ดีใจด้วยนะค่ะที่หายจากความคิดมาก

​@@luckysamaipornthongbai4231

โชคดี มากครับท่าน...

เคยเจอเหมือนกันค่ะ ยืนนิ่ง แผ่เมตตา เขาก็ลดแม่เบี้ยลงและเลื้อยไปเอง

Pinku

.. .

ขอบคุณมากนะคะ ที่สรุปให้😊

ขอบคุณที่สรุปให้ค่ะ❤❤ เรากำลังพยายามเลิกคิดมาก ทำยากสุดๆๆ ต้องยอมรับว่าต้นทุนตัวเองติดลบ(เปนโรคไบโพล่าร์) จิตเราอ่อนแอคิดฟุ้งซ่าน😢 ได้ฟังบรรยายของอ.พศิน ช่วยเยียวยาได้ดีมากๆๆ

คิดซะว่ามันเป็นอาการของสมอง ให้ดูมันเฉยๆ

ขอบคุณ​คุณพศินที่ให้แง่คิดดีๆมากๆๆ​ ทุกคลิปทุกคำสอนมีค่ามากจริงๆ​ 🙏🙏🙏❤️❤️❤️

ขอบคุณค่ะอาจารย์ สวัสดีปีใหม่ค่ะ

เป็นเหมือนกันค่ะ อยากสลัดมันออกไปให้หมดทำยากมาก

😮😮😮😂😂😂🎉😮😢😮😊😊😂

ขอ❤ส่งกำลังใจให้นะคะ

26/8/65.#คิดมาก.

9/4/67.#.คิดมาก.

ไม่สะดวก แต่จะให้ลูกสอนให้ค่ะ เสียงชัดเจน มีจังหวะ ดีมากค่ะ ขอบพระคุณญมากๆค่ะ ฟังแล้วหลับไปเลยค่ะ

ขอคุณอาจารย์มากค่ะ

ลองฝึกสติตามแนวหลวงพ่อเทียนดูครับ การเจริญสติอยู่กับการเคลื่อนไหวของกาย ผมฝึกประจำ

9/4/67.#.คิดมาก

เหมือนกันเลยค่ะ ฟังพระอาจารย์ไพศาลด้วย ฟังหลักๆ คือพุทธวจน และพยายามปฏิบัติเท่าที่มีกำลังค่ะ

ผมขอโทษผมคิดว่าเขาแกลง

ผมจะตั้งจัยฟังและปติบัต

ผมว่าคุณเห็นความทุกข์แล้วคือเห็นความคิดของตนเองดีกว่าคนไม่เห็น...ยอดเยี่ยมเพียงละมันให้เร็ว.

ความรู้สึกว่า เราต้องรับผิดชอบทุกสิ่งทุกอย่าง โดยทำให้บางทีเราก็ลืมไปว่า จิตใจที่เราอาศัย ก็ต้องรับผิดชอบเหมือนกัน สิ่งที่ควรให้ความสำคัญก่อนคือ จิต ที่เราอาศัย เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา แก่จิตที่อาศัยก่อน แล้วจึงแผ่ไปสู่ จิตอื่น บางทีเราห่วง ภายนอก มากเกินกว่า จิตที่อาศัย ยิ่งเป็นจิตที่มีสถานะอ่อนแอ เมื่อจะไปช่วยผู้อื่น ก็จะไม่มีประสิทธิภาพ เหมือนกับเราป่วยหนักแล้วยังฝืนไปทำงาน ผมเคยผ่านช่วงเวลา ของการเป็นโรคซืมเศร้า อยู่หลายปีต้องกินยาซึ่งไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก ความคิดวนเวียนแต่ปํญหาที่ไร้ทางออก ทั้งภายนอก และภายใน สิ่งที่จะช่วยได้จริงๆ ก็ต้องเริ่มจากการค่อยๆปล่อย ซึ่งความจริงแล้วการปล่อยนี่แหละที่ยากที่สุด ซึ่งเราก็คงจะเคยได้ยินมาเยอะอยู่แล้วว่า ต้องปล่อยวาง และผมจะย้ำพูดอีกว่า การปล่อย นี่แหละที่เป็น คีย์สำคัญของปมปัญหาทั้งหมดเลย การปลดปล่อยเป็นจุดเริ่มต้นของความสุข เราต้องไม่ผูกปมเพิ่มถ้าเรายังแก้ปัญหาไม่ได้ ก็อย่าไปผูกปมให้มันยุ่งยากมากขึ้น ปล่อยมันไปทีละนิด แล้วสถานการณ์มันจะสามารถคลี่คลายด้วยตัวมันเอง. ลองให้ผู้อื่นต้องรับผิดชอบตัวเขาเองบ้าง ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ใช่ความผิดของเราเท่านั้น มันเป็นความรับผิดชอบร่วมกัน เมื่อจิตเราไม่ไหว เราก็ต้องพัก ปล่อยมันไป แค่คอยดูมันเท่านั้น ฝึกเป็นผู้เฝ้าดู ถอยออกมาจากความเป็น แล้วปัญญาคุณจะค่อยๆเกิด จากการเฝ้าดูขีวิต คุณจะเริ่มเห็นวงจรที่ไม่เคยสังเกต เห็นอารมณ์ต่างๆได้ดีขึ้น นั่นจะทำให้เราพบว่า อารมณ์ดีๆ ก็ยังมีอยู่ สิ่งดีๆนั้นมีอยู่ มันมีอยู่รอบๆเราอยู่แล้ว เพียงแต่ก่อนหน้าเรามองไม่เห็น ไม่ต้องไปคิดแทนผู้อื่น คิดล่วงหน้ามากเกินไปหากจิตยังไม่เข้มแข็ง ปล่อยเรื่องต่างๆทิ้งไป ปล่อยให้มันเป็นไปของมันเองบ้าง แล้วคอยเฝ้าดู เมื่อปัญญาเริ่มเกิด คุณจะมองเห็นหนทางแก้ด้วยตัวคุณเอง เป็นปัญญาอย่างแท้จริง เห็นได้เฉพาะตน แนะนำต่อมาให้หา "พุทธวจน" สามารถหาฟังได้จากเวป พุทธวจน โดยตรง หรือเป็นแอป ฟังทุกวันด้วย ทั้งเช้าและก่อนนอนจะทำให้เข้าใจได้อย่างถูกต้อง เหมือนกับได้ฟังคำพระพุทธเจ้าโดยตรงเลย เมื่อคุณฟังไปเรื่อยๆ ก็แบ่งเวลาฟังผู้ที่เป็นกัลยาณมิตร อย่างคุณ อ.พศิน หรือท่านอื่นๆจะทำให้เราแยกแยะได้สิ่งที่เราได้รู้จาก พุทธวจน ว่าเป็นอย่างไรก็จะมีความรู้สึกไม่แปลกแยกกับโลก สามารถใช้หลักธรรมให้เหมาะสมกับสภาวะได้ อาจจะยืดยาวไปบ้าง แต่ผมคิดว่ามันอาจจะเป็นประโยชน์ต่อคุณได้บ้าง เพราะเป็นการแชร์ประสบการณ์ในการก้าวผ่านจุดเล็กๆที่เรียกว่าโรคซึมเศร้า และความสามารถในการรับรู้ดวงจิตที่มีประสิทธิภาพดีกว่าเดิมมาก และที่สำคัญสิ่งภายนอกก็จะเปลี่ยนไปด้วย ดวงจิตอื่นที่เราติดต่อที่เรามีปัญหาเขาจะเปลี่ยนไปด้วย เมื่อสถานะจิตเราเปลี่ยน เราเริ่มปล่อยให้เขาเป็นไปบ้าง เดี๋ยวมันจะมีการปรับสภาพให้เหมาะสมกับสถานการณ์ไปเอง สุดท้ายความสุข ความทุกข์ มันมาจากเราเป็นอันดับหนึ่ง ขอให้คุณได้เห็นความจริงแท้ในเร็ววันครับ

เยี่ยมยอดถึงที่สุดแห่งทุกข์แล้ว....ขอบคุณครับ