สุขสบาย เบากาย มีกำลัง

สุขสบาย เมื่อได้ปล่อยวาง

พุทธัง สะระนังคัจฉามิ. ธัมมัง. สะระนังคัจฉามิ สังคัง สะระนังคัจฉามิ สาธุ. สาธุ. หลุดพ้น ในวัฏสังสาราวัต

@@phichitviboonkan5402 พุทธัง สะระนังคัจฉามิ. ธัมมัง. สะระนังคัจฉามิ สังคัง สะระนังคัจฉามิ สาธุ. สาธุ. หลุดพ้น ในวัฏสังสาราวัต

.

ผิดผ่านมาอย่าไปคิดแต่สิ่งดีที่เราจะทำต่อไปท่านหมดกำแลัวสาธุ

ดีใจด้วยนะคะ ท่านสามารถเอาชนะใจตัวเองได้ด้วยตัวเอง สาธุ สาธุ สาธุ

ไปลองไปที่เขาใหญ่ดูละ เดินจงกรม กราบเบญจคบดิต พร้อม แม่ชี ตอนเช้า ท่านจะเข้าถึงนิพาน เลยนะ

สาธุด้วยคะ

เหมือนกันคะ

สาธุ

หนู11ก็ฟังค่ะ😇😊

@@ann_nutpicha3406 สาธุ.สาธุ.สาธุค่ะ

14 เท่ากันค่ะ มาฟังไวัไปทำรายงาน🤣

ฉัน30

ขอบคุณ พ่อแม่ ครอบครัว ที่ให้โอกาศทำให้ผม แก้ไข ตัวเองและเป็นคนดีจนถึงทุกวันนี้

ปี ๕๘

@@user-gz3kd8pi6h ?

เอาของเราไปชีวิตดีแน่นอน...ขอนอบน้อมแด่มหากรุณาธิคุณพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงแสดงคำสอนโดยธรรม อันทรงตรัสรู้ด้วยพระองค์เองดังนี้ ว่าทุกสิ่งเป็นธรรม ที่หลงยึดไว้ในตัวในตนเป็นธรรมสิ่งที่มีจริงๆธรรมที่ไม่ไช่เรา ทุกสิ่งเป็นธรรม ไม่สามารถบังคับบัญชาได้เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยต่างๆมารวมกัน จากเหตุของผลกรรมมารับที่กาย ปุถุชนคนธรรมดาจึงไม่เข้าใจหลงยึดไว้กับตัวตนว่าจริง ทรงแยกธรรมว่า มีสิ่งใดเกิดขึ้นเป็นธรรมดา ย่อมดับไปเป็นธรรมดา หากไปหลงยึดมั่นสิ่งที่เป็นอายุขัยเวลาว่ามีได้แค่นี้80-100เป็นธรรมดาไปสะแล้วว่ามีจริง เพราะเป็นคำที่หลงเชื่อที่อยู่ข้างในตัวในตน จึงต้องเป็นจริงขึ้นกับร่างกายตน คือปัยจัยที่คิดว่าปกติเหมือนคนอื่นๆ ทรงแยกว่า เพราะสิ่งที่รู้คือจิต ความเป็นธรรม จิตรู้สิ่งใดคือเหตุ ส่งเป็นผลให้ได้รับทางกาย ตามจริงตามกฏของธรรมชาติ ที่เรียกว่าสัจจะธรรม จึงไปปล่อยวางอายุลงไปเพราะภิกษุนำคำสอนของพระองค์มาใช้โดยไม่รู้ค่าของคำ ไปคิดเพ้อเจ้อแต่งเติมเอาบทอื่นมารวมปลงอนิจจังลงไปที่อายุขัย แบบมั่วๆคิดว่าตนเองคืออรหันต์ ทั้งๆที่ไปผิดทาง ที่คำคนกล่าวว่า โง้เสือกขยันและอวดรู้มันอันตราย ไม่รู้ที่สุดทุกข์คือการไม่ตายอีก ไม่ไปเกิดอีก ไม่ตายคือไม่หมดอายุขัยคือไม่มีอายุขัย ชีวิตทุกคนกลัวที่สุดคือความตายจากสิ่งที่รักทั้งปวง แล้วจะไปกำหนดอายุขัยให้เป็นจริงกับกายหาพระแสงอะไรความบรรลัยมาจากพวกอวิชายึดคำถูกแต่มาสอนผิดตายกันไปกี่ชั่วอายุคนแล้ว มนุษย์ไม่ไช่กายสัตว์ ความเพ้อเจ้อแก่แล้วหลงหลงแล้วเสือกอ้างว่าเป็นอรหันต์ คนไปกราบเปตรในผ้าเหลืองหัวโล้นโดยไม่ได้อะไรเลย มีแต่สอนคาถาอาคมสวดไปจนตาย ทำชีวิตคนไร้ค่า หากมีปัญญาสักหน่อยโลกคงไม่วิบัติพินาศขนาดนี้แน่นอน ปัญญาอริยะเจ้าแสดงคำจริงที่ควรรู้มีค่าประเสริฐกว่าทรัพย์สมบัติใดๆในโลก เพราะสมบัติใดๆในโลกไม่สามารถซื้อเวลาชีวิตได้แม้แต่วินาทีเดียว เพราะเงินทองสมบัติรวมมาหมดโลกก็แลกเวลาชีวิตไม่ได้ แต่ปัญญาอริยะคือการรู้วิธีไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย หากการตรัสรู้เป็นความเชื่อแบบปกติธรรมดาย่อมไม่ไช่สิ่งที่ต้องอาศัยการอุบัติอันยากยิ่งเพราะไม่มีใครคิดถึงสิ่งนี้ได้หากเป็นคนธรรมดา

ใช่ค่ะ

ສາທຸເທີນຂໍແສງສະຫວາງນຳທາງໄປເພາະຄວາມຮູ້ທີບໍພຽງພໍສາທຸ

ຂໍກົມກາບພຸດພະທະເຈົ້າຂໍສິ່ງບໍ່ດີຈົງໄປໄກຖ້າຫັາກສິງຈະຄິດເຂົ້າມາຫາບໍດີຈົງມີຄົນມາສາ້ງບໍດີນັ້ນລູກຂໍບຸນທີ່ລູກສາ້ງໄວ້ຂໍໄປສົງຜົນຕໍ່ຄົນບໍດີກົມສາທຸເພາະພານສູກຈະຂໍສິງທີສວຍງາມແລ້ວຂໍມີແສງສະວາ່ງ

พุทคือศาสนาทีเละเทะทีสุดไมนาเชือถือสุดๆแล้วในบันดาศาสนาทังหลาย พุทคือโคตรต่อแล้ ศาสนา พระเจ้าของศาสนานีคือคนพิการ ทังชีวิตกราบใว้ คนพิการ คือศาสนาพุท ความสุขของพุท คือ ใด้กราบใว คนพิการ หรื สัตร ทีพิการ นันและ ความเชือของ โคตร พุท คนทีนับถือศาสนาพุท เคย งง กับ ศาสนาตัวเองบ้างไม?

55555

สาธุๆ

สาธุๆ

ถ้าท่านสดใสเราไม่พุดอะไรแล้ว

ขออนุโมทนาสาธุค่ะคำสอนของพระองศ์ทุกคนนำไปปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์

@@user-wd8hs9co7w ฟังคำทำนาย

สาธุครับ

นี่คือคำของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า...เอาของเราไปชีวิตดีแน่นอน...ขอนอบน้อมแด่มหากรุณาธิคุณพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงแสดงคำสอนโดยธรรม อันทรงตรัสรู้ด้วยพระองค์เองดังนี้ ว่าทุกสิ่งเป็นธรรม ที่หลงยึดไว้ในตัวในตนเป็นธรรมสิ่งที่มีจริงๆธรรมที่ไม่ไช่เรา ทุกสิ่งเป็นธรรม ไม่สามารถบังคับบัญชาได้เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยต่างๆมารวมกัน จากเหตุของผลกรรมมารับที่กาย ปุถุชนคนธรรมดาจึงไม่เข้าใจหลงยึดไว้กับตัวตนว่าจริง ทรงแยกธรรมว่า มีสิ่งใดเกิดขึ้นเป็นธรรมดา ย่อมดับไปเป็นธรรมดา หากไปหลงยึดมั่นสิ่งที่เป็นอายุขัยเวลาว่ามีได้แค่นี้80-100เป็นธรรมดาไปสะแล้วว่ามีจริง เพราะเป็นคำที่หลงเชื่อที่อยู่ข้างในตัวในตน จึงต้องเป็นจริงขึ้นกับร่างกายตน คือปัยจัยที่คิดว่าปกติเหมือนคนอื่นๆ ทรงแยกว่า เพราะสิ่งที่รู้คือจิต ความเป็นธรรม จิตรู้สิ่งใดคือเหตุ ส่งเป็นผลให้ได้รับทางกาย ตามจริงตามกฏของธรรมชาติ ที่เรียกว่าสัจจะธรรม จึงไปปล่อยวางอายุลงไปเพราะภิกษุนำคำสอนของพระองค์มาใช้โดยไม่รู้ค่าของคำ ไปคิดเพ้อเจ้อแต่งเติมเอาบทอื่นมารวมปลงอนิจจังลงไปที่อายุขัย แบบมั่วๆคิดว่าตนเองคืออรหันต์ ทั้งๆที่ไปผิดทาง ที่คำคนกล่าวว่า โง้เสือกขยันและอวดรู้มันอันตราย ไม่รู้ที่สุดทุกข์คือการไม่ตายอีก ไม่ไปเกิดอีก ไม่ตายคือไม่หมดอายุขัยคือไม่มีอายุขัย ชีวิตทุกคนกลัวที่สุดคือความตายจากสิ่งที่รักทั้งปวง แล้วจะไปกำหนดอายุขัยให้เป็นจริงกับกายหาพระแสงอะไรความบรรลัยมาจากพวกอวิชายึดคำถูกแต่มาสอนผิดตายกันไปกี่ชั่วอายุคนแล้ว มนุษย์ไม่ไช่กายสัตว์ ความเพ้อเจ้อแก่แล้วหลงหลงแล้วเสือกอ้างว่าเป็นอรหันต์ คนไปกราบเปตรในผ้าเหลืองหัวโล้นโดยไม่ได้อะไรเลย มีแต่สอนคาถาอาคมสวดไปจนตาย ทำชีวิตคนไร้ค่า หากมีปัญญาสักหน่อยโลกคงไม่วิบัติพินาศขนาดนี้แน่นอน ปัญญาอริยะเจ้าแสดงคำจริงที่ควรรู้มีค่าประเสริฐกว่าทรัพย์สมบัติใดๆในโลก เพราะสมบัติใดๆในโลกไม่สามารถซื้อเวลาชีวิตได้แม้แต่วินาทีเดียว เพราะเงินทองสมบัติรวมมาหมดโลกก็แลกเวลาชีวิตไม่ได้ แต่ปัญญาอริยะคือการรู้วิธีไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย หากการตรัสรู้เป็นความเชื่อแบบปกติธรรมดาย่อมไม่ไช่สิ่งที่ต้องอาศัยการอุบัติอันยากยิ่งเพราะไม่มีใครคิดถึงสิ่งนี้ได้หากเป็นคนธรรมดา

คุณจะมีความสุขเมื่อคุณนึกถึงท่านพร้อมให้การทำงานของคุณไปได้ดี

สาธุ

ขอนำไปให้แพร่หลายนะครับสาธุธรรม

ชอบค่ะ

ช่ายครับ

สาธุค่ะ

พุทธัง สะระนังคัจฉามิ. ธัมมัง. สะระนังคัจฉามิ สังคัง สะระนังคัจฉามิ สาธุ. สาธุ. หลุดพ้น ในวัฏสังสาราวัต

จริงครับ

นี่คือคำของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า...เอาของเราไปชีวิตดีแน่นอน...ขอนอบน้อมแด่มหากรุณาธิคุณพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงแสดงคำสอนโดยธรรม อันทรงตรัสรู้ด้วยพระองค์เองดังนี้ ว่าทุกสิ่งเป็นธรรม ที่หลงยึดไว้ในตัวในตนเป็นธรรมสิ่งที่มีจริงๆธรรมที่ไม่ไช่เรา ทุกสิ่งเป็นธรรม ไม่สามารถบังคับบัญชาได้เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยต่างๆมารวมกัน จากเหตุของผลกรรมมารับที่กาย ปุถุชนคนธรรมดาจึงไม่เข้าใจหลงยึดไว้กับตัวตนว่าจริง ทรงแยกธรรมว่า มีสิ่งใดเกิดขึ้นเป็นธรรมดา ย่อมดับไปเป็นธรรมดา หากไปหลงยึดมั่นสิ่งที่เป็นอายุขัยเวลาว่ามีได้แค่นี้80-100เป็นธรรมดาไปสะแล้วว่ามีจริง เพราะเป็นคำที่หลงเชื่อที่อยู่ข้างในตัวในตน จึงต้องเป็นจริงขึ้นกับร่างกายตน คือปัยจัยที่คิดว่าปกติเหมือนคนอื่นๆ ทรงแยกว่า เพราะสิ่งที่รู้คือจิต ความเป็นธรรม จิตรู้สิ่งใดคือเหตุ ส่งเป็นผลให้ได้รับทางกาย ตามจริงตามกฏของธรรมชาติ ที่เรียกว่าสัจจะธรรม จึงไปปล่อยวางอายุลงไปเพราะภิกษุนำคำสอนของพระองค์มาใช้โดยไม่รู้ค่าของคำ ไปคิดเพ้อเจ้อแต่งเติมเอาบทอื่นมารวมปลงอนิจจังลงไปที่อายุขัย แบบมั่วๆคิดว่าตนเองคืออรหันต์ ทั้งๆที่ไปผิดทาง ที่คำคนกล่าวว่า โง้เสือกขยันและอวดรู้มันอันตราย ไม่รู้ที่สุดทุกข์คือการไม่ตายอีก ไม่ไปเกิดอีก ไม่ตายคือไม่หมดอายุขัยคือไม่มีอายุขัย ชีวิตทุกคนกลัวที่สุดคือความตายจากสิ่งที่รักทั้งปวง แล้วจะไปกำหนดอายุขัยให้เป็นจริงกับกายหาพระแสงอะไรความบรรลัยมาจากพวกอวิชายึดคำถูกแต่มาสอนผิดตายกันไปกี่ชั่วอายุคนแล้ว มนุษย์ไม่ไช่กายสัตว์ ความเพ้อเจ้อแก่แล้วหลงหลงแล้วเสือกอ้างว่าเป็นอรหันต์ คนไปกราบเปตรในผ้าเหลืองหัวโล้นโดยไม่ได้อะไรเลย มีแต่สอนคาถาอาคมสวดไปจนตาย ทำชีวิตคนไร้ค่า หากมีปัญญาสักหน่อยโลกคงไม่วิบัติพินาศขนาดนี้แน่นอน ปัญญาอริยะเจ้าแสดงคำจริงที่ควรรู้มีค่าประเสริฐกว่าทรัพย์สมบัติใดๆในโลก เพราะสมบัติใดๆในโลกไม่สามารถซื้อเวลาชีวิตได้แม้แต่วินาทีเดียว เพราะเงินทองสมบัติรวมมาหมดโลกก็แลกเวลาชีวิตไม่ได้ แต่ปัญญาอริยะคือการรู้วิธีไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย หากการตรัสรู้เป็นความเชื่อแบบปกติธรรมดาย่อมไม่ไช่สิ่งที่ต้องอาศัยการอุบัติอันยากยิ่งเพราะไม่มีใครคิดถึงสิ่งนี้ได้หากเป็นคนธรรมดา

พุทธัง สะระนังคัจฉามิ. ธัมมัง. สะระนังคัจฉามิ สังคัง สะระนังคัจฉามิ สาธุ. สาธุ. หลุดพ้น ในวัฏสังสาราวัต

สาทุ สาทุ สาธุ 🙏 🙏 🙏

บานชื่น ทองเทียบ ใช้ค่ะเวลามีทุกหรือเหนื่อยล่าก็จะเปิดคำสอนของพระพธุทเจ้าฟังแล้วก็จะสบายใจค่ะ

เห็นด้วยจริงๆครับ

บานชื่น ทองเที

บานชื่น ทองเทียบ I

บานชื่น ทองเทียบ อนุโมทนาสาธุครับ

นี่คือคำของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า...เอาของเราไปชีวิตดีแน่นอน...ขอนอบน้อมแด่มหากรุณาธิคุณพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงแสดงคำสอนโดยธรรม อันทรงตรัสรู้ด้วยพระองค์เองดังนี้ ว่าทุกสิ่งเป็นธรรม ที่หลงยึดไว้ในตัวในตนเป็นธรรมสิ่งที่มีจริงๆธรรมที่ไม่ไช่เรา ทุกสิ่งเป็นธรรม ไม่สามารถบังคับบัญชาได้เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยต่างๆมารวมกัน จากเหตุของผลกรรมมารับที่กาย ปุถุชนคนธรรมดาจึงไม่เข้าใจหลงยึดไว้กับตัวตนว่าจริง ทรงแยกธรรมว่า มีสิ่งใดเกิดขึ้นเป็นธรรมดา ย่อมดับไปเป็นธรรมดา หากไปหลงยึดมั่นสิ่งที่เป็นอายุขัยเวลาว่ามีได้แค่นี้80-100เป็นธรรมดาไปสะแล้วว่ามีจริง เพราะเป็นคำที่หลงเชื่อที่อยู่ข้างในตัวในตน จึงต้องเป็นจริงขึ้นกับร่างกายตน คือปัยจัยที่คิดว่าปกติเหมือนคนอื่นๆ ทรงแยกว่า เพราะสิ่งที่รู้คือจิต ความเป็นธรรม จิตรู้สิ่งใดคือเหตุ ส่งเป็นผลให้ได้รับทางกาย ตามจริงตามกฏของธรรมชาติ ที่เรียกว่าสัจจะธรรม จึงไปปล่อยวางอายุลงไปเพราะภิกษุนำคำสอนของพระองค์มาใช้โดยไม่รู้ค่าของคำ ไปคิดเพ้อเจ้อแต่งเติมเอาบทอื่นมารวมปลงอนิจจังลงไปที่อายุขัย แบบมั่วๆคิดว่าตนเองคืออรหันต์ ทั้งๆที่ไปผิดทาง ที่คำคนกล่าวว่า โง้เสือกขยันและอวดรู้มันอันตราย ไม่รู้ที่สุดทุกข์คือการไม่ตายอีก ไม่ไปเกิดอีก ไม่ตายคือไม่หมดอายุขัยคือไม่มีอายุขัย ชีวิตทุกคนกลัวที่สุดคือความตายจากสิ่งที่รักทั้งปวง แล้วจะไปกำหนดอายุขัยให้เป็นจริงกับกายหาพระแสงอะไรความบรรลัยมาจากพวกอวิชายึดคำถูกแต่มาสอนผิดตายกันไปกี่ชั่วอายุคนแล้ว มนุษย์ไม่ไช่กายสัตว์ ความเพ้อเจ้อแก่แล้วหลงหลงแล้วเสือกอ้างว่าเป็นอรหันต์ คนไปกราบเปตรในผ้าเหลืองหัวโล้นโดยไม่ได้อะไรเลย มีแต่สอนคาถาอาคมสวดไปจนตาย ทำชีวิตคนไร้ค่า หากมีปัญญาสักหน่อยโลกคงไม่วิบัติพินาศขนาดนี้แน่นอน ปัญญาอริยะเจ้าแสดงคำจริงที่ควรรู้มีค่าประเสริฐกว่าทรัพย์สมบัติใดๆในโลก เพราะสมบัติใดๆในโลกไม่สามารถซื้อเวลาชีวิตได้แม้แต่วินาทีเดียว เพราะเงินทองสมบัติรวมมาหมดโลกก็แลกเวลาชีวิตไม่ได้ แต่ปัญญาอริยะคือการรู้วิธีไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย หากการตรัสรู้เป็นความเชื่อแบบปกติธรรมดาย่อมไม่ไช่สิ่งที่ต้องอาศัยการอุบัติอันยากยิ่งเพราะไม่มีใครคิดถึงสิ่งนี้ได้หากเป็นคนธรรมดา

ก็ทำตามคำที่พระองค์ตรัสเราจะเป็นสุขสาธุได้แน่ๆผมเคยได้แล้วตั้งใจไว้จะไดถึงสุข

@@user-rj2wv1xc7z นานแล้วค่ะ สิ่งที่ดีที่สุดคือการปล่อยวาง

สาธุๆๆคับ

พุทโธ_พุทโธ_พุทโธ_

น้อมกราบสาธุ สาธุ สาธุ

นี่คือคำของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า...เอาของเราไปชีวิตดีแน่นอน...ขอนอบน้อมแด่มหากรุณาธิคุณพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงแสดงคำสอนโดยธรรม อันทรงตรัสรู้ด้วยพระองค์เองดังนี้ ว่าทุกสิ่งเป็นธรรม ที่หลงยึดไว้ในตัวในตนเป็นธรรมสิ่งที่มีจริงๆธรรมที่ไม่ไช่เรา ทุกสิ่งเป็นธรรม ไม่สามารถบังคับบัญชาได้เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยต่างๆมารวมกัน จากเหตุของผลกรรมมารับที่กาย ปุถุชนคนธรรมดาจึงไม่เข้าใจหลงยึดไว้กับตัวตนว่าจริง ทรงแยกธรรมว่า มีสิ่งใดเกิดขึ้นเป็นธรรมดา ย่อมดับไปเป็นธรรมดา หากไปหลงยึดมั่นสิ่งที่เป็นอายุขัยเวลาว่ามีได้แค่นี้80-100เป็นธรรมดาไปสะแล้วว่ามีจริง เพราะเป็นคำที่หลงเชื่อที่อยู่ข้างในตัวในตน จึงต้องเป็นจริงขึ้นกับร่างกายตน คือปัยจัยที่คิดว่าปกติเหมือนคนอื่นๆ ทรงแยกว่า เพราะสิ่งที่รู้คือจิต ความเป็นธรรม จิตรู้สิ่งใดคือเหตุ ส่งเป็นผลให้ได้รับทางกาย ตามจริงตามกฏของธรรมชาติ ที่เรียกว่าสัจจะธรรม จึงไปปล่อยวางอายุลงไปเพราะภิกษุนำคำสอนของพระองค์มาใช้โดยไม่รู้ค่าของคำ ไปคิดเพ้อเจ้อแต่งเติมเอาบทอื่นมารวมปลงอนิจจังลงไปที่อายุขัย แบบมั่วๆคิดว่าตนเองคืออรหันต์ ทั้งๆที่ไปผิดทาง ที่คำคนกล่าวว่า โง้เสือกขยันและอวดรู้มันอันตราย ไม่รู้ที่สุดทุกข์คือการไม่ตายอีก ไม่ไปเกิดอีก ไม่ตายคือไม่หมดอายุขัยคือไม่มีอายุขัย ชีวิตทุกคนกลัวที่สุดคือความตายจากสิ่งที่รักทั้งปวง แล้วจะไปกำหนดอายุขัยให้เป็นจริงกับกายหาพระแสงอะไรความบรรลัยมาจากพวกอวิชายึดคำถูกแต่มาสอนผิดตายกันไปกี่ชั่วอายุคนแล้ว มนุษย์ไม่ไช่กายสัตว์ ความเพ้อเจ้อแก่แล้วหลงหลงแล้วเสือกอ้างว่าเป็นอรหันต์ คนไปกราบเปตรในผ้าเหลืองหัวโล้นโดยไม่ได้อะไรเลย มีแต่สอนคาถาอาคมสวดไปจนตาย ทำชีวิตคนไร้ค่า หากมีปัญญาสักหน่อยโลกคงไม่วิบัติพินาศขนาดนี้แน่นอน ปัญญาอริยะเจ้าแสดงคำจริงที่ควรรู้มีค่าประเสริฐกว่าทรัพย์สมบัติใดๆในโลก เพราะสมบัติใดๆในโลกไม่สามารถซื้อเวลาชีวิตได้แม้แต่วินาทีเดียว เพราะเงินทองสมบัติรวมมาหมดโลกก็แลกเวลาชีวิตไม่ได้ แต่ปัญญาอริยะคือการรู้วิธีไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย หากการตรัสรู้เป็นความเชื่อแบบปกติธรรมดาย่อมไม่ไช่สิ่งที่ต้องอาศัยการอุบัติอันยากยิ่งเพราะไม่มีใครคิดถึงสิ่งนี้ได้หากเป็นคนธรรมดา

นี่คือคำของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า...เอาของเราไปชีวิตดีแน่นอน...ขอนอบน้อมแด่มหากรุณาธิคุณพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงแสดงคำสอนโดยธรรม อันทรงตรัสรู้ด้วยพระองค์เองดังนี้ ว่าทุกสิ่งเป็นธรรม ที่หลงยึดไว้ในตัวในตนเป็นธรรมสิ่งที่มีจริงๆธรรมที่ไม่ไช่เรา ทุกสิ่งเป็นธรรม ไม่สามารถบังคับบัญชาได้เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยต่างๆมารวมกัน จากเหตุของผลกรรมมารับที่กาย ปุถุชนคนธรรมดาจึงไม่เข้าใจหลงยึดไว้กับตัวตนว่าจริง ทรงแยกธรรมว่า มีสิ่งใดเกิดขึ้นเป็นธรรมดา ย่อมดับไปเป็นธรรมดา หากไปหลงยึดมั่นสิ่งที่เป็นอายุขัยเวลาว่ามีได้แค่นี้80-100เป็นธรรมดาไปสะแล้วว่ามีจริง เพราะเป็นคำที่หลงเชื่อที่อยู่ข้างในตัวในตน จึงต้องเป็นจริงขึ้นกับร่างกายตน คือปัยจัยที่คิดว่าปกติเหมือนคนอื่นๆ ทรงแยกว่า เพราะสิ่งที่รู้คือจิต ความเป็นธรรม จิตรู้สิ่งใดคือเหตุ ส่งเป็นผลให้ได้รับทางกาย ตามจริงตามกฏของธรรมชาติ ที่เรียกว่าสัจจะธรรม จึงไปปล่อยวางอายุลงไปเพราะภิกษุนำคำสอนของพระองค์มาใช้โดยไม่รู้ค่าของคำ ไปคิดเพ้อเจ้อแต่งเติมเอาบทอื่นมารวมปลงอนิจจังลงไปที่อายุขัย แบบมั่วๆคิดว่าตนเองคืออรหันต์ ทั้งๆที่ไปผิดทาง ที่คำคนกล่าวว่า โง้เสือกขยันและอวดรู้มันอันตราย ไม่รู้ที่สุดทุกข์คือการไม่ตายอีก ไม่ไปเกิดอีก ไม่ตายคือไม่หมดอายุขัยคือไม่มีอายุขัย ชีวิตทุกคนกลัวที่สุดคือความตายจากสิ่งที่รักทั้งปวง แล้วจะไปกำหนดอายุขัยให้เป็นจริงกับกายหาพระแสงอะไรความบรรลัยมาจากพวกอวิชายึดคำถูกแต่มาสอนผิดตายกันไปกี่ชั่วอายุคนแล้ว มนุษย์ไม่ไช่กายสัตว์ ความเพ้อเจ้อแก่แล้วหลงหลงแล้วเสือกอ้างว่าเป็นอรหันต์ คนไปกราบเปตรในผ้าเหลืองหัวโล้นโดยไม่ได้อะไรเลย มีแต่สอนคาถาอาคมสวดไปจนตาย ทำชีวิตคนไร้ค่า หากมีปัญญาสักหน่อยโลกคงไม่วิบัติพินาศขนาดนี้แน่นอน ปัญญาอริยะเจ้าแสดงคำจริงที่ควรรู้มีค่าประเสริฐกว่าทรัพย์สมบัติใดๆในโลก เพราะสมบัติใดๆในโลกไม่สามารถซื้อเวลาชีวิตได้แม้แต่วินาทีเดียว เพราะเงินทองสมบัติรวมมาหมดโลกก็แลกเวลาชีวิตไม่ได้ แต่ปัญญาอริยะคือการรู้วิธีไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย หากการตรัสรู้เป็นความเชื่อแบบปกติธรรมดาย่อมไม่ไช่สิ่งที่ต้องอาศัยการอุบัติอันยากยิ่งเพราะไม่มีใครคิดถึงสิ่งนี้ได้หากเป็นคนธรรมดา

@@maitreya_Comforter สาธุ​

เราก็เฝ้าดูใจเราแบบมีสติทุกมันก็ตามเราไม่ทันสาธุ

สุขจริงๆ

พุทธัง สะระนังคัจฉามิ. ธัมมัง. สะระนังคัจฉามิ สังคัง สะระนังคัจฉามิ สาธุ. สาธุ. หลุดพ้น ในวัฏสังสาราวัต

สาธุค่ะ

🐦🐦

Ex, . . Kiếm... , @@saleed8381 = Tyttt55 ôm m Oik*kmm.. ..m . .... ,2. Có năm.. .

@@saleed8381 ...

🇸🇮🇸

แลัวตอนนี้ยังเอาเป็นที่พึ่งอยู่หรือปล่าวละอย่าลืมนะ

ขออนุโมทนาคิดไดๆตามพระพุทธองค์จะไม่ล่ำบากครับทีผมเคยรับ

พิมพ์ผิดไปใจยอกดีเจอเธอทีมีเจตนาดีอภัยนะสาธุจ้า

นี่คือคำของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า...เอาของเราไปชีวิตดีแน่นอน...ขอนอบน้อมแด่มหากรุณาธิคุณพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงแสดงคำสอนโดยธรรม อันทรงตรัสรู้ด้วยพระองค์เองดังนี้ ว่าทุกสิ่งเป็นธรรม ที่หลงยึดไว้ในตัวในตนเป็นธรรมสิ่งที่มีจริงๆธรรมที่ไม่ไช่เรา ทุกสิ่งเป็นธรรม ไม่สามารถบังคับบัญชาได้เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยต่างๆมารวมกัน จากเหตุของผลกรรมมารับที่กาย ปุถุชนคนธรรมดาจึงไม่เข้าใจหลงยึดไว้กับตัวตนว่าจริง ทรงแยกธรรมว่า มีสิ่งใดเกิดขึ้นเป็นธรรมดา ย่อมดับไปเป็นธรรมดา หากไปหลงยึดมั่นสิ่งที่เป็นอายุขัยเวลาว่ามีได้แค่นี้80-100เป็นธรรมดาไปสะแล้วว่ามีจริง เพราะเป็นคำที่หลงเชื่อที่อยู่ข้างในตัวในตน จึงต้องเป็นจริงขึ้นกับร่างกายตน คือปัยจัยที่คิดว่าปกติเหมือนคนอื่นๆ ทรงแยกว่า เพราะสิ่งที่รู้คือจิต ความเป็นธรรม จิตรู้สิ่งใดคือเหตุ ส่งเป็นผลให้ได้รับทางกาย ตามจริงตามกฏของธรรมชาติ ที่เรียกว่าสัจจะธรรม จึงไปปล่อยวางอายุลงไปเพราะภิกษุนำคำสอนของพระองค์มาใช้โดยไม่รู้ค่าของคำ ไปคิดเพ้อเจ้อแต่งเติมเอาบทอื่นมารวมปลงอนิจจังลงไปที่อายุขัย แบบมั่วๆคิดว่าตนเองคืออรหันต์ ทั้งๆที่ไปผิดทาง ที่คำคนกล่าวว่า โง้เสือกขยันและอวดรู้มันอันตราย ไม่รู้ที่สุดทุกข์คือการไม่ตายอีก ไม่ไปเกิดอีก ไม่ตายคือไม่หมดอายุขัยคือไม่มีอายุขัย ชีวิตทุกคนกลัวที่สุดคือความตายจากสิ่งที่รักทั้งปวง แล้วจะไปกำหนดอายุขัยให้เป็นจริงกับกายหาพระแสงอะไรความบรรลัยมาจากพวกอวิชายึดคำถูกแต่มาสอนผิดตายกันไปกี่ชั่วอายุคนแล้ว มนุษย์ไม่ไช่กายสัตว์ ความเพ้อเจ้อแก่แล้วหลงหลงแล้วเสือกอ้างว่าเป็นอรหันต์ คนไปกราบเปตรในผ้าเหลืองหัวโล้นโดยไม่ได้อะไรเลย มีแต่สอนคาถาอาคมสวดไปจนตาย ทำชีวิตคนไร้ค่า หากมีปัญญาสักหน่อยโลกคงไม่วิบัติพินาศขนาดนี้แน่นอน ปัญญาอริยะเจ้าแสดงคำจริงที่ควรรู้มีค่าประเสริฐกว่าทรัพย์สมบัติใดๆในโลก เพราะสมบัติใดๆในโลกไม่สามารถซื้อเวลาชีวิตได้แม้แต่วินาทีเดียว เพราะเงินทองสมบัติรวมมาหมดโลกก็แลกเวลาชีวิตไม่ได้ แต่ปัญญาอริยะคือการรู้วิธีไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย หากการตรัสรู้เป็นความเชื่อแบบปกติธรรมดาย่อมไม่ไช่สิ่งที่ต้องอาศัยการอุบัติอันยากยิ่งเพราะไม่มีใครคิดถึงสิ่งนี้ได้หากเป็นคนธรรมดา

ใช่ครับคนไม่มีความรู้ต้องฟังหลายรอบถึงจะเข้าใจ

tawan c เราว่าเธอและที่อยู่ในบัวใต้ตมที่ค่อยแต่จะหาว่าผู้อื่นโดยไม่ดูตัวตนของเธอของ

@@user-pq7mz5rz2d พุทธัง สะระนังคัจฉามิ. ธัมมัง. สะระนังคัจฉามิ สังคัง สะระนังคัจฉามิ สาธุ. สาธุ. หลุดพ้น ในวัฏสังสาราวัต

วีรวัฒน์ วงค์ประสิทธิ์ ใช้​ฮึ

ใช่ เราก็เป็นคนหัวร้อน ต้องฟังไปเรื่อยๆ ฝึกมีสติ

จริงๆแล้ว เขาพูดถึงเรื่องของจิตใจ ไม่ได้พูดเรื่องเงินทองเลย ทำงานก้อทำงานไป หาเลี้ยงดูแลพ่อแม่ แต่เราจะไม่ทุกข์ร้อนกับมัน เห็นสิ่งเป็นไปทุกอย่างที่ทำให้เกิดทุกข์ นั่นคือได้เข้าใจจริงๆ

การปล่อยวางไม่ใช่การทิ้งภาระหน้าที่ มันขึ้นอยู่กับจิตใจเรา และการที่เราเห็นมันและเข้าใจมัน

ไม่ทุกข์ไม่เห็นธรรม

ฟังบ่อยทำให้ทำได้ได้มากขึ้น

@@user-ei4bi2pj9j พุทธัง สะระนังคัจฉามิ. ธัมมัง. สะระนังคัจฉามิ สังคัง สะระนังคัจฉามิ สาธุ. สาธุ. หลุดพ้น ในวัฏสังสาราวัต

@@user-ub1wc4wd2z พุทธัง สะระนังคัจฉามิ. ธัมมัง. สะระนังคัจฉามิ สังคัง สะระนังคัจฉามิ สาธุ. สาธุ. หลุดพ้น ในวัฏสังสาราวัต

ใช่สาธุ

นี่คือคำของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า...เอาของเราไปชีวิตดีแน่นอน...ขอนอบน้อมแด่มหากรุณาธิคุณพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงแสดงคำสอนโดยธรรม อันทรงตรัสรู้ด้วยพระองค์เองดังนี้ ว่าทุกสิ่งเป็นธรรม ที่หลงยึดไว้ในตัวในตนเป็นธรรมสิ่งที่มีจริงๆธรรมที่ไม่ไช่เรา ทุกสิ่งเป็นธรรม ไม่สามารถบังคับบัญชาได้เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยต่างๆมารวมกัน จากเหตุของผลกรรมมารับที่กาย ปุถุชนคนธรรมดาจึงไม่เข้าใจหลงยึดไว้กับตัวตนว่าจริง ทรงแยกธรรมว่า มีสิ่งใดเกิดขึ้นเป็นธรรมดา ย่อมดับไปเป็นธรรมดา หากไปหลงยึดมั่นสิ่งที่เป็นอายุขัยเวลาว่ามีได้แค่นี้80-100เป็นธรรมดาไปสะแล้วว่ามีจริง เพราะเป็นคำที่หลงเชื่อที่อยู่ข้างในตัวในตน จึงต้องเป็นจริงขึ้นกับร่างกายตน คือปัยจัยที่คิดว่าปกติเหมือนคนอื่นๆ ทรงแยกว่า เพราะสิ่งที่รู้คือจิต ความเป็นธรรม จิตรู้สิ่งใดคือเหตุ ส่งเป็นผลให้ได้รับทางกาย ตามจริงตามกฏของธรรมชาติ ที่เรียกว่าสัจจะธรรม จึงไปปล่อยวางอายุลงไปเพราะภิกษุนำคำสอนของพระองค์มาใช้โดยไม่รู้ค่าของคำ ไปคิดเพ้อเจ้อแต่งเติมเอาบทอื่นมารวมปลงอนิจจังลงไปที่อายุขัย แบบมั่วๆคิดว่าตนเองคืออรหันต์ ทั้งๆที่ไปผิดทาง ที่คำคนกล่าวว่า โง้เสือกขยันและอวดรู้มันอันตราย ไม่รู้ที่สุดทุกข์คือการไม่ตายอีก ไม่ไปเกิดอีก ไม่ตายคือไม่หมดอายุขัยคือไม่มีอายุขัย ชีวิตทุกคนกลัวที่สุดคือความตายจากสิ่งที่รักทั้งปวง แล้วจะไปกำหนดอายุขัยให้เป็นจริงกับกายหาพระแสงอะไรความบรรลัยมาจากพวกอวิชายึดคำถูกแต่มาสอนผิดตายกันไปกี่ชั่วอายุคนแล้ว มนุษย์ไม่ไช่กายสัตว์ ความเพ้อเจ้อแก่แล้วหลงหลงแล้วเสือกอ้างว่าเป็นอรหันต์ คนไปกราบเปตรในผ้าเหลืองหัวโล้นโดยไม่ได้อะไรเลย มีแต่สอนคาถาอาคมสวดไปจนตาย ทำชีวิตคนไร้ค่า หากมีปัญญาสักหน่อยโลกคงไม่วิบัติพินาศขนาดนี้แน่นอน ปัญญาอริยะเจ้าแสดงคำจริงที่ควรรู้มีค่าประเสริฐกว่าทรัพย์สมบัติใดๆในโลก เพราะสมบัติใดๆในโลกไม่สามารถซื้อเวลาชีวิตได้แม้แต่วินาทีเดียว เพราะเงินทองสมบัติรวมมาหมดโลกก็แลกเวลาชีวิตไม่ได้ แต่ปัญญาอริยะคือการรู้วิธีไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย หากการตรัสรู้เป็นความเชื่อแบบปกติธรรมดาย่อมไม่ไช่สิ่งที่ต้องอาศัยการอุบัติอันยากยิ่งเพราะไม่มีใครคิดถึงสิ่งนี้ได้หากเป็นคนธรรมดา

คับๆยุในจัยผมตลอดคับ