เครื่องบินนิทาน
ตามเรามา:
facebook: / airplanetale
youtube: / airplanetalesthai
Choose other language:
English: / airplanetale
Khmer: / airplanetaleskhmer
Background:music
sound effect youtube royalty sound.
sound effect iMovie: link:images.apple.co...
sound effect Final cut Pro sound effect and background song images.apple.c...
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีครอบครัวแสนร่ำรวยครอบครัวหนึ่งซึ่งมีลูก 5 คนเป็นเด็กผู้ชายทั้งหมด และลูกคนที่ห้าก็เกิดมาโดยที่ไม่มีขา
พ่อแม่ไม่ประทับใจเด็กคนที่ห้าที่เกิดมาไม่มีขา พวกเขาคิดว่าเด็กคนนี้ไม่เข้ากับชื่อเสียงของครอบครัว เลยตัดสินใจทิ้งเด็กคนนี้ไว้ที่แม่น้ำ
พ่อ: ที่รัก ข้าว่าถ้าลูกคนที่ห้าโตขึ้นแล้วเขาต้องทำงานอะไรไม่ได้แน่เลย แต่เขากลับจะเพิ่มความกดดันให้ครอบครัวของเราในอนาคตและเพื่อนบ้านจะหัวเราะเรามากกว่าแน่ ชื่อเสียงครอบครัวเราจะเสื่อมเสียนะ
แม่: แล้ว... คุณจะทำอะไรกับเขาล่ะ
พ่อบอกคนใช้: ส้ม! เอาเขาไปที่แม่น้ำและปล่อยให้ลอยไปโดยไม่มีใครรู้ที
ส้ม: ค่ะนายท่าน!
ส้ม: โถ่ เด็กที่น่าสงสาร เจ้าช่างน่าสงสารจริงๆ พ่อไม่น่าทิ้งเจ้าเลยจริงๆ หวังว่าจะมีคนเจอเจ้าและอยากรับเจ้ามาเลี้ยงนะ ขอให้โชคดีนะเด็กน้อย!
แล้วคนใช้ก็วางเด็กที่น่าสงสารไว้ในไหแล้วปล่อยให้ลอยไปกับน้ำ หนึ่งคืนเต็มๆต่อมา ไหนั้นก็ไปถึงหมู่บ้านหมอโบราณเล็กๆที่สุดเขตประเทศ
หมอโบราณ: หือ! ไหอะไรลอยมากับแม่น้ำเนี่ย โถ่ เจ้าเป็นเด็กที่น่าสงสารจริงๆ ทำไมพ่อแม่ถึงทิ้งเจ้ามาอย่างนี้นะ
หมอโบราณตื่นเต้นมากที่ได้รับเด็กน้อยที่น่าสงสารนี้มา เขาจึงตัดสินใจรับมาเลี้ยงเหมือนลูกตัวเองและตั้งชื่อเขาว่า “กมเพ็กโกะมา
ไม่เหมือนกับคนใช้ที่ปล่อยเด็กไป เธอเป็นห่วงการเป็นอยู่ของเด็กคนนั้นมาก เธอกินข้าวไม่ลงนอนไม่หลับ เธอจึงตัดสินใจหนีเจ้านายตัวเองไปเพื่อตามหาเด็กคนนั้น แต่โชคดีที่เธอเจอว่าเด็กคนนั้นอยู่ในมือที่ดีของหมอโบราณ แต่เธอก็ไม่ได้ให้เหตุผลอะไรกับหมอ เธอขอแค่เป็นคนใช้ให้กับบ้านเท่านั้น
ส้ม: ขอร้องละค่ะหมอ! ช่วยรับดิฉันมาเป็นคนใช้ด้วย จากนี้ไปดิฉันจะไม่รับค่าจ้างอะไรจากท่านเลย!
หมอโบราณ: เธอแน่ใจหรอ ถ้าเธอแน่ใจก็แน่นอน เขาคิด (เยี่ยมจริงๆ! เด็กที่น่าสงสารคนนี้เป็นบุญที่ดีที่สุดที่ข้าได้รับเลย เพิ่งได้เด็กมาไม่มีวันก็ได้คนใช้ที่ไม่อยากได้ค่าจ้างเลย)
8 ปีต่อมา! กมเพ็กโกะมาเริ่มพูดอย่างมีความรับผิดชอบและความมั่นใจ และคนใช้ก็ใช้โอกาสนี้เล่าให้เขาฟังว่าจริงๆแล้วเขาเป็นใคร
ส้ม: ฟังนะกมเพ็กโกะมา! ฉันจะบอกความลับที่ฉันซ่อนมาเป็นเวลาหลายปีจนกว่าเจ้าจะโตให้ฟัง
กมเพ็กโกะมา: อะไรหรอครับ
ส้ม: ความจริงและ เจ้าก็มีพ่อแม่เหมือนกัน เพราะว่าเจ้าเกิดมาเพราะความพิการ พวกเขาจึงตัดสินใจทิ้งเจ้าไป
พอเขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาแล้ว เขาก็ร้องไห้ออกมาและรู้สึกระลึกถึงความหลังในชีวิต ที่มีค่าเหมือนแค่ขอนไม้ลอยไปกับแม่น้ำ
กมเพ็กโกะมา: ใช่สิ ผมมันแค่เด็กพิการ ผมทำเงินหรือชื่อเสียงให้ตัวเองไม่ได้หรอก ไม่มีใครอยากได้ผมไว้อยู่แล้ว
เขาจึงขอให้เธอพาไปพบพ่อเลี้ยงของเขา
กมเพ็กโกะมา: พ่อครับ! ผมรู้เรื่องอดีตทั้งหมดแล้ว ผมเป็นแค่เด็กที่ถูกทิ้ง และพ่อก็ให้ชีวิตใหม่แก่ผม ความจริงแล้วผมก็เหมือนแค่ขอนไม้ที่ไร้ค่า ทำไมพ่อถึงรับผมมาเลี้ยงไว้ล่ะครับ
หมอโบราณ: โถ่... ลูกข้า! สมบัติและชื่อเสียงไม่ได้เกิดขึ้นจากขา มือ พ่อแม่ หรือญาติของเจ้า ดังนั้นอย่าผิดหวังเลย
กมเพ็กโกะมา: แล้วยังไงล่ะครับ ผมมันแค่เด็กพิการ ผมจะสร้างเงินและชื่อเสียงได้ยังไงกัน