Kanał kulturowo historyczny profesjonalnie zrealizowany aż miło oglądać

Moj śp. dziadek (1917-1997) był już w WP strzelcem rusznic PTR. Zapisano w jego książeczce wojskowej (odpis z 31.12.1949 r. R.K.U. Szczecinek): Nazwa spec. wojskowej: obsługa rusznic p-panc, dowódca drużyny. Przebieg służby: 17.IV.1941 wciel. do Armii Czerwonej jako strzelec, 14.VIII.1943 r. przenieś. do W.P. - 4 p.p. - komp. p. panc. P.T.R., X.44 r. mianow. kapralem, działonowy p.panc., 4.X.45 przenieś. do 24 Okręg Magaz. Żywność. - konwojent, 20.III.46 zdemobilizowany (zapis oryginalny z książeczki). Zbyt mały byłem by pytać o szczegóły, dziadek bardzo mało mówił o wojnie, zawsze powtarzał, że to cud (los) że przeżył. Pamiętam jedyną historię o PTR: gdzieś na Wale Pomorskim zdobywali kolejną miejscowość i dokuczało im gniazdo niemieckiego karabinu maszynowego. Dziadek dwukrotnie strzelił w jego kierunku, raz uszkodził sam karabin, drugim strzałem zabił niemieckiego żołnierza. Powiedział, że ciało trafionego biedaka rozpadło się. Pozdrawiam

Pan Marcin potrafi każdy włos podzielić na czworo. A potem każdą taką ćwiartkę dodatkowo jeszcze na kilka sposobów. Miło się słuchało.

Nie jest pan specem od broni i uzbrojenia a pomimo tego stworzył pan film lepszy i bardziej fachowy niż 90% „ specjalistów „ od militariów .

Zwykły karabin ok 2800-3800J (nie karabinek), Kb Ur 12000J (ja się doliczam nieco mniej, fizyka), PTRD/PTRD 14.5 31000J, zupełnie inna konstrukcja pocisku niż Kb Ur, w 1941 jeszcze całkiem skuteczna broń. Fakt, był to schyłek karabinów ppanc, grubości pancerza czołgó rosła

UR działa zależnie od grubości pancerza. Jak trafił na cienki pancerz to go przebił wybijając dziurę rażąc odłamkami. Tam leciało tyle odłamków które rykoszetowały w środku. Jak pancerz był grubszy to się uwypuklał do środka i też go rozrywało i sypało odłamkami. Pierwsza wersja była bardziej śmiercionośna. Ur strzelał bardzo szybkim pociskiem duża naważka materiału miotającego działająca na długim odcinku lufy (ważna jest też prędkość narastania ciśnienia bo musi być kompensowane zwiększanie objętości za pociskiem a pocisk musi być dalej napędzany), (energia to mv^2 więc ta rosła proporcjonalnie do kwadratu prędkości pocisku) i miał relatywnie dużą energie takie odłamki pancerza mogły być nawet rozgrzane do czerwoności. Sprawa zacięć jest raczej prosta. To nie zamek się zacinał a duży ładunek miotający był w stanie przy słabej jakości wykonania komory nabojowej rozepchać łuskę i zablokować łuskę w komorze a nie zamek.

Piękny wykład. Jak zwykle super!

Szwajcarsko-niemiecki Solothurn S-18/100, miał już kaliber 20 mm i z węgierskim nabojem APHE-T V_p=735 m/s i przebijał płytę stalowa 20mm pochylona 60 stopni z 100m. Podobnież japńskie monstrum: Type 97 kal. 20 mm energia początkowa: 47 kJ i przebijał: 30 mm z odległości 350 m i 20 mm z odległości 700 m Największą wadą nowej broni była duża masa i wymiary. Karabin był przenoszony przez cztery osoby. W tym celu mocowano do karabinu specjalne uchwyty zwiększające masę broni w położeniu transportowym do 67,5 kg. Grupa czterech osób z karabinem Typ 97 stanowiła duży, przyciągający uwagę cel.

Historycy spekulują, że żołnierze nie do końca wiedzieli jakie spustoszenie Ur może zrobić i strzelali do czołgu, w którym nikt już nie żył ale czołg jeszcze jechał bo kierowca osunął się na drążki. Nawet jeśli byłaby to nieprawda i aby całkiem unieszkodliwić czołg naprawdę potrzeba było wielu strzałów to trzeba pamiętać, że wyeliminowanie nawet jednego członka załogi, który jest wyspecializowany w swojej roli znacznie osłabia możliwości bojowe maszyny i w związku z tym naprawdę nie trzeba było zabijać zabijać wszystkich wewnątrz czołgu aby uznać cel za niezkodliwy i zająć się następnym a żołnierze pewnie strzelali aż nie przestał się poruszać,bo nie wiedzieli, że wewnątrz jest już tylko jeden czy dwóch wrogów a tak nie mogą za wiele zdziałać.

Na ile wiem to strzelanie do nadal jadących czołgów, które miały w środku martwą załogę było powszechne, zarówno w Urze jak i w innych konstrukcjach.

Bardzo dobry odcinek. Lubię historię i ciekawostki wojskowe z nią związane, choć nie mam przeszkolenia wojskowego. Ten film spodobał mi się, bo wiąże wiele wątków do których niewątpliwie trzeba się było "dokopać". Zestawienie wszystkiego razem daje obraz pola walki, a nawet odczuć tych którzy mogli się tam znaleźć. Dobra robota.

Bardzo przyjemnie się ogląda. Cieszę się, że tu trafiłem

Nie spodziewałem się takego materiału tutaj, można się dowiedzieć więcej niż na niektórych kanałach poświęconych stricte broni. Robota jak zawsze świetna. 2:05 niezła wstawka z war thundera xD

Z punktu widzenia samej amunicji to zdolność pocisku do penetracji pancerza jest wypadkową takich czynników jak prędkość pocisku, jego kształt, masa, rodzaj (twardość) materiału z jakiego został wykonany oraz pole powierzchni jego przekroju poprzecznego (średnicę). Ostatecznie dąży się by pocisk miał możliwie największą prędkość, twardość oraz względnie masę (bardziej gęstość materiału) przy zachowaniu optymalnej średnicy. Świetnym przykładem takiego rozumowania jest powstanie wszelkiej maści amunicji/pocisków podkalibrowych, które w praktyce realizują taki szereg założeń.

UR był tak tajnym że żołnierze nie zdali instrukcji jego zastosowania - należało oddać dwa strzały: jeden w kierunku mechanika drugi w kierunku dowódcy, następnie zająć się następnym celem, Często na polu walki dochodziło do sytuacji, że do jednego celu był zużywany całe magazynek, a wóz dalej jechał stąd błędy wniosek że karabin jest nieskuteczny i zaniechanie jego użytkowania ...

Świetny film, cieszę się, że podjąłeś się tego tematu :)

No i świetny materiał na temat który nie jest poruszany przez inne osoby.

Naprawdę, aż miło się ogląda. Zaglądanie do kartki, to coś co najbardziej mnie ujęło. To pierwszy filmik który oglądam na pana kanale. Zobaczę też kolejne. Subik

mój dziadek był strzelcem rusznicy i opowiadał o dużym odrzucie, strzelali wraz z amunicyjnym na zmianę po 5 razy, narzekał na dużą masę i niewygodę w transporcie, natomiast chwalił celność

Jak zwykle super materiał. Pozdrawiamy z Chin.

Film super. Dobrze, że zwrócił Pan uwagę na czynnik ludzki. Ponadto jako artylerzysta praktyk i to specyficzny bo znający obsługę z dwóch stron tj. Jako dowódca obsługi 85 mm ppanc.armaty dywizyjnej wz 44 strzelałem do zbliżających się tarcz imitujących czołg, a później jako dowódca 122 mm haubicy samobieżnej goździk( gąsieńicowe podwozie czołgowe) miałem okazję obserwować z jaką prędkością zbliżamy się do celu. 45 km/h tj przebyte 750 m w ciągu 1 min i bardzo często warunki terenowe i topograficzne znacznie ograniczają widoczność. Dodatkowo miałem okazję strzelać RGPpanc i obserwować strzelanie z SPG9 . Podsumowując, popadnięcie pierwszym pociskiem do zbliżającego się celu jest bardzo trudne i często kończy się rozjechaniem stanowiska bojowego przez czołg.

Wszystko się zgadza. Może jakiś materiał o zabytkach lub porównanie Moskwy i Petersburga między sobą. Pod względem architektury itp.

Często było tak że pierwszy pocisk UR zabijał załogę ale czołg jechał dalej kolejne strzały nic nie dawały, bo załoga była martwa. W końcu stawał i było 5 dziur. Która zabiła? Ta broń nie zatrzymywała pojazdu, tak jak Pan powiedział. To była dobra broń na tak cienkie pancerze i dobra na owe czasy.

Jeśli chodzi o skuteczność butelek zapalających to była to broń bardzo skuteczna przeciw czołgom.Udowidnili to Finowie podczas Wojny Zimowej.Wadą tej broni była wątpliwa skuteczność samego jej użycia na polu walki.Piechota ściśle wspòłpracująca z czołgami osłaniała je właśnie przeciwko żołnierzom uzbrojonym w granaty przeciw pancerne i butelki z benzyną.

A może by poruszyć temat „dlaczego w Rosji jest tak dużo sieci trolejbusowych” albo odcinek o tramwaju KTM-5 którego wyprodukowano najwiecej na świecie jeśli chodzi o liczbę jednego modelu tramwaju

Obydwie opinię na temat pocisku Ura są prawdziwe, przy cienkim pancerzu wyywa czop przy grubszym przenosi energię wyrywając odłamki po drugiej stronie płyty

Super kanał ,prowadzony przez pasjonata ,bardzo szczegółowe informacje jak dla mnie rewelacja.

Ten fragment, który Pan przytoczył w 3:49 można zinterpretować też w inny sposób, niż Pan to uczynił. Bo to, ze było kilka przebić, to nie oznacza, ze już pierwsze z nich nie zabiło załogi. Strzelec po prostu mógł nie widzieć efektów swoich strzałów, i dlatego też mógł strzelać dalej, mimo że pierwszy strzał mógł już zabić załogę. Jestem jednak pod wrażeniem pracy jaką Pan wykonał w tym odcinku.

Jeśli chodzi o karabin pepanc Ur.Dwie sprawy.Pierwsza to taka że nie było tak naprawdę przygotowanej instrukcji do jego użycia na polu walki.Skutkowalo to tym że był używany niezgodnie z jego rolą.A do tego żołnierze jej używający nie znali jego siły i skuteczności.Druga sprawa.Użycie bojowe karabinu pepanc Ur przypadało na czasy masowego użycia czolgòw lekkich przez Niemcòw.Więc tak naprawdę w 1939 roku ten karabin miał jeszcze duży zapas w skuteczności jego użycia.Jego pocisk rozpędzający się do 1200 m na sec zaròwno przebić pancerze lekkich czolgòw niemieckich lub w przypadku czolgòw lepiej opancerzonych spowodować poprzez uderzenie kinetyczne spowodować odpryski pancerza wewnątrz czołgu.Ogòlnie daje to pojęcie o skuteczności tej broni.

Ahhh druga wojna światowa: PTRD, PTRS, PTSD

Podoba mi się dokładność. Dla większości nie bardzo istotna. Mnie się materiał podobał. Nie strzelałem z takiego karabinu, ale wystarcz sobie wyobrazić co czuł żołnierz jak ktoś strzelał z SWD striłecka wintowka dragunowa -karabin strzelca wyborowego. kal.7,62 o zwiększonym ładunku prochowym. Ja po pierwszym strzelaniu miałem siniaka na prawym barku - bo nie docisnąłem broni. Dla osób nie mających do czynienia z wojskiem to trudne do wyobrażenia. Pozdrowionka :-)

Jest i on! Gratuluje 40 000 subskrypcji!

Wow, naprawdę świetny odcinek, aż mi się przypomniała ta kłótnia spod odcinka o legendzie 28. Odnośnie reklamy książki to się teraz zastanawiam, bo po zakończeniu weiźdminów Sapkowskiego, chciałem przeczytać mein kampf, a teraz mam dylemat :)

Prezentacja jest przygotowana bardzo profesjonalnie i rzetelnie dlatego "Łapka w górę" z mojej strony. Gratuluję i czekam na następne prezentacje.

Ur to naprawdę kawał Polskiej historii i świetna broń!

@Marcin Strzyżewski, cieszy mnie, że czytałeś Sołonina, ja ze swojej strony dodał bym jeszcze Bieszanowa. Obydwaj autorzy doskonale obalaja mity frontu wschodniego, a konkretnie Barbarossy.

Bardzo ciekawe. Profesjonalnie przedstawione. Dziękuję.

Świetny materiał, niezwykle profesjonalny. Jestem pełen podziwu dla pana warsztatu. Znakomicie się ogląda i słucha pańskie wykłady.obrazowo Tak na marginesie. Jest na YT wywiad z kombatantem, ułanem z wojny obronnej w 1939 który był operatorem tej broni. Ciekawie opowiada o codziennej praktyce obsługi i transportu tej broni. Wbrew pozorom to niezwykle ważne zagadnienie l, bo strzelnica strzelnicą a w praktyce taki ogromny karabin był bardzo nieporęczny dla stosunkowo niedużego ułana i jego konia. (Przed wojną w kawalerii rekruci przychodząc do wojska byli bardzo często niedożywieni i dopiero armia ich odkramiała i tam nabierało tężyzny fizycznej. Opowiadał o tym między innymi kawalerzysta z 1939 pan Henryk Prais bardzo obrazowo. Warto zerknąć bądź przeczytać wywiad z nim. Wywiad z żołnierzem września 1939, operatorem Ur kzfaq.info/get/bejne/itSKqbWgsb2daY0.html

No kurcze, jakby mi ktoś godzinę temu powiedział, że obejrzę półgodziny materiał na temat broni to bym go wyśmiała. Opowiadasz tak ciekawie, że pewnie i streszczenie całej "Mody na sukces" bym wysłuchała

Bardzo fajny kanał historyczny.Strzelałem z tego radzieckiego karabinu przeciwpancernego w grze call of duty 1 albo 2 gdy wcielalem się w czerwono armiste w walkach o jakiś budynek podczas bitwy Stalingradzkiej.Pamiętam że po zdobyciu budynku z moim oddziałem musiałem odeprzeć kontratak Niemców,a potem właśnie dostałem tego PTS-a by odeprzeć atak kilku czołgów.Emocje i misja były zajebiste 😁😉,ale faktycznie musiałem nieźle się nastrzelać do każdego czołgu by go unieruchomić lub zniszczyć😝😝 Także twórcy zadbali o realizm zgodny jak widać z relacjami samych żołnierzy radzieckich jak ta broń faktycznie się sprawowała przeciwko niemieckim maszynom...

Takiego materiału się nie spodziewałem. Świetna robota oby więcej takich filmów :)

Bardzo dobry materiał. Jestem zaskoczony, bo ma charakter militarno-techniczny

Bardzo ciekawy materiał. Mam jednak dwie uwagi- odnośnie używania (a właściwie nieużywania) celowników optycznych Ian Mccollum mówił o tym w którymś z filmów o tym i wyjaśniał, że celność masowo produkowanej broni i amunicji skutecznie obniżała celność do punktu gdzie nie miało to sensu. Pod koniec też pojawiło się stwierdzenie, że czołgi były najmocniej opancerzone i to też delikatne niedopowiedzenie działa szturmowe i samobierzne działa przeciwpancerne miały grubszy pancerz czołowy niż czołgi na bazie których powstawały, pancerze boczne i tylne często były cieńsze ale najbardziej narażone czoła były generalnie lepiej chronione niż w czołgach

Drugi fragment cytatu rozumiem inaczej. Polacy nie byli w stanie ocenić skutków gdyż nie byli panami pola walki. Nie znali więc skutecznosci posiadanej broni. Często strzelali do pojazdu wielokrotnie gdyż ten po pierwszym strzale jechał dalej. Jechał z tym że z martwą już załogą. W przypadkach gdy zostawali panami pola walki mogli ocenić skuteczność. Konstatowoli że kilka strzałów zrobiło z załogi mielonkę że starczyłby pojedynczy strzał. Tak zemściło się utajnienie tej broni i w konsekwencji brak wyszkolenia operatorów, wyszkolenia nie w wykonywaniu strzału, tu różnic pomiędzy mauzerem dużo nie było, ale w taktyce użycia. Poza tym pada stwierdzenie "mógł nie zauważyć" co nie znaczy że ich nie było. No i "cała załoga" w praktyce 1939r w ok 50procentach oznaczało 2 czołgistów.

Po poprzednim odcinku zacząłem szukać informacji o PTR, ale wiele materiałów było po rosyjsku, a mój poziom znajomości tego języka powoduje, że zajęłoby mi rozgryzienie tego zbyt wiele czasu (którego zabrakło). Dlatego bardzo dziękuję, że się tym zająłeś. Z odcinka wynika, że PTR choć z samej budowy broni była bardzo podobna do URa, to jednak postawili na zupełnie inną amunicję, więc i efekt trafienia był inny. 15:42 "[...] były dwa warianty tego naboju 14,5x114 używanego w tamtych czasach: _B32 zapalający ze stalowym rdzeniem i BS41 z rdzeniem z węglika wolframu - on także był zapalający._ " Z tego wynika, że sowieci używali tylko twardych rdzeni, co jest zupełną przeciwnością filozofii działania rusznicy wz. 35 UR, do której używano pocisków z miękkim, ołowianym rdzeniem. I z tego wynikały nieporozumienia w komentarzach pod poprzednim filmem. Wielu (w tym ja) pisało o broni, którą w jakiś sposób kojarzą dyskutując na temat broni, której (jak się okazało) zbytnio nie znają. Zastanawiające, czemu zatem taka wielka różnica, skoro sowieci przy projektowaniu swoich rusznic p.panc. korzystali z dorobku Polaków, użyli zupełnie innej amunicji. Może z powodu tego, że UR był utrzymywany aż w takiej tajemnicy? W każdym razie dzięki Twojej wielkiej pracy polegającej na przekopywaniu się przez źródła dowiedzieliśmy się wiele nowego o tym kawałku wyposażenia sowietów. Dziękuję. 23:55 "[...] musieli korzystać z otwartych przyrządów celowniczych, czyli [...] muszki i szczerbinki, co nie ułatwiało celowania." Wiadomo, nie po tej stronie byli tacy giganci, jak Simo Häyhä ;) 26:39 "[...] był drugi efekt psychologiczny[...] W momencie, w którym dany oddział piechoty wie, że nie posiada żadnej broni przeciwpancernej i widzi nadciągające czołgi, to byłoby z ich strony głupie, gdyby nie uciekli" Na to Stalin znalazł receptę - zaczął oddziały wyposażać w oddziały NKWD. 29:23 "[...] ponieważ nie była to broń na tyle celna, żeby dobrze sprawdzała się w roli broni snajperskiej." Oj, przy tak długiej lufie? Nawet przy znanej radzieckiej niedokładności przy produkcji czegokolwiek bardziej chyba chodzi o przyrządy celownicze, o których było wcześniej. Najbardziej chyba znanym przypadkiem skutecznego użycia rusznicy wz. 35 UR było ubicie (poprzez strzał w głowę, która miała eksplodować jak arbuz) dowódcy niemieckiego oddziału, co poskutkowało pójściem tego oddziału w rozsypkę w wyniku utraty dowódcy i efektu psychologicznego.

Ja wciąż chce odcinek na temat radzieckich polarników, ich wypraw, sprzętu który ze sobą mieli, problemów jakie napotykali.. A co do odcinka to super, jak zawsze :) Jeden z niewielu kanałów który dostaje lajka jeszcze zanim obejrzę film. Pozdrawiam Marcina!

świetny, profesjonalny materiał. Wyczuwam żyłkę historyka. Świetny film, łapka w górę!

Jak już jesteśmy przy drugie wojnie światowej to może coś o radzieckim potworku KW-220

Ciekawy temat, szczególnie o zastosowaniu optyki na rusznicach. W jednej z książek Wiktora Suworowa wspomina on o użyciu rusznicy z optyką i systemem wytłumiania/przekierowania dźwięku jako karabinu snajperskiego do wykonywania wyroków. Nazwa kodowa tej broni to Stalinowski Grom 👍😁

Świetny historyczno-militarny odcinek na takie upały :). No i gratuluję z 40tysięciu subskrypcji :).

15-20mm penetracji na 300m a pz III miał 30mm pancerza frontowego... Jak dla mnie broń była dobra we wczesnej fazie IIwś(np. Obrona Polski czy Francji gdzie Niemcy mieli dużo Pz II i I) ale i wtedy wymagała dobrego przeszkolenia bo wydaje się, że by skutecznie eliminować czołg trzeba było trafiać w konkretne punkty by mieć najwyższe szanse na ranienie załogi.

Kij w mrowisko czyli trochę prawdy. Polska tramtadracja ma to do siebie, ze oparta jest na chciejstwie a nie na faktach. "Karabin ppanc Ur jest najlepszy na świecie, a wszystkie inne tego typu bronie były gorsze". No to przejdźmy do faktów. Pocisk kalibru 7,92 mm osiągał prędkość wylotową 1250 m/sek, co przy masie pocisku 14,58 g dawało energię wylotową około 12 000 J. Lufa zużywała się po około 300 strzałach, a więc w pudle w którym dostarczono tę ściśle tajną broń były trzy lufy zapasowe. Znajdowały się tam też 3 magazynki, każdy z 4 nabojami. Z powodu tajności broni, pozostałe zapasy amunicji (około 50 000 szt) były przetrzymywane w składnicach amunicji odległych od linii frontu często nawet po 150 km. 3500 szt karabinów wyprodukowanych, nawet jeżeli wszystkie trafiły do właściwych żołnierzy (zapoznanych z tajną bronią) posiadało możliwość oddania 42 000 strzałów (3500 x 12=42 000), czyli strzelenia do każdego użytego w boju czołgu niemieckiego 17 razy, a doliczając samochody pancerne co najmniej 10 razy do kazdego pojazdu pancernego. Powinno to zmasakrować wszystkie pojazdy pancerne użyte przez najeźdźców. We wrześniu Niemcy używali głównie Pz.Kpfw I Ausf A i B o pancerzu max 13 mm, Te same wersje używano pod koniec 1941 roku pod Moskwą. Używano też Pz.Kpfw.II Ausf. B i C o pancerzu max 34 mm. Kolejnym czołgiem był Pz.Kpfw. III Ausf. F o pancerzu max. 30 mm ( w Polsce było użytych kilkadziesiąt sztuk). W 1941 roku używano jeszcze w walkach pod Moskwą Pz.Kpfw. IV Ausf, F o pancerzu max 50 mm. Przejdźmy do rusznic ppanc PTRD i PTRS. Strzelały one tym samym nabojem i ich osiągi były prawie takie same. Pocisk kalibru 14,5 mm osiągał prędkość wylotową 1020 m/sek, co przy masie pocisku 63,4 g dawało energię wylotową 31 700 J. Porównując osiągi 12 000 J karabin Ur i 31 700 J rusznice, raczej trudno zrozumieć przewagę 2,5 raza słabszej broni. Trzeba też pamiętać o prawach balistyki: lżejszy pocisk znacznie szybciej wytraca energię niż pocisk cięższy (14,58 g i 63,4 g czyli około 4,3 raza mniej), czyli po przebyciu np 300 m, lżejszy pocisk ma większą stratę energii wylotowej (9 000 J) . Jeżeli ten sam pancerz znacznie słabszy pod względem posiadanej energii pocisk niszczył zabijając załogę pojazdu pancernego, to dla czego nie mógł tego zrobić ponad dwa razy mocniejszy? W 1941 roku, na froncie wschodnim, Niemcy używali takich samych modeli czołgów które pokonały Polskę i zachodnią Europę. Dopiero straty poniesione na froncie wschodnim zmusiły Niemców do znacznego wzmocnienia odporności swoich czołgów na broń ppanc. Narodowe animozje nie powinny zastępować rozumu, bo to ośmiesza.

Świetny materiał, powiedziany w fachowy sposób, ze szczegółami.Brawo

Panie Marcinie świetna robota super się oglądało - dzięki 👍

Marcinie! odcinek raczej dla szczególnych miłośników uzbrojenia w trakcie II WŚ ... ale przebrnąłem do końca :) wróćmy może do podróży i odkrywania nowych rzeczy i miejsc :)

Panie Marcinie - mówimy gramów! Zawsze mi zwracają uwagę, pierwszy raz ja zwrócę :)

Najbardziej mi sie to podoba, że wtrąca jebany takie historie zwykłych żołnierzy, a ja siedzę sobie zjarany i sobię wszystko dokładnie wyobrażam jakobym był na ich miejscu. Kanał dobry w chuj, prowadzący petarda, tak trzymaj! Nawet całe reklamy oglądam

Czy mógłbyś zrobić film o fińskim snajperze Simo Häyhä, prawdopodobnie najskuteczniejszym snajperze okresu II wojny światowej, który zlikwidował ponad 500 sowieckich najeźdźców podczas agresji ZSRR na Finlandię w 1940 roku??

10:40 niekoniecznie załoga mogła by być martwa (lub nie kompletna) ale jak kierowca umrze i dalej będzie napierać to na płaskim terenie czołg będzie dalej parł do przodu, identycznie jest w samochodzie jak zaśniesz to i tak jedziesz bo konstrukcja niemieckich czołgów generalnie była podobna

Niestety tzw UR urusł w legendę. Był to po prostu karabin o większym ładunku miotajacym, nieco wzmocnionej konstrukcji i dłuższej lufie, dla większej prędkości wylotowej. Do 100m, był bronią całkiem skuteczną, gdy strzelec trafił w okienko oberwacyjne kierowcy, czy dowódcy, gdy nie dysponował peryskopem, bądź inne wrażliwe miejsca, ale tak jak wspomniał autor, pocisk wybijał otwór o szer 2 groszówki i był kierowany na eliminację załogi. Gdyby w przyszłości możliwe było powstanie wersji z amunicją kumulacyjną, bądź wybuchowa z czepcem to ekekt był by na prawdę skuteczny (przykładowo czeski Pz35, z nitowany pancerzem po trafieniu, i nawet przy braku penetracji, potrafiła robić burzę latających wewnątrz mitów. Sprawa szybko spaliła na panewce, wraz ze wzrostem opancerzenia. Mimo wszystko Niemcy zrobili swoje PzB, czy Rosjanie PTRD, a nawet brytyjczycy ze swoim BOYS. Chciałem pogratulować autorowi wnikliwości.

Brakuje mi w tym filmie konfrontacji ze wspomnieniami niemieckich czołgistów.

Dla zasięgu

NIemiecki Panzerbuchse PzB38/39kal. 7,92 mm miał Vp= 1210 m/s, energia początkowa: 10,58 kJ pocisk przebijał 25 mm ze 100 m.

Jako jeden z dyskutatntów pod wspomnianym filmem bardzo dziekuję za ten materiał. Pełna profeska. Ale mam uwagę: To prawda, że pocisk przy przebiciu pancerza oddawał większość energii. Jednak do wyrządzenia człowiekowi krzywdy wystarczy energia powyżej 17 dżuli. Nieprzypadkowo moc wiatrówek ograniczona jest do max. 17 dżuli. Moc początkowa pocisku parabellum 9x19 mm wynosi niecałe 600 dżuli. Jestem skłonny przypuszczać, że energia pocisku rusznicy po przebiciu pancerza oscylowała zdecydowanie bliżej energii pocisku pistoletowego, niż wiatrówkowej śruciny. Dlatego argument o utracie energii po przebiciu pancerza chyba nie ma znaczenia (przynajmniej jesli chodzi o zdolność ranienia załogi czołgu). Ale to takie gdybanie. Dzięki za film.

Swietny material. Akurat probuje nie wykrwawic swoich czerwonoarmistow wycofujac sie przed napierajacym, pancernym walcem Wermachtu w Graviteam Tactics: Mius Front (najbardziej rozbudowany i realistyczny symulator taktycznego pola walki podczas drugiej wojny swiatowej - Combat Mission przy GT:MF to zrecznosciowka) i zastanawialem sie, dlaczego PTRD-y sa tak malo skuteczne przeciwko ciezszym pojazdom pancernym.

Bardzo ciekawe, dziękuję

Jeśli, jak wynika z pierwszej przytoczonej relacji, żołnierze radzieccy oczekiwali, że będą nimi podpalać czołgi to raczej nie mieli zbytniego pojęcia o zasadzie działania używanej broni. Druga relacja przejawia bardziej fachowe podejście.

Czołg w praktyce nie ulegał zniszczeniu, natomiast pancerniacy ginęli lub zostawali ranni

Podobno w niektórych przypadkach po trafieniu czołgu naszym rodzimym karabinem ppanc ,kierowca danego pojazdu raniony odłamkami kladł sie na manetkach i jechał dalej,dlatego myślano,że pojazd nie został unieszkodliwiony i walono do niego dalej.

Bardzo ciekawy materiał! Dzięki 😊👏

No, kurcze właśnie na taką reakcję w postaci filmu bardzo liczyłem. Swoją drogą pewnie nie byłoby tego tematu, gdyby nie wypuszczony nieco wcześniej filmik Historia bez cenzury na temat polskiej broni pancernej w 1939.

Bardzo dobry, merytoryczny materiał.

Bardzo fajnie to przedstawiłeś, rób więcej tego typu smaczków

Dzięki za profesjonalny materiał.

Bardzo dokładnie fajnie sformułowane, brawo mistrzu

Kb. przeciwpancerny Boys 13,97 mm, na nabój Kynoch .55 13,97 × 99 mm Vp= 846 m/smiał enrgie początkową 21,43 kJ

Najsilniej opancerzonym pojazdem WW2 było działo samobieżne Jagtiger. W działach samobieżnych grubość pancerza zależała od tego ile masy zostało do rozdysponowania po zamontowaniu działa na danym podwoziu, więc zdarzały się pojazdy z półotwartym pomieszczeniem dla załogi bo brakowało już mocy silnika po założeniu działa na podwoziu i trzeba było oszczędzać na pancerzu ale i zdarzały się takie monstra jak Jagtiger który był odporny na wszystkie bronie przeciwpancerne ostrzeliwujące go od frontu.

Bardzo fajny materiał. Kanał co raz lepszy. Pozdrawiam

Gratuluję 40000 subskrypcji Marcin. Sam dołączyłem w połowie. Było coś koło 19000. Pracowałeś i robiłeś to co umiałeś najlepiej, no i się dorobiłeś 40000 subscribe. Brawo! I dzięki za twoją pracę 👍

I tu była przewaga UR - mały pocisk rozpędzany do wielkich prędkości. Mały odrzut - duża prędkość.

Pozwolę sobie uzupełnić autora. Co do czynienia sobie urazów, pomysłem podobno był brytyjski Boys, z tą bezlitosną sprężyną. Rosjanie gdy skopiowali naszego URa, jako PTR i PTRS, długo jeszcze wprowadzali szereg zmian dot zabezpieczenia m.in. kolby, nastawy celownika i było to skuteczne do 100m i celne na tyle, żeby wyłuskiwać kierowców, dowódców poj. pancernych, ukrytych za wizjerami, przynajmniej jakoś do 43 roku, zanim zaczęto stosować masowo amunicję kumulacujną. Ps. a wracając do naszego URa i września 39r, to dość głośno było o częstych obrażeniach jakie odnosiły załogi czeskich czołgów Pz35, które mialy nitowane pancerze, których nity, po przypadkowym trafieniu w kadłub potrafiły często latać jak wściekłe po całej maszynie.

Super materiał!

Z URem był tego typu problem iż była to broń tak tajna że jej operatorzy nie do końca mieli pojęcie czym dysponują. Jeden strzał był skuteczny aby zatrzymać wozy bojowe z początku wojny. klepanie po kilka razy było zwyczajnie spowodowane niewiedzą...

Propsy za korzystanie z omnicalculatora. :)

Miłej podróży do Gruzji życzę i wszystkiego najlepszego Panie Marcinie

Dobrzeżewieczór! Dzięki za kolejny swietny materiał!

3:48 Ja spotkałem się z relacją, która mówiła, że już jedno lub dwa trafienia potrafiły porazić całą załogę ale strzelec nie widząc rezultatu bo czołg jechał dalej, nadal prowadził ostrzał, tymczasem cała załoga była już martwa lub ranna i niezdolna do dalszej walki.

Materiał jak zwykle ciekawy i chyba pierwsza reklama o jaką nie jestem zły. Czekam na następny materiał

Świetnie się takie filmy ogląda

Dodam, odejście od PTRD/PTRS w dalszej części wojny, to a) spadek skuteczności b) również zmiana z obrony na atak - to broń typowo obronna. Choć z 1944-45 dużo zdjęć i filmów z maszerującymi rusznicami, ale to może kwestia wizualnej atrakcyjności tej broni ???

Reklama bardzo skuteczna - przekonał mnie Pan do książki. Choć pozwoliłem sobie kupić ebooka, bo preferuję format elektroniczny. Proszę też nie obawiać się akcji komercyjnych, o ile będą one powiązane z profilem kanału. Bo to zarówno zysk dla Pana, ale też dla widzów - ciekawe rekomendacje są zawsze w cenie. Pozdrawiam serdecznie.

PS Na dalekim wschodzie dostali około 180 nowych jednostek pływających od USA żeby tylko zakatować Japonię. Materiał przedstawiony pod dużym znakiem? Co do broni to pewnie z twierdzy Brześć i okolicznych poligonów testowych.

Super :) A może coś o serii dziwnych przypadków życiowych dziennikarzy "Nowej Gazety"? ;)

Ciekawy temat na temat tzw "karabinów przeciwpancernych" :)

Super.

Super

Super materiał 👌 wyjaśnione co i jak z kulturą 😁

Podstawą polskiej rusznicy przeciwpancernej była amunicja a konkretnie proch. Był specjalny i tak dobry że Niemcy po zdobyciu zakładów produkowali go bez żadnych zmian.

Wg wikipedi pocisk z PTRD/S kal. 14,5 mm przebijał do 35-40 mm pancerza

Uszkodzenie silnika,zerwanie gąsienicy lub zranienie załogi a więc wyeliminowanie pojazdu z pola walki było przeznaczeniem tych karabinów ppanc.Nie miały niszczyć czy zabijać,