Jeździło się czymś takim na imprezy. Pod planteke 14 chłopa to luźno wchodziło 3 ławki drewniane ,stolik na flaszkę i z 2 skrzynki i wystarczylo do szczęścia. Nie były potrzebne klimatyzację czy masaże wcfotelach .

To nie sukces tylko konieczność. Patologia! W 1998 mieli już dawno normalne dostawczaki tj. Sprinter, Transit w naszym "bidnym" w dalszym ciągu z konieczności trzeba było jeździć czymś co pamiętało lata 60. Dramat

Samochód który z czasem stał się swoją własną karykaturą.

Szkoda że polska motoryzacja zniknęła.

Trochę smutne, że większość naszej rodzimej motoryzacji pod kątem technicznym można opisać słowem "stagnacja". Zrobiliśmy, jest dość OK, klepmy to tak długo jak to tylko możliwe. Żuk przez 40 lat z ogólnie tem samym silnikiem pamiętającym konstrukcyjnie lata '30 i '40, Fiat 125p to samo, tylko trochę krócej, Polonez też do końca produkcji w 2003 roku miał głównie silniki 1.6, których bloki sięgały Fiatów z lat '30. Zmieniał się tylko trochę osprzęt.

Mąż jeździł żukiem po całej Polsce nie narzekał auto na trasie zużywało 10 litrów paliwa często był przeładowany był nie do zdarcia jak ktoś trochę dbał 220 tyś km bez remontu silnika pozdrawiam

Jechałem i potwierdzam co mówili rodzice wraz z upadkiem komuny trzeba mu było pozwolić odejść w zapomnieniu. Lublin to już inna liga. Ale Żuczek był dobry na swoje czasy kiedy nic nie było.

jeździło się, jeździło się i A03 z tatą i kolejnymi wersjami. Te nowsze Żuki z nową maską miały już potem biegi w podłodze, a wcześniejsze jeszcze miały dźwignię zmiany biegów w kierownicy. Nowe Żuki miały już 5 biegowe skrzynię biegów, a starsze 4 biegowe

Mój Ojciec miał Żuka przez wiele lat. Nie było to auto wygodne, było toporne, ale nie do zdarcia. Gdy poprawiła się sytuacja materialna, Ojciec kupił nieco używanego Forda Transita, żeby wozić towar. Przeklinał tego Forda aż do emerytury. Żukiem jeździł 15 lat prawie nic w niego nie wkładając, a w 5 letniego Transita przez 5 lat użytkowania... Ford g.... wort! Pragnę dodać, że ów Żuk jeszcze potem tyrał przez wiele lat u kogo innego, a poszedł na złom, bo kolejny właściciel sp... formalności i chciał sobie zaoszczędzić kłopotów

Żuk jak jest czy był każdy widzi. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych calkiem dobry wòz. w latach siedemdziesiątych jeszcze dp przyjęcia ale w ośimdśiątych to juz straszne gòwno a w dzewesątym òsmym to nawet nie kpina z klijęta😂

Jak dla mnie to miłe wspomnienia jeździłem na każdym silniku i kazej zabudowie ,gdy przesiadlem się z Tarpana ,pierwsze moje kroki jako kierowca była też Nysa ale Żuk to najlepsze wspomnienia

Mieliśmy żuka w latach 70/80 w wersji skrzyniowej smutka . Największym problemem było kupić paliwo na kartki do niego.

Mój Tata miał żuka z plandeką. Moje pierwsze nauki jazdy tym samochodem niezapomniane chwile. Pozdrawiam wszystkiego dobrego 🙂👍

Ja pamiętam żuka z lat 80 który stał w ogrodnictwie. Wtedy był to dla Nas wrak na którym się bawiliśmy. Dziś bym taki "złom" uratował i zjechał Nim Europę.

Mieliśmy takiego żuka blaszaka i był 2lata przede mną w domu a ja jestem z 94 wożony byłem nim do roku 2010r był naprawdę super był może głośny i gorąco było latem a zimą zimno ale to były fajne czasy wycieczki po całym kraju i zawsze dojeżdżał do celu raz się tylko skrzynia posypała i trzeba było wracać autobusem. A i rodzice mnie na pakę lądowali z całym wózkiem i na boku była ławka zamontowana a jeździło czasem tyle ludzi ze klapa się domknąć nie dawała. Mam takie ciche marzenie że sobie takiego sprawie na sobotnie przejażdżki ale poszły ceny do góry i chyba zostanie to tylko marzeniem. Był koloru szarego a numer rejestracyjny WFO 952R. Pozdrawiam.

Uczyłem się jeździć Żukiem , służył nam też jako auto rodzinne . Teraz sam posiadam swojego ,wymarzonego A 07 (towos ) . 😊

Hej Sławek,jak byłem to razem z siostrą jechaliśmy nad jezioro Żukiem A11 z plandeką który należał do naszego ciotecznego brata i raz też z tatą wojskowym furgonem

W okolicach 2009 roku uczyłem się takim jeździć na długo zanim zdałem prawko. Gdyby nie badziewny układ hamulcowy, który wiecznie ciekł, silnik, który jarał jak smok, układ kierowniczy, który wiecznie miał luzy i hałas z silnika oddzielonego od szoferki praktycznie tylko płytą pilśniową, to był całkiem fajny samochód jak na tamte czasy. Po oranym polu szedł jak wściekły, górki pagórki także zaliczał z powodzeniem. Także taki prawie offroad :)

Jeździłem i wersją benzynową, i pod koniec 2,4 Andorią. Niezniszczalne, jak dbało się o gaźnik w benzynie, filtry w dieslu, układ kierowniczy i zawias to było wdzięczne auto. Może toporne, surowe ale dużo mam dobrych wspomnień. No i antykorozja, sam pilnowałem więc nie gnił. Auto siermiężne, ale z charakterem!

Jeździłem żukiem jako pasażer z moim tatą to był żuk z demobilu wojskowego z ławeczkami z tyłu ale zazwyczaj tam przewoziliśmy drzewo z lasu. Kiedyś pamiętam w 4 osoby z przodu jechaliśmy