Айып етпең біз деген құл екенбіз,
Құл болған соң өзге тілде сөйлегенбіз.
Қожамызға жағыну үшін біздер,
Өзге тілде сөйлегенді жөн көреміз.
Айыптамаң бұл шындық күйсендағы,
Жоғалған соң айтып тұрымын тілдің мәні.
Өзге тілді жоғары қойғаннан соң,
Біткендей боп көрінет маған бәрі.
Соңғы орында, ана тілім осы күнде,
Ана тілім жетім болды өз елінде.
Құл болмасақ осылай қыларма ек?
Сын қылып елімнің елдігіне.
Жо жоқ дұрыс емес мұның дерсін,
Қалайша мұны деген түсінбессін.
Қазағым өзге тілде сайрағанда,
Қалайша күйіп жанып өртенбессін.
Ұяттан мың өліп мың тірілем,
Сын болды ау елімнің елдігінен.
Дүниеде сірә біздей бір халық жоқ,
Жетім қып жылытқан тілін деген.
Құл болмасаң сөйлер ең өз тіліңде,
Бір ауыз сөз айтпас ең өзге тілде.
Қазақпен қазақша сөйлесер ең,
Күлкі боп жүрмеуші ең өзгелерге.
Шындық сөз мына менің бұл айтқаным,
Ауырып кеттіме содан жаның.
Егеменді азат елдің ұрпағысын,
Сондықтан өз тілінді ұмытпағын.
Сері Жігіт.