Салтанат апайының қасындағы тәтейді көргенде ол еріксіз жақындап, оның қолынан ұстады. Іштей оның өзімен сөйлесуін қалады. Осыны сезгендей әлгі кісі де: - Ой, мына баланың сүйкімдісін-ай! Балақай, атың кім сенің? - деді. - Асхат! - деді ол. Тәтей сөмкесінен шығарып оған «Сникерс» кәмпитін берді. - Көп рахмет сізге, тәте! - деді Асхат. Тәттіні аса жақсы көрмесе де шын көңілімен ұсынған сыйлықтан бас тартқысы келмей, мейірімді жанға қолын созды. Оның үстіне сирек болатын «сыйлық алу» рәсімінен бас тартуды жөн көрмеді. Осы сәтте ол өзі толқыды ма әлде ыңғайсыз қозғалды ма, әйтеуір балдағын түсіріп алып, тепе-теңдігін ұстай алмай қалды. Құлап бара жатып жақын тұрған тәтейді анасындай аяғынан құшақтай алды. Ол да бұған шапшаң көмек көрсетіп, демеп қалды. Оның жерге құлаған балдақтарына назар аудармастан үп-үлкен баланы көтеріп алып, бетінен сүйді. Сосын ерекше жылылықпен оны құшағына қысты. Тура осы сәтте Асхаттың бойында да қызық сезім пайда болып, бейне бір ет жақын адамы сияқты бейтаныс әйелді мойнынан құшақтады. Іштей осы мейірімді жылылықтың жалғасуын тіледі. Басын тәтейдің иығынан көтерместен: «Менің бақытты сәтімді басқа балалар көрді ме екен?» деген оймен көзінің қиығымен жан-жағына қарады. Алыстан қарап тұрған балаларға бұл масаттана бір қарады. «Асхатты құлатып алды ма?» деп қорқып кеткен Салтанат тәтесі: Алтын Сапаровна, байқаңызшы, бала жығылып қала жаздады ғой... - деп жатыр. Бұл болса ешнәрсені елер емес. - Жігіт бала құлаушы ма еді!? Бұл нағыз батыр ғой! Солай емес пе, Асхатжан? - деп балаға да сөзін мойындатып алғысы келгендей. - Иә, мен қорыққан жоқпын. Аяғым жазылып келеді. Көп ұзамай балдақсыз да жүретін боламын. - Бала өзін жылы қабылдаған әйел «аяғынан мүгедек екен» деп айнып қалмасын деді ме, әйтеуір өз ойын да айтып үлгерді. Қастарына келген директорды бұл байқа¬маған екен. - Балаларыңыз қандай жақсы, Батырхан ағай! - деген тәтейдің сөзінен кейін арт жағына бұрылып еді, оны сонда ғана көрді. - А-а-а! Асхат шойтыққа шынында да бала жетпейді. Өзі ақылды, өзі суретші. Математикадан есеп шығарғанын көрсеңіздер ғой! Сыныптастарының алды. Тек аяғы тез жазылса... - директор мырза сөзін осымен аяқтады. Оның не айтқысы келгенін Асхат ұқпай қалды. «Сынған аяғы тез жазылып кетсін» деп тілектестік білдіргісі келді ме, әлде «Аяғы ақсақ болған соң мұның ешкімге керегі жоқ» дегенді мегзеді ме? Бірақ бақытты кезеңнен арыла алмай тұрған ол оған мән беріп жатпады. Салтанат апайы «Алтын Сапаровна» деп атаған тәтей мұны қолынан жерге түсіріп, тәрбиешісі балдақтарын алып бергенше мұны қолдарынан ұстап тұрды. Алақандары ерекше жұмсақ та ыстық екен. Оның жылуы баланың жүрегіне дейін жеткендей болды. Ол осы сәтті ұзақ уақыт есінен шығара алмай жүрді. Сол оқиғадан кейін Асхат Алтын апайды балалар үйінде жиі көретін болды. Оның қолдан келетіні - оны көрген сәтте «Сәлеметсіз бе, әйбат тәте!» дейді. Ол да бұны жанына жақын тартып, бетінен сүйіп, кейде азын-аулақ сыйлық әкеп тұратын болды. Салтанат апайының айтуынша, Алтын Сапаровна балабақшаға есепші болып орналасыпты. Жолдасы әскери адам көрінеді. Осы қалада таныстары аса көп емес екен. Жұмыс барысымен жақында ғана қоныс аударыпты. Бірақ балалары жайлы еш нәрсе айтпады. «Балалары бар» деген сөзді естісе, іштей олардан қызғанатын сияқтанды Асхат.