Türk kültüründe “aile kavramı” çok derin ve çocuk üzerinde çok büyük baskısı var. “Annen o senin, olmaz öyle şey” cümlesiyle büyütüldük, hislerimiz hep çöp oldu. Ne hissimiz kaldı, ne özsaygımız. Tüm anneler melek değildir, bize yalan söylediler.

Özgüven eksikliği yaşamamızın tek nedeni Ailemiz

2 kardeşiz, erkek kardeşim aynı evde yaşadığım babaannem tarafından "erkek çocuk" diyerek sürekli şımartılırken, kendisi bana zerre sevgi göstermeden büyüdük. Anlatmak istediğim öyle çok sey var ki.. ben tek başıma devlet okullarında okudum, çift anadal, yüksek lisans, doktora yaptım. Akademisyen oldum. Kardeşim özel okullarda (okuyamıyor diyerek) okutuldu. her ne istedi ise "aman sinirlenmesin" diyerek alındı ona. Ben her daim kendi kendime kavruldum. Kredi çektim ev aldım. ailemin yanından ayrıldım (akıl sağlığımı korumak için). Babamdan zerre maddi yardım görmedim, hayat boyu. Hala bir şey olsa, aman kardeşin bağırmasın deyip, ona arabayı evi gocunmadan verirler. ki zaten evlenmeden önce evini de aldılar. Sanırım babam, sinirli insanlardan çekiniyor ve ben hayat boyu sinirli bir insan olmadığım için bana ne istese yapabiliyor. Çok şükür ki; yalnız değilim ve bunca yaşadığım haysiyetsizliğe, kötülüğe rağmen dünyalar iyisi bir adamla evlendim, 41 yaşımda.

annem tarafından görülmek için yıllarca anneme annelik yaptım😢 ama annem yinede benidegil diğer ikisini görmeyi tercih etti . şuanda gördüğüm terapiler sayesinde öz saygımı kazanıp hayatımdaki herkesi doğru yere koymayı öğrendim🎉🎉🎉

"Kalabalığın içindeki yalnızlık insanı büyütür." Hocam bu çok doğru.

Hocam bu kadar yaraya doğrudan parmak basılmaz ki ..25 yıl sonra yaş 40 olduğunda anladım. Yol ayrımında 2 sene vicdan yüküyle bogustum. Sonunda kök ailem den vazgeçtim ben zaten yoktum.Ama onlara teşekkür ederim beni bu hayatta nasıl güçlü kadın olunur çok iyi öğretildi. Takdir edilmek bir yana sen ne yaptın ki bize diye teşekkür edildim. Sevgisiz yalnız kalmaktan O kadar çok korkuyordum bu yüzden hep yaptım.ama yalnızlık kötü değilmiş zaten yalınızmışım. Ağzınıza sağlık teşekkür ederim

ne anneden ne babadan nede kardeşlerimden yüzüm gülmedi tam 8 senedir görüşmüyorum kurtuldum hepsinden ..mecbur değiliz birlikte olmaya Allah herkesi kurtarsın böyle sömüren evlat ayrımı yapan menfaatçi ailelerden... bir defa geldiğimiz bu hayatı mahvettiler onları Allaha havale edip kaçarak uzaklaşın ve kurtulun... sevgiler saygılar..

Çok sevgi doludurlar ve ne tuhaftır ki çoğu da yanlız.. Bundan daha iyi nasıl anlatılır..❤️🍀

O çocuklardan biri de benim.5 kardeş içinde ne ara göreceklerdi beni dedim sustum, beklemedim görmelerini. Ama hayatım vermekle geçti,aileme verdim,eşime verdim,çevreme verdim,işimde verdim,ayrıldım verdim,sevdim verdim... Emek verdim,çaba verdim, para verdim,hizmet verdim,sevgi verdim, verdim de verdim... Sırf kardeşim benim yaşadığımı yaşamasın diye gecemi gündüzümü verdim de çalıştım çabaladım da okudum.Hayır dediğimde duyulmadı,benim de ihtiyacım olduğu hiç görülmedi.Bir kez hayır demeye kalktım not edildi her fırsatta yüze vuruldu hataymış gibi.Yaş 49,herkese herşey oldum da bir kendime bir yar olamadım, ne bir arabam var ne bir evim,verdim çünkü ve yalnızlığımla başbaşa kalakaldım sonunda da...Dilinize sağlık hocam,ağlaya ağlaya izledim defalarca...Ben güçlü olmaktan çook yoruldum 😭

Ben ağlayarak defalarca durdurarak izledim.Birebir dediklerinizi yaşadım.Her seferinde kavgayla ayrıldık ve ben yolları hep gözü yaşlı bitirdim.Sınir koymak ve suçluluk duygusuyla mücadele icin yıllarca çabaladım.Ve bugün cok güvendiğim sevdiğim takip ettigim Tuna Tüner o çelişkileri ic hesaplaşmasını bitirmeme vesile oldu.Sagliginiza varliginiza duacıyım.En kalb-i hislerimle iyi ki varsınız.

Hocam ben yurt dışına taşınınca kıymetim anlaşıldı, bu tarz insanlara tek tavsiyem bulundukları ortamı bir vesileyle terk etsinler.

Çocukluğumdan beri "O yapar,o zaten güçlüdür " o kadar çok duydum ki bu cümleyi..hayatım boyunca hep güçlü olmam gereken olayları ve kişileri çekmişim. Yakın çevrem sen çok güçlü kadınsın diyorlar. Ben güçlü olmaktan ziyade mutlu olmak istiyorum.

Hıçkıra hıçkıra ağlayarak dinledim. Nasılda ruhuma dokundunuz hocam. Biride bizim gibi insanları anlayabiliyormuş vay be dedim. Ailenin içindesin yeri geldi annenin rolünde oluyorsun yeri geldi babanın rolünde. Herkesin herşeyine koşuyorsun, onların kurtarıcısı oluyorsun. Biri gelipde yükünü hafifletiyim, sen ne hissediyorsun demeyi bırak, seni görmek ve anlamak dahi istemiyor. Sonunda da kanser hastalığına tutuluyorsun. Ve o'zaman da birine muhtaç olman zoruna gidiyor. Sadece vicdan yaptıkları için yanındalarmış hissine kapılıyorsun. Bunuda hastalıģı yendikten sonra algılıyorsun. Hiç bir zaman gerçek anlamda teşekkür ettiklerini hissetmedim. Ama ben size teşekkür ediyorum hocam beni anladığınız için. Iyiki varsınız! ❤

Böyle çocukların eşi olmak var bir de inanın değer verilmeyen çocuğun eşine çocuğuna yani onun sevdiklerine de değer verilmiyor ,böyle bir erkeğin yetişkinin eşi ve ailesi olmakla ilgili de bir video Çekin lütfen👏🏻

Ne cocuk olup cocukluğumu bildim.. Elime 10 yaşında kardeşimi verdiler bak diye hem okudum hem evin sorumluluğu bendeydi. Evdeki kavga dövüş dayak cabası. Yorganın altına saklanıp ağlamak hep en iyi kaçısım oldu. Sonra üniversite ordada yanlızdım calıştım okudum evlendim evliliğimdede hep tasıyan ve yanlız kalan taraf ben oldum 10 yıl ole gecti ve bitti. 3 yıldır yanlızım gene yanlızım sadecee samimiyetsiz aramalar ve herseyi kendi kendine halleden yarım kalmış 34 yaşında bir kadın geriye kalan.

Beni benden iyi tanımladınız.Soğuk odalarda ders çalışarak ve tırmalayarak kumarbaz bir babaya rağmen avukat oldum.22 yıldır mesleğimi yapıyorum.İki kızım var.Anlattığınız şeyleri fazlasıyla yaşadım.Tek kazanımım yaşadıklarımdan çıkarımlarımla iyi bir anne olmaya çalışmak. Sihirli kelime ayrışma....Teşekkür ediyorum.

Sorsanız ebeveynlere asla da kabul etmezler . Kırgınlık, kızgınlık hepsi gelip geçiyor da içimizde ki yaralar hep sızlıyor

ben de o çocuklardan biriydim. yıllarca bayramlarda, özel günlerde vs. arayıp sorardım, olmadı mesaj gönderirdim. lakin bir gün uyanışım gerçekleşti ve gözlerimi açtım. finansal zorluk yaşadığım bir dönemdi, herkes durumumu bilmesine rağmen hiçbir şekilde ne arayıp motive ettiler ne de ziyaretime geldiler. daha sonrasında, ben de araya mesafe koydum bakalım ne olacak diye. ne olsa beğenirsin?! kimse ne aradı, ne sordu ne de haber gönderdi. bir başıma olduğumun kanıtıydı ve acı bir deneyimdi. ama şuan sepetteki çürük elmaları eledim. kim oldukları, benimle olan bağları veyahut yaşları önemli değil. aldığım terbiye nedeni ile bayağı bir süre terbiyesizlik olmasın diye ses çıkarmıyorsun ama bşr baktım durum istismar seviyesine geldi.

Hocam , siz iyi ki varsınız ! O kadar haklısınız ki , ben de o çocuklardan biriyim , siz de biliyorsunuz , inanın onlardan ayrışınca o kadar rahatladım ki , artık onlar düşünsünler … Sizin dediğiniz gibi , herkes kendi alanında olmalı , ben de artık kendi mutlu olduğum alandayım ve kendimi onlardan soyutladım. Kolay mı oldu , hayır , çok zor oldu ama doğru olan buydu , bana kattıklarınız için çok teşekkür ederim 🙏🏻🌹🙋🏼‍♀️

Hocam dedikleriniz o kadar doğru ki ben kendimi tek sanıyordum. Şimdi yalnızım kimse yok etrafımda. Ne yapsam olmadı.Taş zannettiler hep beni hiç bişeye ihtiyacı yok zannettiler ve bende bağlarımı koparmak zorunda kaldım

Ben 21 yaşıma girdim ve 1 yıldır ailemle görüşmüyorum, ailemden ayrılmaya da şu olaydan sonra karar verdim: bir gün internette gezinirken para kazanmak istedim ve iş ilanlarına bakmaya başladım, bana uygun ne iş var ne yapabilirim bakarken getir çağrı merkezinde part time müşteri temsilciliği işine başvurdum onaylandı mülakata girdim işe başladım çalışıyorum her şey benim için çok güzel gidiyordu, üniversitede İngilizce hazırlıkta olduğum için okul-iş pek zorlamıyordu, sonra ben bu işe emek verdiğimi zamanını verdiğimi fark ettim ister istemez yorulabiliyordum, sonra maaş günün geldi maaşım yattı hayatımda ilk kez maaş aldığım için bu parayı ne yapacağımı bilmiyordum belki çok yüksek bi para değildi sonuçta part time çalışıyordum, ama annem aldığım parayı ne yapacağımı sordu bende "bilmiyorum kendime hediye alırım giysi ayakkabı ya da ne bileyim okul ihtiyaçlarım belki biriktirip laptop alırım..." gibi bir sürü şey dedim annem de e bana ver de ben de eve bir şeyler alayım evin kirasını faturalarını ödeyeyim dedi, hayal kırıklığı yaşadım çünkü ben çalışmadan önce de ev kirasını faturalarını ödeyebiliyorduk ben evi geçindirmek için çalışmaya başlamamıştım ki kendi ihtiyaçlarımı isteklerimi karşılamak için çalışmak istemiştim annem hayır cevabini duyunca siktir git o zaman evden dedi ben de madem ev kirasını faturayı her şeyi ben karşılayacağım o zaman konfor da istiyorum deyip evden ayrıldım üniden bir arkadaşımla 3+1 eve çıktık mutluyum belki boş vaktim çok olmuyor ama en azından sürekli sömürülmüyorum sonra ben burs almaya başladım bu nedenle işimi değiştirmem gerekti sigortasız bir şekilde part time garsonluk yapıyorum ve yine ister istemez yoruluyorum ama en azından babasının maaşıyla geçinen annem gibi tüm gün boş boş evde oturmuyorum ya da abim gibi erkekliği şiddetle karıştıran tiplerden uzağım huzurluyum ve ilerde kendi mesleğimi yapmak adına bu şekilde yorulmak beni motive ediyor

Bazı aileler evlatlarına karşı neden bu kadar acımasız anlayamıyorum. Olan yine masum çoçuklarımıza oluyor.

Ağlattınız be hocam her cümlede bu kadar olur dedim. 26 yıldır annem hasta ve biz 5 kardeşiz ona rağmen hep benden beklendi. Yardım istediğimde ya kısa süreli el uzatıldı ya da yemediğim söz kalmadı. Azcık sesim yükseldiğinde biz mi istedik, ne yaptıysan sen yaptın ya da sanki ne yaptın da gözümüze sokuyorsun dendi ve evet yalnızım. Çünkü bu döngüyü kıramadım. Sadece ailemle kalmadı. Arkadaşlarlarım, çevrem de bir süre sonra iyi niyetimi suistimal etti. Zor çok zor 😣

Gözlerim dolu dolu dinledim. Anlaşılmak ne güzel şeymiş, teşekkürler hocam 🌺 son 2 yıldır emegimi kendim için harcadigimdan beri mezun oldum, kronik hastaliklarim vardi onlarin ilaçlarımı bıraktım ve kendi işimi kurdum. Hala onlarla beraberim artik istesemde gidemiyorum çünkü yaşları ileri gidiyor. Maddiyat geri gelir de manevi olarak somurulme en kötüsü bence. Ikisinide yaşadım ama hayır demeyi de acı bir şekilde öğrendim. Kendi kendimin ebeveyni oldum.

Merhaba Anlattıklarınızı yıllarca yaşadım,yıllar içinde hastalandım,ne param ne huzurum ne de sağlığım kalmıştı,tedaviler gördüm.Gittiğim aile dizimi seansları,bilinçaltı,koçluk,reiki ve benzer terapilerle kendimi iyileştirme yoluna girdim.Artık çok seyrek aralıklarla görüşüyorum ailemle.Hayatımda en rahat ettiğim dönemdeyim.Çok şükür.Kendime teşekkür ederim.Size de teşekkürler 💚🙏

İçimiz delik deşik içimiz paramparça.. ailesiyle olur herkes biz ailesine rağmen olanlar kulübüyüz 🥺

Annemin evladı değil adeta eltisi,görümcesi,kuması,hatta en çok kıskandığı rakibi , hayallerini bir türlü yaşayamamış olmasının adeta nedeni gibi görüldüğümü anladığımdan beri annem ile kardeş ile görüşmüyorum.Şükürler olsun....

Ahhh tuna bey. 50 yıl sonra ayrıştım. Ama her şeyimi aynen dediğiniz gibi sömürdüler. O kadar sevgi doluyum ki ... ne kadar güzel tesbitler. Şimdi bu sevgimi başkalarına gerçek ihtiyaç sahiplerinin yardımına koşarak aktarıyorum.. şükürler olsun Rabbim bu şevkati vicdanı vermiş. Severek içten yaptıklarıma hiç pişman olmadım. Yaradan o kadar güzel yüce larşılığını verdi ki her seferin de. Tuna bey ve ekibine yürekten sonsuz teşekkürler... iyi ki varsınız. Çok sıkı takip ediyor watsap durumumda paylaşıyorum. Yüzlerce kişi de istifade ediyor ve tanışmış oluyor. Selam ve dua ile...

Sayın Hocam içimi yaktın geçtin 45 yıllık ahir ömrümü 11 dakikaya sigdirmissin ya ...saygıyla önünüzde eğiliyorum. Dünya gözüyle canlı kanlı görmek isterim sizi:)

Ben hem kendi ailemi hem kocam ve ailesini sildim gitti..hepsinden kurtuldum..yaşarım böyle tek tabanca...yeter ettiler ayol.👍👍

Özel bir insan olduğunuzu bilin. Bu işin matematiğinin en zor problemlerini cozuyorsunuz,var olun...

Herkesi idare etmeye çalışan: -Anne/baba/kardeşlere ebeveyn olmak -Ailenin büyük çocuğu olmak -Her şey güzel olsun diye sadece hissedilen tatsızlığı senin hissedip bir arada tutmaya çalışıyo olmak -Aileden uzaklaşmayı isterken bu gidiş sonrası gözün arkada kalacağı hissi.. Ve dahası ama eninde sonunda geceleri zihnini boşaltıp iki üç gün o yoğun kendi içsel hesaplaşmalar içsel krizleri yenmek bi noktaya kadar bu şekilde devam etmesi en son bi şekilde sonlandırmak bu durumu ve kapanış

Hocam tam yarama bastiniz. Siz anlatırken kendimi yaşadıklarımi gördüm. Daha çok Yeni 42 yaşımda kök, kan bağı ailemden bir kişi hariç kurtuldum. Yıllarca anlattiginiz oldum . Hep nasılsa halleder basının çaresine bakar denildi. Destek istediğimde hep yalnız bırakıldım. Herşeyi tek başıma yaptım. Bunca mücadele de hele ki ayağım kırık hâlde tek bırakanca olmayan yalan,dolan bağ kalmasın dedim. Musluğu kırdım ve hiç pişman değilim. Kalbim o kadar kırgın ki hayatımda olmamaları zaten yoktular en doğru karar oldu. Belki geç kaldım ama olsun bundan sonra herşey daha güzel olacak. Hocam Çok teşekkür ederim.. sevgiler saygılar

Herşey bir yudum sevgi için aslında ,doğal olarak alınamayan sevgiyi satın almaya çalışmak ama ne mümkün

İyilik olarak yaptığınız her şey bir süre sonra göreviniz olarak üstünüze yapışır...

Izlerken yureğimin ta derinliklerindeki hançeri yerinden kibirdattiniz hocam gozumden inen yaslarla izledim .meger ne cok ihtiyacim varmis bunlari duymaya

Yaptığınız tespitler, bunları ifade ediş biçiminiz, verdiğiniz örnekler gerçekten takdiri fazlasıyla hak ediyor. Bana da; "aslında Tuna Bey beni tanımaz ama nereden biliyor tüm bunları" dedirttiniz... Ben verdiğiniz o tavsiyeyi birkaç yıl önce, bedeli ateşlerin içinden geçmek de olsa, yapabildim. Şimdi huzurlu ve en önemlisi daha sağlıklıyım. Yüreğinize sağlık. 💜

Bunu tetikleyen şey çocuklukta görülen koşullu sevgi de olabilir diye düşünüyorum. Ben hep şunu şunu yaparsam mutlu ederim, mutlu edersem de sevilirim algısıyla hareket ettim. Oysa sevginin bir koşulu sebebi olmazmış. (Son yazdığım cümleye içten inandığım gün sıkıntılarımın bir çoğu geride kalmış olacak biliyorum)

“Ailemizin” bize vermediği değeri, bize ne kadar değerli olduğumuzu kanıtlamak için bu açıklamayı yapmanız bile, sizin ne kadar mükemmel bir insan olduğunuzun kanıtıdır ❤

İlk kez anlasildigimi hissettim. Konusmanizi dinlerken "Evet ya buydu olqn biten" dedim. Artik kendi hayatimi yasamak istiyorum. Size ne kadar teşekkür etsem az❤ Baş edemediğim suçluluk duygusuyla daha daha güçlü bir şekilde baş edebilirim artık. Sevgilerimle❤

Çekip gitsen de dertleri arkadan geliyor. Başarısızlığında zaten bizden biri değil oluyorsun, başarını gördüler mi kıskançlık engelleme, mahrum etme. Yıkıcı tarafı şu, çok çabuk öfkleleniyorum.

Hocam 21 yaşındayım bu zamana kadar dilimle anlattığım gerek gidip psikolojik tedavi gördüğüm derdimi kimse anlamadıda yaşadığım her şeyi biliyormuş gibi siz anladınız. Bu videoyu ağlaya ağlaya izlesemde bizi de anlayan birilerinin olduğunu bilmek içimi ferahlattı.

Duygularıma tercüman oldunuz içime dokundu tüm sözleriniz gerçekten öyle güzel kıyılıyor ki bize

Eşimin ailesini ; hiç bir zaman EŞİMİN AİLESİ gibi görmedim. Özellikle annesine can yoldaşı oldum, yapılabilecek her güzelliği yaptım. Gel gör ki, yüzüne bakmayan gelinine tüm mücevherlerini verdi, tüm maddi kaynaklarını akıttı, tüm İYİ NİYETLERİNİ de verdi. Ben bazı insanlara kötülük yaparak yaranılacağının idrakine vardım..

Sevgi doludurlar ve hep yalnızdırlar ömrümüz hiç oldu gitti keşke bu video 20 yil önce karşıma çıksaydı yada bir insan evladı doğru bir yol gösterseydi üstüne birde aynı şeyleri yaşayan eş ağlayayım mı? Güleyim mi kaldım belki benden küçüksünüz ama elinizden öperim kimbilir kaç gence yol gösterip ışık oldunuz 🙏Biz kırıklarını aşmış bütün emekleri heba edilmiş iki çocuk teşekkür ederiz size,bundan sonra hayat gülsün bize güldürsün....

Ömrün uzun olsun olsun Tuna hocam. Bu nasıl bir nokta atışı yapmaktır. Benim ailemin tüm üyeleri toksik. Dediğiniz gibi yaptım. Kendi evime çıktım. Çünkü akıl sağlığım artık S.O.S veriyordu. Şimdi çok daha mutluyum. Zaten güçlü bir kişilik yapım var. Anlattıklarınıza çok uzun yıllar maruz kaldım. Teşekkürler ❤

Göz yaşları içinde izledim nasil oturdu içime her bir cümleniz siz iyiki varsınız ruhunuz bize kattığınız gibi hep şifa bulsun tuna hocam iyiki varsınız çok etkilendim🥺🙏

Bir keresinde bana "sen çok güzel bir insansın biliyor musun? dedi annem. Boğazım düğümlendi resmen, açtıkları tüm yaralar, "yapar o, eder o" cümleleri oluk oluk zemzemlerle yıkandı sanki. Öyle iyi geldi ki sanki ilk defa görüldüm hayatta

Anne baba kuşaklarimizin kendi anne babalarından öğrendikleri şekilde davrandıklarını düşünüyorum, esas mesele, bu kuşaktan kuşağa gelen lanetin farkına varıp, bu zinciri kırabilmek. Siz değerli yol göstericilerle bu kuşak çok daha bilinçli. Eğer kendi içimizdeki çatışma ve muhakemeden suçluluk duymadan çıkıp, hakkaniyetle davranabilirsek, hayat çok daha adil olucaktır hepimiz için...

4 kardeşiz hocam elimden gelen herşeyi Anneme yapıyorum maddi manevi sevilmiyorum diğer evlatları seviliyor.Anneme söyledim sen diğer evlatlarına kıyamıyorsun 3 kardeşimi sildim kan bağına gerek yok ..Annemin kolu kırıldı 3 çocuğu bir kaşık su getirmedi malesef..

Göz yaşları içinde izledim. Kalbinizden öpüyorum. 😔🕊️

yaşayanlar bu duyguyu bilir. kırk sene sırtinizda taşırsınız bir kere yok derseniz hemen atarlar sizi. bir teşekkürü çok görürler. sizin asli göreviniz miş gibi davranırlar. benim babam birgün bana bir çorap aldı. çok üzen bir süre giymedim sakladım. hepsine alınır ama bana gelince senin paran var, sen güçlüsün oldum. gerçekten çok sevgi doluyuz ama haketmiyorlar. artık benden başka bir ben yok deyip yoluma devam ediyorum. kıymetliyim ben. teşekkürler hocam

Iyiki varsınız Tuna Bey ve Dış ses çok teşekkür ederim

, çocukluğum hasta bakmakla geçti evimizden 4 tane cenaze çıktı dedem babanem ve ananem hepsine biz baktık, annem ben 12 yaşıödayken meme kanseri oldu, bir erkek kardeşim var , oda tip 1 diyabete yakalandı annemin hastalığından bir sene sonra, annemi 20 yaşımda kaybettim, üniversiteden beri çalıştım hem okula gittim doğduğundan beri kardeşim bana emanetti anne baba çalıştığı için , annemi kaybettikten sonra babam birkaç ay sonra evlendi ve benim kardeşimle birlikte yaşadığım annemin evine geldiler kavga gürültü , sonra ben iyi para kazandığım bir işe girdim ve evin eşşeği olarak babama karısına kardeşime ve babamın ikinci eşinden olan kardeşime de ben baktım , evde tek çalışan birey bendim yıllarca hem maddi sömürldüm hem de kendi evimde köpek muamelesi gördüm, isyan ettim ayrı eve çıkıcam dedim , kavga gürültü babamlar taşındılar benden şu anın parası 80 bin civarı para vermem karşılığında tabiki , taşınacakları evin tadilat masrafları olarak. sonra onlar gitti ben üvey kardeşimin sünneti dahil herşeyi yaptım, kafam rahatlayacağına masraflarım çoğaldı iki eve de bakmaya başladım, babamın benden 15 yaş büyük karısı mesleği olduğu halde asla çalışmadı tabi evde eşek varya bitane neden çalışsın, sonra kendi kardeşimi okuttum özel okula gönderdim meslek sahibi oldu eve maddi hiçbir desteği olmadı sen kendine harca dedim , tek isteğim onun mutlu bir yuvası olmasıydı, o yalnız kalmasın diye 2 farklı kişiyle evlenmedim, sonra covid döneminde sevgilisi benim kardeşimle aramı bozdu ve kardeşim bana düşman oldu, aynı evde iki yabancı olduk, eylülde amerikaya gitti kız arkadaşıyla orda bir hayat kurdu ve benimle aylardır görüşmüyor, hep ben aradım onu artık istenmediğimi anladım ve pes ettıim bende aramıyorum, 36 yaşındayım ömrüm böyle geçti, babam doğumgünümü bile bilmez aramaz sormaz çünkü artık para vermiyorum ,iki sokak ötemde oturuyor kapımı çalmaz yime dayanamayıp ben aradığımda fırçalar aramıyosun diye, çok şükür maddi sömürü düzenine son verdim ama sevilmemek ve değer görmemek çok derin bir acı , gözlerim doldu bu videoyu izlerken , içim acıdı hayatımda ilk defa böyle bir platformda yorum yazdım , bu patolojiyle gelsin evli adamlar gitsin kaçıngan bağlananlar tahmin edersinizki, kimsenin en sevdiği kadın olamadım hep tırmalayan bakım veren beş para etmez adamları kurtarmaya çalışan ve gün sonunda herkes ailesiyle mutluyken dış kapıda mandal bile olamayan ama hep çok iyi insan oldum, şunu anladım ki aileden aşılanan değersizlik duygusunun telafisi çok zor aşamıyorsunuz, bilincininz aşsa, bilinçdışı sizi o bok çukuruna çekiyor, tam iyileştim derken yine aynı senaryo dönüp duruyor, sonra içinizdeki kızgınlıkla yinede özlem duygusuna engel olamıyorsunuz, gözyaşlarına sebep oluyor babanızı kardeşinizi sizi kim sevmediyse onu deli gibi özlüyorsunuz. bu bir kader bana da düşen bu deyip hayata tutunmaya çalışıyorsunuz , yalnız değilim bu sistemde biliyorum , bizler ailemizin sevmediği ve başka kimsenin de sevmeyeceği çocuklarız , ben bunu kabullendim en azından . ama onlara inat allahın sevgi duygusunu gani gani bahşettiği bir kulum şükürler olsun 🙏 sevdiğimiz kadar sevildiğimiz bir hayatı hepimiz hakediyoruz.

40 yaşımda bu duruma baş kaldırmaya başladım.. Bütün sülalem de dokunmadığım elinden tutmadığım akrabam kalmamıştır. 10 yıl geçti aradan yaşım oldu 50. ve geriye dönüp Bi bakıyorum ki o dokunduğum hiç kimseyi yanımda göremedim. Videoda anlatıldığı gibi hep vicdan yaptım. Bu çocukluğumun taaa geçmişinde içimize işlenen Bi durum. Biliyorum bu durumda olan tek ben değilim. Benim gibi yüzlercesi var. Ve bu yüzlerce kişi inancımız gereği bunun mükafatını öte tarafta alacağımıza inanıyoruz. Biz bunları düşünürken va hala yine onları düşünürken onlar bizleri görmemeye malesef devam edecekler 😞😞

Ağlayarak dinledim resmen Nekadar doğru anlattınız hissleri.

Diyecek bir şey bırakmadınız hocam.. Yüce gönlünüzle yine yanımızdasınız. Teşekkürler ♥️

Ailelerde bir tane böyle ayrılan gözden çıkarılan aile standartlarını arttırırken üstüne basılan paspas edilen bir çocuk oluyor malesef anneniz babanızda olsa zarar gördüğünüz noktada karşı tarafa dur diyebilmeliyiz. Bakış açınıza şaşırdım demiştim daha önce ama çok ta rahatlattınız bu durumu yaşayan insanları❤🙏

Yüreğim sızlayarak , gözüm yaşlı dinledim 🥲Yıllarım geçti bu mücadeleyi verirken… Farkına vardıktan sonra bile, kendine dönmek kendi hayatını yaşamak kolay olmuyor… Bedelini yanlızlıkla ödüyorum üstelik 😔

Çok güzel bir anlatım olmuş , çok doğru ailede başlayan bu çocuklar merhametli , çalışkan olması gerektiği gibi olduğundan iş yerlerindede bu şekilde davranılıyor. Bence Türk insanı hep umursamayanı , kendini acındıran kollamayı seviyor .

Bu cocuklar öyle cocuklar ki tartışmadan kaçıyorlar kalp kirmamak icin ve kimse bunu anlamıyor anlamaz da

Videonuzu bogazimda dugum gozumde yas ile dinledim. Ailem abimi okuttu avukat yapti beni okutmadilar yanina sekreter olarak verdiler. Yillarca cep hasligina sigortasis calistim. Ev aldi araba aldi evlendi yuvasini kurunca aileme ve bana sirt cevirdi. Ailem buna cok uzuldu ve ben onlarin bu uzuntulerini hastalanmalarinida yasadim. Kendi kendime buyudum hocam sevgimin bir degeri olmadigini ogrendigim icin evet dogru dediniz hep yanliz kaldim

kendini büyüten çocuklar

kimseyle paylaşmadığım duygulara tercüman oldunuz yine gözyaşları sel bugün bunu yaşadım ben herkesi bu kadar önemserken kimse beni önemsemiyordu aslında son zamanlarda niye bu kadar yalnızım diye sorguluyordum kendimi herkesin bir çevresi benim hiç kimsem yoktu oysaki gerçek bir yalnızlık gerçekten içim parççalanıyor gibi hissediyorum şuan...

Hiç yaranılmaz. Hiç görülmez. Sen yardımcı olursun. Başkaları ödüllendiriliyor sevgiyi bile cok gördüler bize. Böyle aileler olmaz olsun. Vanaları kırmak gerek.. Cok doğru.

Beni benden daha iyi anlatan biri ilkdefa çıktı karşıma çok teşekürler hocam 8 yaşımdan beri anne baba abi kardeş demekten başka hiç birşey bilmedim evlendim kendi hayatimdan bile daha çok yine onları düşündüm lakin çok yoruldum aci bir şekilde kendimi harcadigimi anladım ama iş işten çoktan geçti çocukluğum gençliğim hepsi gitti size çok teşekür ederim beni anlattığıniz için Allah emanet olun

Tuna bey ben 21 yaşındayım şu an dek kendi emeğimle didindim fen lisesi kazandım. diğer 3 kardeşim normal başarıdalar ama onlar sınavdan 50 alırken tebrik edilirken ben 99 aldım yine de yetinemediler. şu an itü'de okuyorum bölümünde okul 5. siyim ama yine de takdir yok. harvard üniversitesinden bir kuruluşun bursuna kabul aldım on rağmen görülmedim. en son çift anadal kazandım okulumda annemin tepkisi şu oldu " keşke diğerini kazansaydın " gözlerinde küçümseme vardı hiç takdir görmedim. en son annem bana dedi ki "senin bir annen var benim senden hariç 3 çocuğum daha var ben bir şey kaybetmem ama sen her şeyini kaybedersin. ben buna çok üzüldüm ve kendini savunması şöyle oldu "kim bile ne dedin ki öyle demişimdir" hayattaki tek destekçim erkek arkadaşım ama onu da aileme kinlenmesin diye durumu hiç açmadım iyiymişiz gibi yapıyorum ama çok yoruluyorum artık

Hiç mi yaranamaz bi insan hiiiçççç… sevilmeye hakkımız yok biz bu kadar mı kötüyüz…insan bi Allah razı olsun der ama nerde…

Hocam resmen beni anlattınız. Ağızınıza yüreğinize sağlık. Ben kendimce dur dedim artık bu düzene ama kötü olarak damgalandım, onca yaptığım yok sayıldı resmen. Ama umrumda değil bundan sonra böyle işlerine gelirse. Yinede bize yol göstermeye devam edin lütfen. Sevgiler saygılar hocam.

Sizi ilk kez tanidim bu vidyoda Allah sizden Razi olsun gercekten yillarin acisini her yilin yasindan daha fazlasini icime atarak büyüdüm 19 yaşındayım , ailemle tartısıp kavga etsemde sonsuz sevgi var icimde benim üzülmesinler kirilmasinlar ama berzeferinde hep icimde yasadim herseyi bende istemezdim bu kadar seyi ama saglik olsun ne diyim Allah kimseyi annesinden babasından ayirmasin , cok teşekkür ederim ❤️

Insanlar sizden yardım istemedikçe, aileniz de olsa, vicdandır, merhamettir diyip yardım edip, fedakarlık yaparsanız, sonunda bizim için ne yaptın ki derler. Her istendiğinde de evet derseniz, bu yardım değil göreviniz olarak size yüklenir, yapmadığınızda da hesabi bile sorulur. Bunları 40 yaşında öğrendim, aile diye diye ömrümüzü vermişiz, şimdi onlar düşünsün.

Ya hala yaptıklarına inanamama, küçük bir çocuk saflığıyla...Duyulan, görülen her şeyde aynı acıyı hissetme...

Hersey de oldugu gibi vicdan konusunda da dengeli olmak gerekiyormus. Asiri vicdan azabi duyuyordum sirf bazi zamanlar artik cok yoruldugum ve herseye yetisemedigim icin. Biraz gec ve güc oldu ama artik her konuda sucluluk duymadan kendime öncelik vermeyi ögreniyorum. Bende insanim benim de ihtiyaclarim var dedigimde bencillikle suclandim. Degistigimden beri allemle aram acildi. Olsun Videoda de denildigi gibi onlarin bahcesine uzattigim hortumu biraz cektim ve kendi bahcemi sulladigimdan beri daha huzurluyum ve öz saygim yükseldi.

Videoda bahsettiğiniz kişi tam olarak benim maalesef ve aileden ayrışma kararı alırken bile kendimi suçlu hissedip vicdan yapıyorum, 25 yaşındayım, Türkiye'de kadın olmanın verdiği güçlükleri dibine kadar yaşayan ve birsürü travması olan biri olarak her şeye ve herkese inat hem okuyorum hem çalışıyorum ve tüm kötülüklere inat iyi bir insan olarak kalmaya çalışıyorum. Kendi aile üyeleriniz de dahil olmak üzere kimseyi değiştiremiyorsunuz, değiştirebileceğiniz tek kişi kendinizsiniz ve bu yolda ben hep kendi eksiklerimi ve yaralarımı sararak ilerliyorum. Videolarınız çok kaliteli ve güzel, yeni keşfettim, bundan sonra takipteyim. Sevgiyle kalın 😊

Ailemle ikinci kez küslüğümü yine zorlansam da tekrar başlattığım dönemdeyim. Bu konunun beni çok etkilememesi için kasıtlı olarak izleyerek değil de, başım önde bir taraftan tırnağımı törpülerken dinlemeyi seçtim. Çünkü siz gerçekten duyguyu derinden hissettiriyorsunuz. Gayet iyi gidiyordum şahsen. 😅 Ta ki o sözünüze kadar. Videonun 6.47 dakikasında öyle bir şey dediniz ki, sanki birden başıma dikilmişsiniz de beni görmüşsünüz gibiydi. Dağıldım resmen. 😔 Fazlasıyla daraldım ve birden şıkışan yüreğimden fışkırırcasına "NEDEN YA" diyen iç sesim her yerimi uyuşturdu. O andan sonra kendimi tutamadım, hıçkıra hıçkıra... Anlatımlarınızın, yaşadıklarımın azı değil hatta daha fazlası var olması gerçekten çok acı verici. Hele ki maddi manevi sağlık bir çok yerde bi başıma kayıplar da ve bitişlerdeyken, desteğe anlayışa daha çok ihtiyacım olduğum zamandayken, ailem tarafından yine aynı samimiyetsizliklere üstelik çirkince maruz kalmak... Çok zorlanıyorum, çok üzülüyorum. Kahretsin ki en kötüsü KENDİMİ SUÇLAMAK. SEVGİSİZ KALACAĞIM, ONLARSIZ OLACAĞIM diye aklım da gitmiyor değil hani. Kimsem yok annem ve kardeşimden başka. Ama öyle anlaşılır, haklı kıldınız ki kendimi bana, VANAYI KIRMA GÜCÜ hissettim içimde. Evet böyle zorunluluğum yok. Dağıttığı gibi de iyi de geldi aynı zamanda. Tanımadığım birisi tarafından anlaşılmak şahane bir duyguydu. Teşekkür ederim sizlere.

Tuna hocam harikasınız. Her söylediğinizi saygıyla dinliyorum. Çok az sayıda insanaı böylesine güven duyarak inanarak dinlerim. Ailenin en büyüğü ve tek okumuşu, ve yutdışımda yaşayanıyım. Ailemin kurtarıcısı olmaktan kişisel gelişim kitapları ve sonra da videoları sayesinde kurtuldum. Dedikleriniz çok doğru, neyse ki yol yakınken döndüm o yoldan. Çevremde tanıdığım kimse de benimki gibi insancıl yetişkin değerler yok, aşırı empatisi olan biriyim. Kimseyi suçlamadan sorumluluk alıyor oluşum tüm suçun bana yıkılmasına sebep oluyor. Çocuk bilincinde yaşayan insanlar ile ilişkilerimi sınırlandırdım haliyle artık.

Videoyu izlerken yüreğim sıkıştı.. Özellikle " o çocuklar bu videoyu zar zor izliyorlar" dediğiniz kısımda zor yutkundum... Ağzınıza sağlık 🙏👏❤️

Ah hocam resmen beni anlattınız , ağlarayak izledim emeğinize sağlık.

Öfkeliyim 32 yaşındayım ve öfke doluyum. Onların ölmesini isteyecek kadar öfkeliyim.

Tuna bey Selamlar Sevgiler Saygılar Yaradan bu çok sevgi dolu,iyi niyetli,merhametli insanlara teşekkürü kendi yapmak için bu vicdan yoksullarına teşekkürü bırakmıyor diye düşünüyorum. Yüce merhametli sonsuz ve sınırsız olan Rabbimden en güzel teşekkürü alacaklar.Bunu kalplerinde bir yerlerde hissettikleri için değişmezler vermeye,sevmeye,affetmeye programlıdırlar fıtratları gereği buda şükür sebebi inanan için 🤗❤🤲🌹 benim nacizane fikrim "haluk bilmezse halik bilir " en doğrusunu Allah bilir.

Dinlerken annem babam karsimdaydi... ben beni yalniz biliyordum meğerse beni uzaklarda tanıyan insanlar varmış kendi annem babamla karsi karsiya olmama rağmen ben tanimamasina ve bana belki su anda maddi anlamda degilse de daha acisi sevgi ve şefkati bile bile benden kisitlamalari... maddi anlamda daha önce denedim ve cok düştüm o çukura o yüzden buna izin vermiyorum artık. Manevi anlamda kisitlandim bile bile. Hatta gozume sokmadilar guya bildirmeden cezalandirdilar beni. Ben yalniz değilmisim meğerse ne çok varmış benim gibi gözyaşını yalniz silen ve uzaklarda bunu bilenler... yinede iyiki varim bu dünyada bunu bilip kiymetiyle yasamak temennisiyle.

Duygularıma tercüman olmanın bu kadar güzel anlatımı.Teşekkurler.Agźinıza sağlık üstadım.

3. Tekil kişi olarak bile beni anlatmaniz beni o kadar duygulandirdiki. Ne kadar anlaşılmaya duyarliymisim onu anladım. Oyle gorulmez olmuşum ailede, oyle vefasızlık yapilmiski bana sizin sanal alemdeki sözleriniz adeta bam telime dokundu hocam. Ne diyeceğimi bilemiyorum. Gercekten atamıyorum bazen geçmişi. Yediremiyorum yapılanları. Benim yıllarca yaptığım iyiliği, yıllarca çektiğim sıkıntıyı onlar acaba 5 dakka düşünmüşmu empati kurmuş mu. Neden diyorum. Oyle yoruldum ki gercekten artık. Şaştım ne yapacağımı. Dile getirince de bagirislar cagirislar iyi olsun istedikçe çözülsün biseler dedikce daha beter sarpa sarıp bide sana tavır alıyorlar. Allahindan bulsunlar baska bise demiyorum

Sen ne yaptın ki olur...çok teşekkürler hocam,yine tam on ikiden 👏👏

Konuştuğunuz kişi benim annem.Yıllarını akrabalarına,komşulara,iş arkadaşlarına maddi, manevi yardım ederek geçirdi.Hatta arkasından bıçaklayanlar, "Senin bize ne yararın dokundu ki " diğenler de oldu.Yıllarını etrafına verdi kendisinden ve ailesinden başka.Ben annemi robot olarak gördüm hep zaten :)Şimdi sık-sık panik-atak geçiriyor.Üzülüyorum anneme..Ben de bazen bilmeden üzüyorum."Hiç senden ilgi görmedim,en kötü anlarımda yanımda olmadın,hep akrabaların,kardeşlerin oldu hayatının merkezi,benle yalnız şiddet yolu ile temasta oldun" diğe azarlıyorum.Pişman olduğunu gözlerinden görüyorum sonra kendim pişman oluyorum.Kendi annesi de onu öğle yetiştirmiş ömrünü kardeşlerine kurban vermiş sonra bu görevi anneme devr etmiş.Ben de öğle olmaktan korkuyorum.Ki 2 hafta önce kuzenlerim kavga etmesin diğe kendimi kavganın ortasında buldum.Hatta biri parmaklarımı kırıyordu onca emeklerime,öğütlerime rağmen.Orda bitirdim.Annem gibi olmayacağıma dair söz verip ona dönüşmüşümmüş.2 haftadır hiç biriyle konuşmuyorum.İçimden yardım etmek isteği gelince de bir kağıda düşüncelerimi yazıp sakinleşiyorum.Allahtan anneme nazaran daha erken farkına vardım.Bir de bir şeyin farkına vardım:ben okudukca,kendimi geliştirdikce,onlar yerlerinde sayıyorlar.Tek bildikleri maneviyat işi namaz kılmak olan insanın zihni,ruhu genişlermi hiç?İyi ki,bu olay oldu da uyandım uykudan.Bu video da hatırlatma oldu bana.Çok çok teşekkürler Tuna hocam 🙏 Bu videolar sayesinde yorum yazarakta olsa konuşma ihtiyacımızı karşılıyoruz sizin sayenizde.Şahsen benim için o kadar büyük iyilik ki 💚Türkiyeye gelir-gelmez sizin merkezinize uğrayacağım.Şifalanmayı niyyet ediyorum🙏

🎯Sn.Tuna Tüner, teşekkürler.

Agliyarak dinledim . En kucuk olup hep Herseyi ustlenmem , Bu Kadar guzel anlatilirdi 👏

Görmezden gelindi yok sayıldı kız çocuğu olarak doğduğum için maddi manevi hiç olmadım aksine her şey erkek kardeşime yapıldı boğazımda düğüm her şey bir gün de ailedeki erkek olmadığı için dışlananan kız çocuklarının aileye nasıl davranmaları gerekir bunu anlatsanız hocam ben onlardan hiç vazgeçmedim vazgeçemedim😥

Sevgili Hocam gözyaşları sel oldu 🥲kalbimi akıttınız o kadar iyi geldi ki İyiki varsınız soyledikleriniz ne kadar kıymetli bana bu videoda kalbimin yükünü arttirdiniz Sağ olun var olun ❤️🙏

Her zaman ki gibi müthiş tespitler. Dilinize, yüreğinize sağlık

O kadar güzel anlattığınız ki yüreğine sağlık 👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻

Malesef bu kadar masum olup da bu kadar kötü durumuna düşmek hele de kendi annen baban tarafından bu duruma düşürülmek. Hep kötülenip her iyiliğin senden beklenmesi, bi türlü onlardan kurtulamamak

İzlerken hıçkıra hıçkıra ağladım hocam. Öyle güzel anlatmışsınız ki . Yüreğinize sağlık ❤️

Çok teşekkürler o kadar güzel anlattınız ki 51 yaşındayım hepsini birebir yaşadım yaşıyorum sağlığım elden gitti parkinson Demans hastası Annem var 80 yaşına yakın hiçbir çocuğu almıyor Hani Annenizi almıyorsunuz sizleri özlüyorum bari evinizde misafir edin diyorum Hayır diyorlar Biz anlamayız ama gelip sende göreceğiz diyorlar ve artık izin vermiyorum sizlerin sayesinde farkındalığı öğrendim farkettim ki sanır çizeemiyor muşum şimdi hiç biriyle görüşmüyorum ve çok rahatladım. Tabiki benden kötüsü yok

Aileme karşı en ufak bir tartışmada sürekli,siz benim yaptıklarımı görmüyorsunuz derdim ve yaptıklarımı tek tek anlatırdım onlar da göruyoruz illa söylemek mi lazım diye cevap verirlerdi.. Zaten insan psikolojisinden anlamadıklarını bilirdim ama ruhumda bu kadar derin yaralar açtıklarını tahmin edemezdim. Ailede yaşayıp fark etmediğim travmalarım şuan iş hayatında ortaya çıkmaya başladı. Bu video tam ihtiyacım olduğu bir anda karşıma çıktı. İyi ki varsınız. Ruhuma şifa verdiğiniz için teşekkür ederim 🙏❤

Köy evine varana kadar aynen öyle 😁 gülsem mi ağlasam mı 😁 50 yaşıma gelince aklım başıma geldi, ben değişince etraf da değişti.

Hocam ya nasıl bir konudur bu... Var olun⚘️❤️ görüşmeyin dediniz ya adeta su serptiniz 🙏

Tesekkur ederim. Emeginize saglik

Zehirli sarmaşık gibiler mübarekler... Kökten kesemedik ama sulamayı kestik kırdık o musluğu şükür... 😊

Hocam videolarınızda öyle konulara giriyorsunuz ki, hep yaralarımıza dokunuyorsunuz💔. Önce sızlıyoz, video bitince de iyileşiyor . İyileşmese bile, en azından acıyan yarananın neremizde olduğunu gösteriyorsunuz, farkındalık kazanıyoruz sayenizde. İyi ki, varsınız 💖