Obóz w Potulicach (Potulitz, Lebrechtsdorf) rozpoczął funkcjonowanie 1 lutego 1941 roku. Początkowo pełnił funkcję obozu przesiedleńczego, pozostając w gestii niemieckiej Centrali Przesiedleńczej. Z czasem przy pomocy osadzonych w Potulicach polskich więźniów, rozbudowano infrastrukturę obozową, kładąc nacisk na poszerzenie funkcji gospodarczej.
W trudnych warunkach obozowych, przy głodowych racjach żywnościowych więźniowie pracowali na rzecz okupanta. Znaczną liczbę więźniów stanowiły dzieci, które również były poddane obowiązkowi pracy.
Obóz, który był jednym z elementów niemieckiej polityki germanizacyjnej funkcjonował do 1945 roku.
W przygotowanym przez Delegaturę IPN w Bydgoszczy filmie głównymi narratorami są świadkowie historii - więźniowie obozu w Potulicach.