve eylenceli deyil. Artık eski güzel günleri yaşıyamıyoruz. Belki de hiç bi zaman yaşayamıcaz. Her şey gitdikce kötüleşiyor..Babannem gitdiyi günden onu her an hatırlayıp özlüyorum. Ve hep bu şarkıya geliyorum. Her kesin gittiyi gün geliyor gözlerimin önüne. Her kes gider. Ölüm her kesi bir gün alıp götürür...

Herşey biter mi? Başlamayan şey nasıl bitsin ki...

herkes gider bazilari gitmek zorunda kalir bazilari kendi istedigi icin gider fakat herkes gider bu yuzden kendinizi sevin sizden sadcee siz gitmeyeceksiniz

Gitmem diyenler ilk gidiyo hep

"Hiç...adını söylemek hoşuma gidiyor."

herkes gider evet, ama fgeriye bir kaç güzel anı, bir kaç güzel hatıra kalır.

Kanal çok iyi, sanki gün ışığından korkan birinin sığındığı tente altları gibi, yorgun bir savaşçının sırtını dayadığı bir duvar gibi. Burası "ev" gibi. İnsan burada sanki herkes için son günmüş gibi herkesle her şeyini paylaşabiliyor. Herkesin durumu az çok aynı, burası terk edilmişlerin ve yalnızların dünyası. Aynı şey demeyin. Yakın dostum olan deli bir adam diyor ki "Eğer insanlar arasındayken hayvanların arasında olduğunuzdan daha yalnız hissediyorsanız terk edilmişliği öğrenmişsiniz demektir." o yüzden ikisi farklı şeyler.

20 yaşındayım. Ortaokul 8. Sınıftaydım bir kızla tanıştım. Yıllarca birlikteydik 7 sene falan.. herşeyi onunla yaşadım. Onu ilk gördüğümde bilemezdim yıllar boyunca minik kuşum diyerek sevecektim onu. Onunla büyümüştüm. Kavgalarımız gürültülerimiz çok oldu ama şimdi hepsini özlüyorum. Şimdiyse intiharın eşiğindeyim sanırım kendime şunu söylüyorum. Enes istediğin an herşeyi bitireceksin zaten. İstedigin an ölebilirsin zaten. Bi nefes daha al. En son istemiyorum seni, sana karşı sevgi hissetmiyorum bittin benim için dedi. Yalvardım ona gözyaşlarımın hiçbir değeri kalmamıştı. Benim suçumdu aslında hepsi. Onu böyle ben yaptım.. günlerdir ağlıyorum kalbini çok kırdım özür dilerim. O gitti ben şarkılarla kaldım. Belki yarın sessizce dönersin bunun umuduyla yaşıyorum :'( 1.10.2022

Herkes gidermiş be abi deprem bize bunu çok acı bir şekilde hissettirip yaşattırdı. Biz onları artık göremiyoruz ve duyamıyoruz onların bizi görüp duyduğunu varsayıp buruk bir sevinç geliyor belki de sadece bana öyle oluyordur bilmiyorum ama bildiğim şey şu canım çok yanıyor ve bizler sevdiklerimizi çok erken kaybettik be abi. Onlar gitti bizi arkalarında bıraktılar...

Tarih 14/01/2024 o öldü ve geriye sadece fotoğraflari ve anilari kaldi o giti ve biz öldük tek fark biz yaşayan ölü olduk o ise soguk topragin altinda, cok ozledim. Kalbimde bir yerler aciyor ama tarif edilmiyor , o yok artik seni seviyorum küçüğüm❤😥😓💔

Herkes gider. Güzel kalpli insanlar bir bir soluyor. Bazıları bir ılık yaz akşamı, bazılarıysa böyle bir Mayıs sabahı.. Bazsının son bakışı, son sesleniş, son isteği. Sizlerde bir gün öleceksiniz. Bir sabah o sıcacık yatağınızda ölü bulunacaksınız. Bazı şeylerin pişmanlığı kalacak üzerinizde. Hiçbir şeyin önemi kalmayacak ama hayat diğerleri için devam edecek. Birileri sevgilisinden ayrılacak, saatler geriye alınacak, hayat siz olmadan da devam edecek. En kötüsü adınızı hatırlayan son kişi öldüğünde, hiç doğmamış olacaksınız. Ne zaman ölürsek ölelim tamamlanmamis cümlelerimiz olacak. Herkes gidiyor ama hiçbir şey bitmiyor. Kalan kaldığiyla kalakalıyor. Mekanın cennet olsun Ayşe abla. 05.05.23 6.05

6 şubat 2024 ; bugun sevdiğim kızın bana çektirdiği ahların çıkma günü , trafik kazası geçirmiş . Durumu iyi bi sıkıntısı yok , ufak çaplı tramva , cam kırıklarının kafatasını kanatması . Sevindim ilk başta kötü olmasına , ama daha sonra içimde bi acı oluştu . Bi karın ağrısı . Umarım iyileşir . Inna lillehi ve inne ileyhi raciun

-Müzeyyen -Efendim -Hiç adını söylemek hoşuma gidiyor....

Şarkı maratonu yaparken farkettim de bizim Türkiye de herkes şair yaşam bizi bu yöne itti bir taraftan bizim içinde güzel oldu şair olduk.

Neden hep fazla sevenler yarı yolda kalıyor?