ที่น่าเศร้าคือยังมีคนบางกลุ่มที่ยังขัดขวางไม่ยอมให้มีการเปลี่ยนแปลงระบบการศึกษา และคิดว่าระบบที่มีอยู่มันดีเลิศอยู่แล้ว

เห็นด้วยที่พี่เติร์ดบอกค่ะ พ่อแม่บางคนยังสร้างกรอบให้ลูกตัวเองเรียนได้เกรดท็อป10ของห้องหรือสายชั้น โดยเฉพาะในต่างจังหวัด(จากประสบการณ์ส่วนตัว)ทางญาติฝั่งแม่อยากให้เป็นราชการเพราะเราเป็นลูกคนเดียว เขาให้เหตุผลว่าจะได้มีเงินใช้ตอนวัยเกษียณอายุ แต่เรากลับชอบที่จะทำงานอย่างอื่น เช่น เขียนนิยายหรือสายภาษา ซึ่งที่บ้านไม่เห็นด้วย เราเลยสอบเข้าสายวิทย์-คณิตด้วยการเข้าเรียนพิเศษและอ่านหนังสือติวข้อสอบตลอดหนึ่งปี จนเครียดต้องพบจิตแพทย์อีกครั้ง ปัจจุบันก็ค่อนข้างที่จะโอเคและปรับตัวได้และสามารถค้นพบตัวเองแล้ว อยากให้หลายๆคนตัดสินใจเลือกในสิ่งที่ตัวเองอยากเป็นนะคะ เพราะมันคือชีวิตของเราไม่ใช่ของคนอื่น

แปะเหว่งเป็นคนตลก555 ซิกเนเจอร์ ของช่องนี้ไม่ใช่แค่การเล่าการคุย แต่เป็นการตัดต่ออีกด้วย การทำซับทำตัวหนังสือ การตัดต่อองค์ประกอบทั้งหลายดีมาก ดูช่องนี้ทุกวันเลย ยิ่งดูสองคนนี้ยิ่งฮา555 (อยากดูสืบคดีเทพลีลา แต่รายการสืบคดีทีมงานตัดต่อน่าจะทำงานหนักมาก) เป็นกำลังใจให้ทีมงานทุกคนนะ

เคยเป็นหนึ่งคนที่เคยบูชาเกรดค่ะ แต่จุดพลิกชีวิตคือครั้งนึงมีปัญหากับครูวิชานึงแล้วแกลดเกรดเราจาก 3.5 เป็น 3 ตอนนั้นคือไม่ได้เสียใจเลย เพราะสำหรับเราการสอนของครูคนนี้ไม่โอเค สอนไม่เข้าใจ ถึงได้เกรดสูงๆแต่ความรู้ไม่ได้มันก็เท่านั้น ทุกวันนี้เลยเรียนๆเล่นๆ แฮปปี้ดีค่ะ 5555555

เรื่องออกข้อสอบแบบที่พี่นัชชาบอกเลยครับ แต่ของเราเขาออกแนวลูกรักอาจารย์มากกว่า คือมีข้อสอบปลายภาคมาให้ ข้อกา 10 คะแนน ข้อเขียน 20 คะแนน คือข้อกาเราทำได้แน่นอนอยู่แล้วเพราะว่าเขาก็สอนมา แต่ข้อเขียน 20 คะแนนที่หายไปก็คือ เขาไม่ได้บอกแนวนร.ในห้องเลยครับว่าต้องทำแบบไหนใช้สูตรอะไร แต่ก็มีคนๆที่สามารถทำโจทย์ข้อเขียนนั้นได้ ก็คือลูกรักอาจารย์ท่านนั้นแหล่ะครับ สรุปสอบผ่านอยู่คนเดียว คะแนนนร.คนอื่นก็หาย เกรดตกด้วย5555

เราเป็นคนหนึ่งที่เรียนป.ตรีแล้วไม่รู้ตัวเองด้วยว่าอยากเป็นอะไร ที่เรียนอยู่ก็พอทำได้ดีค่ะ แต่ก็ไม่ได้ชอบขนาดนั้น เคยคิดจะซิ่วแต่ก็ขอยอมแพ้กับการสอบอีกรอบค่ะ และอีกประเด็นก็คือไม่ได้รู้ความชอบของตัวเองอย่างแน่ชัดด้วย😂🫠 แต่คนที่ซิ่วก็ขอให้สมหวังนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ ส่วนชาวที่ไม่ซิ่วแล้วและยังไม่รู้ว่าชอบอะไรเราก็ขอเป็นกำลังใจให้เช่นกันนะคะ ดอกไม้ทุกดอกจะบานตามฤดูที่เหมาะสมค่ะ 💖

ชอบคำว่า ‘บูชาเกรด’ มากค่ะ สมัยเรียน บางทีไปเรียนพิเศษกับครูผู้สอน เพราะครูจะปล่อยข้อสอบให้นักเรียนที่เรียนกับตัวเอง #โตไปต้องโกง ใดๆ คือ แม่ส่งไปเรียนพิเศษ ไม่ใช่วิชาที่เราชอบ แต่ส่งไปเรียนวิชาที่ได้เกรดน้อย เป็นเรื่องที่ตลกมาก เรื่องตลกร้าย คือ หนูเป็นคนฐานะปานกลาง ลูกคนมีเงิน พ่อแม่เขามาจ้างให้หนูทำงานให้ลูกเขา จ้างให้ส่งคำตอบตอนสอบ #โตไปต้องโกง2 #โรงเรียนกวดวิชาฟรี ฝันเอาค่ะ ติวเตอร์ที่มาเปิดสอน เพราะ อยากได้เงินที่มากขึ้น ไม่ได้ห่วงเรื่องความเหลื่อมล้ำ หรือ ความเป็นอยู่ของนักเรียนที่ด้อยโอกาสหรอกค่ะ ใดๆ คือ จบ ป.ตรี 2 ใบ สุดท้ายลงเอยที่เปิดร้านอาหาร 🤭🎉👏 (เปิดร้านอาหารนี่คือ.. ค้นพบตัวเองตอนที่ไปอยู่กับน้าที่ออสเตรเลีย) #การศึกษาไทย

รู้เลยว่าน้องจินมีความคิด ความอ่านมาจากใคร ครอบครัวน้องสอนน้องดีมากๆ ชอบมาที่น้องจินบอกว่าทำไมเราต้องวาดมะพร้าวแบบครู ซึ่งเรามาคิด เออจริง จริงๆวาดรูปไม่มีถูกผิดเลย เป็นการได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์ของตัวเองลงบนภาพวาด แต่พอไปติวกลายเป็นว่าต้องทำแบบนั้นแบบนี้ตามที่เค้าสอน

ชอบคอนเทนต์รายการวันนี้มาก มีหลายๆอย่างตรงใจเรา จากเด็กเก่งมากๆๆ ต่างจังหวัดสอบเข้ามาในกรุงเทพ ต้องสู้อีกเยอะมากๆให้เก่ง และหลังจบม.ปลาย ก็ไม่สามารถบอกตัวเองได้เลย สุดท้ายก็วนลูปคลาสสิกเด็กเรียนดี อยากให้ทุกคนได้มีโอกาสลองอะไรนอกห้องเยอะๆ นะได้เจอและรู้จักอะไรเจ๋งๆอีกเยอะมากๆ

พูดถูกทุกอย่างเลยค่าาา จากใจเด็กบ้านนอกมาเรียนในเมือง ความเหลือมลำ้มันเยอะมากๆจริงๆค่ะ 🥹

ขออนุญาตเพิ่มเติมจากพี่เติ๊ดพูดเรื่องความเหลื่อมล้ำนะคะ นอกจากความสามารถในการสนับสนุนสิ่งของหรือต้นทุนในการพัฒนาและต่อยอดศักยภาพลูกแล้ว อีกอย่างคือเรื่องขงเวลาสำหรับหลายๆบ้านที่ไม่มีเงิน จะต้องออกไปทำงานพิเศษหาเงิน ประสบการณ์โดยตรงจากชีวิตคนรอบตัวและตัวเอง ไปเรียนยังไม่ทันกลับบ้านก็ต้องไปทำงาน เลิกสี่ทุ่มบ้างเที่ยงคืนบ้าง ค่าแรงก็น้อยเพราะเป็นเด็ก แต่ไม่ทำครอบครัวก็ไม่พอกิน หาเงินมาซื้อข้าวซื้อน้ำให้ตกถึงท้อง อย่าว่าแต่เวลาค้นหาตัวเองเลย เวลานอนยังจะไม่มี ยิ่งปิดเทอมบางคนไปรับจ้างทำสวน เพราะทำอย่างอื่นไม่ได้ด้วยอายุที่ยังน้อยอยู่ ไม่ได้จะโทษว่าเป็นความผิดของใคร แต่ความเหลื่อมล้ำมันชัดเจนมาก และที่น่าเสียใจยิ่งกว่าคือเราไม่สามารถช่วยพวกเค้าได้เลย😢

ในที่สุด รายการนี้ก็กลับมา คิดถึงม้ากกกก😭😭❤️‍🩹❤️‍🩹❤️‍🩹

เป็นคนหนึ่งที่ยอมเรียนตามค่านิยม เรียนตามครอบครัวมาตลอด จนเรียนจบและค้นพบว่าที่ทำมามันไม่ใช่ พอมีความกล้า คิดว่าอยากสู้ในเส้นทางที่ตัวเองเลือก ครอบครัวกับบอกว่า แล้วเรียนมาทำไม… อี้งไปเลยค่ะ กลายเป็นที่ผ่านมาเราทำไปเพื่ออะไรกันแน่ ถ้าเป็นคนดื้อและเด็ดเดี่ยวได้มากกว่านี้ก็คงดี 😢

ชอบรายการแนวพูดคุย ถกถามแบบนี้มากๆเลยค่ะ รู้สึกว่าในประเทศไทยยังไม่ค่อยมีรายการแบบนี้ คิดว่าการยกหัวข้อ/ประเด็นปัญหาที่น่าสนใจมาพูดคุยกัน ทำให้ทุกฝ่ายหันมาตระหนักปัญหาและนำไปสู่การหาแนวทางแก้ไขค่ะ อย่างที่วันนี้พี่เติ๊ดยกหัวข้อเรื่องปัญหาการศึกษาของไทยที่เน้นบูชาเกรด ต้องตอบว่าจริง และยังคงเป็นค่านิยมจนมาถึงทุกวันนี้ ส่วนตัวมองว่าเกรดโดยรวมเป็นตัวบอกถึงความมีวินัยและความตั้งใจเรียน แต่การที่คุณได้เกรดไม่ดี มันไม่ได้แปลว่าคุณโง่ และส่วนตัวไม่เห็นด้วย เกลียดมากกับการทุจริตในโรงเรียน โดยเฉพาะกรณีที่ครูที่สอนประจำในห้องเรียนมักจะออกข้อสอบเอื้อกับกลุ่มเด็กนักเรียนที่ไปเรียนพิเศษกับครูคนนั้น (ส่วนคนที่ไม่ได้ไปเรียนพิเศษกับครูคนดังกล่าวก็จะไม่ทราบแนวชุดข้อสอบนั้น ) และส่งผลทำให้เวลาสอบก็มักจะทำคะแนนได้น้อยกว่า/สอบไม่ผ่าน เพียงเพราะไม่ได้ไปเรียนพิเศษ ซึ่งถือเป็นการวัดระดับความรู้ที่ล้มเหลวมาก เพราะไม่ได้เป็นการวัดความรู้ความเข้าใจในวิชานั้นอย่างแท้จริง ส่วนเรื่องความเหลื่อมล้ำการศึกษา ก็เป็นปัญหาจริงๆค่ะสำหรับประเทศไทย ในเรื่องการกวดวิชาเห็นด้วยกับที่พี่เติ๊ดบอกว่า ตัวสถาบันไม่ได้เป็นต้นเหตุให้เกิดความเหลื่อมล้ำ เพราะถึงต่อให้เอาสถาบันกวดวิชาออกไปให้หมดจากประเทศ คนที่มีฐานะดีกว่า รวยกว่าก็มีต้นทุนที่จะเข้าถึงทรัพยากรในการเรียนรู้ได้มากกว่าคนที่มีฐานะด้อยกว่าอยู่แล้ว ดังนั้นประเด็นมันอยู่ที่ฐานะ และโอกาสการเข้าถึงการศึกษาด้วย ซึ่งมันควรแก้ตรงที่ให้สถาบันกวดวิชาเอื้อด้วยการกวดวิชาให้ฟรีสำหรับเด็กที่ยากจน ขณะเดียวกันถ้าหลักสูตรการเรียนการสอนในโรงเรียน คุณครูสอนดี มีเคล็ดลับหรือเทคนิคดีๆ ให้เด็กเข้าใจตั้งแต่เรียนในห้อง ก็แทบไม่มีความจำเป็นจะต้องไปกวดวิชาเพิ่มเติมเลย

ชอบการพูดคุยกันแบบนี้ ...อย่างที่เติ้ดพูดแม่งโคตรจริง โรงเรียนไทย

ทัชใจที่พี่เติร์ดพูดตั้งแต่เปิดคลิป บูชาเกรดคือโคตรจริง ตอนแรกเราก็เป็นแบบนี้เหมือนกันจนกระทั่งเราปล่อยวาง ไม่ต้องได้จุดสูงสุดแต่ให้อยู่ในโซนที่ปลอดภัยแล้วเราสบายใจ แล้วหลังจากนั้นมาเราก็ไม่เครียดไม่กดดันตัวเองอีกเลย ได้มีความสุขกับชีวิตมากกว่าเดิมด้วย

ชอบคอนเท้นท์นี้มากกกกกกก พี่เติ้ดพูดดี มุมมองแบบโลกกว้าง ชอบที่ย้ำเรื่องการค้นหาตัวเอง พี่เหว่งมีแนวคิดของคุณพ่อที่ชอบและติดตามมาตลอดเลยค่ะเวลาไปสัมภาษณ์รายการไหนชอบฟังพี่เหว่งเล่าเรื่องลูก มันดีมากๆเลย ขอคอนเท้นท์แบบกระตุ้นการศึกษาไทยแบบนี้อีกนะคะ

คิดถึงรายการนี้มากกกกก ฮืออออ ขอบคุณที่กลับมาทำนะคะ 🫶🏻💖

เย้!! กลับมาแล้วชอบรายการนี้ ชอบนั่งดูไปด้วยตอนกินข้าวมากๆๆๆ

คิดถึงรายการนี้มากๆเลยค่า ดูตอนเก่าๆวนไประหว่างรอตอนใหม่เลยย 💗💗💗 รอติดตามตอนต่อไปนะค้าบบ

คิดถึงรายการนี้มากกก😭😭😭

ชอบรายนี้มาก มากที่สุด ดูตั้งแต่ epแรกๆ เปิดช่องใหม่ๆ รอมานาน นึกว่าจะเลิกทำไปแล้ว กลับมาแล้ว มาเพิ่มอีกนะครับ เดือนละ1ครั้งก็ยังดี

เป็นเรื่องที่ดีนะ หน่วยงานต่างๆเริ่มใส่ใจกับการเรียนรู้นอกห้องเรียน ส่งเสริมการทำกิจกรรมต่างๆ และที่สำคัญฟรีด้วย เปิดโอกาสให้เด็กๆได้ลองทำอะไรใหม่ๆ โดยเฉพาะเรื่องการค้นหาความชอบ สร้างการตระหนักรู้จักตัวเอง ไม่รู้ว่าสมัยนี้ตามโรงเรียนต่างๆมีกิจกรรมรู้จักตัวเองแบบที่ทาง สสส จัดทำรึป่าว มันน่าจะดีถ้ามีทั่วไปเป็นพื้นฐานที่เด็กๆได้เจอทุกวัน แต่ต้องยอมรับเรื่องค่านิยมเกรด การติว อยากเป็นหมอ การทุจริต และอื่นๆ เป็นเรื่องยากที่จะเปลี่ยนภายในทันที ระบบสังคม โรงเรียน และครอบครัวต้องช่วยกันเปลี่ยนความคิด ให้สิ่งเหล่านี้ถูกด้อยค่าและนำเอาคุณค่าของความเป็นมนุย์ที่มีความหลากหลาย พัฒนาและช่วยเหลือชุมชนให้เข้มแข็ง

คิดถึงรายการนี้มากเลยค่ะ ขอบคุณที่กลับมาอีกครั้งนะคะ

ในฐานะที่เราเรียนจบครู แต่ไม่ได้เป็นครู เพราะเราทราบความจริงอย่างนึง คือสอบเพื่อวัดนักเรียน ด้วยคะแนนและเกรด มันบ่งบอกถึง ความขี้เกียจของระบบการศึกษาไทย การพัฒนาคนแต่ละคน ให้ เก่งขึ้นในแบบของเขา มันอธิบายให้หัวหน้า​(เช่นครูใหญ่​ )เข้าใจยาก เพราะมันจะต้องให้เหตุผล เฉพาะบุคคล แต่การ ให้คะแนน เป็นตัวเลขมันง่ายกว่า ... ปัจจุบันเราถึงเห็นเด็กๆ ต้องมาเรียนอะไรสารพัด ที่เขาไม่ได้อยากเรียน หลายๆชม. ในทุกๆวัน เพื่อให้ผู้ใหญ่ที่เรียกตัวเองว่าครู ได้มีผลงานส่งให้ คนที่ใหญ่กว่า ได้มีส่งข้อมูล​ไปในกระทรวง เพื่อมีตัวเลข ไปประชุมประจำปีได้แค่นั้นเอง เด็กเหนื่อยฟรี ในวิชาที่ไม่ได้ใช้ในอนาคต ครูหลายคน ก็อยากเปลื่ยนแปลง แต่ไม่มีอำนาจ

โหหหห รายการนี้ห่างหายไปนานมาก ดีใจที่กลับมา❤

รายการนี้หายไปนานมากคิดถึงสุดๆ เทพลีลาคอนเท้นดีตลอดดดดด

ดีใจจจจที่รายการกลับมาค่ะ ชอบรายการนี้มากค่ะ คิดว่าไม่มีแล้วว😢

เด็กรวยเกิดมาเพื่อค้นหาตัวเอง เวลาว่างใช้ไปเพื่อการเรียนรู้ตัวตนของตนเอง แต่เด็กไม่รวยเกิดมาเพื่อแบ่งเบาภาระครอบครัว ตอนเด็กก็งานบ้านต่างๆ ช่วยที่บ้านทำงานบ้าง เมื่อถึงม6 ก็ต้องเลือกคณะ อาชีพที่ความเสี่ยงต่ำ สวัสดิการดี นั่นคือข้าราชการ

มีสาระสุดๆเลยครับ ชอบครับ จริงทุกอย่างที่พี่ๆลองยกตัวอย่าง

ชอบการสะท้อนสังคมของเทพลีลาค่ะ

เราคิดแบบพี่เหว่งเลยค่ะตอนเข้ามหาลัยเรียนอะไรที่ตัวเองสบายใจ สุดท้ายเลือกนิเทศฯ แต่พอเรียนจบมาจริงๆ ลองไปทำงานสายนี้แล้วเรารู้สึกว่าไม่รอด หมดไฟง่ายมาก พึ่งมารู้ว่าชอบอะไรก็ตอนอายุ 29 แล้วค่ะ แต่ยังไม่สายไปนะ ตอนนี้เปิดร้านกาแฟเป็นนายตัวเองสบายใจแล้วแฮปปี้กับอาชีพนี้มากๆ เลยค่ะ เพราะเครียดก็เครียดคนเดียวเราแก้ไขปัญหาคนเดียวได้เลย ไม่ต้องไปพบจิตแพทย์แล้วด้วยนะ

เป็น ep ที่ผมชอบมากครับบบ

ชอบรายการนี้มากๆๆๆทำเรื่อยๆนะคะ

มีประโยชน์และดีทุกตรง ใช่เลย 😁

ชอบความคิดของพี่ทั้ง2คนค่ะ หนูเป็นคนหนึ่งที่รู้สึกแบบนี้เหมือนกันของการศึกษาไทย มันแคบ

8:14 พี่เหว่งดุ๊กดิ๊กน่ารักมาก

การเรียนรู้นอกห้องเรียนมันเลิศมาก ซึ่งมีอยู่ในนโยบายของพรรคก้าวไกล ด้วยคูปองเปิดโลก น้าค้าบบ ฝากเป็นกำลังจิตกำลังใจ กาก้าวไกลสองใบประเทศไทยไม่เหมือนเดิมด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ ปล.1จากใจเด็กมัธยม ปล.2ชอบทุกcontent ของเทพลีลา💐🤍

ดีใจจัง 🥺เป็นช่องที่ดีมากๆจริงๆ อยากพูดถึงประเด็นสังคมในโรงเรียนด้วยค่ะ สมัยเรียนชอบวาดรูปมากแบบวาดไปเรื่อยที่บ้านไม่เคยบอกว่า วาดสวยหรือไม่สวย เขาก้ปล่อยเราวาด แต่ตอนเรียนคาบศิลปะจำไม่ได้ว่าป.อะไร ครูให้วาดอะไรก็ได้ด้วยสีเทียน เพื่อนจะวาดทะเลตอนกลางวันกันเยอะนี่เลยวาดตอนกลางคืนแทน อะไรอยู่บนฟ้าตอนนั้นก็ใส่เงาสะท้อนในน้ำไปด้วย ส่งครูเขาหัวเราะแล้วถามว่า 'คิดอะไรถึงวาดแบบนี้อ่ะ อันนี้วาดแล้วหรอ' แล้วไม่แนะนำห่าเหวอะไรเลยพูดแค่นั้นจบ สรุปไม่เคยมั่นใจเวลาเรียนศิลปะอีกเลย แต่ยังติดนิสัยชอบวาดรูปเวลาสมองโล่งๆวาดไปเรื่อยนึกอะไรออกก็วาด พอเข้ามหาลัยเพื่อนหลายคนดันบอกว่าชอบลายเส้นเรามากเลย อยากให้วาดใส่ชีทให้มันหน่อย ทุกพื้นที่มันสร้างจุดเปลี่ยนได้จริงๆนะ 🥺🥺 เป็นกำลังใจให้น้องๆที่เจออะไรแบบนี้นะ บางทีเราเลือกสังคมไม่ได้หรอก เลือกคนที่เข้ามาในชีวิตก็ไม่ค่อยจะได้ ถ้ามันเป็นข้อความที่ไม่ดีต่อเราทั้งความรู้สึกและการพัฒนาตัวเอง อย่าให้เสียงพวกนั้นดังกว่าเสียงที่เราบอกตัวเองนะ

ตรง จริง ใช่ ชัด ทุกประเด็นที่พูดมาครับ

เป็นหัวข้อที่น่าสนใจจริงๆค่ะ ตอนนี้เราเป็นdek66 กำลังเครียดกับคะแนนที่ออกมากเลยค่ะ ตอนนี้ได้แต่ภาวนาให้ได้มหาลัยที่หวังไว้ ขอบคุณพี่ๆที่ทำคลิปดีๆออกมานะคะ❤❤

คิดถึงรายการนี้มากกก

คิดถึงรายการนี้้้้้้้❤❤❤

คิดถึงกินไปคุยไปมากกก 🎉

ช่วง 7:00 นี่คือเป๊ะมาก นึกย้อนสมัย ประถมต้น ครูประจำชั้น จะมีสอนพิเศษตอนเย็นตลอด และพาทำเนื้อหาการบ้าน ข้อสอบต่างๆ ตอนแรกเราเรียน เราก็ทำได้หมด เกรดเฉลี่ยสูงมากๆ แต่ประเด็นคือช่วงหลัง แม่ไม่มีตังส่งเรียนพิเศษ ก็แบบเคว้งอะ ไปต่อก็ไม่เป็น ทำการบ้านไม่ได้ ผลการเรียนก็ตก เหมือนการเรียนในห้อง เรียนมาทั้งวัน เพื่อไปสรุปความเข้าใจในชั้นเรียนพิเศษหลังเลิกเรียนอะ

ที่พี่นัชชาบอกคือจริงมากๆ เรื่องเรียนพิเศษเเล้วครูเอาเเนวมาบอก เพราะเราเป็นคนนึงที่ไปเรียน เเต่ก็คือเอาเเนวมาบอกเพื่อนในห้องด้วย ทำงานเป็นทีม5555😂

มาแล้วกำลังดูยกกำลังบุกอยู่ค่ะ😂

13:59 เราที่อายุ27 เรียบจบทำงานมาสักพักแล้ว ตอนพี่เติ้ดบอกว่าถ้ายังไม่เจอตัวเอง ไม่เป็นไรเลยนะ ก็คือน้ำตามาเลย มันยากจริงๆค่ะ กับคำว่าเป็นตัวของตัวเอง หรือเป็นในสิ่งที่ชอบอะไรแบบนี้ อาจะฟังดูsimpleนะ แต่สำหรับเรามันยาก ยากมากๆ

มีอยู่จริงค่ะ ซื้อเกรด สินบน ข้อสอบที่ติวนอกห้องเรียนแล้วออก สอนโดยครูคนเดียวกัน คนที่เสียเงินเรียนก็มีสิทธิ์มากกว่า

ที่พี่เติ๊ดพูดเรื่องเกรดคือใช่เลยค่ะ ในครอบครัวของตัวหนูเอง ก็บูชาเกรดมาโดยตลอดใครที่เรียนดี เกรด4 เขาจะชมค่ะ แต่ถ้าไม่ได้4 เขาจะตำหนิ แล้วในโรงเรียนที่หนูเรียน เขาแทบจะไม่สอนเลยค่ะ แนวข้อสอบก็ไม่มี ไม่ทราบเลยค่ะว่าเอาเกรดมาจากตรฃไหน

คิดถึงรายการกินไปคุยไปมากๆเลยค่ะ อยากให้ทำออกมาเรื่อยๆนะคะ

ฟังเพลินมากครับ ในแอบอยากให้คลิปยาวกว่านี้🤣👍🏻

อยากให้พี่เติ๊ดกับกงเหว่งทำpodcastม๊าก ฟังเพลิน อยากฟังยาวๆ นั่งฟังไปกินข้าวไป เพลินสุดๆๆ

กลับมาแล้วว มาอีกเรื่อยๆเลยนะคะTT

คลิปนี้ดีมากๆ

คอนเทนท์คุณภาพมาก

เรื่องนี้เห็นด้วยเราเป็นคนหนึ่งที่เรียนพิเศษตั้งแต่เด็กพอตอนม.6 เรามีที่เรียน(มหาลัย) ตัดสินใจออกจากการเรียนพิเศษ บอกเลยเพื่อนๆที่เรียนพิเศษไม่คุยกับเราเลย เจ็บสุดคือครูที่สอนเมิน (นี้เป็นปมในใจมาถึงปัจจุบัน) ตอนนี้ถ้าให้แนะนำเราไม่อยากให้เด็กเรียนพิเศษเลย

ไทยมีการเรียนสายอาชีพนะคะ ช่าง พาณิชย์ อาชีวศึกษา แต่ภาพลักษณ์ไม่ดี เลยทำให้คนไม่สนใจ แต่เด็กเก่งๆฝีมือดีๆเยอะเลยค่ะ

ถูกทุกเรื่องเลยค่ะ

7:12 พี่นัชชาหน้าสด สวยงามเรียบหรู 🥰

8:28 ประโยคตรงนี้ทัจใจมาก

ตอนเด็กๆที่ รร ก็มีสอนพิเศษ =เฉลยการบ้านและติวสอบ การสอนของพี่เหว่งเหมือนพ่อหนูเลยพ่อไม่บังคับทุกอย่างไม่ว่าจะอะไรจะให้ขอเอง เพราะพ่อมองว่าลูกไม่ชอบมันจะดูเป็นการบังคับ

เคยเรียนพิเศษกับครูคนนึง เพราะขึ้นชื่อเรื่องนี้มาก แบบต้องไปเรียนถึงจะเกรดดี ซึ่งเทอมแรกได้3.5 แต่รู้สึกว่าเรียนแล้วมันไม่ได้อะไร เปลืองตัง เทอม2เลยไม่เรียน ได้เกรด2 ทั้งๆที่ก้ทำตัวเหมือนเดิม

มีเรื่องนึงที่ Trauma ในใจ คือพูดถึงก็ร้องไห้ได้เลยคือ ตอนมอต้น เราเรียนพิเศษ เพราะอยากใช้เวลากับเพื่อน ปรากฏตอนสอบคือ มันเป็นสิ่งที่เรียนพิเศษนั่นแหละ รู้สึกเสียใจมาก เพราะเรารับรู้มาตลอดว่ามีเพื่อนคนนึงที่รู้ว่าเค้าหัวดีอะ แต่เค้าไม่มีโอกาสได้เรียนเสริมเพราะไม่มีเงินและบ้านอยู่ไกล ต้องรีบกลับ ไม่งั้นรถสาธารณะจะหมด แบบทุกอย่างไม่มีอะไรเอื้อให้คนๆ นึงได้มีโอกาสมากขึ้นกว่าปกติเลยหรอ

เรื่องเกรดนี่นึกย้อนไปถึงตอนสอบเข้าแล้วแอบสะเทือนใจ 😅 ส่วนตัวเรียนศิลป์คำนวณ แต่สอบเข้าศิลปกรรม แล้วก็ยื่นเข้ารอบสอบตรงด้วยเกรด 2.9 (หน่วยกิตวิชาหลักคือเลข-อังกฤษ และตกสองวิชานี้ตลอด ทำให้เกรดออกมาเท่านี้) แล้วครูสัมภาษณ์ว่าทำไมได้เกรดน้อย ตอนนั้นก่อนประกาศผลร้องไห้ใจเสียไปเลย คิดว่าเกรดน้อย ไม่ได้แน่ ทั้ง ๆ ที่วิชาที่ดึงเกรดเราไม่ใช่วิชาที่เราต้องใช้ในมหาลัยด้วยซ้ำ (มีอังกฤษที่ต้องเรียนเป็นวิชากลาง แต่หน่วยกิตนิดเดียว) ไม่อยากคิดว่าถ้าตอนนั้นสอบไม่ติด จะรู้สึกแย่กับตัวเองเพิ่มมากแค่ไหนเหมือนกัน มาตรฐานเด็กเก่งของโรงเรียนไทยทำให้เด็กลดคุณค่าในตัวเองสุด ๆ

หนูเป็นคนนึงที่เรียนพิเศษทั้งสองแบบ แบบแรกเรียนแบบโดนบังคับ คือไม่มีความสุขเลยค่ะ พอไม่ชอบก็ไม่ค่อยอยากเรียน เรียนไม่เข้าหัวมากกว่าเดิมอีกเลยเรียนไปได้แปปเดียว อีกแบบเรียนเพราะอยากเรียน เพราะไม่ค่อยเข้าใจเนื้อหาแต่อยากจะรู้ คือทั้งมีความสุขมีทั้งความตั้งใจ เรียนเข้าใจแบบ 300% มาก (เคยเรียนกับครูที่มีสอนพิเศษหลังเรียนด้วยค่ะ เป็นแบบนั้นจริง ๆ ค่ะ สอนต่างกันแถมพูดดีกว่าตอนสอนในคาบอีก TT)

เอาจริงๆวิชาแนะแนวนี่ก็สำคัญมากนะ แต่ในไทยคือคาบว่างคาบนึง อีกอย่างเลยคือบริษัทไทยส่วนมากไม่มีเวลาให้คนเลือกสายงานอ่ะ ใปดูใบรับสมัครงานก็ได้ ส่วนใหญ่ new jobber คือรับไม่เกิน 35 (เผลอๆบางที่รับอายุน้อยกว่านั้นอีก)

นั่งดูคริปนี้เเล้วน้ำตาคลอ คริปนี้ไม่มีคำไหนไม่จริงเลยสิ่งที่เกิดขึ้นในยุคของพวกพี่มันก็ยังเกิดขึ้นอยู่ในยุคของพวกหนู มันเศร้าตรงที่เรารู้ว่าแบบนี้มันไม่ใช่ แบบนี้มันไม่ถูก แบบนี้มันควรแก้ แบบนี้มันไม่จำเป็น แต่เราทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมรับให้มันผ่านไป ต้องอยู่ในสังคมที่ถามเกรดและยอมรับคนที่เกรด อยู่ในสังคมที่สอบติดภายในครั้งเดียวคือคนที่เก่งเเละสมควรถูกยอมรับ อยู่ในสังคมที่คนที่ไปหาเรียนเสริมคือคนขยันเรียนเเละคนที่ไม่เรียนเสริมคือคนไม่เอาไหน อยากได้ความรู้ก็ต้องดิ้นรนหาเอาเองเพราะหาจากในห้องเรียนไม่ได้ พวกพี่รู้ไหมคะว่ารุ่นของพวกหนูเขามีค่ายค้นหาตัวเองก็จะเป็นพวกกลุ่มหมอ,นิเทศ บลาๆๆซึ่งมันก็มาพร้อมกับค่าใช้จ่ายที่โคตรจะเยอะบางค่ายก็เป็นหมื่นๆ คนที่ไม่มีก็หมดโอกาส ไม่รู้ว่าคนอื่นจะคิดยังไงแต่สำหรับหนูการศึกษาไทยมันเป็นเรื่องของคนรวยไปแล้วค่ะ

Respect พวกพี่ๆหลายเรื่องมากๆเลยค่ะเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพมากค่ะทำให้ลูกหรือเด็กๆมีความคิดเป็นของตัวเองและมีความคิดที่คุณภาพไปด้วยอ่ะค่ะ

เรื่องเรียนพิเศษแล้วได้ข้อสอบ เราคือหนึ่งคนที่ได้ค่ะ เราเรียนพิเศษเพิ่มเพราะเราอ่อนมาก เรียนพิเศษทำให้เข้าใจมากขึ้นจริงทำให้เราชอบเลขด้วย แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเค้าแจกข้อสอบให้เด็กที่เรียนจริงๆ

อยากเข้าวงคุยด้วยจังเลยครับ ผมเองก็เรียนจนจบ PhD มา ยังมีปมเรื่องเรียนสมัยมัธยมอยู่เลย เจ็บปวดมากจริงๆ

ส่วนตัวเรียนโรงเรียนค่อนข้างดังมรเมืองหลวง วิชาคำนวณ อ. ไปสอนพิเศษด้วยการให้เเบบฝึกหัดเหมือนข้อสอบต่างกันเเค่ตัวเลข ส่วนวิชาท่องๆจำๆ นี่เเบบฝึกหัดข้อสอบเหมือนเป๊ะ เเต่สลับตัวเลือก

เราเป็นหนึ่งในคนที่คิดว่าจริงๆแล้วการศึกษาของประเทศไทยเองก็ทำให้เรารู้ได้นะว่าเราชอบอะไรไม่ชอบอะไร ถนัดหรือไม่ถนัดอะไร เพราะมันให้เราเรียนทุกอย่างเลย ตั้งแต่คณิต วิทย์ ธรรมศึกษา พระพุทธ สังคม ประวัติ ภาษา ดนตรี พละ การงาน ทำอาหาร โครงงาน ลูกเสือ มวย ยิมนาสติก หรือแม้แต่วิชาเฉพาะของโรงเรียนที่สอนเกี่ยวกับประวัติโรงเรียนอ่ะ5555 เพราะว่าเราได้ลองเรียนเยอะมากขนาดนั้นมันเลยทำให้เรารู้ว่าเออเราไม่ชอบพละ ไม่ชอบดนตรี ไม่ชอบสังคม เราชอบวิทย์คณิตนะแต่เราไม่ชอบเรื่องดอกเบี้ยการเงิน และเราไม่ถนัดฟิสิกส์ มันทำให้เราตัดช้อยและเลือกคณะมหาลัยได้เยอะเลย ส่วนเรื่องที่พี่เติ๊ดบอกว่าไทยสอนให้เราจำ เราเห็นด้วยกับเรื่อง tense แต่สำหรับคณิตหรือวิทย์อะ การที่เค้าให้เราจำสูตรและใึกทำโจทย์เยอะๆ มันเป็นการฝึกสมองให้เราคิดวิเคราะห์ได้อะ นี่มีหลานอยู่ประถม เวลาหลานทำการบ้าน พ่อเค้าก็จะไม่ให้ใช้เครื่องคิดเลขอะ หลานก็ถามนะว่าทีพ่อยังกดเครื่องคิดเลขเลยแล้วทำไมหลานถึงกดไม่ได้ ได้ยินแล้วเราก็อึ้งเลย เราโตมากับยุคที่ไม่ได้เทคโนโลยีจ๋ามาก ฝึกคิดเลขเองตั้งแต่เด็ก พอโตมาเลยคิดเลขไว แต่เด็กสมัยนี้มีเครื่องทุ่นแรงเยอะ จนบางคนคิดเลขไม้เป็นเพราะกดเครื่องคิดเลขเอาก็ได้คำตอบ แอบรุ้สึกเสียดายเหมือนกัน เรามองว่ามันเป็นข้อดีและข้อได้เปรียบของเด็กไทยเลยนะ เพื่อนเราเคยไปเรียนที่เนเธอร์แลนด์มา เพื่อนเล่าให้ฟังว่าโจทย์คณิตง่ายมาก เพื่อนเราคิดเสร็จคนแรกจนคนอื่นในห้องยังถามเลยว่ามันทำยังไง เนี่ย การศึกษาไทยจริงๆมันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น แต่ก็ต้องยอมรับว่าต่างประเทศเค้าดีกว่าจริงในหลายเรื่องเลย

ผมเป็นคนนึงที่Sufferมากๆกับระบบการศึกษาไทยที่ไม่ได้สอนให้เราค้นหาตัวเอง จากตอนนั้นจนถึงช่วงอายุ27 ผมไม่สามารถคิดเองได้เลย ทำตามที่สั่ง หรือตามที่สังคมต้องการเท่านั้น คิดนอกกรอบกว่านั้นคือผิด พออยากลองค้นหาตัวเอง มักจะโดนคำพูดว่า "ไปเรียนให้จบก่อน" ตลอด จนกลายเป็นว่าผมไม่สามารถทำในสิ่งที่ชอบและพัฒนามันจนสามารถเป็นอาชีพที่เหมาะกับตัวเองได้ เพราะแม้แต่ครูแนะแนวเองยังไม่สามารถให้ข้อมูลเด็กสายศิลป์ที่ชอบดนตรีแบบผมได้เลย ยกเว้นเพื่อนที่อยากไปเรียนบริหาร ครูพร้อมจะมอบข้อมูลให้ตลอด แต่คนอย่างพวกผมถูกทิ้งไว้ โดนบังคับให้ติวในสิ่งที่ไม่ได้ใช้ด้วยซ้ำ(ผมอยากเป็นนักดนตรี)เสียเงินกับเรื่องที่ไม่ควรด้วยซ้ำ อิจฉาน้องๆยุคนี้เหมือนกันนะครับ มีความรู้รอบด้าน และได้รับการยอมรับ เกรดไม่ดีแต่เอาตัวรอดในสังคมได้ ในขณะที่ยุคผม เกรดน้อยก็ถูกเลเบิลแล้วว่าโง่ ไปไม่รอด ทุกวันนี้เรียนจบมายังไม่รู้เลยว่าจะทำงานอะไร เพราะไม่รู้แล้วว่าตัวเองต้องการอะไร เพราะไม่ได้ถูกฝึกให้คิดหรือหาทางเอาตัวรอดแบบที่ควรทำ ไม่มีจินตนาการในการใช้ชีวิต สุดท้าย จบมาเป็นเพียงแค่ประชากรชั้นเลวคนนึง หากินเล็กๆน้อยๆเอาตัวรอดไปวันๆ ไม่เคยมีความสุขเลยแม้จะอายุ30แล้วก็ตาม กลายเป็นว่าต้องพึ่งพาจิตแพทย์เพื่อให้ตัวเองหาคำตอบให้ชีวิตได้ เพื่อให้ยังมีความสุขต่อ . เรื่องนี้มันไปได้หลายประเด็นจริงๆแบบที่พี่เหว่งว่าเลยครับ

ช็อตเหมือนกัน ตอน พี่เติร์ด พูด สสส 😂😂😂

มาแว้ววววว

คิดถึงกินไปคุยไปปปป

รายการนี้ กลับมาแล้ว 🎉🎉

บางครั้งการศึกษาของเด็กก็ดันไปเป็นการแข่งขันของผู้ปกครองด้วยค่ะ ของเราโชคดีที่พ่อแม่ไม่ชอบเอาเราไปเทียบใคร แต่ที่เคยเห็นเพื่อนสอบคะแนนตกไปนิดเดียวโดนดุโดนว่าพร้อมยัดคอร์สเรียนพิเศษให้เพื่อนทั้งที่เกรดก็ไม่แย่เรียนเก่งด้วยขยัน เพราะกลัวลูกตัวเองน้อยหน้าลูกคนอื่นในวงสนทนา

ตอนเรียนอาจารย์​สอนไม่ใส่ใจ​ สอนเอาแต่เด็กเก่งๆ​ เลยทำให้เราไม่ได้และไม่เข้าใจ​ แต่พอเวลาผ่านมา​ผมลองกลับมาศึกษา​กลับเข้าใจวิธี​คิดหรือสูตรต่างๆที่จริงมันไม่ได้ยาก​ แค่คนถ่ายทอด​ไม่ใส่ใจ​นี่ยังไม่รวมติวแบบทุจริตนะครับ อยากแชร์ประสบการณ์​ครับ

วิชาในรร.ตปท.คุณเติ๊ดยกตัวอย่างมา มีสอนในรร.ลูกเราเกือบหมดเลยค่ะ ไม่มีการให้เกรดนร.ด้วย ตอนนี้รร.แนวทางเลือกในไทยน่าสนใจมากนะคะ อยากชวนให้มารู้จักจังค่ะ😊 ปล. ส่วนแม่ก็จบการศึกษาแบบไทยแท้ยุคหินเหมือนกันนี่แหระค่ะ😂😂😂

เจอเหมือนกันครับ เหมือนครูณัชชาเลย สอนกั๊ก เก็บไว้สอนพิเศษ

ในเรื่องการเรียนเพิ่มเพื่อเข้ามหาวิทยาลัยอย่างผมก็เรียนถาปัตย์แต่ไม่ได้เข้าม.ในกรุงเทพ ผมก็ไม่ได้ติวแต่ผมหาตัวอย่างข้อสอบเก่ากับไปลองสนามซ้อมรวมถึงวิเคราะห์สัดส่วนข้อสอบแล้ววัดกับตัวเองว่าจะทำคะแนนส่วนไหนได้มากน้อยแค่ไหนครับ

เป็นคนไม่เคยบูชาเกรด แต่แค่รู้สึกว่า ถ้าวิชาไหนไม่รู้เรื่อง ได้เกรดดีก็เฉยๆ แต่ถ้าวิชาไหนเราเรียนรู้เรื่อง เกรดอาจไมไ่ด้มากเท่าตัวอื่นแต่ภูมิใจมาก แต่คนละข้าง ชอบเอาเกรดตัวเองมาเทียบกับคนอื่นซึ่งมันไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนั้นไง

ประเด็นสำคัญอยู่ที่พ่อแม่ค่ะ ถ้าผปค. เข้าใจความสามารถเฉพาะตัวของลูก ปัญหาทุกอย่างจะดีขึ้น

เรื่องครูที่โรงเรียนรับสอนหลังเลิกเรียนของเราก็มีค่ะ อาจจะไม่ได้เอาข้อสอบมาบอก แต่ที่เห็นได้ชัดคือนิสัยครูจะเปลี่ยนไปเลยค่ะ ตอนสอนในโรงเรียนจะดุมาก เรียนในคาบโคตรเกร็งแต่ตอนไปเรียนเสริมกลายเป็นใจดีมากจนงงว่าเอ้าก็สอนดีๆพูดดีๆได้หนิ แล้วทำไมในห้องต้องทำโหดด้วย🤣🤣

ฝากการเลือกตั้งเดือนพฤษภาคมนี้ด้วยนะคะทุกคน ให้รัฐบาลใหม่มาเปลี่ยนแปลงระบบการศึกษาเพื่ออนาคตที่ดีกันคับ🫶🏻

จริงๆ เกรดสี่ มันก็เป็นการบอกความรับผิดชอบนะ ไม่ใช่คนที่ได้จะไม่มีความรับผิดชอบ แต่คนที่ได้เกรดสี่ทุกคนมีความรับผิดชอบ( ไม่นับ รร.ที่ปล่อยเกรด)

นอกเรื่อง...กับข้าวหกคับพี่เติ๊ด

ต่างประเทศคือมีวิชาเยอะเรียกได้ว่าบนโลกนี้มีอะไรที่สร้างรายได้ได้มีวิชานั้นแน่ๆ โคตรดีเลย บอกตรงๆอิจฉาต่างประเทศมากใรแง่ของการศึกษา

คิดถึงกินไปคุยไป

ตอนนี้เราอายุ 42 แต่ดีนะที่ตอนนั้น ไม่คิดจะติว ไม่คิดจะต่อม.6 เพื่อเอ็นทรานซ์ เราจบม.3 ต่อปวช. แล้วก็ ปวส. จบปวส.บัญชีเราก็หางานทำ แล้วก็ทำงานไปเรียน มสธ.ไป เราคิดแค่ว่า พ่อแม่เราไม่มีเงินมาก เราเรียนสายอาชีพแล้วก็หางานทำไปเลย ปิดเทอมเราก็หางานทำพิเศษ ตรงไหนมีงานให้ทำ จะถูกจะแพงเราเอาหมด ขอแค่มีเงินมาช่วยที่บ้านก็พอ หรือยุค 90 มันจะฝึกให้เราเข้มแข็งนะ

ระบบแบบนี้เป็นทั้งเอเชีย เช่น จีน ญี่ปุ่น เกาหลี สิงค์โปร์ ซึ้งเราไม่เข้าใจว่าทำไมโรงเรียนฝรั่งไม่เป็นแบบนี้

วิชาแนะแนวที่โรงเรียนสมัยม.ปลายแคบจริงครับ มาแต่ละที่ไม่หมอก็พยาบาล วิศวะ ปัจจุบันเป็นInterior designer ครับ รู้สึกดีมากที่ค้นพบตัวเองเจอ

บ้านผมมีฐานะปานกลาง แต่ว่าค่อนข้างใช้ชีวิตติดดินแบบชาวบ้านทั่วไป ผมเรียนพิเศษตั้งแต่ ป.5-6 เพื่อสอบเข้า ม.1 ,ม.ต้นก็ยังเรียนพอสมควร แต่เรียนไปเรียนมา โตขึ้นรู้สึกว่า การเรียนพิเศษ เสียตังแพงมาก ค่าเรียนรวมสามารถบินไปเรียนเมกาได้2 เทอม ได้ แถมไม่ได้ทำให้ค้นหาตัวเองเลย ไม่ได้ทำให้เราประสบความสำเร็จในชีวิตในแบบที่แฮปปี้ สุดท้ายเรียนพิเศษไปเพื่อสอบๆๆๆ ยิ่งเด็กเก่ง คนสอบยิ่งออกยากขึ้น เพื่อ!?5555 ม.ปลาย เริ่มเรียนพิเศษน้อยลง อ่านเองเป็นส่วนใหญ่และจะได้มีเวลาว่าง ไปค้นหาตัวเอง อื่นๆ เช่น programming, learn how to be data scientist เราควรมี mindset การเรียนรู้แบบ global มากขึ้น ไม่ใช่เรียนตามกรอบการศึกษาไทย ถ้าคุณไม่ต้องการเรียนแพทย์ วิศวะ(ที่ใช้คะแนนสูง) ไม่จำเป็นต้องเรียนพิเศษแม้แต่นิดเดียวเลยครับ ยิ่งมหาลัยที่ไหน รับเด็กจาก portfolio เยอะๆ แปลว่า ที่นั่นเน้นการปฏิบัติและสกิลที่แท้จริงๆ - วิชาที่ผมรู้สึกว่าสำคัญมากในอนาคตเป็น mainstream คือ English communication, learn AI tools, coding, public speaking (presentation, storytelling, pitching) etc. การศึกษาไทย เพลาๆ ลงก็ได้กับวิชาไร้สาระ เช่น พระพุทธศาสนา,มารยาทไทย, การงานอาชีพ (เรียนทฤษฎี) และหลายวิชาที่เรียนทฤษฎี+ท่องจำ มาากว่าการลองลงมือทำจริง ผมยืนยันว่า เด็กเก่งๆ (วัดจากการสอบ) ไม่ได้เกี่ยวกับระบบการศึกษาไทย ขึ้นอยู่กับว่าใครมีต้นทุนมากกว่า ใครเปิดโอกาสเรียนรู้ด้วยตัวเองมากกว่า เรียนพิเศษมากกว่า แค่นั้น ส่วนที่เหลือ ร้อยละ 70%ของเด็กไทย คือส่วนเกินจากความเน่าเฟะของระบบการศึกษา ระบบห่วย สร้างบุคลากรครูห่วยด้วย ยิ่งตามชนบท อย่าถามหาการศึกษาที่คุณภาพเลย😅 เด็กบางคนเลือกที่จะไปทำงานหรือใช้ชีวิตเสเพลไปวันๆ ดีกว่า ไปเรียน เพราะ รร ไม่มีอะไร😢

เคยเป็นคนนึงที่เรียนพิเศษมา สิ่งที่เราทำคือ ทำการบ้าน คุณครูไม่ได้สอนเพิ่มเติมเลย เรื่องแนสข้สอบ รร.เราเองก็เป็นเหมือนกัน ได้แนวมาหลายข้อจริงๆครูแทบจะเฉลยเลยด้วยซ้ำ รู้สึกโชคดีมากๆ ที่ช่วงโควิดรร.เราห้ามเรื่องนี้ไป

หนูพึ่ง24 ตอนมัธยมยุคหนูก็มีค่ะ ใครที่ไปเรียนพิเศษกับอาจารย์ที่บ้านจะได้เกรด4ค่ะ ไม่ได้เอาข้อสอบมาให้ดูหรือติวเพิ่มเลย แต่ได้เกรด4แน่ๆเลยต้องแห่กันไปเรียนค่ะ

จริงนะผมไม่ชอบวิชาอะไร แต่ข้อสอบก็ยังต้องสอบ แล้วพอสอบไม่ได้ก็สอบตกต้องสอบใหม่ ทั้งที่ผมไม่มีใจอยากศึกษา การศึกษาไทย ตรงนี้แหละจุดบอด😅😅

7:52 พี่เหว่งคือแบบอย่างพ่อที่ผมอยากเป็น

ผมก็เรียนในไทยไม่เคยรู้ตัวเองเลยว่าชอบอะไร พ่อแม่เป็นวิศวะ ก็เลยเรียนวิศวะ แต่พอไปเรียนต่อต่างประเทศเขามีวิชาหลากหลายและลองเรียนดูได้ถ้าไม่ชอบก็หาใหม่ไม่ต้องเรียนให้จบ สรุปผมเจอสิ่งที่ผมชอบคือการเขียนโปรแกรมควบคุม พวกแขนกลโรงงาน แต่ตอนนี้อยากเป็นเชฟ