ประสบการณ์กว่าจะผ่านมาได้เราต้องใช้ความอดทน ย้อนกลับไปเมื่อ5ปีก่อนขอเล่าแทนชื่อตัวเองว่าป้าจันนะค่ะป้าจันและสามีป้าจันชื่อว่าลุงศุพโชคได้เจอสิ่งที่ไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นกับสามีป้าจันสามีป้าจันเป็นความดันและมีโรคที่แทรกเข้ามาในชีวิตอยู่พอสมควรความดัน ริดสีดวงมีเลือดออก เกาท์ด้วยตอนนั้นลุงศุพโชคกับป้าจันได้ไปธุระที่จังหวัดกาญจนบุรีสิ่งที่ไม่คิดว่าจะเกิดก็เกิดกับลุงศุพโชคคืออัมพาตจับฉับพลันสาเหตุเกิดจากป้าจันลืมเตรียมยาความดันของหมอโรงบาลเลยไม่ได้ให้คุณลุงศุพโชคกินตามเวลาที่หมอให้กินรีบไปธุระเลยลืม ป้าจันตกใจมากทำไรไม่ถูกลุงศุปโชคทรุดลงเป็นอัมพาตฉับพลันตอนนั้นลุงไม่รู้สึกตัวพูดไม่ได้ปากเบี้ยวป้าจันเลยรีบพาลุงไปโรงพยาบาลนอนอยู่โรงพยาบาลหลายคืนจนในที่สุดหมอก็ให้ป้าทำใจเพราะว่าหมอบอกว่าลุงเป็นอัมพาตฉับพลัน วันหนึ่งความหวังของป้าจันเริ่มมีความหวังเมื่อมี อ.บ.ต ที่เป็นคนพื้นที่แถวบ้านมาเยี่ยมป้าจันกับลุงในวันนั้น อ.บ.ต ได้เล่าให้ฟังว่ามีหมอคนหนึ่งที่อยู่ที่ใต้ เป็นหมอบ้านที่ญาติๆของ อ.บ.ต เล่าให้ฟังและได้ไปให้หมอบ้านคนนี้รักษาหายจากโรคอัมพาตและโรคทั่วไปหายมาแล้ว ป้าจันก็ได้ขอให้ อ.บ.ต. และญาติไปของ อ.บ.ต พาลุงไปรักษาในใจป้าจันก็เริ่มมีหวัง จำได้ว่าลูกคนโตที่อยู่ต่างประเทศเคยบอกว่าหมดเงินเท่าไรหมดทองเท่าไรก็ต้องรักษาลุงให้หาย ป้าจันก็ให้ อ.บ.ต.และญาติๆพาไปบ้านหมอบ้านคนนั้น ไปถึงบ้านหมอป้าจันถึงกับดีใจเมื่อเห็นรถและคนรอคิวรักษากับหมอบ้านคนนี้เยอะมาก ขนาดว่าป้าจันไปเช้าแต่คิวยาวมากป้าจันรอเช้ากว่าได้เจอหมอบ้านคนนี้ปาเข้าไปช่วงเย็นตกเย็นก็ถึงคิว หมอบ้านคนนี้ป้าจันเห็นครั้งแรกก็น้ำตาไหลเลยร้องให้และเล่าอาการลุงให้หมอบ้าน หมอบ้านได้ถามลุงและสัมผัสมือและถามลุงว่าเจ็บใหม ลุงก็พูดไม่ได้แต่ก็ร้องให้ น้ำตาไหล ป้าจันก็เล่าให้หมอบ้านฟังว่าลุงที่อัมพาตจับฉับพลันเกิดจากลืมกินยาความดัน และก็มีโรคความดัน ริดสีดวง เกาท์ ด้วยเพราะว่าลุงอายุตอนนั้นก็69แล้ว หมอก็ได้จัดยาสมุนไพรให้ และก็แนะนำสิ่งดีๆพร้อมให้กำลังใจ หมอก็บอกว่ายาสมุนไพรหายากขึ้นเรื่อยเนื่องจากคนป่วยมารักษาเยอะมาก แต่ละชุดยาราคาสูงนะป้าพร้อมรักษาใหวหรือป้าจันเล่าให้หมอฟังว่าป้าจันไหวเพราะว่าลูกป้าจันที่อยู่ต่างประเทศมีเงิน หมอบ้านก็ได้จัดยาอัมพาตให้5ชุดยาความดันและ เกาท์3ชุดยาริดสีดวง3ชุดรวมทั้งหมด11ชุดหมอก็แนะนำบอกวิธีกินยาและต้มยาและสิ่งที่ควรทำและไม่ควรทำยาแพงมากชุดละพันกว่า ป้าจันก็เสียดายเงินของลูกหม้อเท่าไรไม่ว่า ขอให้ลุงกลับมาอยู่กันนานๆก็พอ กินยาหมดไปชุดแรกอาการลุงเริ่มดีขึ้นมือข้างซ้ายเริ่มดีขึ้นลุงเริ่มดีขึ้นกินหม้อที่2จากที่ลุงต้องนอนติดเตียงผ่านไป2เดือนลุงก็เริ่มนั่งรถเข็นได้ พอชุดที่3ผ่านไป3เดือนความหวังของป้าจันก็เริ่มมีหวังและลูกและทุกคนที่คอยช่วยเหลือครอบครัวป้าจันทั้งอ.บ.ต และเพื่อนบ้านญาติๆ ก็ดีใจที่ลุงเริ่มตอบสนอง พอกินยาชุด4และชุดสุดท้ายหมดลุงเริ่มพูดได้และเริ่มยืนถือไม้เท้าเดินประคองป้าจันคอยพยุงอยู่ไกล้ๆทำให้ลุงมีกำลังใจและบอกเลยว่าที่สำคัญสุดคือยาสมุนไพรของหมอบ้านด้วยที่ทำให้ความหวังกลับมาสู่ทุกคนป้าจันขอลงเบอโทหมอบ้านใว้ให้เผื่อใครสนใจจะรักษา0894654938

เป็นรายการที่ฟังสนุก​ ได้ความรู้​ พิธีกรรายการเหมาะมาก​ ลงตัวมากๆครับ

เราจะมีเงินกินตลอดชีวิต และรัฐก็ไม่ต้องแบกภาระ ไปสู้"รัฐสวัสดิการไปเสียทุกอย่างๆ หาก ปชช.ช่วยกันเอง และช่วยตนเอง../ คนมีเงินบำนาญ บำเน็จ ยังดีได้มีกินโดยเฉพาะ ข้าราชการ..หากคนกินเงินเดือนเอกชน และพวกเป็นเจ้านายตนเอง กรรมกร ชาวนา ลูกจ้างรายวัน ช่างรับเหมาเล็กๆ..เฉพาะเงินหามาได้ จะเอาไปเก็บแทบยังไม่มีเลย..จะหวังให้ตอนแก่มีเงินยากจัง..แต่ถามว่า" หากมีโครงการที่รัฐมาช่วยน่าจะดีที่สุด คือ การจัดตั้ง"กองทุนบำนาญแห่งชาติ" ที่ตอนนี้ ก็มี กองทุนการออมแห่งชาติ ที่รัฐเข้ามาช่วย แถมยังมีสะสมเพิ่มให้อีก..แต่ก็จะได้เงินตอนเกษียณ ไม่มากนัก ถามว่าพอไหม? ถ้าไม่ใช้จนเกินตัว ก็น่าจะพอ..หากจะให้ดี"ทุกคนควรมีเงินใช้ ณ.สูงวัย สักเดือนละ๓๐๐๐บาท.วันละ๑๐๐บ. ซึ่งต้องมองให้ไกล หากจะให้รัฐต้องแบกจ่ายทุกเดือนๆ อย่า่งเบี้ยสูงอายุ คงต้องบริหารงบประมาณอย่างมากมายทีเดียว จขึงควรจะให้ไปแปลง"กองทุนการออมแห่งชาติ" ให้เป็นลักษณะ บำนาญแห่งชาติ แต่ปรับเอาระบบกรมธรรม์บำนาญที่ต้องมีช่วงอายุ สอดรับกับวงเงินที่ต้องการ ณ.เกษียณ และการเข้าสมัครใน"กองทุนบำนาญแห่งชาติ" สมัครอายุน้อย เริ่มที่ ๑๕ ปี วงเงินน้อย เช่น ๓๐๐๐บาท./เดือน ก็จะส่งเบี้ยน้อยที่สุด (ต้งไปคำณวนแบบประกัน) สมัครอายุมากสุด ๕๕ ปี วงเงินมากสุด เช่น ๓๐๐๐๐บาท ก็จะส่งมากที่สุดไปเ้วย เพราะระยะเวลาน้อยมากไม่เท่ากัน..ซึ่งการมีกองทุนบำนาญแห่งชาติ ก็จะช่วยคนจนๆให้มีกินมีใช้ แต่ต้องให้ ปชช.ต้องส่งเบี้ย ทุกเดือน หรือทุกปี (ตรงนี้ จะไม่มีการขาดอายุกรรมธรรม? แม้นจะไม่มาส่งติดต่อกัน หาลยเดือน เพราะสภาพเศรษฐกิจ ครอบครัว และวุฒิภาวะ ณ.เวลาหนึ่ง อาจทำไม่ได้ เช่น ตกลง เป็นต้น แต่จะต้องให้ส่งเบี้ยชำระโดยต้องคิดเพิ่มดอกเบี้ยเท่ากับเงินฝากธนาคารฯ เพิ่ม ไปในส่วนที่ชำระเบี้ยขาด เมื่อมีเงินหรือมีงานทำได้เงินมาแล้ว ก็เอาไปส่งกองทุนบำนาญแห่งชาติ ก็ถือว่าได้ต่อเนื่อง และจะไม่มีคำว่า"ตัดสิทธิ์เด็ดขาด แม้นบางราย จะนานเป็นปี ๆแต่ต้องมีวิธีการจัดการเช่น กรณี ขอทาน ไร้บ้าน ตรงนี้ ก็จะต้องให้สมัครด้วย เพื่อให้เขามีกินในเกษียณอายุ โดยต้องสร้างอาชีพเขาให้ได้ แต่ก็หหากระยะเวลาที่เขาพึงตนเองไม่ได้ ต้องอาศัย"สังคม ให้ช่วยรับบริจาค จาก ปชช.เพื่อช่วยต่ออายุกรมธรรม์ ให้คนกลุ่มนี้ ได้ต่อเนื่องไป ดังนั้น"กองทุนรับบริจาคชำระเบี้ยเกษียณ"ให้คนจนๆ ต้องมีไว้ด้วย..ก้จะทำให้ทุกคนๆ มีเงินกินในช่วงท้ายของชีวิต หากมีการตายก่อน ก็จะคืนเบี้ยให้กับ ปชช.เท่าที่ส่งเบี้ย บวกดอกเบี้ยเงินฝากธนาคารฯ ณ.วันที่แจ่้งมรณะกรรม ของผู้สมัครกองทุนฯ และทางรัฐก็จะยกเลิกเบี้ยคนชราไป ให้ ปชช.ต้องเข่้ามาดูแลตนเองตรงนี้ และรัฐมีหน้าที่จัดตั้งบริหารเงินให้สามารถเดินไปข้างหน้าได้ทุกปีๆ ไม่ล้ม สำคัญมาก..ตรงนี้ รัฐมีหน้าที่บริหารเงิน แและสามารถให้รัฐกู้นำไปใช้ได้ โดยออกพันธบัตร เป็นต้น ต้องระวังมากๆกับ กองทุนบำนาญแห่งชาติ ซึ่งจะจ่ายให้ ปชช.ทุกเวลา แต่หากเอกชนก็จะไม่ได้การข่วยเหลือขาดอายุก็จะตัดสิทธิ์ ทำให้กินฟรี ไปเรืือยและไม่มั่นคงเท่าที่รัฐต้องอออกมาทำให้ ปชช. รับรองว่า"ไม่ล้มและ ปชช.มีกินใช้ได้จนตาย" โดย ปชช.ต้องช่วยสร้าง มิให้รัฐแบกไปทั้งหมด../น.นิรนาม

สอนได้ดีมากเลยคะ

รอดจากโควิคเหลือชีวิตไปเกษียณแบบลอยแพ ตอนท้ายเหลือพระเอกและนางเอก

ขอบคุณสำหรับแนวคิดที่ดีครับ

อยากให้เชิญคุณนิรุตต์ ศิริจรรยา มาพูดบ้างจังค่ะ

ขอบพระคุณครับ

พิธีกร ถามเกินเขายังตอบไม่จบ ฟังเขาตอบสาระดีมากเซ็งๆ

พี่วีระยังดูดีเสมอๆนะคะ.แม้กาลเวลาจะเคลื่อนผ่านไปอย่างไร.พีวีระก็ยังดูอบอุ่นเสมอๆสำหรับสิ่งแวดล้อม.แถมยังเต็มไปด้วยความรอบรู้ในหลายด้าน.สุดท้ายก่อนจบข้อความขอให้พี่วีระเป็นอย่างที่เป็นต่อไปเรื่อยๆนะคะ.จนกว่าเราจะร่ำลากันไปค่ะ.

พิธีกรคู่กับอจ.วีระ ต้องแบบน้องนุ่นนี่แระ..เหมาะสมแล้ว ถ้าอ่อนจะสู้พลังอจ.วีระไม่ได้ น้องนุ่นนี่สุดยอดคับ ผมไม่ต้องให้กำลังใจแล้ว ผ่านคับ

เคยฟังเยอะ พวกคนมีอันจะกินที่คำนวนว่าต้องมีห้าสิบล้านถึงจะอยู่สบายไปจนตาย อย่าไปเชื่อ อยู่อย่างพอเพียง ไม่ต้องมีเงินมากมาย แต่ต้องรู้จักตักน้ำใส่กระโหลกชะโงกดูเงา ว่าตัวเราควรจะกินอยู่อย่างไร ไม่ใช่ไปตามอย่างพวกไฮโซ

กรุณา..อัพโหลด ทุกตอนแบบ เต็มตอน ที คน รอ..ดู ใจจะขาด คริคริ

พิธี ถามเยอะ แทรกเยอะไป

สนุกกับวัยเกษียณ64-99

ทำไมเดี๋ยวนี้คุณนุ่นพูดแทรกเยอะจัง

พิธีกรพูดแทรกมากเกินไป เสียบรรยากาศในการฟังหมด

ไม่ได้ฟังจนจบ.. แต่อาจารย์.. จะไม่เป็นภาระใครในวัยเกษียณ.. ผมยังไม่เคยได้ยินว่า.. อาจารย์จะมีประโยชน์ หรือแบ่งปันส่วนเกินบางส่วนเพื่อใครเลย.. รู้ว่า อาจารย์ ไม่ได้จนแน่.. แปลก…

เป็นคนโบราณที่ดื้อ!!!!!!!!!!

พิธีกรเมิงเชิญเขามาพูดแต่เมิงพูดมากกว่าเขานะ😅

ทำไมพิธีกรทั้งสองท่านไม่ใส่หน้ากากล่ะคะ.. ไม่กลัวโควิดเหรอ

แก่แล้วมีคุณค่า

พูดแทรกมากเกินไปครับ

ทำไมออกเสียงเป็นโควิดหนึ่งเก้า คนอื่นเขาออกเสียงโควิดสิบเก้า หรือไม่ก็โควิดไนน์ทิน กันทั้งนั้น 555

Society norm is misleading, retirement is an ugly word and depressing when heard it. The way of living is also misleading, it should be an opposite direction. People should self-study and work when young age. Investment is housing RE and saving, then retire before 40-50 yr. Assets will make you rich and free of work. Then return to education and see the world to update again. Online is cheaper and better than schools. There are four seasons of life, just like nature. DIY your life and do it. Forget about being a millionaire or being a star. Thai society is so nonsense and stupid. The world is all about money dramas, do not follow others, no matter what they said.

ทุเรียน

ถามแทรกมากเกินไปเซ็ง

พิธีกรหญิงยังไม่ผ่านนะคะ ทั้งน้ำเสียง จังหวะ เนื้อหา ขอโทษที่พูดตรงเกินไป