ช่างสมัยนั้นเขาไม่มัวมานั่งตัดขอบข้างที่ละองค์หรอกครับ..เขาจะใช้ไม้ฉลุเป็นบล๊อคสี่เหลี่ยม..เมื่อจะกดพระก็เอามวลสารมายัดใส่บล๊อคแล้วเอาแม่พิมพ์มากด..กดเสร็จก็ยกปล๊อคบังคับพระขึ้้นเลย..สังเกตุดีๆ ขอบข้างพระแท้จะเท่ากันทุกองค์..แล้วนำพระไปพึงลมจนกว่าจะแห้ง..สังเกตุด้านหลังพระวัดระฆังจะไม่สวยเพราะจะต้องแซะออกจากไม้กระดาน

เอาไปสอนต้อยเมืองนนท์ ปอ๋งสุพรรณ รักษ์ศรีเกตด้วยนะ

พระเก๊​ทำแบบนี้เลย​ แต่พระแท้ไม่ได้ทำง่าย​ ๆ​ แบบนี้​ มีหลายขั้นตอนครับ​

ได้ความรู้ และมองเห็นภาพเลยครับ เพราะฉะนั้นเราต้องมาศึกษาเรื่องความเก่า เพิ่ม

" ตอกตัด "...ไม่ใช่ตอกมัดของ ตอกตัดที่ใช้ตัดขอบพระนั้นเขาจะใช้การเหลาไม้ไผ่ตามแนวยาวให้บางพอประมาณ ตอกนี้จะมีความกว้างประมาณ หนึ่งถึงสองนิ้ว ตอกนี้จะเรียกว่าตอกสารพัดประโยชน์ก็ได้ เพราะใช้ทั้งตัดขอบ ปาดเนื้อเกินที่บล็อค รวมไปถึงคนเนื้อกันแห้งและอีกหลายไอย่าง ส่วนบล็อคพระในยุคสมัยก่อนนั้นเขาจะนิยมแกะจากหินลับมีดโกนสะเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากเป็นหินที่มีเนื้อละเอียด มีความมันเงาอยู่ในตัวทำให้ตัวบล็อคไม่ดูดเนื่อพระ เวลาแกะออกจากบล๋อคจะง่าย 19:11 ที่สำคัญคือหาง่ายและราคาถูก และเวลากดพระเขาก็จะไม่ใช้น้ำมันทาบล็อค เพราะส่วนผสมสำคัญในการทำพระผงนั่นคือน้ำมันตั่งอิ็วที่ผสมลงไปในเนื้อขององค์อยู่แล้ว โดยส่วนใหญก็จะใช้วิธีการผสมให้มีควทมแฉะเล็กน้อย เพื่อไม่ให้เนื้อพระแห้งเร็วจนปั๊มลงบล็อคไม่ทัน จะไม่นิยมให้เนื้อแห้งมากไป เพราะหากว่าเนื้อแห้งเมื่อองค์พระแห้งจะกรอบและแตกได้ง่าย ลองไปหาดูบล็อคพระเก่าได้เลยส่วนใหญ่จะเป็นหินลับมีดโดแทบทั้งนั้น หรือ หากมีโอกาสผ่านมาทางวัดโบสถ์ (หลวงปู่เทียน) ก็ลองทักมาหาผมได้ เด๋วจะพาชมตัวบล็อคพระผงของหลวงปู่ที่ใช้งานจริง ซึ่งผมได้รวบรวมมาจากหลายๆแหล่งแล้วนำมาถวายคืนวัดไว้

ส่วนที่ไม่ใช้มีดตัด เพราะคนโบราณ เขาถือครับเป็นเคล็ด มีด พร้า ไม่กร่ำกลาย เคล็ดทำเครื่องรางของขลัง พระเครื่อง ใช้ผิวไผ่ หรือ ของที่มีคมที่ไม่ใช่อาวุธ

ดีมากเลยครับ

เก่งมากๆ

แกะพิมพ์ได้สวยครับ อยากได้ที่อยู่เบอร์โทรของร้านทำบล็อกครับ

ได้ความรู้อีกแล้วครับ ขอบคุณครับ

สุดยอดมากครับ😂😂😂

ชอบๆๆครับ😊

ขอบคุณมากครับ รู้เห็นภาพต่อยอดการดูเก๊แท้ได้ เป็นกำลังใจอีกหนึ่งเสียงครับ

ชัดเจนเลยครับ

ชัดเจนครับ😊😊

ผลิตส่งท่าพระจันทร์ครับ👍😂😂😂

พระเป็นวัตถุมงคล ทำขึ้นเพื่อเป็นสิ่งยึดเหนี่ยว สิ่งที่เราเคารพนับถือ ไม่ว่าจะเป็นเกจิอาจารย์ รูปพ่อหรือแม่หรือ จำลองพระประธานในโบสถ์วัด ไม่ควรมีพระจริง หรือพระปลอม คงมีแต่พระที่เก่าและพระที่ทำใหม่ หลักการเช่าพระมาบูชา ให้ดูที่เรามองแล้วชอบ ถูกใจ บูชามาแขวนคอได้เลยครับ ศักดิ์สิทธิ์ทุกองค์ อย่าไปเชื่อพวกปั่นราคา?

เป็นการยืนยันคำตอบที่มีอยู่ในใจและมีในตำราอยู่แล้ว ด้วยภาคปฏิบัติ สุดยอดมากครับ

แจ๋ววววครับ

ปังๆครับผม 🎉

ลายปูไต่ไท่ใช่เกิดตอนสร้างพระมันคนละแบบเลยครับ รอยปูไต่ที่เกิดจากความเก่านั้นรูปแบบจะเป็นอีกอย่างหนึ่ง เกิดจากอายุความเก่าที่เศษเกสร,ผงก้านธูป ผุกร่อนหลุดจากเนื้อพระไปจึงเหลือรอยรูของผิวพระจะไม่ใช่แบบนี้ครับลองไปหาของเก่าจริงๆดูครับจะแยกแยะได้ เขาเรียกอีกอย่างว่า"ร่องว่านหลุดครับ"

ทำต่อ ผมจะตามกดให้ทุกคลิปเท่าที่ผมทำได้ เพิ่งติดตาม คุณมีความตั้งใจ ผมเป็นกำลังใจให้ครับ❤

พี่เคยเห็นเขาทำกระยาสารทไหม ผมเห็นเขาเทไปในแบบไม้ครับแล้วก็เอาเอามาบดอัดให้เรียบแล้วเขาก็เอาแม่พิมพ์พระมากดเรียงไปเรื่อยๆผมว่าทำทีเดียวได้หลายองค์กว่า

ของเรียนแบบ ทำยังไงก็ไม่มีเหมือน คล้ายก็ไม่ได้ ถ้ามีของแท้อยู่ในมือและไม่โลภ 🎉🎉🎉😂

นายมาถูกทางแล้ว ขอบอก ขั้นตอนการใส่กล้วย จะต้องใส่น้ำมันตามไปทันที จากนั้นขั้นตอนสุดท้ายในการเปิดผิวของเนื้อที่ผสม โดยปูนเปลือกหอยอีกครั้ง เพื่อให้เนื้อแตกมัน ทิ้งไว้ให้หมาดก่อนกดพิมพ์

ลองทำพระเนื้อผงคลุกรัก และว่าน 108 คลุกรักดำ แดง รักน้ำเกลี้ยง ลองเอาไปอบร้อนสลับเย็นเพื่อให้รักยืดหดขยายตัวหลายร้อยรอบดูสิครับว่าเนื้อรักจะแตกรายงากลายเป็นพระเก่าอายุ 100 ปีได้มั๊ย

Fcจาก ก.ท.ม❤❤❤ เซียนสะดุ้งครับพี่

ดีครับน้อง

ใส่น้ำ น้ำผึ้ง ไข่ขาว ตัวประสาน แทนกาว ครับ

ม่เล่นสมเด็จคับใส่แร้วไปไหนเขาม่มองตีปลอมหมด

รอยตัดตอก ยุคสมัยใหม่ก็คงเข้าใจว่าต้องเป็นไม้ไผ่อย่างเดียว คำว่าตัดตอกยุคโบราณเข้าจะเหลาเอาติวไม้ไผ่ติวไม้ไผ่คือส่วนที่เเข็งที่สุดเหลาคมจริงๆคมพอๆกับใบมีดโกนเลยไม่ใช่ใช้ตอกมัดข้าวมัดห่อสิ่งของนะครับและอีกอย่างไม้ประดูซิงซันไม้เนื้อแข็งต่างๆแก่นมะขามแก่นตาลสามารถเอามาเหลาให้คมแทนมีดได้ ทุกอย่างจะเป็นไม้มงคลทั้งหมดที่ถูกเลือกมาเพื่อกรรมวิธีศักดิ์สิทธิ์ครับผม

เคราสวยมากครับน้องชาย

ที่เซียนเขาไม่เคยพูถึงนํ้ามันมะพร้าวทาพิมพ์เพื่อไม่ให้เนื้อพระติดกับพิมพ์

วัดบ่อน้ำพระอินทร์​ ❤❤😊😊

มีเหตุผล

พี่ หนวดพี่อย่างสวย เท่มาก

ถ้าเป็นของแท้.สมัยโบราณเข้าจะไม่ใช้มีดตัด.คุณลองเอาเปลือกไม้ไผ่สดมาเฉือนเนื้อดูเอา(เนื้อผง+ดิน

บ๊อกต้องปีกกว้างทั้งสี่ด้านครับ เมื่อเอาเนื้อใส่แม่พิมพ์เอามือกดให้ประมาณว่าน่าจะเต็มพิมพ์แล้วเอามีดหรืออะไรที่จะตัดค่อยๆตบที่หลังเนื้อพระอีกที่กะว่าเนื้อน่าจะปลิ้นจนเต็มแม่พิมพ์จะเกิดรอยแบบหลังกระดาน แล้วตัดครับ ที่พูดมานี่ผมเคยทำแบบคุณมาแล้วครับ วันหนึ่งถ้าทำทั้งวันได้พระประมาณสองร้อยกว่าองค์เองครับ

สู้ๆครับเดี๋ยวก็เหมือน😂

ทุกๆท่านเกิดทันกันหรือเปล่าแล้ววิเคราะห์กันจัง

แป้งรองพิมพ์ก่อนกดพระครับ

ถูกทาง

เข้าใสข้าวสวย กล้วย น้ำอ้อยหรือน้ำตาลทรายเขี้ยวให้เหนียว ปูนเปียกหอย ดินสอฟอง และมวลสารต่าง.ที่ศักสิทธิ์

😮 ทำง่ายเนาะเนื้อมวลสารเอาเศษพระมาผสมก็แล้วเสร็จ แล้วดูยังไงถึงรู้ว่าองค์จริง ผมงึดหลาย

บล็อกเช่าชือต่อใด้มัยคับ Fc

น่าจะตัดทั้งแม่พิมพ์จะตัดง่ายนะ ทีนี้ทำให้เก่าเหมือนจริง สร้างคราบแคลไซต์ อายุพระ

พัฒนาเริ่มมีบ็อคแล้วโว๊ย😂อีกไม่ช้าก็สร้างพระเก๊เล่นเองแล้ว😂555

ทำไมไม่กดมีดลงครั้งเดียวทำม่ต้องค่อยใช่ปลายมีดจิก

รอยแยกปริตามขอบคือเป้นธรรมชาติเพราะเราใช้นิ้วกดเราจะกดแรงมากตรงกลาง ส่วนข้างๆเราจะกดเบากว่าทุกองค์ พอพระแห้งดีก็เกิดปริแยก พอทิ้งเป็นร้อยปีพระหดตัวแห้งไปสุดๆก็ยิ่งแยกชัดขึ้น ส่วนหลังสังขยาน่าจากเกิดจากไปกดตัดบนก้อนอิฐแดง ซึ่งหน้าอิฐจะตะปุ่มตะป่ำมีหลุมมีบ่อหรือก้อนหินที่หน้าหยาบๆ น่าจะเป็นไปได้ แต่ที่ปวดหัวกะคนรุ่นใหม่หลายๆคนที่ไม่ยอมรับว่าพระตัวเองเก้ 😂😂😂😂😂

😊

32ล้านปล่อยมั้ยครับ

วัดระฆังเนื้อละเอียดก็มี

❤

สมัยก่อนไม่ได้ทำง่ายขนาดนี้คับของแต่ละอย่างกว่าจะหาได้ 100 กว่าปีที่แล้ว นี่มันหาอะไรก็ง่ายคับ

ลงมือทำดีกว่าคำพูด ได้คำตอบชัดเจน

❤❤❤😊😊😊

ดูไปขำไป😂

ลองใช้แป้งโรยพิมชักสิครับ

ดูพ่อเงินปี2460ให้หน่อยครับ

มนุษย์..ทำได้ทุกอย่าง..หาได้ทุกอย่าง..แต่ทำใจไม่ได้..หาใจไม่เจอ..😂😂😂

ลองใช้ลูกกลิ้งคลึงกดดูบ้างครับ ส่วนที่กดพิมพ์ลงวัสดุแล้วเป็นแล้วต่างๆ นั้นมีความน่าจะเป็นมากๆ เลย

โบราณเขาใช้ไม้ไผ่ตัด เปลือกไม้ไผ่จะคมมาก ไม่ใช้มีดแน่นอน เขาถือเคล็ด

แปปเดียวพระแตก ใส่น้ำและน้ำมันผสมกับปูนด้วยครับ

ผมคิดว่าใช้มีดตัดครับ ..แต่ เป็นมีดปลงผม หรือมีดโกนสมัยก่อน ที่พระทุกรูปต้องมีไว้ปลงผม ในวันวันพระใหญ่ ..เพราะเป็นของใช้ส่วนตัว ที่สามารถรับคมได้ตลอดครับ

ฝีมือแท้ ขายองค์ 100-200สบายเลย

แล้วปฏิกิริยาปูนเดือดจะเกิดขึ้นในขบวนการผลิต ปั่นกดปูนจะเดือดได้อย่างไร ขบวนการผลิตไม่ถูกต้องก็ไม่เกิดประโยชน์ใดใด อีกทั้งการผสมตัวประสานยังไม่ถูกต้องตามตำรา จึงเป็นเพียงพระสร้างเลียนแบบเท่านั้น

คล้ายครับ ไม่เหมือนเสียทีเดียวครับ ส่วนผสมต้องหาจากพืชฤดูกาลด้วยครับ สายเมตตาต้องไปติดต่อกับผู้ปลูกว่านสายเมตตาเขาจะมีปลูกกันอยู่แล้วครับ สายคงกระพันชาตรี แคล้วคลาด ก็ต้องผสมว่านกับปูนเปลือกหอย น้ำมันตังอิ้ว ตัวผสารน้ำมะเขือขือ น้ำอ้อย น้ำตาล ตัดทิ้งไปเลยครับ เครื่องมือตัดเขาให้ใช้มีดบางทำครัว หรือ เอาไผ่สีสุกทำลักษณะเหมือนมีดแหลมเล็ก ช่วงเวลาทำ ต้องเป็นภิกษุ หรือ สามเณร เอาเคล็ดให้ผู้มีศีล มาปั่นมาปลุกให้ได้รูปทรง พอได้รูปทรงให้นำไปวางบนกระดงแขวนติดฝา ด้านล่างมีเตาอั้งโล่เผาฟื้นด้วยไม้มงคลล้วนเพื่อให้องค์พระเครื่องแห้ง ไม้มงคลพอเป็นถ่านก็นำไปทำเป็นผงมวลสารไว้ทำในภายภาคหน้าครับ ตอกตัดในที่นี้ผมว่าเลอะเทอะครับ องค์พระสมเด็จเนื้อผงกาวสมัยนั้น ยังไม่มีครับ ตัวผสานให้เหนียวเกาะเป็นองค์พระ คือ ไม่ใช่ข่าวสารทั่วไปครับ หากแต่เป็นข้าวเหนียวหุงสุกใหม่ๆ อุ่นๆ ทำครั้งน้อยบ่อยๆ ให้ผู้ช่วยพระลูกวัดช่วยครับ จึงได้ในปริมาณมาก ในสมัยก่อนข้าวเหนียวเป็นของศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่ประเทศจีนมา สองสามพันปีในการใช้ไล่ภูตผีปีศาจ และ นับถือในลักษณะความอุดมสมบูรณ์ครับ ความหนาแน่น คือ ใช้สองมวลสารอย่างที่ผมบอกมาครับ คือ ข้าวเหนียวกับน้ำมะเขือขือครับ ของศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่ พิธีกรรม กับ จิตของผู้เข้าร่วมพิธีพุทธาภิเษกด้วยครับ ในสมัยก่อนยิ่งเป็นวัดระฆังโฆสิตาราม ต้องให้ภิกษุสงฆ์หลายรูปมานั่งปรกอธิษฐานกัน 5 วัน หรือ 7 วัน ทำพิธีใหญ่ท่องพุทธมนต์และเชิญเทวดา ฤกษ์ผ่านาที ด้วยครับ คนที่บอกว่าพระภิกษุปลุกเสกเดียวแล้วขลังได้นั้น มีกับเฉพาะบางรูปครับ อย่างพระอาจารย์สมเด็จลุน พระอาจารย์โทน หลวงพ่อเงิน หลวงปู่ศุข พระภิกษุที่บำเพ็ญเพียรสายธาตุกรรมฐานครับ ยิง กับ เมตตา ไม่ออกธาตุน้ำ มหาอำนาจ ป้องกันมนต์ดำ ธาตุไฟ คงกระพันยันกระดูกธาตุดิน ธาตุลม แคล้วคลาด ปัดเป่า เทวานุตสติเตือนภัย เทพสังหรณ์ดลใจ มีบางสิ่งมาผลักข้างหลังให้พ้นจากอันตราย บุคคลที่สัมผัสได้ต้องรักษาสัจจะ กตัญญูกตเวทีกับบุคคลที่เลี้ยงดูตนให้เติบใหญ่มาครับ ไม่ด่าส่อเสียดบิดามารดา ไม่สบประมาทครูบาอาจารย์ ไม่ให้พูดคำหยาบโลน แม้แต่คำอุทานก็ห้ามมีเด็ดขาดครับ ถ้าเป็นคำ "อุ๊ต๊ะ" "ห๊ะ" "เฮ้ย" คำทั้งสามไม่เป็นไร แต่ถ้าเป็นคำ "อิ.... หาย" "ฆ.ว.ย." "ผ.อ.ง" "แ.ม่.ง สั.ส." ไม่ได้ครับคนเล่นพระเครื่องสายเหนี่ยวแคล้วคลาดห้ามสบถคำที่บอกมาเด็ดขาดครับ ต่อให้มีผู้หลักผู้สอนมากระตุ้นให้เด็ก 3-5 ขวบ พูด ถ้าคนที่ถือเคล็ดมงคลห้ามให้เด็กพูดคำเหล่านี้เด็ดขาดครับ ถ้ามีการใช้คำเหล่านี้ เท่ากับส่งให้ลูกหลานไปเสียชีวิตเพราะถูกกระทืบนั้นแหละครับ สอนให้เด็กพูดจาไพเพราะเสนาะหู เวลาใครไปใครถือว่าสาริกามาจับที่ปากใครก็เอ็นดูครับ "พ่อจ๊ะ พ่อจ๋า" "แม่จ๊ะ แม่จ๋า" "พี่ชายจ๋า" "พี่สาวจ๊ะ" ก็ว่ากันไปครับ ถ้ามีคนคำพูดเหล่านี้ คนฟังช่วงแรกๆ มองดูแปลกๆ นึกในใจบ้าหรือเปล่า ถ้าพูดคุยกันไปมาถูกคอคนที่คุยด้วยอาจให้น้ำเปล่า สักขวดถ้าในกรณีไม่มีอะไร จะให้ ถ้ามี เลี้ยงก๋วยเตี๋ยว เลี้ยงข้าว ก็จะประมาณนี้ครับ

ต้องใช้แป้งโรยแม่พิมพ์ก่อนกดเนื้อด้วยครับ

ทำตัวอย่างทดลอง สรุปผล ดีเลยครับแต่อยากให้น้องต่อยอดอีกนิดหนึ่ง โดยใส่ทฤษฏีทางเคมีเข้าไปในการทดลองด้วย เช่น -ระยะเวลาผ่านไป100ปีผลที่ได้ตอนนี้จะเปลี่ยนไปไหม -ปูนขาวย้อนกลับเป็นยังไง ถ้าเกิดการซ่อมแซมตัวเองรอยจะหายไปใหม -สมเด็จฯระฆัง100ปีที่เรียบจะเกิดรอยหนอน รอยเลื่อนฯนี้ใหม *บางครั้งเราสรุปผลทดลองเร็วไป ไม่ละเอียดพอก็จะพลาดข้อเท็จจริงที่สำคัญไปครับผม 😮

เขาใช้ตอกคับ.เพราะมันหาง่าย มะก่อนมีดหายาก.อีกอย่าง.เขาตัดแบบกดทีเดียวเลยคับ.ไม่ไช่ค่อยๆตัด.วางทาบทีเดียวเลย.ก้แค่นั้นนั้นคับ ที่อยากบอก

คิดว่าตอนตัดขอบคงตัดคาบล๊อคตัดเสร็จจึงเอาพระออก

ผมว่าเขาต้องฝนขอบอีกรอบนึงครับ หลังจากแห้งสนิดแล้ว หรือไม่ก็หลุดร่อนออกไปเอง

ทำไหมตำหนิไม่ตรงกันละ ครับ บล็อกก็บล็อกเดียวกัน😊

แนะนำมวลสารครับ อิฐมอนแดง เศษแก้วจากขวดสไปสีเขียว 5555 เนียนเลย

เซียนใหญ่จะรับไม่ได้ คืนพระกัน

เอ็นดูเหมือนผมทำพระกรุนาดูนลองดู😊😊😊

สนใจบล็อคแม่พิมพ์ขรัวโตครับ ซื้อที่ไหนครับพี่ ราคาเท่าไรครับ

แต่ผมเห็นฟันหนู

พระวัดพลับมีขอบ ตีเก๊ แต่พอเป็นสมเด็จ มีขอบ ไม่ตีเก๊ 5555 คนกดพระดูก็รู้ๆกันอยู่ ว่าขอบกระจกมันเกิดจากอะไร เนื้อพลุนก็ปูนเปลืิกหอย เนื้อเป็นก้อนๆ ก็ปูนขาว เนื้อแกร่งหนักใส ก็ปูนยาแนว รอยขอบพวกนี้ เพราะปูนเปลือกหอย หรือปูนขาว เวลาเขาจะเอาฉาบผนังวิหาร ผนังโบสถ์ หรือผนังกุฏิ มันก็ต้องผสมทราย เพื่อการยึดเกาะ และทำให้พระไม่หักแตก ไม่ลั่น

ต่อไปพระปลอมจนหาพระแท้ไม่เจอ

ขายองค์ละ200ในตลาดรวยเละ

มีมีดก็จริงแต่ไม่มีบาง บักปึก

มีดแน่นอนผมว่า

มวลสารไม่สำคัญ. สมคัญ ที่. บล๊อค. แม่พิมพ.ทำยาก

ใครขายบล็อกให้มาครับ5555

😂😂😂😂😂

บาปกรรม

ผมเห็นแล้วคำว่าตอกตัดนั้นอาจจะเป็นลักษณะการตัด คือวางมีดหรือสิ่วแล้วตอกลงทีเดียวขาดเลย จากการกระทำนี้เลยเรียกกันว่าตอกตัดหรือเปล่า เพราะผมเห็นวิธีการตัดของคุณปอนด์แล้วจะตัดหลายครั้ง เนื่องจากจำนวนพระที่สร้างอย่างน้อยก็เยอะในสมัยนั้นนะครับจึงอาจเร่งการสร้างด้วยตัดที่เร็วขึ้นก็ได้นะครับ

บางตำราใช้แป้งรองพิมพ์ครับ

บล็อกพระหาซื้อได้ที่ไหนครับ

รอยตอกตัด ผมว่าแค่คำเปรียบเปรยมากกว่า ว่าเป็นรอยตอกตัด เพราะลายเส้นจากการตัดเหมือนกับไผ่ผ่าซีก

เขาตัดจากหน้าไปทั้งนั้นไอ้หลานเอย😅

ต้องเอาแป้งโรยหน้าบล็อกด้วย บล็อกกับพระจะไม่ติดกัน

ขอซื้อแม่บล็อก ได้ไหมครับ

สุดยอดศิลปให้ที่วัดปลุกเสกก็ใช้ได้แล้ว

พิมพ์มาเหมือนกันกับพิมพ์พระแต่ที่จะไม่สามาถรเหมือนได้คือธรรมชาติของเนื้อพระ

อยากให้พี่ลองเอาขนมตุ๊บตั๊บใส่ด้วยจังครับผมอยากรู้ตอนเเห้งจะเป็นยังไงเอาแค่พอสังเขปครับ❤FCครับผม

อาจไม่ใช่ตอกแบบมัดข้าวต้มเขาน่าจะใช้มีดหลาวไม้ไผ่ให้บางคล้ายตอกไม้ไผ่หลาวดีๆคมคล้ายมีดเลยครับใช้ปลอกผลไม้สบายๆ

ผมไปประมูลปลโตะเก๋เยอะมากทำง่ายยังงี้นิเองรุ่น111ปีกลิ่นหอมอืบเลยพระ20กว่าปีควรไม่มีกลิ่นแล้วนะ