Spotykamy się dziś bezpośrednio po jednym z najsmutniejszych dni w historii polsko-niemieckich relacji. Najsmutniejszych i najbardziej wstydliwych. Ten wczorajszy dzień, to wydarzenie, którym były niemiecko-polskie konsultacje międzyrządowe, przejdzie do historii jako dzień uległości, dzień kapitulacji rządu Donalda Tuska wobec rządu Olafa Scholza.
W sprawach międzynarodowych powinniśmy wszyscy wspierać polski rząd ktokolwiek nie pełni funkcji polskiego premiera. W sprawach międzynarodowych absolutnie wszyscy powinni mówić jednym głosem i działać w interesie Polski. Tymczasem wczoraj na konferencji prasowej Donald Tusk przestał być szefem polskiego rządu a stał się rzecznikiem rządu Republiki Federalnej Niemiec. Ta scena, w której on tłumaczy, że kanclerz Niemiec ma argumenty, żeby nie wypłacać Polsce odszkodowania zadośćuczynienia za zbrodnie niemieckie, za zbrodnie III Rzeszy Niemieckiej to jest coś absolutnie niebywałego. Ja myślę, że nawet Niemcy nie spodziewali się, że pójdzie im w Polsce z tym rządem tak łatwo.
Ta wypowiedź Donalda Tuska w sprawie reparacji, że żadna suma nas nie usatysfakcjonuje, więc nie będziemy w zasadzie niczego żądać, to jest przykład polityki jakiej prowadzić się nie powinno. Po tych wcześniejszych konsultacjach podpisany został 40-stronicowy protokół uzgodnień zwany polsko-niemieckim planem działania. Ten układ można porównać, patrząc na historię, do czegoś czym był Układ z Rapallo z 1922 roku. Niemcy wówczas uzyskały tak naprawdę carte blanche, uzyskały możliwość przygotowania się do ponownego prowadzenia swojej fatalnej polityki. Dzisiaj dzieje się dokładnie to samo, bo w tym układzie, w tym planie działania mamy totalną asymetrię w relacjach polsko-niemieckich. Krótki przykład właśnie w tych trzech sprawach: w sprawie migracji, sprawie zbrojeń i sprawie dotyczącej reparacji. W sprawie migracji jest tutaj zapisane wprost, że niemieckie kontrole graniczne pozostaną, bo są konieczne, ale jednocześnie, że Polska nie będzie wprowadzać żadnych kontroli, więc mamy totalną asymetrię. Mamy podobną asymetrię w sprawach mniejszości. Mówi się o mniejszości niemieckiej w Polsce, ale tylko o społeczności polskiej w Niemczech.
03.07.2024 r.,
Warszawa, Sejm