ილას ზაქაიძისნაირი ნაირი მომღერალი საუკუნეში 1 ხელ იბადება.!!!ბოლო-ბოლო ჩკრულოს ავტორი არის ილია ზაქაიძე - და როსტომ საგინაშვილი.!!!
@user-kc8xi4dj7j Жыл бұрын
ნათელში იყოს მისი ტკბილი ხმა ღმერთო. ქართველ ერს არასოდეს დააბიწყდება
@iraklikavtaradze1801 Жыл бұрын
ეხ გია რა კარგები იყავით და დღეს უფრო რა კარგბი ხართ მამა და შვილი ღმერთმა და ბუნების ძსლამ ნათელში ამყოფოს თქვენი სული.
@kerati19592 жыл бұрын
აი, ეს ეს არი ჩვენი დალოცვილი,ქართული ენა!!! ისწავლეთ, ასწავლეთ თქვენ შვილებს (და შვილიშვილებს). ელაპარაკეთ ბევრი!!! თუ რამე სიტყვა არ იცით, შეეკითხეთ მეგობრებს, მეზობლებს!!! ნუ ხმარობთ რუსულ, ინგლისურ სიტყვებს!!! ცოდო არ არის, რომ ესეთი ლამაზი ენა გაქრეს????
@marinekhucishvili4742 жыл бұрын
ტექსტი, რომელსაც მღერის ილია ზაქაიძე: მოყმემან პირშიშველამან შიბნ გაიარა კლდისანი, მოინადირნა, დალახნა ბილიკნი ჭიუხისანი. შამახვდის კლდისა თავზედა ხორონი ჯიხვებისანი, ჯიხვსა თოფ დაჲკრის ბერხენსა, ჭალაჲ ჯახ იქნეჲ რქისანი. შამააღამდა მოყმესა დრონ იყვნენ შუაღმისანი წარაუკუნოდ იარა, გზა ვერ გაიგო კლდისანი, მეორე მხრიდან მოესმა ხმაური რაღაცისანი ხან ბორგვა ესმის, ხან-ქშენა, ხან კივის, როგორც ციცარი. შიში არა აქვს მოყმესა მოყვრისა, არცა-მტრისანი, იქით წავიდა, საითაც ხმაური ესმის ღვთისანი, წინ ვეფხვი შამაეფეთა, თვალნი არისხნა ღვთისანი, თვალი თვალში გაუყარა, ვით გატყორცნილი ისარი წუთით გაზომეს ურთერთი, ფერი დაედვათ მგლისანი, შაიბნენ ვეფხვი-მოყმეჲ, მაშინ დაიძრის მიწანი, კლდეები ჩამოანგრივნეს, შტონ დაილეწეს ტყისანი, ფარსა უფარებს, ვერ ფარავს, ვეფხი ჩქარია კლდისანი, კლანჭით გაართვა კალთანი ჯაჭვისა ჯავშანისანი. გათენებამდენ იბრძოლეს, აჩნდა ბილიკი მთისანი, წინ ვეფხვი, უკან უფსკრული არსით მაშველი ყმისანი, მოყმემ კვლავ ხელში იყარნა ვადანი თავის ხმლისანი, მაშინ გაუჭრა მისჟამად, დრონ იყვნეს წაქცევისანი, ვეფხვი კლდით გადმოეკიდა, ჩამოაწითლნა ქვიშანი. თავად კლდის თავზედ შემოწვა მოყმე სულამამდინარი, ქვიშას მაჲღებავს წითლადა სისხლი ზე ჩამამდინარი. დედამ შეიტყო სიკვდილი, ტიროდა თვალცრემლიანი: ჩემ შვილ გზად ვეფხვი შეჲყრია გაჯავრებული ტიალი, ჩემ შვილს ხმლით იმას კლანჭითა დღე დაუღამდათ მზიანი, მათ დაუხოცამთ ერთურთი, არ დარჩნენ სირცხვილიანი. ტირილით წყლულებს უბანდა დაჭრილსა ვეფხის კლანჭითა: შვილო, არ მაჰკვდი, შენ გძინავ, დაქანცული ხარ ჯაფითა, ეგ შენი ჩოხის პერანგი ტიალმა როგორ დაფლითა, შენც იმის საფერ ყოფლხარ, ხმალიც ქნევაში გაგიცვდა; აღარც შენ მიეც მეტი დრო, აღარც მან დაგაცალია, ვეღარც შენ დაიფარიე შენ ხელთ ნაჭერი ფარია, ვეღარცა ვეფხვმა -კლანჭები, ხმალმა დაკუწა ძვალია. მშვიდობით, ჯვარი გეწეროს, ეგეც სამარის კარია, ერთი შვილ მაინც გაგზარდე ვეფხვებთან მეომარია. ხან - ვეფხვი, ხან თავის შვილი ელანდებოდა მძინარსა, ხან კიდენ იმისი შვილი ვეფხვს გადაავლის ყირასა. აი, ამ სიზმრებს ხედავდის, გამეეღვიძის მტირალსა, ხან იფიქრებდა: უდედოდ გაზრდა ვინა თქვა შვილისა, იქნება ვეფხის დედაჲ ჩემზედ მწარედა სტირისა, წავიდე, მეც იქ მივიდე, სამძიმარ უთხრა ჭირისა, ისიც მიამბობს ამბებსა, მეც უთხრა ჩემი შვილისა, იმასაც ბრალი ექნების უწყალოდ ხმლით დაჭრილისა.
@marthagermisashvili7865 Жыл бұрын
აუ დიდი მადლობაა. თქვენ არ იცით ამ ტექსტის დაწერით როგორ დამეხმარეთ 💙😍
რა შეუდარებელი ხმით მღერის ნამდვილი ვაჟკაცური სიმღერით ატკბობს ჩვენს თაობას დიდ მაგალითს აძლევს თავისი ძვირფასი ხმის სიმღერებით
@nikamegrelishvili60742 жыл бұрын
ქართულის დავალება in action
@kronoss7104 Жыл бұрын
xd exa maq mec
@basketballfavoritesport Жыл бұрын
@@kronoss7104 ვაანუგოოო ლაშა ცარ
@kronoss7104 Жыл бұрын
@@basketballfavoritesport shechema sadgamadzre
@Mindiastw Жыл бұрын
Fr
@NgDIO Жыл бұрын
AU FR MEC
@user-ds4yc6pl6m3 жыл бұрын
საღოლ ილო ძია, ცხონებული იყავ იმ ქვეყანაში
@zurazakaidze2 ай бұрын
❤
@zazanozadze6054 жыл бұрын
ძალიან მაგარია, ლექსების სწავლაში დებილი ვიყავი სკოლაში თუმცა მათემატიკოსი ვარ. ერთადერთია რაც თავიდან ბოლომდე ზეპირად ვიცი. გაიხარე ილო ძია ამ მაგარი ხალხური სიტყვებისთვის. შენი ლამაზი სიმღერა ჩაკრულო დიდი ხანია გასცდა მზის სისტემას და უკიდეგანო კოსმოსშია
@Givargi.2 жыл бұрын
თავიდან ბოლომდე ვიცოდი ზეპირად მეორე კლასში, სიგელიც მახსოვს :)
@zazamchedlishvili3423 жыл бұрын
ნამდვილი ქართველი სიმღერა და ენაი ქართული !
@zurazakaidze2 ай бұрын
❤❤
@ninoimedashvili6979 Жыл бұрын
ცხონდით იმიერში 😔👏❤️🇬🇪
@ricocheteffect9316 ай бұрын
"იქნება ვეფხვის დედაი ჩემზე მწარედა სტირისაა" მაგაზე დიდი სიყვარული და ქრისტიანობა რაღა უნდა ედოს გულში ადამიანს.
@vandvasami94842 жыл бұрын
მადლობა ბავშვობის გამწარებისთვის🥰
@nikamiqaberidze26462 жыл бұрын
Yvela 8 e klaseli dges D
@vandvasami94842 жыл бұрын
@@nikamiqaberidze2646 ბაზარი არაა
@NodoBeroshvili2 жыл бұрын
@@vandvasami9484 თქვენც პროექტის დასაწერად ხართ აქ ხო? 😂
@blacknija3292 жыл бұрын
@@NodoBeroshvili აუ ჩემი კაი ხო
@zorodono32 жыл бұрын
@@nikamiqaberidze2646 მეეე
@user-lm2rd8hc6f3 жыл бұрын
Это гордость моего родину! ეს სიამაყეა ჩვენი სამშობლოს
@@anastasiakhachidze2006 ცოტა ძნელი კი იყო მარა არაუშავს. შენც წარმატებები
@nikoshavbalaxashvili8127 Жыл бұрын
ნიკო
@user-bd9go2ks9v Жыл бұрын
საუკეᲗესოა
@NonaKatsia Жыл бұрын
წოწ
@user-jp9jd1xo1sАй бұрын
Легендалури момгерали❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
@geowolf1803 Жыл бұрын
სპარსულივით მღერიც და ფანდურიც ისეთ ხმას გამოსცემს. 😳
@_TOK4KSON1_9 ай бұрын
ტექსტი, რომელსაც მღერის ილია ზაქაიძე: მოყმემან პირშიშველამან შიბნ გაიარა კლდისანი, მოინადირნა, დალახნა ბილიკნი ჭიუხისანი. შამახვდის კლდისა თავზედა ხორონი ჯიხვებისანი, ჯიხვსა თოფ დაჲკრის ბერხენსა, ჭალაჲ ჯახ იქნეჲ რქისანი. შამააღამდა მოყმესა დრონ იყვნენ შუაღმისანი წარაუკუნოდ იარა, გზა ვერ გაიგო კლდისანი, მეორე მხრიდან მოესმა ხმაური რაღაცისანი ხან ბორგვა ესმის, ხან-ქშენა, ხან კივის, როგორც ციცარი. შიში არა აქვს მოყმესა მოყვრისა, არცა-მტრისანი, იქით წავიდა, საითაც ხმაური ესმის ღვთისანი, წინ ვეფხვი შამაეფეთა, თვალნი არისხნა ღვთისანი, თვალი თვალში გაუყარა, ვით გატყორცნილი ისარი წუთით გაზომეს ურთერთი, ფერი დაედვათ მგლისანი, შაიბნენ ვეფხვი-მოყმეჲ, მაშინ დაიძრის მიწანი, კლდეები ჩამოანგრივნეს, შტონ დაილეწეს ტყისანი, ფარსა უფარებს, ვერ ფარავს, ვეფხი ჩქარია კლდისანი, კლანჭით გაართვა კალთანი ჯაჭვისა ჯავშანისანი. გათენებამდენ იბრძოლეს, აჩნდა ბილიკი მთისანი, წინ ვეფხვი, უკან უფსკრული არსით მაშველი ყმისანი, მოყმემ კვლავ ხელში იყარნა ვადანი თავის ხმლისანი, მაშინ გაუჭრა მისჟამად, დრონ იყვნეს წაქცევისანი, ვეფხვი კლდით გადმოეკიდა, ჩამოაწითლნა ქვიშანი. თავად კლდის თავზედ შემოწვა მოყმე სულამამდინარი, ქვიშას მაჲღებავს წითლადა სისხლი ზე ჩამამდინარი. დედამ შეიტყო სიკვდილი, ტიროდა თვალცრემლიანი: ჩემ შვილ გზად ვეფხვი შეჲყრია გაჯავრებული ტიალი, ჩემ შვილს ხმლით იმას კლანჭითა დღე დაუღამდათ მზიანი, მათ დაუხოცამთ ერთურთი, არ დარჩნენ სირცხვილიანი. ტირილით წყლულებს უბანდა დაჭრილსა ვეფხის კლანჭითა: შვილო, არ მაჰკვდი, შენ გძინავ, დაქანცული ხარ ჯაფითა, ეგ შენი ჩოხის პერანგი ტიალმა როგორ დაფლითა, შენც იმის საფერ ყოფლხარ, ხმალიც ქნევაში გაგიცვდა; აღარც შენ მიეც მეტი დრო, აღარც მან დაგაცალია, ვეღარც შენ დაიფარიე შენ ხელთ ნაჭერი ფარია, ვეღარცა ვეფხვმა -კლანჭები, ხმალმა დაკუწა ძვალია. მშვიდობით, ჯვარი გეწეროს, ეგეც სამარის კარია, ერთი შვილ მაინც გაგზარდე ვეფხვებთან მეომარია. ხან - ვეფხვი, ხან თავის შვილი ელანდებოდა მძინარსა, ხან კიდენ იმისი შვილი ვეფხვს გადაავლის ყირასა. აი, ამ სიზმრებს ხედავდის, გამეეღვიძის მტირალსა, ხან იფიქრებდა: უდედოდ გაზრდა ვინა თქვა შვილისა, იქნება ვეფხის დედაჲ ჩემზედ მწარედა სტირისა, წავიდე, მეც იქ მივიდე, სამძიმარ უთხრა ჭირისა, ისიც მიამბობს ამბებსა, მეც უთხრა ჩემი შვილისა, იმასაც ბრალი ექნების უწყალოდ ხმლით დაჭრილისა.