Jak się tego słucha, to wszystko wydaje się lekkie, łatwe i przyjemne, a to przecież nieprawda. Wybaczenie to przecież bardzo często trudny, długi i bolesny proces. Mówi Pani jakby każdy dorosły miał taką sprawczość, aby zmienić swoje życie. Tej sprawczości wiele osób nie ma, bo nie ma zasobów, albo nie potrafi do nich dotrzeć właśnie z powodu dzieciństwa.

Przyszła doświadczona Pani Doktor z ogromem praktyki lekarskiej i życiowej ... i pozamiatała dotychczasowe ...wszystko. Dziękuję za cudownego prawdziwego gościa, który na praktyce zjadł zęby i życie . Dla mnie to najlepszy live z wszystkich dotychczasowych bo tak bardzo się z tym zgadzam co mówi Pani Doktor. Bedę wszystkim dookoła polecać tego live. Wreszcie ktoś nazwał rzeczy po imieniu, nie patyczkuje się z rzeczywistością, nie osładza życia piankami mashmallow. Jesteś dorosła/y więc weź odpowiedzialność za swoje życie a nie obwiniaj matkę, babkę, prababkę za to że Ci ciężko.Zostawmy naszych przodków w spokoju. Im też było ciężko i przeżyły. Nie miały internetów i kozetek żeby obwiniać cały świat dookoła za własne niełatwe życie. A my żyjmy tu i teraz i rozprawiajmy się z życiem najlepiej jak umiemy.Kurcze na tym polega dorosłość aby brać odpowiedzialność za swoje działania. Trochę to śmieszne jest bo tak bardzo biegniemy do tej 18stki a potem jak przychodzą pierwsze trudniejsze decyzje do podjęcia to znowu chcemy mieć 15 lat.

Ale jak matka oszukiwala syna doroslego z jego pieniedzy,bo miala do nich dostęp?jak odkryl oszustwo ,nieodzyw sie do matki pare lat.

Uwielbiam Pani wykłady. Zgadza się że w żadnym przykazaniu nie ma , że dzieci też należy szanować ale w biblii już jest o ty mowa "Rodziców w Kolosach upomina: ״Ojcowie! Nie rozdrażniajcie dzieci waszych, aby nie traciły ducha“ (3, 21). W liście do Efezjan zaś czytamy: ״A wy ojcowie nie pobudzajcie do gniewu dzieci waszych, ale wychowujcie je w korności i w nauce Pańskiej“ (6, 4)." Pozdrawiam serdecznie.

Dla mnie wybaczenie jest wyrazem miłości do samej siebie. Dziękuję za to spotkanie.

Oglądnęłam troszkę później i w trakcie słuchania jakoś mocno mi się wiele rzeczy nie zgadzało wręcz denerwowało. Po jakimś czasie weszłam na komentarze i odetchnęłam z ulgą widząc, że to nie tylko moje zdanie. Intencja jakby dobra,ale dla mnie trochę za mało......no właśnie czego.... empatii, zrozumienia, otwartości. Wszystko jakby wrzucone do jednego pudełka.. A przecież to wszystko o czym mowa ma tak inny wymiar.... wyłączyłam, nie posłuchałam do końca bo nie podobało mi się podejście p. Ewy

Nie ujmując pani Ewie … zgadzam się ze wszystkim oprócz tego że powinniśmy jednak utrzymać kontakt bo nas urodziła jeśli dobrze rozumiem … to że kiedyś krytyka była wyrazem miłości to nie jest usprawiedliwienie bo nie wszyscy tak wychowywali … dlaczego nikt nie mówi o tych matkach które są niezdolne do miłości i nie musimy się godzić na to aby utrzymywać relacje z ludźmi którzy nas nie potrafią kochać . Więzy krwi ? To nie ma nic do rzeczy . Mam być wdzięczna za poród ? Przecież to absurd . Mnie urodziła z poczucia wstydu bo się trafiłam a później rzuciła mnie w kąt . Jestem wdzięczna raczej ludziom którzy ją przekonali żeby mnie wypuściła na świat . Sama jestem matką i wiem że poród to żaden wyczyn … dostaje się znueczulenie i dziecko jest na świecie … prawda jest że jest wiele kobiet które podejmują decyzję o porodzie bez chęci dania dziecku życia , powody są np takie żeby mnie ludzie nie zlinczowali ,narcystyczne pobudki . Wdzięczność to za duże słowo za urodzenie . Moim zdaniem możemy mieć tylko i wyłącznie współczucie do nich i zrozumienie a dziękować za życie które nam się należało jeśli już byliśmy w brzuchu to lekko naciągane . Moim zdaniem lepiej jest wybaczyć wszystko dla siebie i całkowicie zerwać kontakt . Nie wstydzę się tego że matka mnie nie kochała przecież to nie moja wina . 3 lata minęły abym to uporządkowała i przeżyła żałobę po tej relacji i dopiero teraz jestem szczęśliwa sprawcza, wolna i odzyskałam poczucie własnej wartości które przez lata było podkopywane . Zamiast wdzięczności ja bym tutaj postawiła słowo akceptacja na to jaka moja matka jest i wybaczenie .. ale wdzięczność to stanowczo zbyt duże określenie za sam poród . Po co w ogóle chcieć na siłę być wdzięcznym . Lepiej moim zdaniem przyjąć bolesny fakt że urodziła bo musiała ale to nie znaczy że to był akt miłości z jej strony i kropka i nie brać tego do siebie że przez to my nie możemy siebie kochać i szanować .. wręcz przeciwnie możemy i jesteśmy zdolni do miłości bez względu na to czy matka nas kochała czy nie , wystarczy ze mieliśmy inne osoby które pokazywały miłość i tą drogę bym wybrała . Nie powinna pani nakłaniać do kontaktów z matką za samo urodzenie . Są matki psychopatki i mówimy że Ci ludzie nue potrafią kochać więc czy matki takie potrafią dać dziecku życie myśląc o nim ? Nie ,myślą tylko o sobie i swoich pobudkach dlaczego kolejne dziecko musi się pojawić … więc namawianie do wdzięczności to raczej nie jest dobry pomysł … zamiast tak wyniosłych uczuć które zmuszają do miłości tak czy inaczej tej matki powinniśmy to zostawić na poziomie jedynie wybaczenia i zrozumienia . Dla mnie to całkowicie wystarcza aby móc spojrzeć na nią jak na człowieka ale broń Boże nie mieć kontaktu . Mówię tutaj o matkach które popełniły karygodne czyny nie o takich które popełniają mnóstwo błędów … i teraz jeśli nie jestem wdzięczna za urodzenie to znaczy że jestem złym człowiekiem ? Nic z tych rzeczy , uważam że nie muszę szukać wdzięczności za to aby czuć się wartościowym człowiekiem . Ale co na pewno mi pomogło to pełna akceptacja tego kim jest moja matka , pełna akceptacja tego że nie potrafiła mnie pokochać , pełne wybaczenie jej i zerowy kontakt , rozumienie mniej więcej tego dlaczego tak postępowała . Mniej więcej bo z moich obserwacji kiedy obserwowałam jej kontakty z jej ojcem i matką wynika że dostała ogrom cierpienia dlatego współczucie to jest słowo które też pozwoliło mi wyrwać się z myślenia o sobie że jestem niegodna głupia i niewartościowa itp … ale z całym szacunkiem jeśli komuś potrzebna jest wdzięczność za życie wspaniałe jeśli to komuś pomaga ale mi w żadnym wypadku nie jest potrzebne do niczego . Jestem na tym świecie przypadkiem i to było dla mnie najtrudniejsze do zrozumienia ale nie traktuję siebie jako przypadku. Tak jak nie wyobrażam sobie że moja córka dziękuję mi za swoje zycie …. Nie ona poprostu na to zasługuje i nie musi być wdzięczna za to w żadnym wypadku .nawet nie chciałabym aby była mi za to wdzięczna … wdzięczność rodzi się poprzez całe życie i na to składa się nasza opieka zaangażowanie również błędy za które przepraszamy … i tak jak już pisałam nie neguje ludzi którzy chcą być wdzięczni swoim matkom za przyjście na świat ale też uważam że nie wszyscy musimy tak postępować aby poczuć się dobrze we własnej skórze … mi np pomogło tak jak już napisałam zrozumienie wybaczenie i akceptacja tyle i aż tyle i zerowy kontakt ( dodam że mój przypadek był bardzo bolesny ) więc nie chce nakłaniać do zrywania kontaktu bo matka popełniła masę błędów ale pamiętacie też momenty w których się starała , mówię o takich przypadkach że wracając pamięcią do dzieciństwa nie pamiętacie ani jednego dobrego wspomnienia z nią związanego . Dlatego to spojrzenie powinno być szersze o różne potrzeby ludzi w związku z kontaktem ze swoją toksyczna matką . Jakaby nie była to telefon trzeba wykonać ? Nie uważam tak , czuję lekkie zamotanie w pani wypowiedziach bo mówi pani negatywnie o przykazaniu czcij ojca swego i matkę swoje ale wciąż nakłania pani do jednak utrzymania jakiegoś kontaktu . Więc chyba wciąż działa to przekonanie … Ale co mi się spodobało to traktowanie matek jako ludzi i dzieci jako ludzi dodam też … Ale mamy prawo nie chcieć utrzymywać kontaktu z wieloma ludźmi i gdyby spojrzeć na to że matka to taki a aż m człowiek jak inni to możemy z całym zrozumieniem jej i współczuciem nie chcieć z nią żadnego kontaktu … próbowałam przez lata się z nią dogadać aż przyszedł taki momement w którym poprosiłam o rozmowę bo chciałam zrozumieć dlaczego tak się zachowywała … chciałam ją zrozumieć lepiej bez obwiniania jej czy chęci zemsty itp … chciałam spróbować ją zrozumieć ale kiedy druga osoba milczy jak grub i duma jest tak ogromna że nie potrafi porozmawiać z własną córką to utrzymywanie kontaktu z poczucia winy bo będę zła córka jak nie zadzwonie jest niedorzeczne … my jako córki narcystycznych matek , psychopatek itp bardzo raniących nas osób mamy całkowite prawo do zerowego kontaktu aby chronić siebie i swoje dzieci przed dewastacją emocjonalną z ich strony . Nie musimy się uginać do wstydu że nie utrzymujemy z nimi kontaktu . Zwłaszcza jeśli próbowałyśmy mówiłyśmy że ich zachowanie nas rani i wciąż się nic nie zmieniało .

Tak odnosnie ulewy …bylam wdrodze ze sklepu i papierowa siatka zaczela mi sie rozrywac i pomalu zaczely wypadac produkty zgubilam napoj w puszce zaczelo tryskac wszedzie potem zaczelam upychac produkty za bluzke. Nic nie widzialam bo krem zaczal mi wchodzic w oczy i szczypac- bylo ciekawie 😂 do tego burza i nie bylo gdzie sie schowac.

Wszystko super , wybaczyć można ale relacji moim zdaniem nie trzeba utrzymywać bo z niektórymi matkami naprawdę się nie da i nie wszyscy tego potrzebują , ja uważam że oddałam jej to czego właśnie potrzebowała , nie chciała mnie mieć więc dałam jej wolność bo ona nie miała odwagi mnie oddać a mnie nie kochała więc zrobiłam dla siebie i dla niej to co najlepsze . Podjęłam decyzję za nią . I dla mnie jest to najlepsza i najspokojniejsza decyzja . Nie potrzebuje z nią kontaktu , ona też nie potrzebuje ze mną . I jestem z tym w zgodzie .

Gdyby to wszystko było takie proste, jak Pani Ewa mówi, nie mielibyśmy np. ludzi chorych na przewlekłą depresję. Niestety tak to nie działa…

Bardzo ciekawy wywiad.

Dziękuję, pani Ewo jest pani naszym dobrem narodowym, taka pozytywnością,mądrości a pani emanuje.

Bardzo szanuję panią Ewę Woydyłło i slucham wszystkich podcastów w ktorych jest gościem. Podzielę się tym, jak czuję kwestię trudnego dzieciństwa, bo zostało to tu przedstawione bardzo jednostronnie tzn współczuj rodzicom, bo dali Ci to, co mieli i kochali na tyle, na ile potrafili, ale nie ma nic o samowspółczuciu. Jesli od małego to Ty jesteś najbardziej dorosłą osobą w domu, to potem niesiesz w sobie taki deficyt obecnosci dorosłego w swoim życiu. Taką figurą dorosłego może być psychoterapeuta - idziesz i trafiasz na kogoś, kto Cię słucha, kto jest tam dla Ciebie. Dzielisz się tym, ze było Ci trudno, że bolało...I wyobraź sobie, że w odpowiedzi slyszysz, ze masz juz swoje lata, przestań o wszystko obwiniać rodziców, bo to prymitywne. A przecież tu nie chodzi w ogóle o obwinianie rodziców, tylko o wypowiedzenie głośno bólu, który wewnętrzny dzieciak ma głęboko w sobie ukryty i być może jest gotowy do tego, zeby tego dotknąć mając jus swoje lata ;) Wypowiedzenie czegoś głośno, często pomaga to uznać, a co za tym idzie dochodzi się do przywołanej przez panią Ewę akceptacji. Dzielę się tym, bo czuję, że to mnie dotknęło. Poszłam na terapię po 40tce i to była bardzo dobra decyzja. Ktokolwiek ma taką intuicję, że mogłoby to być bardzo pomocne, nie wahajcie się i idzcie w to. Niestety fakt jest taki, że dostajemy od rodziców różne życiowe "prezenty" i tylko od nas zależy, co z nimi zrobimy i nie jest prymitywnością świadomość co i od kogo dostalismy ;)

Kobiety jestescie wspaniałe, dwa pokolenia, delikatne, wrażliwe , myslace o innych, dziękuję ❤

Dziekuję za taka mądrą i piekną rozmowę.Staram sie korzystać z rad pani Ewy i jest mi lżej w życiu.

Nareszcie ktoś mówi w moim języku i to w języku polskim!!! Dziękuję przepięknie. 🙏 Przesyłam dalej. 🥳👍

Wspaniała rozmowa - warto zawsze posłuchać mądrej kobiety 😊

Cudowna kobieta , dla niej nie ma problemu którego nie można rozwiązać !!!Dobrze , że ją mamy!!!

To nieprawda, że w całej Biblii nie ma słowa o tym, jak prawidłowo podchodzić do swojego rodzicielstwa: "Ojcowie, nie rozdrażniajcie dzieci waszych, aby nie traciły ducha" (Kol. 3,21). Jest to oczywiście zwrot do ojców w obliczu panującego wówczas na Bliskim Wschodzie patriarchatu. Mądra i potrzebna rozmowa. Dziękuję za nią.

Dziekuję Gosiu że zaprosiłaś Panią Ewę, tyle mądrości serce rośnie każde słowo jest stwórcze, uzdrawiające, zmieniające życie, Pani Ewo Jest Pani Boska słucham od lat Pani wypowiedzi, czerpie na ile pozwala mi moją dojrzałość emocjonalna by mądrość zagościła również w moim życiu, rodzinie, domu, gdzie kolejek jestem. Pozdrawiam serdecznie ❤