ผมเป็นนักกีฬาฟุตบอลครับ ฟังพี่เเล้วความคิดผมเเปลนเลย ตอนที่เริ่มเล่นก็เล่นเพราะมันสนุก เเต่ทำไมตอนนี้มันมีเเต่ความรู้สึกอะไรไม่ก็ไม่รู้ มันต้องสำเร็จๆคนรอบข้างก็คาดหวัง มันใช่ความรู้สึดเหมือนตอนเเรกที่อยากเล่นฟุตบอล เริ่มเล่นฟุตบอล ต่อไปนี้ผมจะเล่นฟุตบอลให้มีความสุข รักพี่มาก ทำต่อไปครับ❤❤ #Mystery World

ผมเชื่อว่าเราเกิดมาเพื่อทำให้ตัวเองและมนุษย์ทุกคนรู้ว่าเราเกิดมาเพื่อใคร​ ไม่ใช่เพื่ออะไร​ เพราะผมรู้สึกว่าเราไม่ได้ทุกข์ขนาดอยากจะ​ตาย​ นั้นก็ทำให้คนที่อยากจะตายมีความสุขซะด้วยวิธีที่ผมต้องการสิ​ ให้เขาได้กลับม่ลองมีความสุขถึงเราจะไม่ต้องมีความสุขก็ได้​ ในเมื่อของทุกสิ่งที่ได้มาความสำเร็จเราได้มาก็เฉยๆ​ งั้นเราทำให้คนอื่นเห็นคุณค่าว่าจะทำเพื่อคนอื่นที่จะเกิดมาในอนาคตอีกเรื่อยๆก็จบแล้ว​ เพราะยังไงเราก็ตายก่อนเราตายก็ให้โลกมันพัฒนา​ ศีลธรรมพัฒนาขึ้นแล้วกัน​ เราก็ไม่รู้ชาติหน้าจะมีไหมเพราะเราก็จำชาติที่แล้วไม่ได้​ ถ้าไม่มีก็ตั้งใจทำเพื่อคนอื่น​ แต่ถ้ามีจริงก็ทำชาตินี้ให้​ดี​ แล้วชาติหน้าก็จะขอให้ได้ไปเกิดในยุคที่มีพระพุทธเจ้าหรือใครจะตั้งใจบรรลุธรรมในชาตินี้ก็ได้

สำหรับผมการได้มีชีวิตอยู่กับงานที่รักกับครอบครัวที่เรารัก และมีความสุขทุกวันก็คือความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของชีวิตแล้ว ใช้เวลาให้มีความสุข คือสิ่งที่มีค่ามหาศาล

ผมแม่งโคตรรู้สึกดี ที่พี่พูดเรื่องนี้ออกมา ผมเข้าใจเรื่องความสุขดี แต่ผมจะรู้สึกดีกว่า ถ้าคนใกล้ตัวผมหลายๆคน รู้เรื่องนี้ ผมอยากจะบอกพ่อกับแม่ผม แฟนผม หรือแม้กระทั่งเพื่อนๆของผม ให้รู้เรื่องนี้ เพราะผมเติบโตมากับการที่เห็นคนในครอบครัวไม่มีความสุขมากนัก เพราะเขาพยายามมาก เพื่อที่จะได้เงินมา และเชื่อว่าการมีเงิน คือมีความสุข นั่นไม่ใช่เรื่องที่ผิด แต่ผมแค่อยากให้คนในครอบครัวผมสนใจในสิ่งเล็กๆ ที่มีความสุขบ้าง ความสุขที่เป็นความสุขจากใจอะ เอาเข้าจริงๆ ผมสงสารด้วยซ้ำ ว่าทำไมความสุขของเขามันดูยากเย็นเหลือเกิน สุดท้ายนี่ผมจะแชร์คลิปนี้ไป เพียงเพราะ อยากให้เขารู้จักถึงความสุข ความสุขที่อยู่ข้างในจิตใจ ขอบคุณ​พี่ม่อนมากครับ ที่ออกมาพูดเรื่องนี้ ❤️ ผมติดตามมาตั้งแต่comic worldครับ

"ปล่อยวาง" คือหนทางของการประสบความสำเร็จของผู้ประเสริฐ จะนำทางไปสู่ความสุข

เห็นด้วยเลยครับ บางคนตายไปโดยยังไม่รู้เลยว่าความสุขคืออะไร ตอนมีชีวิตก็เอาแต่วิ่งตามคนอื่น มองคนรวยกว่า เก่งกว่า ผมว่าจะกี่ชาติคุณก็ไม่มีทางมีความสุข เพราะคนที่เก่งกว่าคนที่คุณวิ่งไล่ตามอยู่ มีอีกเยอะจนนับไม่ถ้วน บางคนหนักกว่าคือโกงเพื่อน ญาติพี่น้อง เพราะคิดว่าการมีเงินทอง ที่ทาง เอาไว้ขิงกันคือความสุข เข้าใจนะว่า "ความสุข" คนมันแตกต่างกัน แต่แค่หลายๆ คนยังไม่เจอ "ความสุขที่แท้จริง" ก็เท่านั้น

มีพระลามะทิเบตรูปหนึ่ง เป็นศิตของท่านทะไลลามะ ท่านบอกไว้ว่าไม่ว่าสิ่งที่ทุกคนปรารถนาคืออะไร สุดท้ายสิ่งที่ต้องการจริงๆคือ"ความสุข" มันแตกต่างกันคงเป็นแค่รูปแบบความสุขของแต่ละคนเท่านั้น ผมว่าสิ่งที่ต้องถามคือความสุขมันคืออะไร? ไอ้คำตอบในหัวนั่นแหละความสำเร็จของคุณ

ผมต้องการเป็นอิสระภาพจากทุกสิ่ง ทุกกฎทางเศรษฐศาสตร์ ทางเคมี ทางชีวภาพ ทางฟิสิกส์ หรือแม้แต่กฎทางคณิตศาสตร์ ผมคิดว่าสิ่งนี้แหละ คือสิ่งที่มนุษย์ต้องการจริง หลุดจากพันธนาการจากทุกสิ่ง ทุกกฎทั้งปวง สังเกตุได้จากมนุษย์พยายามสร้าง เครื่องบิน ยานอวกาศ ตัดต่อพันธุกรรม หรือ ไทม์แมชชีน เครื่องวาป ฯลฯ ใครๆก็อยากเหาะได้บินได้

ผมชอบอะไรเเบบนี้มากก เหมือนพี่มาระบายให้ฟังอะ ส่วนตัวผมเองผมรู้สึกว่าทุกคนไม่ได้เกิดมาเพื่อตัวเอง อย่างเช่นเก้าอี้ไม่ได้มีไว้ประดับเเต่มีไว้นั่ง เทียนไม่ได้มีเพื่อตัวเองเเต่มีไว้เพื่อเเสงสว่าง คนก็เช่นกัน

" สุดท้ายแล้ว " ทุกคนต้องการแค่เพียง ความสบายใจครับ จงพอใจเท่าที่มียินดีเท่าที่ได้ ชีวิตจะเป็นสุขโดยที่ไม่ต้องยึดติดกับสิ่งใด

ตอนเด็กๆผมก็ไม่เคยเล่นคอมเลยพอป.6ผมพึ่งมีโทรศัพท์ตอนนี้ผมขึ้นม.3แล้วเก็บตังซื้อมือถือใหม่แต่พอซื้อมาก็ไม่ได้ดีใจที่ได้โทรศัพท์ที่ดีกว่าเครื่องแรกเลย

คนเราต้องการประสบความสำเร็จทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานหรือเรื่องอื่นๆ แต่ความสำเร็จของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน ความสำเร็จทำให้เกิดความสุข ความไม่สำเร็จก็เกิดทุกข์ซึ่งมันไม่เที่ยงสักพักก็เปลี่ยนไป

เป้าหมายที่แท้จริงของมนุษย์คือการทำ ร้าย ทุกสิ่งรอบข้าง ไปอย่างช้าๆ โดยที่ไม่รู้ตัว สังเกตจากภาวะโลกร้อน หรือ อื่นๆ อีกเป็น10ที่มนุษ์ ทำ

มันไม่เมคเซ้น ตั่งแต่จักรวาลนี้เกิดมาทำไมแล้วครับ ไม่มีเหตุผอะไรเลยที่ต้องเกิดมา คนก็เหมือนกัน เกิดมาเพราะอะไรก็ช่าง ถ้าครั้งต่อไปไม่ได้เกิดอีก คุณจะเสียดายครั้งนี้ไหม?

สำหรับผมชีวิตเป็นเรื่องน่ากลัวมาก มีหลายๆสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดขึ้น สิ่งที่พอจะยึดเหนี่ยวจิตใจได้คือ การปล่อยวางแบบพุทธะ การฝึกสติ ส่วนตัวไม่ชอบจะได้เข้าวัดทำบุญอะไรหนักหนา เน้นฝึกฝนจิตใจมากกว่า ความสำเร็จความล้มเหลว เป็นเพียงผลของการใช้ชีวิต การใช้ชีวิตก็มาจากการรู้เท่าทันหรือมีสติมากน้อยแค่ไหน หากใช้ชีวิตโดยใช้สติมากำกับน้อยผลที่เกิดก็มักไม่โสภานัก หากพอมีสติก็จะยับยั้งอะไรได้บ้าง หากมีสติมากก็จะยิ่งเข้าใจชีวิตเข้าสังคมแม้แต่รู้ทันความคิดของตนมากขึ้น รู้เท่าทันตัวเองก็รู้ทันโอกาส เมื่อรู้ว่ามีโอกาส ก็รู้ที่จะไคว่คว้ามัน หากไคว่คว้าไม่ได้หรือไม่พร้อมก็รู้ว่าขาดอะไร ต้องทำอะไรเพื่อที่จะไคว่คว้าได้ แต่ถ้ามีสติแบบดีเยี่ยมแล้ว จะรู้ทันแม้กระทั้งกิเลสที่ยังไม่เกิดขึ้นในเสี้ยววินาที หากครอบสติได้ตลอดเวลากิเลสจะไม่เกิดได้เลย จะบอกว่าชีวิตเป็นเหมือนมายาก็คงใช่ สำคัญเพียงว่าเรารู้ทันมายาชีวิตนี้ได้ไหม เท่านั้นแหละ สำหรับผม คนที่เปลี่ยนโลกหลายๆคนมักจะฝึกสติมาด้วยกันทั้งนั้น อย่างเช่น สตีฟ จอป ฯ ที่พูดมานั้น ไม่ใช่ศาสนา แต่เป็นอภิปรัชญาของพุทธะ ไม่มีหรอกสวรรค์นรก ไม่มีหรอกบุญและบาป มีเพียงมายา มีเพียงสติเท่านั้นที่จะแยกแยะออก

ความสุขค่าป​ เพราะทุกอย่างที่เราทำ ทุกคำที่เราพูด​ ส่วนใหญ่มันอยู่ที่เรารังสรรค์​ความคิดค่าป​ บางครั่งที่มีเรื่องทุกเข้ามาหาผม​ ผมจะไม่คิดถึงมัน เพราะเราสามารถ​คิดให้สุขได้​ ปล่อยวางความคิดที่คิดแล้วเป็นทุกได้​ ผมเชื่อของผมน่ะว่าทุกอย่างมันอยู่ที่ความคิด​ ความคิดสำ​คัญ​ที่สุด​ ในชีวิตค่าป

ผมรู้แค่ว่า คนเราเกิดมาเพื่อตื่นรู้ ยกระดับจิตให้สูงขึ้น รู้ว่าเราเป็นใครมาจากไหน มีภารกิจอะไร เราจะไป 5D กันครับ ❤️

ผมมีแนวคิดแบบนี้มานานมากแล้ว ตอนนี้ผมรับอาชีพราชการ ตั้งแต่เด็กจนโตผมไม่เคยขัดสนอะไรเลย ที่บ้านผม พ่อแม่ อาชีพชาวสวน ถึงแม้กระทั่งตอนนี้ผมก็ไม่ต้องดิ้นรนเพื่อที่จะหาเงินอะไร หนี้สินก็ไม่มี แต่ความรู้สึกของผมกลับเป้นว่าชีวิตโครตน่าเบื่องานที่ทำก็ไม่มีความสุขทั้งที่เป็นงานสบายมาก แต่ผมกลับคิดว่าถ้าหากได้ทำงานชชาวสวนเหมือนที่บ้านใช้ชีวิตกับธรรมชาติคงจะมีความสุขกว่านี้ เพราะทุก เสาร์ อาทิตย์ ผมจะกลับบ้านไปช่วยพ่อ แม่ ทำสวนถึงจะเหนื่อยผมก็มีความสุขมากในการที่ผมได้ทำสวน ถึงจะไม่ได้มีเยอะก็ตาม จนทุกวันนี้ผมแค่รอบางอย่าง รอเวลา ที่จะลาออกจากอาชีพรับราชการที่ทำอยู่ แล้วกลับไปทำในงานสิ่งตัวเรารัก และมีความสุขมากที่เป็นอยู่แบบนี้ ทุกวันนี้คิดตลอกเวลาเลยครับว่า ผมใช้ชีวิตแบบเสียดายเวลามากเหมือนกับปล่อยช่วงเวลานี้ผ่านไปวันๆ มันช่างโหดร้ายมากในความรู้สึกของผม ผมคิดมาเสมอว่าชีวิตผมมันความจะมีความสุขได้มากกว่านี้ ขอบคุณครับ

ชีวิตผมอยากเมีความสุขตรับ ผมแค่อยากใช้ชีวืตเป็นฮิปปี้ติดยาไปวัน นั้นละความสุขที่แท้จริง

ผมอายุ 31 ปีชอบทัศนคติม่อลมากครับ และหลายๆอย่างมีแนวคิดเหมือนม่อน และได้รุ้จักสารคีไซ(เห็ดเมา) อยากได้เฟสส่วนตัวม่อนเพื่อติดตามครับ

เลือกความสุขสิ สุขใจมากกับการอยู่กับตัวเองได้ วาดรูป เขียนนิยาย ทำแอนิเมชั่น บราๆ จริงๆมันมาจากตอนเด็กๆเลยที่ผมอยากเป็นนักเขียนการ์ตูนอยากเป็นผู้กำกับ แต่พอโตมาผมรู้แล้วว่างานพวกนั้นมันอยู่ในขอบเขตมีกำแพงกั้นความคิด(น้อยมากที่จะโชว์ความเป็นตัวเองตั้งแต่แรก) ผิดกับตัวเองที่ไม่ชอบอยู่ในกรอบไม่อยากทำอะไรตามคนอื่น ความสุขที่แท้จริงคือการที่ผมเป็นตัวของตัวเองสร้างสรรค์สิ่งต่างๆได้เองโดยไม่ต้องไม่ติดกรอบของใคร ผมไม่เสียดายชีวิตด้วยถ้าสมมุติจะอายุสั้น เพราะผมได้ทำทุกอย่างแล้ว(ไม่ได้หมายถึงทุกอย่างจริงๆ) หมายถึงทุกๆอย่างที่ผมทำแล้วมีความสุขสิ่งเหล่านั้นแหละคือพอดรสำหรับผมแล้วไม่ต้องมากหรือน้อยไป

เราเป็นคนเบื่อง่าย เราเลยเฉยๆกับ ชีวิตมาก หลายสิ่งที่เคยต้องการพอได้มาซักพักก็เบื่อ ถ้าสิ่งไหนต้องการแต่มันเป็นไปไม่ได้มันก็ทุกข์ ตอนนี้อยู่กะบลมหายใจ ทำในสิ่งที่ควรทำแค่นั้น

มีคำกล่าวว่า "สุขใดยิ่งกว่าความสงบย่อมไม่มี" สุขที่แท้จริงคือใจหยุดนิ่งแต่จะมีซักกี่คนที่รู้จักความสุขนี้

ผมอายุ16 ลาออกจากรร.มาเป็นเด็กปั้มเก็บตังซื้อคอมทำยูทูป,สตรีมเกม,เล่นหุ้น(เรียนต่อกศน.) เพื่อจะได้สบายเร็วๆ ย่อๆ

ถึงจะบอกว่าไม่ได้ยึดติดความสำเร็จตามที่คนอื่นบอกแล้วก็เถอะ แต่ในใจลึกๆ ก็ยังแอบรู้สึกกดดันอยู่ดี (อันนี้ความคิดเห็นส่วนตัวครับ)

เห็นด้วยที่จะทำคลิปแนวทางนี้ครับ ชอบมากครับ ฟังช่องนี้แหละ เลยคิดต่อยอดไปว่า ทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีอยู่จริง จิตเราก็ไม่มีอยู่จริง เป็นแค่พลังงานที่สะสมมารอวันสลาย(นิพพาน) คิดได้ดังนี้เบาเลย ไม่เอาอะไรแล้ว ลาออกจากงานเลย ทุกวันนี้สบายที่สุด เบาที่สุด ขอบคุณครับ

ผมว่าจิงความสำเร็จ มันก็คือแรงจูงใจที่ส่งผลให้โลกก้าวหน้า และ เนื้อหามันก็เปรียบสเหมือนเปิดด้านมืดของทุนนิยมซึ่งเป็นความจิงที่ว่าระบบทุนนิยมที่สร้างโดยมนุษย์ใช่ความโลภของมนุษย์ไปข้าง(ถ้าไม่เข้าใจต้องขออภัยด้วยคับ)

ผมมักก็ได้ยินคำว่า "ความสำเร็จ" บ่อย ๆ ครั้ง ในชีวิตประจำครับ

ตอนแรกผมเป็นคนคิดมากสำหรับเรื่องอนาคตของตัวเองแต่พอผมได้ถามพ่อผมว่าการใช้ชีวิตคือการทำอะไรเหรอครับและพ่อผมก็บอกว่าการใช้ชีวิตนั้นในทุกๆวันคือการทำมันให้ดีที่สุดเท่าที่ลูกจะทำได้และจะต้องมีความสุขไปกับมัน แล้วเมื่อลูกโตขึ้นลูกจะได้ไม่ต้องกลัวความกดดันจากสังคมและความคาดหวังจากคนรอบข้างลูกแค่ทำในสิ่งที่ลูกคิดว่ามีความสุขต่อตัวเองและไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนแค่นั้นก็พอแล้วล่ะ 😊😊#รักพ่อมากๆคัด#คัดๆ

คือเอาจรีงน่ะพี่ความสุขของผมมี 2 แบบ แบบแรกคือแบบอยู่คนเดียว กับแบบ สองคืออยู่กับสังคม แบบแรกที่ผมหมายถืงคือไม่ใช่แบบโลกส่วนตัวเกลียดชังสังคม น่ะ แต่เป็นแบบเราได้ทําในสี่งที่รัก สิ่งที่ชอบ อย่างผมคือวาดรูป แต่เข้าใจไหมพี่ว่าความรู้สืกที่ได้วาด และ เมื่อวาดเกั่งขื้นเราก็มีความสุขมากขื้นอ่ะประมานแบบรู้สืกดีเมื่อได้พัฒนาฝีมือชื่งมันรู้สืกดีมากเลย. กับแบบที่2 คือแบบอยู่กับสังคม คือผมหมายถืงการทํากิจกรรมกับผู้คน ช่วยเหลือผู้คน ชื่งมันก็มีข้อดีข้อเสย อีก อย่างเช่น. สม มุติมีนักธุรกิจคนหนื่งมีทรัพย์สินมากมายกอบมีตลาดใหย่ไว้ให้คนอื่นลงทุนแต่กลับยังรู้สึกอ้างว้าง แต่ถ้าเข้าได้ลองเอาไปบริจาค ให้คนยากไร้ ทําให้พวกเค้ารู้สึกมีหวังกับชีวิดหันมาขอบคุณนักธุรกิจ คนนั้นก่อนจะเดีนหน้าต่อไปเพื่อใช้ชีวิดถามว่านักธุรกิจคนนั้นจะรู้สึกยังไง นี้แหละครับความสุกเมื่แได้ทําเพื่อคนอื่น หรือ ว่าถ้าพี่เล่นเกมกากมากแล้วพี่เล่นคนเดียวจะรู้สึกยังไง ก็หัวร้อนชิครับรอไร แต่พอไปเล่นกับเพื่อนแล้ว พอเพื่อนเห็นว่าพี่กากแน่นอนว่าคงไม่ว่าอะไร แต่เมื่อได้เล่นด้วยกันแล้วโครตมันโครตมีความสุก และมันก็เป็นความรู้สึกที่ดีที่น่าจดจํามาก แต่ในทางกลับกันก็เป็นที่มาของความรู้สึกกดดันที่อยู่ในใจเมื่อพี่นั้นอยากเก่งเท่าเพื่อนเพื่อที่จะชนะไปด้วยกันมันเลยทําให้พี่ต้องส้างเป้าหมายว่าต้องเก่งขึ้นเท่าเพื่อนให้ได้ และตอนนั้นผมเชื่อว่าเล่นยังไงก็ไม่มีความสุก แม้ว่าพี่จะเก่งขึ้นก็ตามสุดท้ายถ้าแพ้ก็หัวร้อนดีไม่ดีอาจพานไปด่าเพื่อนเลยก็ได้ (ถ้ารู้สึกว่ายาวเกีนต้องขออะไพด้วยน่ะครับ คือคริบแนวนี้ผมชแบมากเลยอยากสะแดงความคิดเห็น ยังไงก็ขอบคุณที่อ่านนะคราบบบ)

คนอื่นๆเขาก็พูดกันนะ ไม่ใช่คำพูดผม 5555555 แต่ทุกวงการเลยนะ ตั้งแต่งาน ลงทุน ชีวิต ศาสนา ทุกคนให้ Focus ที่ Process มาตลอด และไม่ยึดติดกับผลลัพธ์ (Out come) และEnjoy ทุกๆโมเม้นที่ผ่านมา (ก็มันEnjoyได้จริงๆแหละ เพราะเราไม่ได้คาดหวังOutcomeไง) ส่วนตัวผมเองก็ได้แต่เรียนและฟังทฤษฏีมา แต่ก็ยังไม่สามารถปฏิบัติได้ผลลัพธ์ที่ต้องการ(นี่ไงคาดหวังout come) แต่ก็Enjoy Momentของการฝึกฝนอยู่นะ :D ส่วนแอดมินคงเข้าใจธรรมชาติของวัฏจักรไปแล้ว ถ้าเกิดในยุคพระพุทธเจ้า ก็ถูกเรียก อรหันต์ ถ้าเกิดในตอนนี้ก็เรียกคนบรรลุธรรมได้ ขอแสดงความยินดีเป็นอย่างสูงด้วยนะครับ :)

พอฟังผมก็คิดถึงมุมมองความสุขของผมน่ะ คือเราไม่ลำบากมีข้าวกินทุกมื้อมีที่นอนอุ่นๆ ซึ่งตอนนี้เราก็มีอยู่แล้ว แต่ยังไม่รู้สึกว่ามันเติมเต็มความสุขเลย มันเป็นเพราะเราที่มีความต้องการที่ไม่เพียงพอ หรือเป็นเพราะโลกทุนนิยมที่บอกเรามาโดยตลอดว่าต้องมีมากกว่านี้ อันนี้ก็น่าคิด

ส่วนตัวเป็นคนชอบคุยdeep talkกับเพื่อนมากครับเวลานั่งกันในวงเหล้า55555แนะนำลองทำเป็นพอทแคสไหมครับถ้าอยากคุยเรื่องdeeptalk

ดีแล้วที่พี่มีช่องทางให้ได้พูดคุย บ้างคนยังไม่รู้จะพูดกับใครเลย ได้แต่เก็บไว้

ความต้องการของมนุษย์มีการพัฒนาขึ้นไปตลอด เมื่อเรามีความพอใจกับสิ่งหนึ่ง เราก็จะแสวงหาอีกสิ่งหนึ่ง ที่จุดสูงสุดของความต้องการของมนุษย์คือ ความสุข คนที่จะเข้าใจได้ต้องผ่านมันมาด้วยตัวเอง ที่แอดมินเข้าใจได้ ผมว่าแอดมินก็คงถึงจุดที่พอใจกับทุกสิ่งแล้ว

อยากลงลึกไป ศึกษา ตระกูล ลอดชาย ตระกูลที่คิดระเบียบแบบแผนทุกอย่าง และบงการ สมองของคนทัังโลก

ความสำเร็จของหนูคือการมีความสุขค่ะ 5555 อันนี้คือจริง ๆ นะคะ เพราะว่ามีภาวะซึมเศร้า คุณหมอเคยบอกให้พยายามมองปัจจุบันให้มากขึ้น อดีตมันผ่านไปแล้ว แก้ไขไม่ได้ อนาคตยังมาไม่ถึง ไม่มีใครรู้ คูณหมอก็เลยให้ลองตั้งเป้าหมายรายวันไว้ ว่าจะต้องหาความสุขให้ได้อย่างน้อยวันละอย่าง อย่างเช่นว่า วันนี้ฝนไม่ตก เดินทางสะดวก อะไรง่าย ๆ แค่นี้ก็เป็นความสุขให้เราได้แล้วค่ะ ถ้าเรื่องความสำเร็จตามทุนนิยม หนูซึ่งยังเป็นวัยรุ่นอยู่ คิดว่าการตั้งเป้าหมายไม่ได้แย่นะคะ แต่ที่ทำให้มันแย่คือความกดดันจริง ๆ ค่ะ ถ้าเราก้าวเดินแต่ละก้าวด้วยความสุข ค่อยเป็นค่อยไปตามศักยภาพของตัวเอง สุดท้ายต่อให้เราเดินไปจนสุดทางเดินแล้ว เจอแค่กระท่อมหลังหนึ่ง ไม่ใช่ปราสาทงามตามที่เคยคิดไว้ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าทุกอย่างมันสูญเปล่า เพราะว่าพอนึกย้อนกลับไป เราก็ยังได้เจอกับความสุขระหว่างทางที่เราผ่านมา อย่างหนูที่กำลังเรียนอยู่ตั้งเป้าไว้ว่าอยากจะทำงานให้ตรงสาย แล้วจะเก็บเงินมาทำธุระกิจของตัวเอง หนูก็พยายามไป แต่ไม่ได้ฝืนตัวเอง ระหว่างทางก็เก็บเกี่ยวความสุขไปด้วย ถ้าสุดท้ายหนูจะไม่ได้ทำงานตรงสาย หรือไม่ได้มีธุระกิจเป็นของตัวเอง หนูก็ไม่ได้คิดว่าที่เรียนมาทั้งหมดมันสูญเปล่านะคะ เราก็ยังได้ความรู้ ได้มิตรภาพ หรืออย่างน้อยได้ความทรงจำที่พอนึกถึงหรือได้เล่าให้ลูกหลานฟังมันก็ทำให้หัวเราะได้ทุกครั้ง แค่นั้นสำหรับหนูก็ก็ถือว่าดีแล้วละค่ะ เรื่องมูฟออนเนี่ย หนูว่าทุกคนทำได้นะ แต่มันก็คงต้องใช้เวลาค่ะ ถ้าเราไปพูดใส่คนที่เพิ่งโดนแฟนทิ้งว่าอย่ายึดติดกับคนเก่า แน่นอนว่าเขาจะไม่ฟังค่ะ 555 มันจะมีขั้นตอนของมันที่หนูเคยได้ยินมา เริ่มแรกเราก็ต้องยอมรับความรู้สึกตัวเองก่อนว่าเศร้าก็คือเศร้า วิธีที่หนูใช้บอกเพื่อน ๆ เวลามันอกหักก็คือ เศร้าได้นะ อยากร้องก็ร้องเลย เดี๋ยวจะอยู่เป็นเพื่อนเอง แต่พอถึงวันหนึ่งต้องลุกขึ้นมาเดินต่อนะ เศร้าได้ แต่อย่าจมอยู่กับความเศร้า อะไรทำนองนั้นอ่ะคะ

ความสบายใจ คือ อะไร ที่เราอยากมี ความสุข คือ อะไร ที่เราอยากทำ มันคือการทำแบบนักลงทุน กับ ทำแบบผู้ให้ มีความสุขกับปัจจุบัน แล้วปล่อยให้ผลลัพธ์ เป็นไปตามกระบวนการที่เหมาะสม

มนุษย์พยายามทำสิ่งใดสิ่งนึง​ เพราะคาดหวังว่าเค้าจะมีความสุข​จากผลลัพธ์ของสิ่งนั้น​ แต่จริงๆแล้วไม่ใช่​เลย​ จริงๆคือเค้าทำสิ่งนั้นเพื่อให้ตัวเองออกจากความทุกข์​ เป็นความทุกข์บางอย่างในใจเค้าก็เท่านั้นเอง​ เพราะถ้าเค้ามีความสุขอยู่แล้ว​ เค้าจะไม่ไขว่คว้าวิ่งตามหาความสุขอีกเลย​

คนเราต้องการความสุข เคยทำธุระกิจบางอย่าง คนที่เป็นผู้นำและคนในทีมส่วนใหญ่จะตอกย้ำแต่เรื่องความสำเร็จ ต้องตั้งเป้าหมายเท่านั้นเท่านี้สรรหาวิธีการนั่นนี่ ยิ่งทำยิ่งทุกข์ ...เลิกเลย

ใครจะรู้ คนเราอาจเกิดมาตายครั่งเดียว รู้วันเกิด แต่ไม่รู้วันตาย ใช้เวลาอันน้อยนิดของชีวิตให้คุ้มซ่ะ

เจ๋งมากเลยหม่อน ติดตามมา6ปีแล้ว ตั้งแต่ช่องcommic คลิปนี้พูดได้กินใจมากๆ น้อยคนมากที่คนจะปล่อยวาง กับแสงสีที่มันหมุนไปตามโลก

เล่าเรื่อง ชายในปอดเล็ก Paul is a polio หน่อยครับ น่าสนใจมาก

ปั้นตัวละครในเกมส์เป็นอาทิตย์ ได้ระดับหนึ่งแล้วดีใจ เรานี่เก่งจริงๆ พอไปดูของคนอื่น เราไม่เทพเหมือนคนเขา ความดีใจความภูมิใจหายเลย ทั้งที่เราเล่นบ้าๆบอๆตามมีตามเกิดก็ออกจะสนุกดี

เกิดมาเพื่อรักษาเผาพันธ์รักษาชาติ

อย่างน้อยเราก็ไม่ได้เป็นคนเดียว ที่ใช้ชีวิตโดยไม่มีอะไรเลย ไม่มีเป้าหมายไม่มีอนาคต มีเพียงทุกๆวัน ที่อยากทำคือ อ่านการ์ตูน ทั้งๆที่ อายุก็ 22เข้าไปแล้ว ไม่มีข้อผูกมัดใดใดกับชีวิตจริงๆ ขอบคุณ

ความสุขที่เเท้จริง คือระหว่างทางที่เราทำ คือการอยู่ตรงนี้ พี่พูดให้ผมนึกได้

ชอบอย่างนึงและคงคืดเหมือนกัน ไม่ว่าใครทั้งนั้น ตอนเป็นเด็กตัวเล็กจะทำอะไรก็สนุก ไม่เหมือนตอนโตมา ความสุขมันก็หายไปเอง หน้าที่ความรับผิดชอบ ความคาดหวัง อยู่ๆมันก็ไปตามอายุ

อยากให้มีกลุ่ม deep talk บ้าง ไม่ทราบว่าใครพอจะมีกลุ่มแนวนี้ไหมคะ? หรือถ้ายังอยากให้หม่อนลองตั้งดูเราว่าอาจจะเป็นประโยชน์และได้สร้างคอมมูนิตี้ใหม่ด้วย

ชอบ My Set ของพี่มากครับ มันได้เตือนใครหลายคนมากๆถ้าได้มาดูคลิปนี้ ได้ย้อนมองตัวเองที่ผ่านมาว่าจริงๆแล้วความสำเร็จหรือความสุขที่เราให้คำนิยาม มันคือสิ่งใด 🙏🏻

แข่งกันสุขภาพดี แข่งกันมีความสุข แข่งกันอายุยืน มันถึงจะถูก แต่ทุกวันนี้โลกทุนนิยม แข่งเสียสุขภาพ แข่งความเครียด แข่งอายุสั้น

มีนิทานที่เข้ากับคลิปนี้พอดีเลย . มีปลาน้อยตัวหนึ่ง ว่ายน้ำมาไกลเเสนไกล ไปเจอปลาที่เเก่กว่า เลยเข้าไปถามว่า ปลาน้อย:ลุงๆรู้มั้ย ว่ามหาสมุทรไปทางไหน? ปลาเเก่ได้ยินคำถามจึงหัวเราะไปเล็กน้อยเเล้วตอบว่า ปลาเเก่:55555มหาสมุทรงั้นหรอ ก็นี่เเหละมหาสมุทร ปลาน้อยตอบ ห๊ะ!! นี่หรอมหาสมุทร ก็เเค่ทะเล ธรรมดาๆเนี้ยนะ ผมต้องการมหาสมุทร. ...ถ้าใครอยากรู้คำตอบ ก็ลองถามตัวเองดูมหาสมุทรของคุณคืออะไร...😊

ที่สุดแร้วที่ต้องการกันจริงๆก็คือความสุขครับ แต่เรามักไม่รู้ว่าเราได้มันมาจากอะไรได้บ้าง จึงต้องเน้นสูตรสำเร็จ คือรวย และประสบความสำเร็จในสายที่เรากำลังทำอยู่ เพราะเห็นเขาทำกัน. ซึ่งก็มีหลายๆคนที่ทำสำเร็จแร้วมาบอกว่าเค้าไม่มีความสุขอย่างที่คิด. แต่เราก็ไม่เชื่อ ต้องไปอยู่จุดนั้นด้วยตัวเองถึงจะเชื่อ ซึ่งเมื่อไรก็ไม่รู้ อาจตายก่อนจะสำเร็จอีกต่างหาก คนที่ขึ้นลงในจุดสูงสุดและต่ำสุดมาแร้วมักวางตัวเองอยู่ในจุดที่กลางๆเหมือนคนที่ไม่มีอะไรเรยอย่างเราๆนี่ละ แต่เขามีความสุขกว่า เพราะไม่ต้องพยายามหรืออดทนทำงานเพื่อให้ตัวเองไปอยู่จุดสูงสุดแร้ว. ส่วนเราทีไม่เชื่อก็ต้องดิ้นรนไปจนตายกว่าจะคิดได้ แต่ตัวผมเองถือว่าคิดได้ไวและเชื่อในสิ่งที่คนรวยๆและคนที่แก่ไกล้ตายนั้นคอยพูดอยู่เสมอว่า ถ้าย้อนเวลาได้อยากทำอะไร. ซึ่งส่วนใหญ่คนแก่ก็จะพูดเหมือนกันหมดว่าอยากเที่ยวให้เยอะกว่านี้อยากสนุกตอนยังมีแรงให้เยอะกว่านี้และอยากใช้ชีวิตให้เต็มที่ไม่เอาแต่ทำงานเหมือนที่เคยทำมา ซึ่งเราที่ไม่อยากเสียเวลาเปล่าก็ควรเชื่อคนที่เขาลุยมาหมดแร้วและไกล้ตายเขาพูดแหละ. และที่สำคัญคือพระพุทธเจ้าก็อยู่มาในทุกๆจุดแร้ว. จุดที่เขาอยู่ตอนนี้ย่อมเป็นจุดที่สุดๆของความสุขแล้ว. เราควรวิ่งตรงไปตามเขาเรยจะดีกว่า ถ้ามัวมาลองเองชาตินี้คงไม่พออาจตายก่อนเสียชาติเกิดอีก. ดังนั้นก็ตามนั้นเรยดิ่งมาทางพระพุทธเจ้าเรย ลองๆๆๆๆทำตามที่ท่านบอกและสอนให้หมด ซึ่งผมก็ลองมันหมดแต่ก็ยังทำได้ไม่หมดครับ แต่รู้ว่าจะใช้เวลาให้คุ้มที่สุดยังไง. ก็จับหลักใหญ่ของท่านที่ท่านสอนเรยครับคือนิพพาน พอศึกษามาได้ระดับหนึ่งแร้ว เรื่องความสุขที่ตามหาในโลกก็เป็นเรื่องเล็กๆไปเรยครับ ไม่เคว้งคว้างอีกต่อไป และ เข้าใจในหลักการของการเกิดมามีชีวิตได้แบบกระจ่างเรย. หลายๆสิ่งที่เคยสงสัยมาตั้งแต่เกิดก็หายสงสัยจนหมดเกลี้ยงที่พระพุทธเจ้าที่เดียวเรยครับตอบหมดทุกข้อเรย ตอนนี้เรยแค่ใช้ชีวิตให้มีความสุขอยู่ทุกวันครับไม่อดทนกับอะไรที่เสียเปล่าเหมือนทนทำงานให้ได้เงินมาใช้เพื่อความสุขแปปๆ. และทำให้เราต้องทุกข์ต่อๆไปอีกไม่จบสิ้น. ตอนนี้ขุมทรัพย์ที่ควรไขว้คว้าและน่าลงทุนลงแรงเพื่อให้ได้มามีแค่การพ้นทุกข์ครับที่สุดแร้วจริงๆ. และจากที่ทำอยู่ตอนนี้ผมคิดว่ามันถูกต้องและดีที่สุดแร้วครับที่จะทำให้ได้ในชาตินี้ อย่างน้อยให้ถึงโสดาบันก็ไม่เสียชาติเกิดแร้วครับ.

ความคาดหวังมันเป็นเรื่องอนาคตที่ยังมาไม่ถึง แต่เราต้องเฝ้ารอมันอยู่ในทุกขณะ......บางครั้งความทุกข์ สุข มันไม่ใช่เรื่องที่เอาอะไรมาวัดได้ เพราะ มันเป็นเรื่องของแต่ละบุคคล การยึดมั่นถือมั่น ก็เป็น เกมในการรักษาสถานะเอาไว้ แต่สถานะไม่เคยมั่นคง มันเปลี่ยนแปลงได้เสมอ ก็เหมือนกับ นายก เดี่ยวก็ต้องเปลี่ยนคน แต่ประชาชนจะแย่ก่อน เออมันเกี่ยวกันมั้ย

ความสําเร็จนั้นหรือความสุขอันที่จริงผมก็ไม่รู้หรอกแต่ผมก็แค่อยากทําให้สําเร็จเพื่อพิสูจน์ตัวเอง มันก็แค่นั้นเท่านั้นแหละ ชีวิตของผมนะ อีกอย่าง ผมก็อยากขอบคุณพี่มากๆครับเพราะผมนะเก็บหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องคิดไว้ในใจ จนมันผสมกันมั่วไปหมดแล้วมันเหมือนเชือกที่ผูกไว้จนแก้ไม่ออกแล้ว แต่ว่าไอที่ผมพูดไปตอนต้นๆนะเป็นเรื่องจริงนะครับ รู้สึกเหมือนได้แก้ปมไปนิดนึงเลยแฮะ โล่งขึ้นมาหน่อยแล้ว ขอบคุณนะครับ.

ชอบครับ ปล่อยวางทำให้ใจเบาโล่งสบาย

ขอบคุณครับ คลิปนี้มีประโยชน์มากครับ ^^

ในอนาคตการแข่งขันจะสูงมากๆเกินกว่าที่คนๆนึงจะสามารถแข่งขันด้วยตัวคนเดียวได้ผมคิดว่าในอนาคตเราอาจจะต้องปลงในเรื่องความสำเร็จก้ได้ครับเพราะในอานคตอันใกล้มากๆเทคโนโลยีต้องพัฒนาไปไกลมาจนเราปรับตัวไม่ทันด้วยซ้ำผมคิดว่าโลกเรามันพัฒนาจนแทบนะไม่มีอะไรที่ต้องคิดค้นมาใหม่หรือต้องเปลี่ยนให้มีดีกว่าเดิมถึงมีแต่ก้ไม่มาก ผมชอบคอนเทนท์นี้มากเลยครับ

หากความสุข เกิดจากโดพามีน ความสำเร็จที่ผมต้องการคือการที่โดพามีนหลังอย่างพอประมาน ในทุกๆวัน *มีคนเคยกล่าวไว้ว่า ชีวิตนี้จะอยู่ 1 วันก็ไม่สั้นนัก 1 วันก็ไม่ยาวนัก ขอเพียงแต่ชีวิตนี้อยู่อย่างมีความสุขก็เพียงพอแล้ว *โจสิด ในหนังสามก๊ก ปี 2010 ได้พูดไว้ ขอบคุณครับที่ทำช่องที่ดีดีแบบนี้มาให้รับชมรับฟังกัน

คนที่ประสบความสำเร็จ ไม่ใช่คนที่มีทุกอย่าง แต่คือคนที่ผ่านชีวิตมาทุกรูปแบบ

ความสำเร็จของเราคือการเข้าใจตนเอง ซึ่งเป็นความเข้าใจแบบชั่วขณะนะ เพราะทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ตัวเราแก่ขึ้น ปัญหาเก่าผ่านไปปัญหาใหม่เข้าบนเงื่อนไขใหม่ๆ บางเรื่องแก้ไขได้บางเรื่องก็ต้องปล่อยให้เวลาแก้ปัญหาให้ ในขณะของการเข้าใจเรื่องเล็กๆทีละเรื่องก็จะรู้สึกสบายใจขึ้นมาแล้วเราก็อุปโลกน์เอาว่าช่วงขณะสั้นๆนั้นคือความสำเร็จ แต่เราเชื่ออย่างนึงว่าความสำเร็จไม่ใช่ของสำเร็จรูป คือมันไม่มีแบบแผนหรอก และส่วนตัวเราเองชอบที่จะมีความสุขเล็กๆน้อยๆระหว่างทางมากกว่า แต่บางครั้งก็ติดนอยด์บ้างถ้าเผลอเอาชีวิตของเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ บางทีก็เลยชอบอยู่แบบสันโดษคือไม่ต้องมีใครมากมายนักในชีวิต …เพ้อซะยาวเลย โทษที

อยากให้พี่เเนะนําคนตัดต่อทั้งหมดเลยครับ

ความสูขของคนเราอยู่ตรงไหน ตรงที่พอใจกับสิ่งที่เราเป็น

ยิ่งดูช่องพี่ก็ยิ่งทำให้เหมือนเห็นตัวเอง(ทัศนคติ,มุมมอง,แนวคิดคล้ายๆกัน)

ถ้าทำอะไรๆไปๆ แล้วโยมนึกจะปล่อยวาง หรืออยากปล่อยวาง หรือปล่อยวางแล้ว (ย้ำว่ารู้สึกได้เอง) นั่นทางพุทธศาสนาเรียกว่าโยมม่อน ได้กำลังปฏิบัติวิปัสสนา หรือได้ผ่านวิปัสสนาแล้ว ได้ทำวิปัสนาแล้ว วิ แปลว่า แจ้ง ปัสสนา แปลว่า เห็น(คือได้ดู จนเห็นแล้ว) รวมแล้วแปลว่า เห็นแจ้งตามจริง ไม่ได้ดูอล้วคิดหรือเดาหรือคำนวนหรือเอาเหตุผลมาสรุป เห็นแบบวิปัสสนาคือเห็นตามจริง เห็นโดยผ่านประสบการณ์จริง ที่เห็นเขานั่งสมาธิ นั่นไม่ใช่วิปัสสนา แต่สมาธิทำให้ผู้จิตไม่สงบมีจิตที่สงบเพื่อไปทำวิปัสสนาต่อไป ขอให้โยมม่อนพยายามมองตามจริงยิ่งขึ้น ไม่เคร่งเครียด แต่นั่งสงบๆสังเกตธรรมชาติ คือ รูปธรรม เช่น ความหนุ่ม ความแก่ นามธรรม เช่น เวทนาความรู้สึกต่างๆ ว่ามันเป็นอย่างไร อย่าเพิ่งไปอ่านความรู้นะว่าจะตอบว่าเห็นอะไร ลองสังเกตดูเรื่อยๆ ทุกแง่มุมของรูปธรรมหรือนามธรรมที่เราวิปัสสนาอยู่ ถ้ารู้ว่า ธรรมชาติของธรรมนั้นเป็นอย่างไรลองตอบมา 10 ปีก็ไม่สาย คนบางคนตลอดชีวิตยังไม่ได้คำตอบก็มี

ความสำเร็จ สำหรับเราคือ อยู่ให้ดี ทำสิ่งที่ทำให้ตัวเองมีความสุข ทำเรื่องดี ไม่เบียดเบียนรบกวนใคร ทำดีกับคนอื่น พอใจกับสิ่งที่มี ไม่ไขว่คว้าอะไรเกินตัว สุขให้มากกว่าทุกข์ ไม่งั้นชีวิตก้เสียเปล่า

มีคนเคยกล่าวไว้ว่าหากเราต้องการเป็นสุข...เราต้องมีชีวิตอยู่ให้พ้นพฤหัส และวันพฤหัสก็ไม่ควรจะสระผม..

ผมอินกับเรื่องนี้มากๆ ผมพึ่งรู้ว่าผมไม่ได้คิดคนเดียว ช่องนี้ทำให้ผมเจอสังคมใหม่ๆ คนที่คิดต่างเเละคนที่คนเหมือนกัน ทุกคนคุยกันผมอินมากกกเลย555

ให้คำนิยามดีจัง ความสำเร็จ คือ ความสุขที่ได้ลงมือทำ ง่ายๆสั้นๆดีครับ

พี่ทำคลิปความเป็นมาชีวิดพี่ได้ไหมครับ ผมอยากรู้ว่าพี่ค้นพบสิ่งที่ชอบได้ยังไง แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่า เราเกีดมาเพื่อสิ่งนี้

เพิ่งได้ดูคลิปนี้ ชอบมากครับ

ผมมยากประสบความสำเร็จในชีวิต ไปพร้อมๆกับคนที่เรารัก และอยากขอให้ตัวเองเจออุปสรรคไม่มากเกินไปครับ

ผมทำมือถือตกน้ำรู้สึกโครตเหี้ยเลยคือกูไม่น่าเอามือถือลงน้ำผมกำลังจะเก็บเงินซื้อใหม่ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมเก็บเงินได้ 12,500ด้วยน่ะครับ

คนเรามีความทุกข์และความสุขเท่ากันแหละครับนะผมว่า คนรวยก้มีความทุกข์แบบคนรวย คนจนก้มีความทุกข์แบบคนจน เด็กก็มีความทุกข์แบบเด็ก ผู้ใหญ่ หรือคนแก่ก้เช่นกัน ดังนั้นผมว่าเราอย่าไปต้องการอะไรมากมายเกินไปเลยครับ ความอยากนี่แหละเป็นเหตุของการเป็นทุกข์ แบบ ยากเป็นนู่นนี่ อยากได้นู่นนี่ เด็กอยากได้ของเล่นละมันไม่ได้ มันก็เป็นทุกข์ ผู้ใหญ่อยากได้บ้านหลังใหญ่ รถหรู ไม่ได้มันก็กดดันตัวเองจนเป็นทุกข์ จนต้องทุ่มเทร่างกาย เพื่อที่จะได้ในสื่งเหล้านั้นที่ต้องการ ณ ตอนที่ตัวเองมีชีวิตอยู่ แต่สิ่งเหล้านั้น ง่ายๆเลยมันเหมือนกันครับมันคือความสุข ละถ้าเรามีความสุขโดยที่ไม่ต้องอยากได้นู่นนี่นั่น เราก้เท่ากับคนพวกนั้นเเล้ว แต่ไม่ต้องถวายร่ายกายเพื่อสิ่งของพวกนั้น บางคนอยากได้มาก อยากมีมาก อยากเป็นมาก กดดันตัวเองจนเครียด จนฆ่าตัวตายก้มีเพราะมันกดดันเหลือเกิน เป้าหมายมันไกลเหลือเกิน จริงๆมันไม่ได้ไกลเลยครับ ทุกคนต้องการความสุขทั้งนั้น ต่ออยู่ที่วิธีการใช้ชีวิต และความคิดครับ

ชอบรายการนี้มาก เหมือนมีเพื่อน มานั่งคุยด้วย

ขอบคุณสำหรับข้อมูลในคลิปนี้มากครับ ผมชอบศึกษาเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว ผมก็คิดมาซักพักแล้วแหละครับว่าผมจะทำอะไรตามใจตัวเอง ตราบใดทีเรื่องที่ผมทำไปมันไม่ไปเดือดร้อนคนอื่น แล้วหลายๆเรื่องที่ผมทำไม่ได้แล้วผมฝืนทำสิ่งนั้นไป มันทั้งเครียด กดดัน และไม่มีความสุขเลย แต่พอพี่อัพคลิปนี้มามันทำให้ผมรู้เลยว่า ถ้าผมทำอะไรในเรื่องที่ตัวเองชอบ แล้วทำแล้วมีความสุขกับมัน มันจะดีกว่าการทำตามที่ผู้ใหญ่คาดหวังว่าเราทำมันได้ แต่เราทำแล้วไม่มีความสุขกับมัน

ถ้าถามผมว่าถ้ามีเงินเป็นร้อยล้านพันล้านแล้วมีความสุขจริงไหม อันนี้ผมก็ตอบไม่ได้เพราะทั้งชีวิตก็ไม่เคยจับเงินเยอะขนาดนั้นไง อย่าว่าแต่ร้อยล้านเลยแค่สองสามหมื่นยังไม่เคยผ่านมือเลย

ผมเองก็รู้สึกว่า ประสบความสำเร็จแล้ว มีความสุขแล้ว ลาออกจากราชการ ทำธุรกิจส่วนตัว ทำเงินได้หลายล้านแล้ว ซื้อที่ดินได้หลายแปลง มาไกลกว่าที่คิดแล้ว แต่ๆๆๆๆ ..... เลิกบุหรี่ .... ยังทำไม่สำเร็จเลย ....เฮ้อ ...

ความคิดเเบบทุนนิยม ทำให้ความสุขลดลงไปทุกวัน! ดีใจนะเผลอ กดมาเจอ คลิปนี้ ยังมีคนคิดเเบบเรา ถึงจะน้อยก็เหอะ!

สุขทุกข์ก็เกิดดับเรายึดอะไรจริงไม่ได้เลย นิพพานให้ได้จบเรื่องราวไม่ต้องรู้อะไรดับวิญญาณและนามรูปไม่รับรู้อะไรดีที่สุดครับ

ผมเป็นเด็กพิเศษ โดนรังแกมาตั่งแต่เด็ก จนไม่เชื่อคำพูดใคร แม้แต่พ่อแม่ เลยปล่อยวางตั่งแต่เด็ก เพราะโดนบูลลี่ทุกวัน จนตอนโตมา ได้มาลองเห็ดเมา ก็ทำให้ผมปล่อยวางมากขึ่น เข้าใจตัวเอง รู้จักตัวเองมากขึ่น

เดาว่าโดนเห็ดจนถึงขั้นแล้วได้เข้าใจอะไรบางอย่าง ถ้าสิ่งที่ผมเดามันถูก ถ้าเข้าใจความจริงของชีวิตเราคือเพื่อนกัน

มงคล38 ที่พระพุทธเจ้าทรงสอน จะพูดถึงการงานไม่ค้างคา แทนการใช้คำว่าสำเร็จ เพราะความสำเร็จไม่มีอยู่จริง การงานไม่ค้างคาคือของจริง ความสำเร็จของเราอาจมีคนต่อยอดจากที่เราคิดว่าสำเร็จแล้ว

คนส่วนใหญ่ต้องดิ้นรนทำงานหนักหรือทำงานที่ตัวเองไม่ชอบ ไม่ใช่เพราะต้องการประสบความสำเร็จในชีวิตแบบที่ว่า มีบ้านหรูรถหรูเที่ยวรอบโลกเสื้อผ้าของใช้แบรนด์เนม แต่ที่ต้องทนเพราะเรื่องปัญหาปากท้องคับ หลายๆคนไม่มีมรดกจากพ่อแม่ เช่น ที่ดินหรือกิจการ ถ้าไม่เลือกเรียน เลือกงานที่พอจะทำเงินได้เค้าก็จะไปไม่รอด เช่น ถ้าผมชอบวาดรูป ผมเลือกที่จะเรียนศิลป์จบมาก็วาดรูปขายถึงมันจะมีความสุข แต่ถ้ารายได้มันเลี้ยงครอบครัวไม่พอก็ต้องหาอาชีพอื่นที่ดีกว่า ประมาณนี้คับ

ผมเชื่อว่า ถ้าในอนาคตมนุษย์ รู้ทุกอย่างแล้ว พวกเขาจะพยายามทำลายเผ่าพันธ์ตัวเอง

สิ่งที่ต้องการมากที่สุดก็คือความสุขนี่แหละ ความสบายใจ สิ่งที่บั่นทอนความสุขก็คือชีวิตเรานี่แหละต้องคอยดิ้นรนเลี้ยงชีพเอาชีวิตรอดไปวันๆ

ขอคลิปแนวปรัชญา ปล่อยว่างอีกครับ😂 อยากให้พี่ลองศึกษา หลักจิตวิทยาแบบแอดเลอร์ แล้วทำคลิปหน่อยฮะ อยากจะบอกว่าแนวคิดของเขาล้ำจริง

สำหรับผมนะความสุขที่สุดสำหรับผมคือการได้เฝ้ามองในฐานะขิงผู้เฝ้ามองมันคือความสุขที่สุดแล้วการที่ได้เห็นแม่ค้าถอนเงินให้ชายคนหนึ่งเปรียบเสมือนฟันเฟืองตัวเล็กที่กำลังทำงานเพื่อขับเคลื่อนฟันเฟืองตัวใหญ่อยู่แล้วถามว่าจุดสูงสุดของการเฝ้ามองคืออะไร เอาจริงๆนะมันไม่มีอะคือมันจะยังไงอะดูจนโลกนี้จบลงหรอแล้วไปต่อโลกอื่นมันก็คงเป็นไปไม่ได้ใช่ไหมอะจริงไหมเพราะฉนั้นจุดสูงสุดของการเฝ้ามองมันไม่มีมันเลยเหลือแค่สิ่งเดียวคือการได้เฝ้ามองโลกนี้ต่อไปเรื่อยๆ...

เป็นรู้สึกที่เจ๋งเอามากๆคนเราเมื่อเวลาผ่านไปประสบการณ์มันก็จะบอกเองว่าความสุขเราจะอยู่กับอะไรและสิ่งไหนที่ทำให้เรามีความสุขทั้งชีวิตคนเราขอให้ได้อยู่กับตัวเองให้มากที่สุดเราก็จะมีความสุขเอง ความสำเร็จมันก็สุขนะแต่ทำตามใจที่เรารักมีสุขยาวๆเลยละคราบ

เงิน=สิ่งที่เพิ่มโอกาสดีๆในชีวิต มันคือความจริง

สุดยอดดดดด โคตรพ่อโคตรแม่ ดีต่อใจเลยคับคลิปนี้ ยังพอมีคนอีกหลายคนคิดเหมือนเรา ขอบคุณครับ

หาตัวเองไห้เจอ​ แล้วใช้ชีวิตอยู่กับมัน​ นี่แหละคือความสุข

ความสำเร็จอยู่กับเราตั้งแต่เด็กแค่พอโตขึ้นเรายิ่งออกห่างไกลจากมันเรื่อยๆแค่เราฝันถึงมันก็มีความสุขแต่พอไปถึงกลับว่างเปล่า บางคนว่างเปล่ามาแต่แรกจึงหาความสุข

ผมชอบเล่นคอมมานบล๊อคในเกมมายคราฟมากตอนม.5-6 ถึงขนาดแบบรู้สึกผ่านไปแค่30นาทีแต่ความจริงคือ 3-4ชั่วโมงแล้วอะ อยู่รร.ก็ชอบฟิสิกส์คนิตศาสตร์ เลยตัดสินใจเรียนวิศวะโค้ดหรือ ISNE ครับ

ปล่อยวาง ได้ยินคำนี้ playground ขึ้นมาในหัวเลยครับ ปล.ผมอายุ 20 นะครับ

ผมมีฝันว่าอยากปลูกต้นกล้วยสักไร่หนึ่ง แล้วในทุกๆ หกโมงเย็นผมจะไปออกกำลังกายด้วยการเตะต้นกล้วยของตัวเอง

มันเกิดจากการสูบกัญชา แล้วมันจะผ่อนคลายความคิดลื่นไหล แล้วก็ปล่อยวางทุกเรื่องจริงๆ ผมเป็นอยู่ไม่ยึดติอะไรเลยแม่แต่รุปร่างหน้าตา

ความสุขของผมคือพาสาวที่คุยๆมาซักพักเข้าโรงแรมครับบ แต่เวลาพาสาวขายบริการเข้าโรงแรม ไม่รู้สึกสุขอะไรเลยย

อยากให้ทำเนื้อหาแบบนี้อีกครับ อยากให้เข้าถึงจิตวิญญาณของตัวตนของตัวเองและความคิดเชิงบอก ผมว่าความคิดหรือสมองมีผลต่อการกระทำทุกอย่างจริงๆ แค่พยายามปล่อยว่าง เพราะในช่วงชีวิตของมนุษย์ ยังไงก็จะมีเรื่องพวกนี้อยุ่ นอกซะจากว่า หนีเข้าป่าเพื่อหาชีวิต,บวชที่วัดป่าไกลจากผู้คนและสังคมนิยม,นั่งสมาธิ แต่ตัวผมเองได้แค่ ปล่อยวางให้เร็วที่สุดอย่าเก็บไว้นาน และจงยอมรับความเป็นจริงที่เป็นอยุ่ ซึ่งไม่มีหนทางแก้ไขได้,คิดในชิงบวกให้มาก “

ผมสงสัยในคำสอนของศาสนาพุทธที่บอกว่านิพพานเป็นสภาวะเดิมของเราทุกคนก่อนที่พวกเราจะมายึดติดขันธ์5 ว่าเป็นตัวกู ของกู ซึ่งทำให้เราต้องมาเวียนว่ายตายเกิด แต่ถ้าอยากหลุดพ้น หรือพ้นทุกข์ก็ต้องนิพพานให้ได้ คำถามคือ ถ้าเรานิพพานแล้ว เราจะไม่กลับมายึดติดขันธ์5 อีกครั้งเหรอครับ ในเมื่อก่อนที่เราจะมาเวียนว่ายตายเกิด เราก็เคยอยู่ในสภาวะนั้นมาก่อน แสดงว่านิพพานแล้วก็อาจกลับมาวนลูปอยู่เหมือนเดิมไหม คือผมว่ามันขัดแย้งกันเอง เหมือนทฤษฎีย้อนเวลาอ่าครับ แต่พอผมถามใครก็ไม่สามารถให้คำตอบได้ ก็คงต้องรอนักวิทยาศาสตร์ออกมาพิสูจน์ ผมก็ยังคิดอยู่เลยนะว่านิพพานไม่มีอยู่จริง..หรือเปล่า?? ยังไงก็อยากฟังความคิดเห็นพี่หม่อนว่าคิดยังไงกับเรื่องนี้อ่ะครับ😅