Zapraszam też na najnowszy animowany audiobook, "Opowieść okołowigilijna": kzfaq.info/get/bejne/rZ90i9Z_ydTDaas.html

nauczyciele i rodzice ostrzegali nas przed staniem się człowiekiem szczęśliwym i zadowolonym ze swojego życia

Koleś jest genialny, utożsamiam się z nim w 100%. Nikogo nie krzywdzę, nie chcę by ktoś się wtrącał w moje życie. Lubię się czasem schlać, zjarać. Mimo to mam pracę, w której nikomu nie wadzę, nikomu nie zazdroszczę, nie zadaję zbędnych pytań, ale mimo to robię to, co trzeba. Nie myślę o życiu, co mógłbym zrobić lepiej, co spieprzyłem, życie toczy się dalej. Nie ma co się nad nim rozwodzić. Może dlatego, że nieważne co mi się przydarzy, to potrafię sobie to wszystko ułożyć i dalej być szcześliwy :) To nie jest życie na maksimum doznań, ale ma jedno - maksimum komfortu i spokoju. Gdy siedzę sobie w moim mieszkanku, mając dwa dni wolnego, spiąc od północy do 12:00 w południe, myślę "Bułki i mleko kupię jutro, nie pali się" ;)

Bohater na miarę naszych potrzeb i możliwości!

Nigdy nie myślałem że ten film jest aż tak głęboki do zinterpretowania. Dzięki !!!

Moja ulubiona scena to to jak zabił drzwi gwoździami tak by nikt nie otworzył ich do wewnątrz. Problem w tym że drzwi otwierały się na zewnątrz pomieszczenia. I to w którym mieszkał.

Dzięki za tą analizę, bo nigdy nie obejrzałem filmu do końca bo wydawał mi sie nudny i o niczym. :) Sam jestem luzackim gościem który pracuje tylko tyle ile musi. Bez nałogów i rodziny, i bez ciągot do chwalenia sie tym czego sie dorobiłem, po każdym roku pracy kolejne dwa mogę żyć z tego co w tym czasie odłożę. Czytam, oglądam, piszę, śpię ile chcę i niczym sie nie przejmuję, czasem pozwiedzam okolicę albo z kimś pogadam. I choć często słyszę od znajomych którym to tłumaczę że mi zazdroszczą, to nikt nie ma odwagi robić tak jak ja, i wolą harować jakby wierzyli że zabiorą tą forsę do nieba. Albo że z większym TV i nowszym autem będą szczęśliwsi niż ze starszym. A dla mnie cenniejszy jest wolny czas i święty spokój. Pozdrawiam wszystkich piwniczaków i piwniczanki. :)

Dziękuję 😇🙏 To bardzo ładna opowieść o jednym z moich ważniejszych filmów.

chyba sam jestem Jeffem, ale dzięki Twojej produkcji, odświeżę sobie dziś, ten wspaniały film :)

Dobrze że jestem tam gdzieś na świecie koleś wyluzowany za nas wszystkich.

ano tak w istocie jest. Rodzimy się sami, umieramy sami.

Lebowski to taki prawdziwy mistrz ZEN w obecnym świecie , change my mind...

Mniej lub bardziej poważnie zastanowił się nad tym, na co jest warto przeznaczać energię w życiu, i wyszło mu, że ogólnie nie warto. Poziom, od którego warto się przejmować, każdy ma swój.

Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia z kolejnymi produkcjami i rozwojem kanału

Uwielbiam ten film, kultowy jest!!! Brak oryginalnej ścieżki dźwiękowej, za to świetnie dobrane już skomponowane wcześniej utwory a'la Odyseja Kosmiczna 2001!

Niezła analiza! Bardzo interesuje mnie takie właśnie spojrzenie na film, literaturę, sztukę. Oczywiście - tylko na te dzieła, które naprawdę mają jakąś TREŚĆ.

Wow. Chyba czas obejrzeć ten film jeszcze raz.

Bardzo miło oglądający się, świetnie merytorycznie przygotowany materiał, zatacza koło i wyjaśnia cały film i nie tylko, dziękuję za to! Pozdrawiam i życzę sukcesów!

Niestety my nie możemy tak żyć , bo system chce nas wydojić.

Doskonała recenzja filmu. Dziękuję Ci. :)

Jak ja ci dziękuję za ten odcinek, chyba tak samo jak się cieszę, że z tego filmu zrezygnowałem po 5 minutach.

Po pierwsze poznać siebie, po drugie żyć w zgodzie ze sobą. Dwa duże wyzwania każdego człowieka.

U nas był Ferdek Kiepski i zastanawiam się co jest z nami nie tak?A póżniej patrzę,że rządzi nami sekta smoleńska i dochodzę do wniosku,że jednak to bohater na nasze możliwości.SMUTNE TO

Strasznie ucina Ci zasięgi, oglądam twoje filmiki, subskrybuje ale YT nie podpowiada mi o twoich nowych filmach. Dobrze że wstawiasz na fb, dzięki temu wiem że pojawiło się coś nowego:( Powodzenia Szymon i ekipie też

My mamy takiego Big Suchodolskiego tylko on pije z białej buteleczki wode ze zródła.

Mam odczucie że idealnie by pasował wraz z ekipą do Chłopaków z Baraków

Nie pogodzę się ze świadomością nieporuszona w materiale wątku Jesusa i jego maniakalnej potrzebie rywalizacji. Kultowa scena z zmysłowym slow motion oraz coverem Gypsy Kinga "Hotel California" pozostawiła kolorowe piętno na mojej pamięci. Bracia Coen zaprezentowali jedną z najzabawniejszych postaci epizodycznych w latach 90-tych.

Dziękuję za ten film

Z tego co pamiętam Lebowski zarobił dużo hajsów na organizowaniu koncertów Metallici, czy czegoś Stąd mógł sobie pozwolić na takie życie, bo miał oszczędności

I tak trzeba żyć.

Chylę czoło przed puęntą (Twojego) filmu.

najlepsza analiza tego filmu jaka slyszałem od lat!

Hehehe aż obejrzę film myślałam przy czy bym spędzić wieczór a tu proszę dzięki za sugestię

I właśnie o to chodzi! Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie 😁

His Dudeness! 🙃 Od ładnych kilkunastu lat jestem 100% wyznawcą filozofii tumiwisizmu i żyję według recepty Kolesia - może oprócz chodzenia do sklepu w szlafroku i płacenia czekiem za kartonik mleka. Coś pięknego ... i niedrogo.

Dokładnie tak właśnie jest, nie jestem winny niczego nikomu, to że się urodziłem nie znaczy że urodzić się chciałem. Żyje jak główny bohater odkąd sięgam pamięcią i nie jestem w stanie się zmusić do jakiegokolwiek wysiłku a już za chwilę 30

Kolesie łączmy się, nie bądźmy samotni :)

Powiem tak. Sam planuje życie częściowego neeta Żyje się raz i nie mam zamiaru go zmarnować na coś czego nie lubie. Planuje jeździć za granice a potem sie z tego utrzymywać najdłużej jak się da. Przy okazji może sie poduczyć do jakiś zawodów i języków aby emigracja zarobkowa była łatwiejsza. W społeczeństwie naciska sie na rozwój ale wystarczy zobaczyć że większość ludzi mimo że coś potrafi dalej zarabia śmiesznie i sukces osiągnie 1% . Ktoś powie że jestem leniem. No tak i co z tego? Do momentu gdy nie jest pasożytem dla innych to co za problem? Nie osiągnąłem czego w życiu? A ty co osiągnąłeś poza dzieciakiem i najwyżej mieszkaniem. Też nie wyróżniającego i ciekawego tylko twoja wersja życia jest akceptowana przez społeczeństwo jako coś normalnego,

Brawo. Świetny opis mojej filozofii.

kocham kazdy twój materiał

Lubie ten film od chyba zawsze, ciekawe jaet to że głowni bohaterowie Jeff Lebowski i Wolter Sobczak to Polacy, w jednym z dialogów się o tym dowiadujemy, kiedyś w USA były popularne kawały o głupich i leniwych polakach, może stąd była inspiracja aby takie pochodzenie im nadać w filmie, może ktoś wie wiecej na ten temat?

Ten film koresponduje z moim poglądem, że w życiu chodzi tylko o szczęście, a to, w jaki sposób będziemy mieli je osiągnięte, to już drugorzędna i indywidualna sprawa. Nie lubię porównywania ludzi pod kątem ich osiągnięć majątkowych. Bardziej interesuje mnie, ile oni mają osiągniętego szczęścia.

Proponuję analizę filmu Cast Away - jest tam tyle metafor i symboli, że chciałbym posłuchać, co masz na jego temat do powiedzenia...

Właśnie obejrzałem, ciekawy film

Dzięki, chętnie obejrzę ten film z kolegą

Ewolucja wyposażyła człowieka w inteligencję, ale nie przewidziała że człowiek wykorzysta ją inaczej niż to było w planie natury. Pozostaje tylko nadzieja że ludzie się opamiętają i powrócą na ścieżkę sprawiedliwości i wzajemnego szacunku zamiast używać siły, aby wykorzystywać innych i żyć na ich koszt. Czas zrozumieć że zmuszanie kogoś to krzywdzenie i zło.

Fajnie, że zrobiłeś o tym film.. Big Lebowski jest oceniany przez wielu bardzo wysoko, a ja uwielbiam filmy, ale za ten konkretny nie mogę się zabrać jakoś z 10 lat :) Może po tym krótkim intro w końcu zobacze w tym jakieś podwójne dno :)

Genialna analiza.

no i fajnie =) elo pozdro

Piękna analiza ;)

Obejrzałem ten film i faktycznie coś tym jest.

Ładnie to zebrałeś. Co roku od lat oglądam Kolesia... I teraz już wiem dlaczego to jeden z ważniejszych moich filmów.

żyje jak chce. i o to chodzi. nie jak chcą inni.

Im jestem starszy tym coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu że tak naprawdę chciałbym być w życiu lebowowskim czyt. Kolesiem

Tak, tak właśnie jest.

Super!

Jeff był wcześniej SpiderManem można to wywnioskować po jednej scenie w której Marry Jane pyta pająka kim jest a on Odpowiada My name is Jeff Prawdopodobnie znudziło mu się bohaterowanie i został leniem

Oczywiście, ze każdy z nas jest samotną wyspą. Przychodzimy na ten świat sami i sami z tego świata schodzimy. Ludzie jakich spotkamy na naszej drodze są tylko epizodem. Czasem ten epizod trwa tyle co spojrzenie a czasem 50 lat i więcej. Na koniec dnia. Schodząc z tego świata każdy z nas będzie robił to sam. Być może otoczony wianuszkiem ludzi. Ale każdy z nas będzie umierać w samotności nawet jeśli dookoła nas będą nasi bliscy.

świetny odcinek

Poznałem kolesia. Współpracowaliśmy, bywało różnie. Nauczyłem się czerpać szczęście :) i tak czasem ogladaliśmy Big Lebowskiego.

Brakuje takich filmów.

witam i pozdrawiam

Myślę, że dobra też byłaby analiza filmu Hesher, świetnie by pasowała do tego typu filmów.

Zadna nowosc w podejsciu do zycia. Sam Bog powiedzial: Dlatego radzę wam: Nie martwcie się o swoje życie-o to, co będziecie jeść i pić, ani o ciało-w co się ubierzecie. Czy życie ogranicza się tylko do jedzenia, a ciało-tylko do ubrania? Spójrzcie na ptaki: Nie sieją ziarna, nie magazynują zapasów, a wasz Ojciec w niebie żywi je! Czy wy nie jesteście ważniejsi od ptaków? Czy ktokolwiek, poprzez zamartwianie się, potrafi przedłużyć swoje życie choćby o jedną chwilę? Dlaczego martwicie się o ubranie? Uczcie się od polnych kwiatów: Nie pracują i nie troszczą się o swój ubiór. A zapewniam was, że nawet król Salomon, w całym swym przepychu, nie był tak pięknie ubrany jak one. Jeśli więc Bóg tak wspaniale ubiera polne kwiaty, które dzisiaj kwitną, a jutro więdną i idą na spalenie, to czy tym bardziej nie zatroszczy się o was, nieufni?

A ja myślałem że to po prostu świetny film 🤔

4:41 Rzezimieszek to najśmieszniejsze słowo jakie znam o przestępcach xD

Mój ulubiony film

Uwolnić się od "SYSTEMU" poprzez minimalizm, ale jednocześnie zarabiać poza Systemem, ale więcej niż etatowcy. Kto chętny? Pierwszą furtką jest KRUS. Znam takiego Lebowski , koleś totalniej z innego wymiaru i szczęśiwy :)

Chciałem po pierwszej maturze, wyjechać na studia do innego miasta, zarabiać i wyjść na swoje. Od piętnastego roku życia mam zaburzenia lękowo - depresyjne, zaczęło się od tego, że bałem się tego, że mimo ciężkiej pracy nie dostanę się do wymarzonego liceum, niestety do tej pory nie udało mi się zdać matury. Mama zmusiła mnie do renty i na trzy lata zablokowała myślenie o pracy, to była trauma, a ja chcę pójść do pracy bo to normalne. Nigdy nie czułem odpowiedzialności za swoje życie w młodym wieku, tego, że ono jest moje, nigdy u nikogo nie nocowałem. Nigdy nie miałem poczucia samostanowienia o sobie, tylko patrzenia na co pozwolą toksyczni rodzice. To co mnie czasem wkurza w mojej niepełnosprawności to to, że wolno chodzę i wolno załatwiam sprawy oraz to, że pracodawcę nie interesowały by moje umiejętności czy kwalifikacje a dotacje z Unii i orzeczenie o stopniu niepełnosprawności bo ludzie nie rozumieją jak oczywiste jest pójście do pracy. Jestem wolnym słuchaczem na Fizyce na UKSW. Psychiatra zasugerowała mi leczenie stacjonarne. Moja psychoterapeutka stwierdziła, że przecież to jest moja własna, odpowiedzialna i realna opcja do rozważenia. Z jednej strony pragnę być bardzo produktywnym i pójść do pracy i reaguje alergicznie na zamykanie się gdziekolwiek a z drugiej bardzo chętnie skorzystałbym z takiej opcji terapii po to by nie żałować. Z powierzonych sobie 84 rzeczy dziennie robię dwie bo nie mam siły. Jeszcze nie złożyłem deklaracji maturalnej i nie posiedziałem dłużej nad egzaminem zawodowym. W czwartek robiłem Matematykę oraz Fizykę i padam jak mucha. Marzę o tym by po prostu przyjść z zakupionymi produktami i zrobić obiad, bez względu na to co usłyszę od rodziców. Czemu mam takie problemy a nad swoim poczuciem samostanowienia o sobie mogę pracować dopiero teraz? Czemu nie mam normalnego życia? Co weekend staram się o seks i nie wychodzi i walczę dalej. Marzę o samotnym wyjeździe do Danii, ale zupełnie nie wiem co i jak. Oszczędzam na wyjazd na festiwal do Wenecji. Marzyłem o 10 dniach ostrej produktywności. Czuję się tak gówno które zaczyna życie od dna gdy wszyscy już wszystko mają i mieli wspaniały okres nastoletni. Czuję się jak bezwartościowe gówno bo nie pracuje. Nie pojechałem dziś na uczelnię bo jestem depresyjny i rezygnacyjny, tak bardzo mi przykro. Tak bardzo chciałbym żyć. Już widzę ten zapis w systemie na uczelni przy zdanej maturze "egzamin poprawiany osiem razy". Tak bardzo mi na sobie zależy. Zawaliłem sobie relację z innym kolegą. Marzę o tym by być produktywny i dawać z siebie wszystko a nie sobie odpuszczać. Nic dziś nie robiłem, siedziałem 10 minut nad Matematyką i ćwiczyłem. W najlepszym wypadku dopiero za 10 lat będę tam gdzie teraz jest mój były znajomy. Kiedyś słuchałem rozmowy 23 latka w knajpie i wydawał mi się dużo bardziej dojrzały i odpowiedzialny niż ja, pewnie jako nastolatek otrzymał całe mnóstwo możliwości samorealizacji i przez to nie miał moich problemów psychicznych. Tak bardzo mi przykro. Dlaczego ktoś wyjeżdża na pierwszy zagraniczny wyjazd w wieku 18 lat, w moim wieku był w Tajlandii i pięć razy w Amsterdamie a ja nie pracuję i bujam się z zaburzeniami psychicznymi bo nie mam w życiu nic? Nie jestem przygotowany do egzaminu zawodowego bo nie jestem produktywny i nie mam siły. Zrobię Matematykę, Fizykę i padam jak mucha, mam jeszcze masę innej nauki bo chcę dobrze napisać pięć przedmiotów na maturze. Młodsi od mnie piszą do Filmorg.pl gdzie kiedyś próbowałem się dostać, ktoś zdaję maturę i studiuję, mieszka bez rodziców, jeździ sobie zagranicę a ja walczę o każdy dzień bo jako nastolatek nie widziałem narzędzi do samostanowienia o sobie. Co ja mam robić? Mój były znajomy nie doceniał tego że umie grać na pianinie. On sprzedaje swoje prace w sklepie. Oszczędzam na wyjazd na festiwal filmowy do Wenecji. Dlaczego niektórym w życiu się udaję? A może ja nic nie mam bo nigdy sobie na nic nie zapracowałem? Tak bardzo mam dość, od trzech zadaję te same pytania na terapii. Dlaczego niektórzy wyjeżdżają w wieku 18 lat na pierwszy wyjazd zagraniczny, do 23 roku życia są cztery razy w Amsterdamie a potem zarabiają 8000 miesięcznie na tatuażach i chemii technicznej? Mam już wszystkiego dość, dość tego mojego powalonego życia. Ja nawet nie mam pojęcia czy się uczyłem po 11 roku życia i czy kiedykolwiek w życiu przeczytałem książkę. Chciałbym dawać korepetycje z Matematyki i Fizyki, ale nie umiem tych przedmiotów. Mimo to nadal chcę spełnić swoje marzenia. Na wolnym słuchaniu Fizyki mam Chemię i mam pobraną Chemię Ogólną Atkinsa, ale nie mam siły się jej uczyć. Chciałbym pobrać jeszcze inne podręczniki. Marzę o zdaniu matury i studiach. Dlaczego ktoś ma takie życie a ja nie mam poczucia niezależności i samostanowienia o sobie w wieku 24 lat? Moim rodzicom wydaję się, że niezależy mi nawet na wstawaniu z łóżku i zwracają się do mnie jakby mnie nic nie interesowało. Wysłałem dziś trzy CV i uczyłem się Matematyki, padam jak mucha. Co ja takiego zrobiłem? Bardzo chętnie położyłbym się na leczenie stacjonarne, wiem, że z skierowaniem będzie łatwiej a jeśli będę chciał to położę się nawet do Katowic. Ja też chciałem chodzić na nielegalne ravy w pandemii albo chodzić na nocny spacer w deszcz z psem albo bez. Zawaliłem sobie relację z kolegą. Chciałbym czuć, że samostanowię o sobie. Nie chcę robić z siebie niewiadomo kogo ale gdyby każdy przeżył to samo co ja od rodziców, do których nawet nie dociera, że sam wstaję z łóżka. Chciałbym mieć to nastoletnie poczucie niezależności, które np. pomaga młodszym zrobić obiad. Piotrek w wieku 16 lat robił co chciał bo zapewne czuł, że może. Ja nie mogłem wyjść samemu z domu. Nie czuję się ani dorosły ani dojrzały, dziecko bojące się tego co powie jeden albo drugi rodzic. Zawsze jak moi rodzice gdzieś wyjeżdżają to robią problem o to, że chcę gdzieś wyjść zostając sam w domu z siostrą. Co robić? Za każdym razem jak moja wychodzi do chłopaka to chcę mi się wyć bo nigdy i u nikogo nie nocowałem a chciałbym co weekend budzić się w nim łóżku. Mój były znajomy, który na mnie nasrał w moim wieku i młodszy ciągle gdzieś wychodził. Po prostu łzy mi same lecą a ja zazwyczaj po prostu rezygnuję z wyjścia z domu w sobotę bo nie mam siły.

Najlepsze w tym filmie jest to że na kńcu mamy ustawkę Polaków z Niemcami i to Polacy wygrywają 😎

Świetny,odcinek ciekawa fiozofia,bycia po prostu szczeslliiwym ze samym sobą w świecie gdzie na każdym kroku ( mowie z persepktywy 18 latka) są wobes nas oczekiwania,czy to wedle znajomych,rodziny,nauczycieli,czy co najważniejsze wyboru ścieżki życiowej,którą bedziemy podążać,szczegolnie,że w aktualnym momencie mamy mase opcji do wyboru co stawia nas przy paradoksie wyboru( jesli dobrze pamietam to pojecie) mamy tak ogromny wybor,że jest to czasami przytłaczające,ale przede wszstkim,co wazne wybór nalleży na samym końcu do nas :) ,dziekuje za odcinek i całą działalność.

Proszę, zrób analizę "Attack on Titan", o ile ogladales. Z tej mangi (anime) naprawdę można wiele wyciągnąć.

Koleś z Big Lebowskiego to prawdziwy sigma i gigachad, nawet z tym nie handlujcie

Uwielbiam ten film braci Coen

Moja ulubiona scena to jak mu kiep jointa spada na spodnie podczas jazdy samochodem i jego mina zaraz po wypadku ;)

rewelacyjna recenzja polecam kanał

Nie widze NIC złego w sposobie życia Kolesia...sam chciałbym prowadzić taki żywot...spokojny i zrównoważony

No niestety. Czasem bardzo trudno jest utrzymać pewną dozę przytomności umysłu, tego żeby być autentycznym względem samego siebie i przed samym sobą. Bez tego nie można być autentycznym względem innych. Nie widziałem filmu, ale coś podobnego właśnie robię ja. Ucinam wszystko to co zabija mój spokój ducha. Nie wiem jednak czy się wydźwignę z tego co mam teraz.

@Wojna Idei Przecież główna postać w tym filmie, czyli Lebowski, to jest adaptacja na potrzeby filmu życiorysu greckiego filozofa, który mieszkał w beczce czyli Diogenesa.

Klaus Schwab na Światowym Forum Ekonomicznym powiedział coś takiego - ,,Nie będziesz miał nic i będziesz szczęśliwy"

Była analiza Janusza Tracza?

Prawda jest taka że po kilku miesiącach bez pieniędzy wylądował by w rynsztoku.

aż znowu obejrzę. To takie lekarstwo na szaleństwo ;P

Diudeizm? Gościu osiągną stan nirwany za życia, robi co chce bo chce, nie przejmuje się i nikomu niczego nie nażuca. W sumoe to takim zazdroszczę.

Nice, dude 👌👊

Relatywizacja Dobra i Zła, kontynuowana namiętnie przez wszystkie Gazety Wyborcze tego świata trwa w najlepsze. I z nikąd pomocy, poza opluwanym przez rzeczone środowiska Kościołem Katolickim

Cześć! Prowadzę się około 3 lata "Dudeizmem" i mam kilka obserwacji: 1. Dookoła mam tylko ludzi, których chcę mieć i nie wdaję się w zbędne dyskusje z ludźmi z poza kręgu. Na "+" zdrowe relacje, spokój, wzajemna odpowiedzialność, na "-" odcięcie się od szerokiego spektrum społeczeństwa zaburza relacje pomiędzy myślami, a rzeczywistością; muszę sobie powtarzać, żeby nie ulegać stereotypom i nie demonizować nieznanego. 2. Tak, jak w materiale - osiągnięcia nie robią wrażenia, a postawa i człowieczeństwo już tak - wielu biednych, mało widocznych ludzi jest bardziej wartościowych, niż niejeden mistrz swej dziedziny. Na "+" czuję, że jestem ludzki i altruistyczny, na "-" czuję, że jestem przez "wybitnych" pomiatany - gram w inną grę, niż oni. 3. Spokój. Nikt mi nie rozkazuje, nie wymaga, a każda aktywność to oznaka moich chęci. Na "+" niezależność, pasja, ambicja i przyjemność z każdego dnia, na "-" utrata samodyscypliny. 4. Jestem uważany za dziwaka. 5. Trudno wytrącić mnie z równowagi. 6. Mam czas dla rodziny, dla siebie, na pasje, na relacje - pracuję tyle, ile muszę pomimo faktu, że zawodowo się spełniam i jestem szczęśliwy. 7. Asertywność. Po prostu wiesz, czego chcesz, bo masz czas na zadawanie sobie tych pytań i wdrażanie ich w życie. Czy polecam? Osobom, które są aktywnie społecznie i/lub leczą się psychiatrycznie i/lub używają używek - nie. Osobom, które szukają drogi w życiu, czują się zbłądzone, bądź widzą, że ten świat nie współgra z życiowymi zasadami - tak.

co jak co ale wiele sytuacji życiowych pokazało że najlepsze co możemy zrobić to zluzować dupe ofc nie jestem szczęśliwym człowiekiem ale ten sposób pomaga

kocham tego człowieka, Lebowski to mentor

Na tej miniaturce Lebowski przypomina trochę Ferdynanda Kiepskiego. Przypadek??

Super ale... Skąd brać pieniądze na alko i zioło???

Mam propozycję Może zrobisz analizę największych dzieł literackich i przedstawił je w formie" jak żyć wg " Np. "Jak żyć wg Marka Aureliusza" "Jak żyć wg Mahometa"

Widać na ulicach nowego Jorku czy innych miast w USA że tych poniekąd lebowskich jest cała masa.

Nie wiem dlaczego, ale Jeff mi przypomina MotoBiede 😂😂😂😂

Czekam na analize Dona Drapera z Mad Men :)

Dla mnie kultowym filmem jest American Beauty, a co do przymusu socjalizacji w Polskich warunkach zawsze kończy się podcinaniem skrzydeł przez zawistnych nieudaczników.

Marzą mi się takie 3 dni...totalna wyjebka na wszystko i wszystkich.

Lebowski jest zajebisty, bo Jeff Bridges to zajebisty koleś :)

4:15 W gruncie rzeczy jest istotne ile pachołków zostanie przewróconych.

O cieee chuj żyłem tak ostatnie 2 lata było super , ale mnie zabito i znowu wracam na plansze szachów życia ale tylko na trochę wróce do tego bycia