Η Κίμωλος είναι ένα πολύ όμορφο νησί δημιούργημα της ηφαιστειακής δραστηριότητας.
Το νησί έχει πολύ ξεχωριστούς ανθρώπους που αγαπάνε και πονάνε τον τόπο τους.
Έναν από αυτούς του υπέροχους Κιμωλιάτες είχαμε τη χαρά να συναντήσουμε πρόσφατα στην Χώρα της Κιμώλου.
Συναντήσαμε τον Αντώνη τον Μαγκανιώτη μαζί με την γυναίκα του, την Ειρήνη, και την Γεωργία, την μία από τις τρεις κόρες του ζευγαριού.
Ο Αντώνης και η Ειρήνη Μαγκανιώτη έχουν τρεις κόρες, έξι εγγόνια και έξι δισέγγονα.
Στην Χώρα της Κιμώλου διατηρούν παραδοσιακό Παντοπωλείο και Ναυτικό Πρακτορείο. Τα δύο μαγαζιά βρίσκονται δίπλα-δίπλα στον υπέροχο Οικισμό της Χώρας.
Το Παντοπωλείο πρωτο-άνοιξε στα χρόνια της Κατοχής από τον πατέρα του Αντώνη του Μαγκανιώτη. Σήμερα το μαγαζί το κρατάνε τα εγγόνια συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση.
Το Ναυτικό Πρακτορείο άνοιξε στην δεκαετία του ’50 και συνεχίζει μέχρι σήμερα ανταποκρινόμενο στις ανάγκες της σύγχρονης εποχής.
Τα πλοία που θυμάται από τα παλιά είναι το «Ναυτίλος» του Αρκουλή, το «Μεσαριά», το «Δέσποινα» και το «Παντελής» του Φουστάνου, το «Άνδρος» του Διαπούλη, το Μοσχάνθη» του Ευάγγελου Τόγια, το «Γλάρος» του Καβουνίδη, το «Ιόνιον» των αδελφών Τυπάλδου, το «Μαριλένα» του Λαγά.
Μεταγενέστερα ήρθαν τα πλοία του Κωνσταντίνου Βεντούρη, τα οποία εξυπηρέτησαν τη γραμμή κοντά σαράντα χρόνια.
Αξέχαστα παραμένουν το «Ιόνιον» και το «Μήλος Εξπρές» των Σταθάκη-Μανούσου.
Μας μίλησε για τον καπετάν-Κυριάκο τον Μαστροκόλια, τον καπετάνιο του «Αλκυών» στο διάστημα που το πλοίο εξυπηρέτησε τα νησιά μας και τους αξέχαστους καπετάν-Γιώργη Σιγάλα και καπετάν-Στέλιο Βιτσαρά,
Για «Διονύσιος Σολωμός» που εξυπηρετεί σήμερα τη γραμμή μας είπε τα καλύτερα λόγια.
Κάπου λίγο πριν τα μέσα της δεκαετίας του ’50.
Μας ανέφερε, μεταξύ άλλων, το «Ναυτίλος».
Απορώ πόσοι θυμούνται ακόμα το «Ναυτίλος».
Μας είπε πως το ταξίδι για την Κίμωλο με τον «Ναυτίλο» κρατούσε δεκαοκτώ ώρες και πως το πλοίο προσέγγιζε την Κέα, τα Λουτρά της Κύθνου (Θερμιά), τον Μέριχα, τη Σύρα, τη Σέριφο, τη Σίφνο, την Κίμωλο και τη Μήλο.
Ο Αντώνης ο Μαγκανιώτης μας θύμισε ακόμα πως μία Κυριακή, στα μέσα της δεκαετίας του ’50, περίμεναν νωρίς το πρωΐ να περάσει το «Ιόνιον» των αδελφών Τυπάλδου για Πειραιά.
Όμως το πλοίο βρισκόταν στην Αλεξανδρούπολη και πρέπει να χρειάστηκαν κοντά δύο μέρες για να περάσει από την Κίμωλο.
Τότε οι άνθρωποι κατέβαιναν στην Ψάθη, το λιμάνι της Κιμώλου, και περίμεναν να περάσει το πλοίο.
Η μόνη επικοινωνία που υπήρχε ήταν μέσω του Τηλεγραφείου, για φυσικά ήταν ανοικτό.
Ο Αντώνης ο Μαγκανιώτης αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν, καθώς η Ψάθη απέκτησε λιμάνι κατάλληλο για την πρόσδεση των πλοίων στις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Μέχρι τότε η αποβίβαση και η επιβίβαση των επιβατών γινόταν με βάρκες.
Και τον χειμώνα έπρεπε να ρίξουν τις βάρκες στη θάλασσα για να μεταφέρουν τους επιβάτες στο πλοίο που παρέμενε αρόδου.
Με τον σορόκο η κατάσταση ήταν εξαιρετικά δύσκολη.
Ο καλός μας φίλος από την Κίμωλο έχει πολλές σχέσεις με την Σίφνο.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 ερχόταν στη Σίφνο για να κάνει τις καταμετρήσεις για την ΔΕΗ. Τότε έμεινε στην Ανθούσας, της μητέρας του Σπύρου του Γεροντόπουλου.
Θυμάται πολύ καλά τον Σοφιανόπουλο, τον Κουτσονόρη, τον Νικόλα τον Κολιαράκη, τη Σοφιά, τον Φώσκολο.
Θυμάται την στιχομυθία ανάμεσα στον περίφημο Καραβά και τον δικηγόρο τον Δεκαβάλλα που του είχε μεταφέρει ο Κουτσονόρης:
«Το δικηγορικό μυαλό δεν ημπορεί να κρίνει, πώς αν κοπούν τα στρίποδα θα χαμηλώσει η κλίνη;»
Για να κατανοήσουν οι αναγνώστες μας να πούμε πως οι ποιητικοί αγώνες στη Σίφνο υπήρξαν εξαιρετικά δημοφιλείς. Κατά τη διάρκεια των γλεντιών λάμβαναν χώρα τα «Ποιητικά», όπου γινόταν ένας διαγωνισμός ανάμεσα στους καλύτερους στιχοπλόκους.
Ο Καραβάς υπήρξε ένας από τους καλύτερους Ποιητές της Σίφνου, έχοντας για ανταγωνιστή τον δικηγόρο, τον Δεκαβάλλα.
Ο απλός Σιφνιός ξωμάχος συνήθως κέρδιζε τον σπουδαγμένο μεγάλο αντίπαλό του.
Παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από το έργο του Νίκου του Σταφυλοπάτη:
boraeinai.blogspot.com/2016/03/blog-post_67.html
«Ο Δεκαβάλλας τότε τον πειράζει και του λέει πώς η καρδιά του δεν αντέχει πια στις μεγάλες συγκινήσεις και πώς δεν θά μπορέσει ν' ανταποκριθεί στα καθήκοντα της παντρειάς. Μα ο Καραβάς δεν τα βάζει κάτω:
Δεκαβάλλας:
"Ω φυραμένο κόκκαλο, στεγνό απ’ το μεθύσι, για ν' ανεβείς στο νυφικό ποιος θα σε βοηθήσει;
Καραβάς:
Το δικηγορικό μυαλό δεν ημπορεί να κρίνει, πώς αν κοπούν τα στρίποδα θα χαμηλώσει η κλίνη;»
Οι στίχοι του Καραβά διασώζονται ακόμα και στην Κίμωλο μέσα από τις ολοζώντανες μνήμες του Αντώνη του Μαγκανιώτη.
Δείτε περισσότερα εδώ:
kaipoutheos.gr/2023/06/%ce%ba%ce%b9%ce%bc%cf%89%ce%bb%ce%bf%cf%83-%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%b2%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b7-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%bc%ce%b1%ce%b3.html