در این قسمت به سخنان برتر افلاطون می پردازیم
جمله های کوتاه و زیبا از افلاطون
جمله های قصار افلاطون
جمله های ماندگار افلاطون
جمله های ناب افلاطون فیسلوف بزرگ
جملات آموزنده افلاطون
در جهان یگانه مایه نیکبختی انسان محبت است. افلاطون
نیرومند ترین مردم کسی است که بر خشم خود غلبه کند.
زینت انسان به سه چیز است علم ،محبت ،آزادی.
عوام ثروتمندان را محترم می دانند و خواص دانشمندان را.
به عقیده من تنها موضوعی که شایسته است مغز انسان را نگران بدارد آینده فرزندان اوست و اندیشه این موضوع که چه کار کند تا فرزندان او خوشبخت شوند ؟ا
کسی که در ایام موفقیت و خوشی تو را ثنا گوید با آنچه در تو نیست ، البته در روز ناسازی و اقتراق هم از دروغ و بهتان در حق تو دریغ نخواهد کرد.
سزاوار است مرد عاقل هنگام تناول لذائذ یاد اورد تلخی دوا را و زیاد نخورد.
آنان که می خواهند خوب زندگی کنند باید به حقیقت نزدیک بشوند زیرا پس از نیل به مقام حقیقت یابی است که دست از غم و اندوه دنیا دست بر می دارند.
درغگو از دروغگوی دیگر در حذر است .
با دوست طوری رفتار کن که به حاکم محتاج نشوی وبا دشمن طوری معامله نما که اگر کار به محاکمه کشید ظفر تو را باشد.
از نزدیکی به کسی که قادر به حفظ اسرار و رموز خود نیست پرهیز نما.
رقت به سه کس واجب است :
۱-عاقلی که حکم جاهلی بر او روان باشد .
۲-قویی که گرفتار ضعیفی گردد.
۳-کریمی که محتاج لئیمی باشد.
بی صبری انسان را از هیچ رنجی نمی رهاند، بلکه درد جدیدی برای از پا درآوردن شخص بوجود می آورد.
از خدا چیزی مخواه که نفعِ آن منقطع (مقطعی) بـُود،و یقین داشته باش که همه ی مواهب از حضرت اوست،و از او نعمت های باقی (نعمتهایی که مثل انرژی پایستگی دارند!)،و فوایدی که از تو مفارقت(جدایی) نتواند کرد، التماس کن.ا
معبود خویش را بشناس و حقِ او را نگه دار.
همیشه با آموزش دادن و آموزش گرفتن باش، و توجه بر طلب علم را مقدم دار.
اهلِ علم را به کثرت علم امتحان مکن،بلکه اعتبار حال ایشان به دوری از شر و فساد کن.
همیشه بیدار باش که شرور را اسباب بسیار است
بر آسایش و خواب اقدام مکن،مگر بعد از آنکه محاسبه ی نفس در سه چیز را به تقدیم رسانیده باشی:
اول آنکه تأمل کنی تا در آن روز هیچ خطا از تو واقع شده است یا نه
دوم آنکه تأمل کنی تا هیچ خیر اکتساب کرده ای یا نه
سوم آنکه کوتاهی کرده ای در عمل به ندای درونت یا نه.
یاد کن که چه بوده ای در اصل،و چه خواهی شد بعد از مرگ،و هیچکس را ایذا رنجور مکن،که کارهای عالم در معرضِ تغیر و زوال است.
بدبخت آن کس بُوَد که از تذکر ِ عاقبت غافل بُود و از لغزش باز نایستد.
سرمایه ی خود را از چیزهایی که از ذات تو خارج بُود مساز.
در فعل خیر با مستحقان، انتظار ِ سؤال مدار ، بلکه پیش از التماس افتتاح مکن (منتظر نه ایست تا رنجوری از تو گدایی کند تا بعدش تو به او کمک کنی ،قبل از اینکه التماس کند، شروع به کمک کن)
روزگاری ، شأن و مقام تو پایین آمد ، ناامید مشو . آفتاب هر روز هنگام غروب پایین می رود تا بامداد روز دیگر بالا بیاید .
در جهان یگانه مایه نیکبختی انسان محبت است .
زینت انسان سه چیز است : علم - محبت - آزادی.
عوام ثروتمند را محترم می دارند و خواص دانشمندان را .
به دنیا نیامدن بهتر از تعلیم نیافتن و نادان ماندن است زیرا جهالت ریشه همه بدبختی ها است .
جان را فدای یاران موافق کنید .
از نزدیکی به کسی که قادر به حفظ اسرار و رموز زندگی خود نیست پرهیز نما
سخن اگر از دل خارج شود به دل هم وارد می شود و اگر با نیت متکلم نباشد توقع مدار که آن تأثیر کند .
هر کس در طلب خیر و سعادت دیگران باشد ، بالاخره سعادت خودش را هم به دست خواهد آورد .
زندگینامه افلاطون
افلاطون (Plato) در سال 427 قبل از میلاد در آتن و یک سال بعد از مرگ پریکلس، دولتمرد بزرگ آتنی، در خانواده‌ای اشرافی و بااصل‌ونسب به‌ دنیا آمد. نسب پدرش آریستون به کودروس آخرین پادشاه یونان می‌رسید و مادرش، پریشکنه نسبتی با سولون قانون‌گذار و غزل‌سرای آتنی داشت.
گلاکون و آدیمانوس برادران افلاطون‌‌ بودند و از آنتیوفون به‌عنوان برادر ناتنی‌ او نام برده می‌شود. گفته شده نام اصلی افلاطون، آریستوکلس بوده است که بر طبق روایتی، مربی کُشتی‌اش به‌دلیل هیکل تنومند و سینه‌ی ستبرش، او را افلاطون به‌ معنای فراخ و آزادمنش می‎‌‌نامد. روایت دیگری هم دلیل انتخاب این اسم را فصاحت بیان و وسعت سبک او بیان می‌کند.
افلاطون در جوانی یکی از اعضای حلقه‌ی اطراف سقراط بود و از بااستعدادترین شاگردانش محسوب می‌شد. سقراط همیشه به گفتگو کردن با افراد عام و خاص مشهور بود. شیوه‌ای که افلاطون در آثارش بسیار از آن بهره برده است، تا جایی‌که به این دسته از آثار افلاطون، لقب «سقراطی» یا «دیالوگ‌های سقراطی» می‌دهند.
افلاطون پس از مرگ سقراط
افلاطون به‌شدت تحت تأثیر زندگی و مرگ سقراط قرار گرفت و فعالیت‌های استادش، به نقطه‌ی شروع فلسفه‌ورزی‌های او تبدیل شد. آن‌طور که از کتاب «نامه‌ی هفتم (Seventh Letter)» افلاطون برمی‌آید رفتار الیگارشی و دموکراسی با سقراط سبب شد که افلاطون در اجتماع عموم با احتیاط بیشتری قدم بردارد.
در سال 403 ق.م. دموکراسی در آتن احیا شد و افلاطون امیدوار بود که بتواند وارد سیاست شود. با این حال، به‌ نظر می‌رسد افراط‌های زندگی سیاسی آتنی، او را متقاعد کرد که از جاه‌طلبی‌های سیاسی دست بکشد. به‌خصوص بعد از محاکمه‌ی سقراط و اعدام خودخواسته‌اش، افلاطون تصمیم گرفت که دیگر در آتن کاری به سیاست نداشته باشد.
افلاطون در حدود سال 347 ق.م. در آتن درگذشت.
#جملات_برتر #سخنان_برتر #متن_کوتاه #کلام_برتر #قدرت_کلام