Nic dodać, nic ująć - duży kunszt techniczny (!).

Polska jest pod okupacją od wieków i nie warto się tam wyginać, kto wychyli łeb, zaraz go straci. Okupacyjne rządy bardzo tego pilnują. Okupant wie, że 4 Polaków rozpieprzy ich w tri miga

Tak, duże gratulacje dla Konstruktorów (!).

Eksponaty dzięki widzom i bohaterom filmu :)

Dziękuję :) W kolejnym odcinku będą też zdjęcia z Targów Poznańskich '79. Może nawet Pan na nich jest :)

Nie można postawić znaku równości pomiędzy Koncertem i Marcinem. Marcin był w zasadzie produktem Sanyo montowanym u nas, Koncert... jak widać w filmie.

I ja dziękuję :) Zawsze, kiedy patrzę na tak skomplikowane urządzenie, podziwiam konstruktorów :)

Zdecydowanie to jest MAGIA :)

Dzięki :)

nie do końca z niczego. sporo podpatrzyli. ;)

@@nnnnnn3647 może tak może nie .Rób coś jak nie masz komponentów .A sprzęt powstawał. Teraz jest łatwiej a ludziom się nie chce a wiesz dlaczego ? ...

@@marekjedro3314 Jak to się nie chce? Cały czas powstają nowe produkty.

@@nnnnnn3647 masz rację powstają i będą powstawać ale chyba nie wiesz o co mi chodzi .

@@marekjedro3314 chyba jednak wiem.

Właśnie wiele tych magnetofonów pracowało w radiowęzłach i tak się zastanawiam jaki to miało sens, tzn kupowanie tak drogiego sprzętu do radiowęzła? Chyba wystarczyłby zwykły magnetofon bo cały system radiowęzła i tak był taki sobie.

Dziękuję :) Także w imieniu konstruktorów. Jest spora szansa, że tu są :) Czy coś pozostało po tym radiowęźle?

Dziękuję :) Taką miałem nadzieję, rozciągając ten film na 3 części :)

Nie wiem, czy to jeszcze możliwe :) Te ceny już są astronomiczne!

Posiadam między innymi jednego szpulaka ściągniętego z Florydy a drugiego z Kanady.

@@jakosyjanar5838 Gdzies zawieruszyl sie moj post ale dokladnie to samo mysle ze da sie kupic dosc tanio magnetofony z USA, widywalem nawet wielosladowe magnetofony z DOLBY A kiedys to byla cena dobrego domu w Californi. Jednak ostrzegam serwis takiego sprzetu jest drogi.

@@czependoza Szpulaka, które posiadam to Tascam br- 20t a ciekawego zabytka to Sony kwadrofoniczny tc. Serwis jest ... , też drogi. Np. taki mam zestaw kzfaq.info/get/bejne/f9-VeNqbsqnUhYk.html

dokladnie, dostanie sie tam sprzet wysokiej klasy, renomowanych marek, niezaj..bany, i do tego w niższej cenie niż te bolatzkie bezwartosciowe wynalazki

Dziękuję bardzo :)

Dziękuję bardzo i za dobre słowo i za wszystkie wspomnienia :)

@@ZabytkiTechniki 🙂

Brawo!!! Jak wspaniale czytać taki głos, ja pisze to czasami choć nie tak ladnie wyłożone i niestety mur stereotypów a czasami inwektyw. Dziękuję za ten głos. Polecam (choc pewnie zbytecznie) ksiazkę prof Kieżuna.

Podstawa to odcięcie od możliwości spłaty długów w USD . Tak się ugotuje każdego kredytobiorcę zabierając mu możliwość zarabiania. Widać to tez dziś . Powtórka z rozrywki. Za dużo możemy i trzeba nas ujebaaa..c .

​@@Samadhi-cz4dz Doprowadzenie do kryzysu lat 80'tych to długotrwały proces, który rozpoczął się już po objęciu przez Gierka sterów władzy. Po objęciu władzy Gierek dostał w spadku kraj, który był skansenem Europy, nawet na tle innych państw Demoludów. Bieda i potworne zacofanie gospodarcze. Na początku lat 70'tych nasz przemysł był oparty o technologie otrzymane (sprzedane) od ZSRR, które implementowane w Polsce w latach 1945-1955 w zasadzie miały swój rodowód z lat 30'stych. Gomułka totalnie nie dbał o przemysł, dlatego przez cały okres jego rządów w zasadzie nic nowego nie powstawało, a stare nie modernizowano. Tak zacofana gospodarczo i technologicznie Polska nie była w stanie na początku lat 70'tych zmodernizować swój przemysł własnymi siłami. Jedynym ratunkiem były pożyczki z Zachodu. Plan był prosty. Weźmiemy pożyczkę, za nią zbudujemy nowy przemysł, produkowane towary trafią zarówno na rynek wewnętrzny, jak i na eksport. Z eksportu będziemy mieli na spłatę pożyczki, a i może też coś zarobimy, choć dochód wewnętrzny nie był priorytetem tego przedsięwzięcia. Priorytetem było zbudowanie normalnego, w miarę nowoczesnego (jak na kraje socjalistyczne) przemysłu. Szybko okazało się, że sprzedane technologie nie są najnowocześniejsze, są do tego bardzo energochłonne i na wykonanie procesów technologicznych są potrzebne rzesze ludzi i mnóstwo roboczogodzin. I to co najgorsze, produkcja wymagała tzw. wkładu dewizowego. Wnet okazało się, że produkowane wyroby nie mają takiego wzięcia za granicą i trzeba je sprzedawać praktycznie za pół darmo. Silniki elektryczne sprzedawały się bardzo dobrze, ale problem był w tym, że znajdywały kupca za 1/3 - 1/4 wartości silnika wiodącej na rynku firmy. Owszem, silnik miał o 30% większe straty, był o 1/3 większy, awaryjny, ale do zastosowań mało ambitnych (np. wentylatory) nadawał się. Popyt na polskie wyroby wyprodukowane w nowo zakupionych licencjach, przy udziale zagranicznych komponentów, zakupionych na dodatek za dewizy, był zaskakująco mały. Z czasem okazało się, że eksport nie dostarcza wymaganej ilości dewiz. W zasadzie trudności ze spłatą kredytów pojawiły się już w 1976 roku. By mieć na spłatę kredytów (wtedy jeszcze obsługa pożyczek dotyczyła zarówno sumy bazowej jak i odsetek) zaczęto eksport po cenach dumpingowych, w którym nieważny był zysk, a tylko pozyskanie dewiz. Socjalistyczna gospodarka to ekonomiczna fikcja z pieniędzmi drukowanymi według potrzeb. W pojęciu wewnętrznym nie istnieje coś takiego jak zysk czy koszty produkcji. Pieniądze na pensje można wydrukować, za produkty dostępne w kraju a potrzebne do produkcji też można zapłacić umowną walutą bez wartości, problem jednak był w tym, że zakupione licencje wymagały wkładu komponentów z Zachodu, za które trzeba zapłacić w dewizach. W tym momencie nie przejmowano się kosztami produkcji, tylko tym, za ile najtaniej można sprzedać cokolwiek, by wpłynęło na konto trochę dewiz. Po chwili już sprzedawaliśmy tak tanio, że pozyskanych dewiz wystarczało tylko do zakupu komponentów potrzebnych do produkcji! By obsłużyć zadłużenie zaczęto sprzedawać wszystko, co Zachód chciał kupić. Ponieważ na światowych rynkach cena cukru była wysoka, to postanowiono wywieźć z Polski ile się da tego cukru, licząc się z jego brakiem na rynku i koniecznością wprowadzenia dużych podwyżek. Stąd właśnie talony na cukier umożliwiające zakup pewnej ilości cukru po niskiej gwarantowanej cenie. Rok 1976 to był rok, w którym już przestaliśmy regularnie obsługiwać nasz dług, w rok 1977 weszliśmy tylko z regulowaniem zobowiązań odsetkowych, przy zawieszeniu spłaty kwoty bazowej. Z Polski w tym czasie wywożono totalnie wszystko, co dało się sprzedać za dewizy. Zakłady produkcyjne produkowały coraz mniej, nie było dewiz na tzw. wkład dewizowy. Praktycznie wszystko co wyprodukowano wywożono za granicę i sprzedawano w cenie dumpingowej. Pod koniec lat 70'tych sytuacja była już tak tragiczna, że w ogóle przestano obsługiwać dług zagraniczny z powodu braku dewiz. Początki kryzysu to połowa lat 70'tych, rok 1976 uznaje się za jego początek, który skończył się bankructwem państwa w 198o roku. Ponieważ państwo socjalistyczne zbankrutować nie może, to tę szopkę ciągnięto dalej, a robił to właśnie Jaruzelski, w zasadzie "namaszczony" przez Breżniewa by utrzymać jedność bloku państw socjalistycznych. Ogólnie napisałeś bzdury, bo właśnie jak wyglądała droga od modernizacji bierutowo-gomułkowskiego przemysłu do bankructwa państwa jest bardzo dobrze opisana. Wystarczy trochę wysiłku i można dokumenty sobie poczytać. Ja na twoim miejscu nie porównywałbym tamtejszych pożyczek do dzisiejszych. Nie trzeba być miłośnikiem teorii spiskowych, by się domyślić, że Zachód specjalnie wpuścił nas na taką "minę". Wtedy nie mogliśmy kupić żadnej nowoczesnej technologii z oczywistych powodów. analitycy zachodni, wytrenowani w gospodarce wolnorynkowej, dobrze wiedzieli że sprzedając nam nieświeże technologie, energochłonne i pracochłonne, powoli przybliżają upadek gospodarczy. Technologie uzależniające nas od dostaw z Zachodu, za dewizy, też nie były proponowane przypadkiem. To musiało się źle skończyć, bo problem tak naprawdę nie leżał w pożyczkach, ale leżał w założeniach ekonomicznych systemu socjalistycznego, w którym dosłownie wszystko było fikcją. Strajki w 1980 roku tylko pogłębiły kryzys i spotęgowały niedobory w handlu, ale nie były bezpośrednią przyczyną ekonomicznego bankructwa Polski. W 1980 roku już nie spłacaliśmy długu bo nie było dewiz, by jakieś towary w ogóle trafiały na rynek konsumpcyjny to zaczęła się reglamentacja a w procesach technologicznych dewizowe komponenty zastępowano polskimi odpowiednikami, co z czasem powodowało drastyczne obniżenie jakości. To jest takie kuriozum, ale pod koniec lat 80'tych jakość produkcji była już naprawdę makabryczna, dużo gorsza niż w czasach największego kryzysu 1980-1983. Czy gierkowskie pożyczki były błędem? Nie. Błędem był socjalizm z fikcyjną ekonomią i gospodarką. Dodam, że ciężko było z tej produkcji obsługiwać zadłużenie i jeszcze na tym zrobić, bo mała atrakcyjność techniczna na rynkach to tylko jeden z problemów. Nasze zakłady produkcyjne pełną parą pracowały na inne państwa Demoludów, a przede wszystkim na ZSRR, który był głównym odbiorcą polskiego przemysłu elektrotechnicznego i stoczniowego. My spłacaliśmy pożyczkę, kupowano komponenty za dewizy, po czym ZSRR zabierał nam część produkcji "płacąc" w tzw. rublach transferowych, a w ramach tego "barteru" za statki, silniki elektryczne, itd. mogliśmy co najwyżej w ZSRR "kupić" arbuzy a w Bułgarii winogrona. Interes był "złoty", ale może dlatego ZSRR zgodził się na zastrzyk gotówki z Zachodu, o ile nie było to polecenie z Moskwy.

Solidarność załatwiła wszystko

100% racji

Dzięki :)

Witam serdecznie, jednakże po tym komentarzu przemawia jakiś żal i złość. Ja wychowałem się w PRL-u i jestem z rocznika 64, ale przyznam że i ja również mocno i często przylegałem nosem do szyby wystawowej sklepu ze sprzętem elektronicznym i kiedy przychodziły dostawy, to sklep był pełen osób, które to mogły pozwolić sobie na zakup takiego sprzętu, a my którzy marzyliśmy o znalezieniu się na miejscu tych szczęśliwców, poprzylepiani byliśmy szczelnie do szyb wystawowych, marząc i tym, że stanie się cud. Jednakże nie można tylko porównywać tego zbutwiałego zachodu, wiem o czym mówię, żyję 36 lat w Niemczech i proszę mi wierzyć, że jestem również melomanem i posiadam dobrej klasy sprzęt mojej klasy portfelowej i sprzęt, który sprawia, że jestem szczęśliwy, odsłuchując muzykę, ale proszę nie przesadzać z tym zachodem! Ja zostałem wychowany na polskim radiu, gdzie nagrywało się muzykę i to było piękne, to nas kształtowało i sprawiło, że kochamy tę nostalgię, co jest piękne. Powracamy do wspaniałych konstrukcji, do wspaniałych ludzi, którzy możnaby w PRL-u nazwać, musieli nieraz z niczego zrobić coś, a nazywaniem tych konstrukcji gratem, czy czymś podobnym, uważam, że powinno zmienić się kanał! Owszem, że większość tych wspaniałych konstrukcji miało z góry narzucone przeznaczenie, jednakże byli i normalni ludzie, którzy jak ojciec mojego kolegi z klasy zafundował sobie właśnie taki magnetofon i kiedy bywałem u kolegi, to mogliśmy słuchać go, z wrażenia dostawałem aż gorączki, takie cacko stanowiło to dla mnie i moich rówieśników! Kiedy mowa jest o cenach, to powiem tak, każdy przedmiot dla kolekcjonera jest tyle wart, na ile ceni go sobie sam kolekcjoner! Dla mnie ten magnetofon, jak i rozmowa o tym sprzęcie tych zacnych panów, wprowadziła mnie w zachwyt nad całym zespołem pracującym nad tym produktem i jednocześnie dała mi odpowiedź, dlaczego ten magnetofon, był i jest nadal obiektem pożądania i dlatego był i jest drogi!

Dla "zwykłego obywatela" to był ZK140. Dla "takiego lepszego" to Dama Pik lub Aria.

@@konradklekot Zgadzam się z Panem, acz ci panowie którzy stworzyli ten magnetofon, możnaby powiedzieć polski Revox, to przypuszczam i raczej jestem pewien, iż oni na to wpływu nie mieli. Dlatego miał on już w zasadzie od początku nadany cel przeznaczenia. Jednakże, chociaż ceny na rynku wtórnym są jak już słyszałem astronomiczne, co prawdziwego kolekcjonera myślę, ten fakt nie odstraszy.

@@dyw.3034 Ale oczywiście masz świadomość tego że to piękne radio na którym ja także się wychowałem zostało w pierwszej połowie '90 brutalnie dorżnięte przez komercyjne stacje na czele z debilną stacją trzyliterową która wyspecjalizowała się w chamskim łomocie dla głuchych oraz hojnie zaczęła rozdawać "słuchaczom" milionowe "nagrody" w kretyńskich zgadywankach dla opóźnionych. I tak wśród przyjaciół psy zająca zjadły. Pozdrawiam.

We Wrocławiu na ostatnim piętrze domu handlowego Łada przy ul. Oławskiej był zaaranżowany salon audio prawie taki, jak w normalnych krajach. Można tam było zobaczyć na żywo najbardziej atrakcyjne produkty Unitry, w tym Koncerta. Zobaczyć i posłuchać, nie znaczy kupić. A cena Koncerta wynikała z faktu, że taki sprzęt po prostu musiał tyle kosztować. Choćby ze względu na fakt, że bardzo ważne komponenty (głowice, silniki) trzeba było kupować za prawdziwe pieniądze od producentów, którzy potrafili je robić. I tak pozytywnym (oraz wyjątkowym) zjawiskiem jest fakt, że dobrze układała się współpraca ze szwajcarskim Studerem, nie było żadnego embarga na głowice ani zastrzeżeń patentowych na rozwiązania mechaniczne. Może to się jakoś wiąże z faktem, że inż. Kudelski swoją firmę Nagra miał w Szwajcarii? Abstrakcyjna była nie tyle wysoka cena Koncerta (bo realnie taka musiała być), co szokująco niskie zarobki obywateli w krajach odizolowanych od światowego systemu finansowego w porównaniu z zarobkami obywateli krajów nieodizolowanych. Było to skuteczne narzędzie pozwalające Moskwie trzymać za twarz swoją strefę wpływów (zarówno indywidualnych obywateli, jak i całe gospodarki). Nie dawało jednak szans m.in. na rozwijanie nowoczesnych technologii w produktach konsumenckich (np. zainwestowanie w opracowanie głowic i silników) oraz zarabianie na tym. Jakieś możliwości istniały jedynie w zakresie zamówień "resortowych". Stąd m.in. wspomniany w filmie brak w Koncercie "małej studyjnej" prędkości przesuwu taśmy, jest za to "bardzo mała resortowa".

@@pmielecki Raczej mnie nie dziwi że Studer nie robił problemów. Do dzisiaj Szwajcaria jest praktycznie jedynym w pełni demokratycznym krajem i to najbogatszym. Tam liczą się tylko aspekty ekonomiczne a nie polityczne. Jak można na czymś zarobić to tam władza w tym pomaga a nie kładzie kłód pod nogi jak u nas.

@@niewierna22 Szwajcaria jest krajem raczej niedużym, za to bezpiecznie położonym. Od wielu pokoleń może dzięki temu nie uczestniczyć w konfliktach militarnych i spokojnie się bogacić. Niewielkie wymiary i wysoki budżet pozwalają np. na wykorzystywanie bezpośredniej formy demokracji w postaci referendów oraz oświetlenie latarniami wszystkich autostrad. My (i większość krajów) jesteśmy na to przede wszystkim trochę zbyt duzi. Natomiast współpraca ze Studerem przy okazji Koncerta (o czym jest mowa w filmie) przebiegała w atmosferze nie tyle oczekiwanego biznesu, co raczej koleżeńskiej życzliwości. No i nie była do tego potrzebna władza, były dobre kontakty. Nie znam żadnych źródeł, które by to potwierdzały, ale słyszałem od znajomego (było to w połowie lat 1970-tych), że on słyszał o jakimś nieformalnym wspieraniu pomysłu na zrobienie w Polsce dobrego magnetofonu przez inż. Kudelskiego. Mogło tak być.

Też taką cenę pamiętam .

@@pmielecki W Szwajcari to jest kult techniki nie co to u slowian. Inna mentalnosc inny swiat. Kudelski w polsce to bylby dziadem i nic by nie zrobil.

Dzięki :)

Nic nie pobije analogu .

Często tak jest. Podobnie stało się z klasyczną telefonią albo technologią lamp próżniowych.

@@steam7087 Telefony stacjonarne umierały jakieś 10 lat i wciąż jest ich sporo w domach, urzędach i firmach. W przypadku muzyki to było nagłe. Tak samo jak śmierć VHS. Miałem znajomego, który miał firmę kopiującą kasety (legalne kopie dla dystrybutorów). Powiedział, że to było nagłe, po prostu pewnego dnia nie przyszło żadne zamówienie i już tak zostało.

Od dawna nie ma już elektromechanicznych centrali z tymi doskonalonymi przez dekady systemami wybieraków, liniami kablowymi itp. Dziś najczęściej typowa, miedziana linia w miastach, kończy się kilkaset metrów dalej na wyniesionej części cyfrowej centrali tekekom. Dalej mamy łącza światłowodowe. A coraz częściej również u abonenta. Aparat jest końcówką współpracującą z systemem obsługującym VOIP. Trochę inaczej jest w urzędach albo większych zakładach, te często mają jeszcze niewielkie wydzielone sieci telefoniczne.

@@nnnnnn3647 Podobnie stało się z wypożyczalniami płyt DVD - padły niemal z dnia na dzień.

@@pmielecki Tak.

Bredzisz i to podwójnie. Raz, to wcale nie nasza konstrukcja (jak gierkowskie maluchy, duże fiaty i polonezy). Dwa, ciesz się, że masz markety, bo gdyby nie one, to zakupy robiłbyś w PDT lub Społem - niektóre się zachowały, wejdź tam i porównaj choćby z biedronką. Rada - nie bredź jak menel kaczy, bądź mężczyzną, a nie nieudacznikiem jak on.

Dziękuję bardzo :)

Dzięki :)

Dziękuję a ten komentarz. Szukamy teraz JMK :)

wątpię czy stał by się hitem eksportowym na zachodzie, w tym czasie na zachodzie było mnóstwo świetnych konstrukcji, znanych i cenionych na rynku od lat, chyba że sprzedawany byłby po kosztach a i tak miałby bardzo ciężko się przebić na rynku zapełnionym sprzętem z japoni, firm zachodnich, na krajowym rynku że taki sprzęt występował rzadko w domach, bardzo drogi i słabo dostępny, to sprzęt w zasadzie półprofesjonalny, dla zwyklego domowego użytkownika zbyt drogi, ceny szpul i taśm nie były aż tak wysokie, vide popularność magnetofonów "aria" "dama pik" dużo tańsze, mniej skomplikowane, wbrew pozorom nawet na zachodzie tego typu sprzęt Hi Fi wysokiej jakości nie był dostępny dla zwykłego użytkownika ..ceny były kosmiczne, swoją drogą jeżeli ktoś obecnie z mlodszych widzów myśli że na zachodzie w owym czasie czyli lata 80 ubiegłego wieku i wcześniej taki sprzęt był dostępny dla każdego to się grubo myli ..to były zestawy bardzo drogie nawet jak na zachodnie płace, dla niewielu dostępny cenowo, ceny takiego sprzętu osiągały pułap setek jak nie tysięcy marek, dolarów czy funtów, rynek był zapełniony sprzętem ze średniej półki ..masowy ...a i tak jakościowo w porównaniu z naszym rodzimym produktem można by : duży fiat 125P a golf 1 :P

To w takim razie Czesi ze swoimi inżynierami i biurami rozwojowo-konstrukcyjnymi byli by potęgą galaktyki 🤣🤣🤣. Celowo dałem za przykład Czechów nie kraj bardziej rozwinięty bo tak jak PL po Jałcie trafili za żelazną kurtynę. Nie umniejszam tu polskim inż, jedak prawda jest taka, że byli i są bardzo przeciętni nawet raczej poniżej. Zdarzały się jednostki wybitne jak w tym filmie (kłania się równanie dążenia do średniej), z kilkoma miałem okazję pracować. Te jednostki mimo swojej naprawdę dużej wiedzy na rynku krajowym wypadały i wypadają niestety bardzo blado w konfrontacji z inż zachodnimi :-). Co to naszych sąsiadów Czechów to tylko oni i Niemcy mieli naprawdę doskonale rozwinięty park konstrukcyjno - badawczy. Nie przez jakieś "magiczne' siły które się uwzięły na PL tylko dlatego, że kultura przemysłowa naszego kraju była ze resztą europy jakieś 200lat. Pozdrawiam.

Dziękuję :) No, to z założenia był sprzęt dla instytucji. Chociaż... Zapraszam szczególnie na trzecią część :)

Zapewne zależy od intensywności użytkowania i sposobu przechowywania...

Wszystkie egzemplarze pokazane w tym odcinku przeszły remont. W trzeciej części wystąpi pewien egzemplarz, który nie był odnawiany i on miał spore problemy.

I ja dziękuję :)

Dzięki :)

Dzięki :)

Samo sezonowanie stopów aluminium jak najbardziej występuje, np. przy odbudowie silnika lepiej użyć "starych" tłoków niż takich świeżo odlanych, świeże bowiem szybciej puchną od temperatury.

Są i takie... Da się.

Jeśli za cenę M3401 lub mniejszą można kupić Revoxa B77, to po co się interesować Koncertem? Dopóki dawało się je kupić po 2000-2500 zł to miało to jeszcze jakiś sens. Dziś wydać 5 tyś za koncerta, nie wiadomo ile za remont, to już jest zerowa opłacalność. Do tego podaż na rynku jest niewielka, zadbane egzemplarze w zasadzie w ogóle nie trafiają na rynek. Revoxów zrobili miliony i zakup nie stanowi problemu. Części także.

@@konradklekot Koncert był mocno spóźnioną konstrukcją. Kiedy był dostępny to już były także magnetofony kasetowe o porównywalnych parametrach technicznych. Dlatego sobie nie zawracałem tym głowy bo taniej można było kupić w Pewexie jakiś wysoki model chociażby Technicsa z trzema silnikami i dbx. Gdyby mnie w tej chwili naszedł sentyment na "szpulową szafę" to wolałbym jakiś piękny magnetofon Akai. Koncert jest w tej chwili zbyt drogi a dostępność części mechanicznych żadna.

@@niewierna22 Koncert jak wszystko w PRL był gotowy, kiedy było już po wszystkim. Gdyby wyszedł w 1976 to byłoby coś. W latach 80 to już była ciekawostka. Poza tym zawsze jego dostępność dla ludzi w sklepach była zerowa. Pamiętam jeden na wystawie sklepu, którego nie można było kupić. A nawet jeżeli to była to kasa typu półroczne przeciętne dochody.

@@niewierna22 "były także magnetofony kasetowe o porównywalnych parametrach technicznych? Tak, papierowe parametry, przy odsłuchu sprzętu mają gigantyczne znaczenie. Na poważnie - żaden kaseciak nie zbliży się jakością odtwarzanej muzy do dobrej klasy szpulowca. Ament.

@@krzysztofantoniewicz824 Szczera prawda. Tylko mówimy o Koncercie który wcale dobrym magnetofonem nie był i niektóre japońskie kaseciaki z tych czasów biły go na głowę. Koncert przegrał już na starcie bo zrezygnowano w nim z tzw. "szybkości studyjnej" przesuwu taśmy. To był taki dziwoląg bo szpule były wielkie a szybkości standardowe. Komu to było potrzebne wiadomo. Dobrej klasy szpulowiec ma z pewnością parametry lepsze od kaseciaka tylko że Koncert nie jest przykładem takiego magnetofonu.

O cenie chodziły legendy, mówiono nawet o konieczności uiszczania wkładu dewizowego koniecznego przy produkcji.

@@tomaszgebel9038 Nigdy nie był dostępny w żadnym sklepie.

@@darekm1962 Białystok, obecnie róg Piłsudskiego i Pałacowej był dwupoziomowy sklep RTV gdzie widziałem ten magnetofon z ceną

@@darekm1962 Był i to w wielu. Sam kupowałem, mam dokumenty.

Dzięki! Nie zauważyłem. Miejmy nadzieję, że właściciel ogląda :)

Bo jest na LED IR. Fabrycznie była żaróweczka.

@@amcomcmodelarz437 Faktycznie, po dokładnym przyjrzeniu widać, że to wklejona dioda. Czyli tak jak w Revoxie i ASC. Widać bardzo dużo podobieństw z dobrym wzorem np. silniki Papst. Ale mimo to widać ograniczenia ustrojowe. Szkoda, że wymiana głowic nie była rozwiązana jak w zachodnich. Cały mostek się wyjmuje i wstawia nowy na złączu.

@@gregro Tu można tak samo, tylko to złącze jest lepsze i zabezpieczone dwiema śrubkami. Ustawienie głowic i innych elementów jest konieczne w każdym przypadku.

@@amcomcmodelarz437 To dobrze, że dobrych wzorców kopiowano.

Dziękuję bardzo :) Na tę modyfikację zwrócili mi uwagę sami konstruktorzy. Tak się złożyło, że dwa z pokazywanych magnetofonów były restaurowane przez jednego serwisanta i noszą tę modyfikację. Warto porównać sobie widok z powyższego filmu z minuty 9 i z części 2 - minuta 12 i 7 sekund. W powyższym filmie widać tor taśmy oryginalny. Tam z lewej strony (obok żaróweczki) i z prawej (nad rolką dociskową) są kołki odsuwające taśmę od głowic podczas przewijania. Modyfikacja polegała na zastąpieniu ich rolkami. Modyfikacja zdaniem konstruktorów zupełnie nic niewnosząca.

Dziękuję. Nie wiem, jak mogłem nie zauważyć. Rzeczywiście, przy tak nieznacznym kącie opasania wydaje się to przerostem formy nad treścią. Ale cóż, ważne, że nie szkodzi. To fantastyczne, że odszukał Pan konstruktorów i twórcę wzoru. Warto posłuchać z pierwszej ręki, jak pasjonaci swej pracy próbowali do siermiężnej rzeczywistości PRL-u wnieść choć trochę cywilizacji. Myślę, że dla nich to też przyjemność i powód do dumy, że owoc ich pracy jest dziś obiektem pożądania tylu zapaleńców. Proszę ich gorąco pozdrowić w imieniu całych rzesz wzdychających do tego sprzętu i nielicznych kolekcjonerów, którzy mają szczęście być POSIADACZAMI. Mój M3401 ma nr 0313 :) @@ZabytkiTechniki

No jasne, po co się bujać z komuszą podróbką jak można mieć oryginał. Studer jest Studer :d Nie powiem, że tamci konstruktorzy byli mądrzejsi, bo nie byli. Chodziło o robotników, którzy 'na zachodzie' nie pracowali za karę i dużo więcej się dało.. niż u nas się nie dało.

​​@@MrocznyTechnikNo jasne wtedy w PRL wchodziło się do sklepu RTV i mówiło,, dzień dobry poproszę tego Studera z lewej co stoi obok tego Uhera na przeciwko Pioniera płaciłeś pakowali i wychodziłeś 😊 Dopiero później się okazało że to był sen 😂

@@adamkowal7428 Chyba nie do końca kumasz idee kontekstu. Mój komentarz tyczył wymiany "po latach". Polecam czytanie przed pisaniem. Ja wiem, że projektanci Diory czy Radmora stawali na rzęsach, żeby złożyć sprzęt klasy HiFi se śmieci jaki produkował nasz przemysł, ale było minęło i szkoda się w tym szajsie teraz grzebać jak jest cały świat vintage'owego HiFi do odkrycia.

Zrób śledztwo i zgłoś do prokuratury

Z pewnością obowiązywała ścisła zasada (kolejności) dziobania.

no co za absurdalne pytanie, chyba oczywiste ze sie to rozeszło po kwadratach tych co mieli chody

Marek Wojcik. Tu można dodać ciekawostkę, że w wielu instytucjach w ogóle kupowano drogi sprzęt elektroniczny, w zasadzie nie wiadomo po co bo zastosowania praktycznego nie można było się dopatrzeć, który później był użytkowany w prywatnych domach wierchuszki. W latach 80'tych do wojewódzkiego komitetu PZPR w moim mieście kupowano magnetowidy, zestawy audio, aparaty fotograficzne. Oczywiście drogich marek zachodnich, i za to wszystko płacono dewizami. Na przełomie lat 80/90, kiedy likwidowano ten KW PZPR, a później PZPR, w zasadzie z tych mnóstwa markowych zachodnich i drogich rzeczy nic fizycznie na stanie już nie było. Nie było tajemnicą, że sprzęt po zakupie trafiał od razu do pewnych ludzi. Zakupione aparaty fotograficzne miały służyć do dokumentowania działalności KW PZPR, do robienia zdjęć na oficjalnych uroczystościach. Zenit oczywiście nie nadawał się do tego z powodu przerażającej awaryjności, a z "enerdowską" Practicą na tym szczeblu nie wypadało się pokazywać. Kupiono więc Nikony, nie pamiętam już jaki model, które w zasadzie cały czas były "wypożyczone" przez pewne osoby, na wyjazd na wczasy do Bułgarii na przykład. Kupiono kilka sztuk, chyba 4 o ile pamiętam, trzy zawsze były poza KW PZPR. Przy likwidacji budynku nic z drogich rzeczy nie było fizycznie na stanie. Były jakieś protokoły zniszczenia w dziwnych okolicznościach, albo po po prostu nie było i problemu tez nie było.

"Poszukiwany, poszukiwana" No przecież sam sobie nie będę kwitował.

Nie, jeden licznik. To drugie to programator.

Żaden z moich rozmówców nie wspominał o czymś takim. Jedyny eksport, o którym była mowa to ten do ZSRR. A pytałem o to, bo znany mi jest jeden egzemplarz znaleziony we Włoszech. Z drugiej strony jest dokumentacja po angielsku :)

Posiadam Koncerta z płytą czołową w angielskiej wersji językowej, ale podejrzewam, że jest to radosna twórczość poprzedniego właściciela.

Odpowiedź na to pytanie znajduje się w jednym z 3 filmów o Koncercie

Unitra ZRK . Produkowany od roku 1979 do połowy lat 80.

podpierdolić pomysł? no można jak widać

Polacy nie maja cierpliwosci do uczciwej pracy z sensem a juz nie miesci im sie w glowie wprowadzic cla zeby zmusic wszystkich do produkcji czegos wlasnego jak Japonia i Korea. Teraz to juz jest za pozno. Elektronika to glownie inzynieria materialowa na takim poziomie ze kraj europalet i frytek nie jest nawet zdolny o tym pomyslec.

dzisiaj mamy dziesiatki takich firm.Oczywiscie polskiej mysli technicznej.

Trochę tu wewnętrznej sprzeczności: "Najważniejsze elementy z importu - silniki i głowice." vs. "Trzeba docenić, że w PRL-u mieliśmy duży przemysł produkujący elektronikę użytkową. I komu to przeszkadzało..." nie brzmi logicznie 😊 Poza tym ani jedno, ani drugie nie ma uzasadnienia. Żadna fabryka produkująca wyroby bardziej skomplikowane od cepa nie robi wszystkich elementów u siebie. Nie mieliśmy w Polsce producenta wysokiej klasy głowic i silników, ale były jakieś możliwości ich pozyskania od renomowanych producentów - była to oaza normalności na pustyni braku wszystkiego, nawet sznurka do snopowiązałek. A elektronikę profesjonalną (zwłaszcza wojskową) i użytkową mamy dziś znacznie większą, niż wtedy. Tyle, że nie kopiemy się z np. japońskim koniem tam, gdzie więksi od nas zaliczyli glebę.

Inspiratorom przewrotu ...

@@MarcinII to wina amerykanskich podżegaczy wojennych.

obecnie mamy lepszy przemysł.

Rosjanie chyba nic podobnego nie robili a nawet jesli to w sladowych ilosciach

@@czependoza Robili, i to w ilościach odpowiednich do wielkości kraju. Mieli magnetofony klasy Koncerta("Orbita", "Elektronika 004"), mieli też dużo trochę niższej klasy, ale trzygłowicowych i sterowanych elektrycznie magnetofonów, co najśmieszniejsze wszystkie z obowiązkowo wbudowanym wzmacniaczem. Ogólnie radziecka elektronika użytkowa(i nie tylko, bo wytwarzali pełną gamę sprzętu profesjonalnego na potrzeby swoje i państw ideologicznie pokrewnych) to jest temat rzeka, pełen naprawdę ciekawych konstrukcji(nawet standard kodowania stereo w emisji FM mieli inny niż na całym świecie, pod pewnymi względami nawet lepszy), w Polsce praktycznie nieznany bo poza telewizorami Rubin i radiami VEF nic z tego do nas masowo nie importowano.

Problemem technicznym może i nie, ale mechanicznym to już tak.

@@czependoza Był ruski magnetofon, bodajże Olimp który także był wzorowany na tym samym Revox-ie co nasz koncert. Ogólnie mówiąc Rosjanie nie projektowali własnej elektroniki wysokiej klasy, tylko od każdego kopiowali. Nawet od Polaków.

@@adriant9034 A co to niby od Polaków skopiowali?

Studer , kolego . Revox to sprzet amatorski.

@@andrzejl713 A później i tak się nieco pomieszało... Faktem jest że u nas lansowali inny sprzęt niż nasz.

@@andrzejl713 Revoxy z powodzeniem służyły w studiach BBC,właśnie te "amatorskie" a77

To też tylko kopiarka dźwięku i tyle, tylko za gigantyczne pieniądze.