بژیت سنه ی سربرزم بژیت خان زور جوان👏👏👌👌👍

گیانه کم ، سنه ی خوشه ویستم

انشاالله هر خوش بن هر بژی بژی هربژی

ba rasi fra ghashana , omidvarekm hamisha khosh o salamat ben , va kar gal bash tero ghashan ter droos bekan

زور زور جوان بو

هر بژی 👏👏👏👏👍❤️

عالی

خدایش این قوم لایق بهترینا هستن رو سر هر نژاد با هر زبانی سرامدن دسیسه امریکا وایران که یه کشور واحد ندارن به امید چنین روزی

so beautiful

تمام دوران کودکی خود را در حیاط این عمارت در خسرو آباد سنندج سپری نمودم. شنیده ام که تبدیل به موزه شده. هزار و یک خاطره و نامهای خوانین و دختران و پسران آنزمان که در ذهنم چون آتشی خفته ناگهان شعله میکشند، در برابر چشمانم میگذرند. سمت چپ عمارت که به طرف کوهستان بود، طویله اسبها و پشت آن دیگر دامها. جلوی عمارت در چپ و راست برادران خاندان شریف و نامدار صادق وزیری با خانوادهای خود زندگی کرده و آنسوی حیاط و حوض صلیبی که هر شاخه اش شاید بین ۵۰ تا صد متر طول داشت انبارهای آذوقه و حجره و اتاقهای خدمتکاران بود. در بیرون عمارت هم یک استخر بزرگ و پیش آن با درختان چنار عظیم که تا دو کیلومتر به سمت جنوب شرقی همچون یک ایوان سرپوشیده سبز ادامه می یافت و یک نهر و جوی آب از استخر سراسر سال در امتداد درختان جاری بود.نمیدانم فواره های هر دو استخر از چاه و یا قنات تغذیه میشدند. اما به هر صورت سراسر سال جاری بودند. منزل ما در امتداد این درختان و در جوار عمارت بود که پدرم بیست سال قبل از شورش ۵۷ از خاندان صادق زیری خریداری نموده بود. هرگاه در تابستان آب لوله کشی برای چند ساعت قطع میشد ما باید دبه ها و سطل های آب را از فواره های استخر پر کرده و به خانه می آوردیم. چه جشنها،عروسی ها و عزاداریهایی که من در حیاط این عمارت ندیده و لمس نکرده و تمام اصالت فرهنگی ایرانی و کردی را که در تار و پودم جذب و ذخیره ننموده ام. ای آخ

ئه م ڕه سم و یاسا قۆڕه چه س? هاور دنی ده سماڵ وه ک زمانی برده داری و ته عزیم کردن بۆ سه ر چۆپی ...