Film jako film jest dobry. Ale jako noce i dnie jest zupełnie zepsuty. Postać Barbary to farsa.

dzisiaj sie wychwala, promuje i nagradza najbardziej chamskie fimly. Im wiecej przeklenstw, brutalnosci i seksu, to tym " lepszy " film, a jak jeszcze poruszona bedzie martyrologia narodu wybranego to sukces murowany. Na Filmweb nie mozna wpisac negatywnej opini o zadnym polskim filmie, bo straci on widownie . Np nie mozna bylo napisac nic zlego o potwornym knocie " Moj Nikifor", zreszta tak jak wszystkie filmy Krauzego.

Passent tak wspominał tamte czasy przy okazji wspomnień o Kałużyńskim: "W warunkach cenzury i monopartii, kiedy nie było wojen o lustrację i prywatyzację, toczyły się wojny o Brechta i Konwickiego, o Dzienniki Gombrowicza i Dąbrowskiej, o "Popiół i diament" i "Popioły", o Picassa i Joyce'a, o Panufnika i Szymanowskiego. Tamte polemiki zastępowały dzisiejsze spory w Sejmie i w mediach. Były w dużym stopniu zastępcze, ale toczyły się na poziomie kultury, wymagały przygotowania ze strony autorów i czytelników, przyciągały do teatru i do książek. Dzisiaj każdy może powiedzieć, że Czarzasty kręci, a Wassermann wykręca, a wtedy o Gomułce czy Kliszce ani mru-mru - pozostawała sztuka. Kultura dzisiaj - w społeczeństwie wolnym i rynkowym - zdegradowała krytykę artystyczną nie do poznania. W czasach, kiedy wszystko wolno, sztuka jest tylko sztuką, a krytycy - hm, wystarczy przypomnieć, że w "Życiu Warszawy" "Kartki o książkach" pisał Iwaszkiewicz, a kto pisze dzisiaj? W "Polityce" o teatrze pisał Konstanty Puzyna, wyrzucony po Marcu (obok Adama Tarna, redaktora naczelnego) z "Dialogu". A kto pisze dzisiaj? Ozdobą pisma były rozmowy Krystyny Nastulanki z ludźmi kultury i sztuki, poważne, ciekawe i... długie, bo nie trzeba było przeznaczać miejsca na ogłoszenia i zakazany rock. Kiedy w latach 70. za sprawą Gierka i jego prawej ręki do spraw mediów Macieja Szczepańskiego rozwinęła się telewizja, ówczesna Dwójka Mariusza Waltera (w której stawiała pierwsze kroki Nina Terentiew) odkryła Kałużyńskiego dla telewizji. Był ozdobą programu XYZ, który był cały o kulturze przez duże "K", gdyż należało odgadnąć, kto krył się za tymi inicjałami, a był to np. Franciszek Starowieyski. Zygmunt Kałużyński był więc pomostem pomiędzy starożytną kulturą lat 50. i 60. PRL a kulturą elektroniczno-obrazkową Trzeciej RP. Film, któremu poświęcił całe życie, nadawał się do tego bardziej niż np. muzyka (której był znawcą i miłośnikiem) albo literatura, która ma mniej amatorów. Pozostając wierny swoim poglądom i umiłowanej sztuce, Kałużyński doskonale zniósł transformację - nie tylko polityczną, ale i kulturalną"

@@ryszardadamski Żydek Passent był przeciwny lustracji, gdyż ,,strzelał z ucha" i brał za to pieniądze. Kałużyński również donosił na kolegów.

problem w tym że te abonamentowe, amerykańskie co pani wykupuje to również, en masse, straszna wata.

Telewizja publiczna zawsze miala 'misje'. Za komuchow wspierala komuchow, za PO i innych 'demokratow' wspierala ich wlasnie, obecna (co oczywiste... choc dla wyborcow PO to eureka i oglaszaja swiatu z wypiekami na twarzy) wspiera PIS. Czy nie nalezy jej ogladac? Skadze. Jesli tylko ktos ma mozg niech oglada i propagane TVN. Rozumni ludzie wylawiaja z propagandy prawdziwe tresci.

Racja. Redaktor zaprosił filmowców, tematem jest film,a redaktor zachował się rasowo.

Zgdzam sie. Rocznik 78.

Ja też 😁

Patrz..., a mówią że za PRLu nie było demokracji.

Kałużyński pierdoła czepiał się czasem zupełnie bez sensu, choć też go lubię. Zgadzam się, że Noce i dnie oraz Ziemia obiecana to wielkie filmy.

Wajda nie zmasakrował końcówki ale cała książkę. A film nie jest większym dziełem od książki. Rzecz w tym, że oba filmy, jako filmy są doskonałe. Ale, to nie są ekranizacje tych książek, co najwyżej na kanwie. A już ziemia obiecana to jakaś parodia względem książki. Film Noce i dnie się kocha, ale jesli zna się i czyta książkę , to patrzy się na postać Barbary z filmu jako neurotyczną mamuśkę , a to była zupełnie inna osoba. Co gorsza, Antczak w istocie nie zawarł kluczowych fragmentów ksiazki które wpływały na całą historię jak i postać bohaterki. Kałużyński slusznie wskazuje że za Antczak nie podjął tzw tematu "miłości" w książce, a też są na to fragmenty które jednoznaczbiw wskazują np na stosunek Barbary do Bogumiła pod kątem po prostu niespełnienia seksualnego. W książce jest to napisane wprost. I to napędza w pewien sposób fabułę. A w filmie? Kołowrotek.

Masz rację. Pozdrawiam.

wtedy miał 7 lat i bżonkał na dziecięcej mandolince

Bardzo szukam tego programu

Bredzi tutaj jak stara pierdoła. Genialny film, a ta trąba się przypieprza. Dla zasady, jak dzieciak. Z takiego pieprzenia żył i szukał dziury tam gdzie jej nie było. Dziś psycholodzy tak robią. Trzeba coś wynaleźć u każdego, żeby z czegoś żyć 🤣

Cudowne lata.

Dlatego obecnie te dyskusje są miałkie.