Dzisiejszej młodzieży też potrzebne jest natchnienie. Tak jak tej sprzed 30,40 lat... Ciężko o to, kiedy źródła piękna są niedostępne. Ja mam 30 lat i poznałam Pana Siudmaka dzięki mojemu ojcu, który wlał we mnie miłość do fantastyki, sci-fi i dobrej muzyki. W swojej pracowni trzymał gazety Fantastyki, w której czasem mogłam podziwiać obrazy Pana Wojtka. Miałam szczęście zaciągnąć mojego tatę na wystawę pod Katowicami. Oboje byliśmy wniebowzięci. Tym wszystkim chce powiedzieć- Panie Wojtku- prosimy o dostęp do Pana sztuki! W Warszawie, w Krakowie, we Wrocławiu. Brakuje nam piękna! Proszę nas inspirować! Pozdrawiam, Marta