อันนี้ความเห็นส่วนตัวนะ

ใช่ค่ะคนเดียวกัน

พี่อังกอร์ จิราวัลย์

เนื้อร้องการแสดงชุดนี้ค่ะ ผู้แต่ง นายอัครวิทย์ ทองใบ สองพระหัตถาน้อมประนมขึ้นเกศี เอ็งซุลีวันทาอภิวันทนาน้อม แปงจิตพร้อมเถิงคุณพุทธบาท สิบนิ้วตางดอกไม้ยอไหว้ธรรมคุณ ใจเคยขุ่นปุนแปงให้มันใส ยื่นถวายสังฆคุณพระยอดญานไตรแก้ว แปงจักขูดีแล้วให้เทียมแสงสุริเยศ อันได๋มัวหมองเศร้ากะให้แจ้งส่องเฮือง ข้าสิได้แถลงเรื่องสรรพกลอนเกี้ยวกอด ตลอดลำและฟ้อนวางไว้ในที่ควร มโหรีเสพซ้วนแคนไค้ปะสมเสียง เป็นสำเนียงบทกลอน วาทอีสานหมอลำพื้น..... เทือนั้น เทวีแก้ว มะเดหวีโสมสะอาด บุดสะบานาฏน้อยดุ่งดั้นจากสถาน ประพาสหลิ้น สับพะดอกบูงา ทั้งสองเสด็จ กะค่อยลีลาย้าย (เดิน)ฝูงสาวใช้วงแวดบริวาร นางคานศรีกะลีลาเลียนล้อม สาวกะสัดพร้อมเลียนลายย้ายย่าง ไปตามทางซั่วเยิ้นเดินด้าวดั้นไพร เจ้าก็เด็ดดวงไม้เกดแก้วกางกลีบ พุดทิซาดกาหลง พวงประยงค์หอมเฮ้า เสียงนางเว้าว่าหอมเด้งามเด นี่แม่นอินทร์มาเอ้แปงไว้ฤาสะได๋ สาขาไม้ดอกดวงสุมนทาหมู่จำปีจำปากันนิกาแซมซ้อน ว่อนว่อนซี้ยี่ซุนพิมมะเสน แนมไปเห็นดวงกะยอมหอมงามเต็มต้น งามเหลือล้น มีหลากล้น บัวขาวสัตตะบุดสุดสิบรรยายเป็นสายแคมน้ำ หอมเหลือล้ำพิมมะเสนสูนกลิ่น ไผได้ดมดอกเอื้องแนวเศร้ากะซื่นใจ ดวงดอกไม้มีเต็มด่านพะลานหลวง พวงพันดกกะหล่นลงเหลือล้น (ร้อง)ดวงมาลากันนิกาโชยกลิ่น คนทั้งสิ้นได้กลิ่นชื่นใจ ดอกเอื้องสัตตะบุดงามหลายดอกก้านของเรียงรายทั้งจำปีจำปา สุมนทาพวงปะยงกลิ่นอ่อนดอกพุดซ้อนอินถะหวาเบ่งบาน แก้วเกดส่งกลิ่นมาประสาน อยู่ในอุทยานหอมตลบอบอวน (เดิน)ซวนซมซี้ดวงมะลีหอมอ่อน หวังให้นางหายฮ้อนส่วงเศร้าโศกพระทัย ข้าส่วงไซ้ฮ้อยดอกยื่นถวาย บุดสะบาซื่นกะใจ จับมะไลมาแซมเกล้า... (เดิน)แล้วจึ้งเซียซวนซี้ ปักสาหลายซ่ำ หวังให้กันละเยดน้อยนงหน้าซื่นปะไท ข้าซ่วงไซ้ปิ่นปากปูนแถลง ฟังดูสาลิกาส่งเสียงแซวฮ้อง ตาเวาร้องวอนเสียงขันส่ง ทังหมู่โพนนะดก วกโวมันฮ้อง เซินนางน้องซอมนกเยิงมะวัน สีสันแดงแสดเหลืองงามล้น จับเทิงต้นสูลาพีพวงเพด ให้นางทอดพระเนตรหมู่กระตั้วจัตวา จับสาขาซมซ้อยส่งเสียง เซียซ้อนฮักฮ่วมคอนคายป้อน นกนั้นฮู้ซ้างซ้อนซิดคายคาบเหยื่อ เหลือจากนั้นกะซิงยาดอยู่บ่เซา เปรียบดั่งจอมแจ่มเจ้าบุดสะบาแพงศรี จินดาหลาวาตีลือจักเทียมขะม่อมได้ อันที่องค์ละเดนไท้มนตรีหลงล่วง คนทังปวงเปรียบไว้ได้หน้ากะลืมหลัง ยินจั่งซั่นบุดสะบามิ่งเมือง ก็เซาเคืองในใจซื่นพระทัยหัวยิ้ม นวลนิ่มหน้าโศกาลดล่วง ปวงคณาพี่น้องเหล่านั้นกะซื่นใจ โยติกาไว้เรื่องอินเหนาคำลาว เถิงคราวสิได้ปลง ขอจบลงแต่เพียงนี้

เนื้อร้องการแสดงชุดนี้ค่ะ ผู้แต่งคำร้อง นายอัครวิทย์ ทองใบ สองพระหัตถาน้อมประนมขึ้นเกศี เอ็งซุลีวันทาอภิวันทนาน้อม แปงจิตพร้อมเถิงคุณพุทธบาท สิบนิ้วตางดอกไม้ยอไหว้ธรรมคุณ ใจเคยขุ่นปุนแปงให้มันใส ยื่นถวายสังฆคุณพระยอดญานไตรแก้ว แปงจักขูดีแล้วให้เทียมแสงสุริเยศ อันได๋มัวหมองเศร้ากะให้แจ้งส่องเฮือง ข้าสิได้แถลงเรื่องสรรพกลอนเกี้ยวกอด ตลอดลำและฟ้อนวางไว้ในที่ควร มโหรีเสพซ้วนแคนไค้ปะสมเสียง เป็นสำเนียงบทกลอน วาทอีสานหมอลำพื้น..... เทือนั้น เทวีแก้ว มะเดหวีโสมสะอาด บุดสะบานาฏน้อยดุ่งดั้นจากสถาน ประพาสหลิ้น สับพะดอกบูงา ทั้งสองเสด็จ กะค่อยลีลาย้าย (เดิน)ฝูงสาวใช้วงแวดบริวาร นางคานศรีกะลีลาเลียนล้อม สาวกะสัดพร้อมเลียนลายย้ายย่าง ไปตามทางซั่วเยิ้นเดินด้าวดั้นไพร เจ้าก็เด็ดดวงไม้เกดแก้วกางกลีบ พุดทิซาดกาหลง พวงประยงค์หอมเฮ้า เสียงนางเว้าว่าหอมเด้งามเด นี่แม่นอินทร์มาเอ้แปงไว้ฤาสะได๋ สาขาไม้ดอกดวงสุมนทาหมู่จำปีจำปากันนิกาแซมซ้อน ว่อนว่อนซี้ยี่ซุนพิมมะเสน แนมไปเห็นดวงกะยอมหอมงามเต็มต้น งามเหลือล้น มีหลากล้น บัวขาวสัตตะบุดสุดสิบรรยายเป็นสายแคมน้ำ หอมเหลือล้ำพิมมะเสนสูนกลิ่น ไผได้ดมดอกเอื้องแนวเศร้ากะซื่นใจ ดวงดอกไม้มีเต็มด่านพะลานหลวง พวงพันดกกะหล่นลงเหลือล้น (ร้อง)ดวงมาลากันนิกาโชยกลิ่น คนทั้งสิ้นได้กลิ่นชื่นใจ ดอกเอื้องสัตตะบุดงามหลายดอกก้านของเรียงรายทั้งจำปีจำปา สุมนทาพวงปะยงกลิ่นอ่อนดอกพุดซ้อนอินถะหวาเบ่งบาน แก้วเกดส่งกลิ่นมาประสาน อยู่ในอุทยานหอมตลบอบอวน (เดิน)ซวนซมซี้ดวงมะลีหอมอ่อน หวังให้นางหายฮ้อนส่วงเศร้าโศกพระทัย ข้าส่วงไซ้ฮ้อยดอกยื่นถวาย บุดสะบาซื่นกะใจ จับมะไลมาแซมเกล้า... (เดิน)แล้วจึ้งเซียซวนซี้ ปักสาหลายซ่ำ หวังให้กันละเยดน้อยนงหน้าซื่นปะไท ข้าซ่วงไซ้ปิ่นปากปูนแถลง ฟังดูสาลิกาส่งเสียงแซวฮ้อง ตาเวาร้องวอนเสียงขันส่ง ทังหมู่โพนนะดก วกโวมันฮ้อง เซินนางน้องซอมนกเยิงมะวัน สีสันแดงแสดเหลืองงามล้น จับเทิงต้นสูลาพีพวงเพด ให้นางทอดพระเนตรหมู่กระตั้วจัตวา จับสาขาซมซ้อยส่งเสียง เซียซ้อนฮักฮ่วมคอนคายป้อน นกนั้นฮู้ซ้างซ้อนซิดคายคาบเหยื่อ เหลือจากนั้นกะซิงยาดอยู่บ่เซา เปรียบดั่งจอมแจ่มเจ้าบุดสะบาแพงศรี จินดาหลาวาตีลือจักเทียมขะม่อมได้ อันที่องค์ละเดนไท้มนตรีหลงล่วง คนทังปวงเปรียบไว้ได้หน้ากะลืมหลัง ยินจั่งซั่นบุดสะบามิ่งเมือง ก็เซาเคืองในใจซื่นพระทัยหัวยิ้ม นวลนิ่มหน้าโศกาลดล่วง ปวงคณาพี่น้องเหล่านั้นกะซื่นใจ โยติกาไว้เรื่องอินเหนาคำลาว เถิงคราวสิได้ปลง ขอจบลงแต่เพียงนี้

@@atitayapronnarawong8181 ขอมคุณครับ เก่งมากครับ

นี่เป็นเนื้อร้องของการแสดงชุดนี้ค่ะ ผู้แต่งคำร้อง นายอัครวิทย์ ทองใบ เนื้อร้อง สองพระหัตถาน้อมประนมขึ้นเกศี เอ็งซุลีวันทาอภิวันทนาน้อม แปงจิตพร้อมเถิงคุณพุทธบาท สิบนิ้วตางดอกไม้ยอไหว้ธรรมคุณ ใจเคยขุ่นปุนแปงให้มันใส ยื่นถวายสังฆคุณพระยอดญานไตรแก้ว แปงจักขูดีแล้วให้เทียมแสงสุริเยศ อันได๋มัวหมองเศร้ากะให้แจ้งส่องเฮือง ข้าสิได้แถลงเรื่องสรรพกลอนเกี้ยวกอด ตลอดลำและฟ้อนวางไว้ในที่ควร มโหรีเสพซ้วนแคนไค้ปะสมเสียง เป็นสำเนียงบทกลอน วาทอีสานหมอลำพื้น..... เทือนั้น เทวีแก้ว มะเดหวีโสมสะอาด บุดสะบานาฏน้อยดุ่งดั้นจากสถาน ประพาสหลิ้น สับพะดอกบูงา ทั้งสองเสด็จ กะค่อยลีลาย้าย (เดิน)ฝูงสาวใช้วงแวดบริวาร นางคานศรีกะลีลาเลียนล้อม สาวกะสัดพร้อมเลียนลายย้ายย่าง ไปตามทางซั่วเยิ้นเดินด้าวดั้นไพร เจ้าก็เด็ดดวงไม้เกดแก้วกางกลีบ พุดทิซาดกาหลง พวงประยงค์หอมเฮ้า เสียงนางเว้าว่าหอมเด้งามเด นี่แม่นอินทร์มาเอ้แปงไว้ฤาสะได๋ สาขาไม้ดอกดวงสุมนทาหมู่จำปีจำปากันนิกาแซมซ้อน ว่อนว่อนซี้ยี่ซุนพิมมะเสน แนมไปเห็นดวงกะยอมหอมงามเต็มต้น งามเหลือล้น มีหลากล้น บัวขาวสัตตะบุดสุดสิบรรยายเป็นสายแคมน้ำ หอมเหลือล้ำพิมมะเสนสูนกลิ่น ไผได้ดมดอกเอื้องแนวเศร้ากะซื่นใจ ดวงดอกไม้มีเต็มด่านพะลานหลวง พวงพันดกกะหล่นลงเหลือล้น (ร้อง)ดวงมาลากันนิกาโชยกลิ่น คนทั้งสิ้นได้กลิ่นชื่นใจ ดอกเอื้องสัตตะบุดงามหลายดอกก้านของเรียงรายทั้งจำปีจำปา สุมนทาพวงปะยงกลิ่นอ่อนดอกพุดซ้อนอินถะหวาเบ่งบาน แก้วเกดส่งกลิ่นมาประสาน อยู่ในอุทยานหอมตลบอบอวน (เดิน)ซวนซมซี้ดวงมะลีหอมอ่อน หวังให้นางหายฮ้อนส่วงเศร้าโศกพระทัย ข้าส่วงไซ้ฮ้อยดอกยื่นถวาย บุดสะบาซื่นกะใจ จับมะไลมาแซมเกล้า... (เดิน)แล้วจึ้งเซียซวนซี้ ปักสาหลายซ่ำ หวังให้กันละเยดน้อยนงหน้าซื่นปะไท ข้าซ่วงไซ้ปิ่นปากปูนแถลง ฟังดูสาลิกาส่งเสียงแซวฮ้อง ตาเวาร้องวอนเสียงขันส่ง ทังหมู่โพนนะดก วกโวมันฮ้อง เซินนางน้องซอมนกเยิงมะวัน สีสันแดงแสดเหลืองงามล้น จับเทิงต้นสูลาพีพวงเพด ให้นางทอดพระเนตรหมู่กระตั้วจัตวา จับสาขาซมซ้อยส่งเสียง เซียซ้อนฮักฮ่วมคอนคายป้อน นกนั้นฮู้ซ้างซ้อนซิดคายคาบเหยื่อ เหลือจากนั้นกะซิงยาดอยู่บ่เซา เปรียบดั่งจอมแจ่มเจ้าบุดสะบาแพงศรี จินดาหลาวาตีลือจักเทียมขะม่อมได้ อันที่องค์ละเดนไท้มนตรีหลงล่วง คนทังปวงเปรียบไว้ได้หน้ากะลืมหลัง ยินจั่งซั่นบุดสะบามิ่งเมือง ก็เซาเคืองในใจซื่นพระทัยหัวยิ้ม นวลนิ่มหน้าโศกาลดล่วง ปวงคณาพี่น้องเหล่านั้นกะซื่นใจ โยติกาไว้เรื่องอินเหนาคำลาว เถิงคราวสิได้ปลง ขอจบลงแต่เพียงนี้

@@atitayapronnarawong8181 ขอขอบพระคุณมาก ๆ ครับ ขอชมจากใจเลยว่าชอบมาก ๆ เคยอ่านบทโขนลาวกับบทอิเหนาลาวมา แล้วอยากชมแบบแสดงแต่หาไม่ได้เลยพอได้มาชมการแสดงนี้รู้สึกชอบและประทับใจมากครับ ทั้งดนตรี บทร้อง ทางร้อง นักแสดง ท่ารำ ชอบหมดเลยครับ

@@nongnoiwatee ขอบคุณที่ชื่นชอบในผลสร้างสรรค์ของพวกเรานะคะ

@@atitayapronnarawong8181 พี่ค่ะคือหนูจะนำผลงานนี้ไปเเสดงวันสุนทรภู่ค่ะต้องขออนุญาติทางไหนคะ