Tez bym je wysadził

W nie przeszkadza Panu mauretański styl budowy Malborka.Nie chodzi tu o mury i wieże obronne?

Dzięki :-) Tak na prawdę winni jesteśmy małe sprostowanie - wraz z bratem Tomaszem nie jesteśmy przewodnikami (nie ma możliwości "wynajęcia" nas podczas oprowadzania wycieczki), lecz pracownikami Działu Edukacji Muzeum. Zatem można nas spotkać podczas zajęć edukacyjnych dla grup korzystających z warsztatów lub lekcji muzealnych.

Zapraszamy, kiedy tylko będzie można!

W dodatku w roli kopii husarskiej, z racji niedoekwipowania weteranów Czarnieckiego, mógł wystąpić zastrugany świerczek, co relację o tym makabrycznym szaszłyku dodatkowo czyni wiarygodną.

W okresie pandemii 2020 trasy zwiedzania były często zmieniane lub zamykane. Niekiedy niektóre pomieszczenia nie są dostępne ze względu na aktualizację wystaw.

@@HermannvonBrandt Z tym że ja Tam byłem w 2017. Dziwne 🤔

Istnieje kilka sposobów na połączenie końcówek kółeczka - może to być nitowanie lub zgrzewanie. Oprócz tego robiono kółeczka łączone "na styk" (jednak rzadko i były słabsze) lub można je "sztancować", czyli wybijać jako kółeczko scalone z blachy. Kółeczka sztancowane są bardzo mocne, ale mogą byc użyte tylko w co drugim rzędzie kolczugi. Kółka kolczugowe są najczęściej płaskie, a ich końce nie muszą być wiercone (co bez użycia precyzyjnych narzędzi byłoby trudne), lecz mogą być przebijane ostrym narzędziem na gorąco (rozgrzany metal jest odpowiednio plastyczny). Nit również nie musi być klasyczny "z główką", lecz może być to mała, trójkątna blaszka, której ostry koniec wkłada się do przebitego wcześniej, podłużnego otworka i rozbija uderzeniem młotka na twardym podłożu. W przypadku otworków i nitów okrągłych sprawa wygląda podobnie - wybicie okrągłego otworka na gorąco i zaklepanie małego nita.

@@HermannvonBrandt Dziękuję za wyczerpującą odpowiedź. Jak by tego nie robić, to była syzyfowa praca...

@@przemysawpraat3600 Dlatego też cena tego opancerzenia była kosztowna.

Na przykład?

@@obywatel_JC sprężystość broni ,nie rozróżniają pojęć bułat dziwer pakując do jednego wora damast ,wytrzymałość kolczug ,budowa głowni mieczy , wywód na temat hełmu husarii i szabli husarskiej aby wypunktować wszystko musiał bym napisać elaborat ,a na to nie mam ni czasu ni ochoty

Ale to twoja osobista opinia, niekoniecznie zgodna z prawdą. Ja wierzę rekonstruktorom, którzy zęby na tym zjedli.

@@obywatel_JC od ponad 40 lat zajmuję się rekonstrukcją ,w tym wykonywaniem broni

@@obywatel_JC panie Obywatel, proszę najpierw sprawdzić z kim ma pan do czynienia, odpowiadając na odpowiedź stwierdzeniem iż to cyt. "twoja osobista opinia"

Niestety nie posiadam takiej wiedzy, więc nie mogę potwierdzić tej tezy.

@@HermannvonBrandt poszukam

@@ggnagognagoma2462 Chętnie się zapoznam.

Bardzo dobre pytanie! W zasadzie miecz długi (jak te prezentowane w filmie) jest głównie bronią, którą zadaje się ciosy przełamujące, przy czym należy zwracać uwagę, aby miecz prowadzić możliwie prostopadle do powierzchni uderzanej. To znaczy aby uderzać krawędzią, a nie płazem - gdyż w takim wypadku miecz narażony jest na uszkodzenie lub zniszczenie. Tego typu miecze z długą i stosunkowo szeroką głownią nie były bronią specjalnie przeznaczoną do kłucia, przebijania. Takie zadanie już w XV wieku przejęły koncerze - broń bardzo sztywna, o bardzo ostrym sztychu i o przekroju trójkątnym, soczewkowatym lub romboidalnym. Jednak nie posiadająca ostrza. P.S. "Giętkość anteny samochodowej" jest pozorna. Prezentując cechy tej broni wprawiam miecze w taki ruch w specyficzny sposób, aby ukazać ich elastyczność, jednak w realnym starciu siły działające na miecz rozłożone są najczęściej nieco inaczej. Dokumentacja fotograficzna walk rycerskich pokazuje jednak, że miecze tego typu potrafią "wyginać się" we wprost nieprawdopodobny sposób, nie ulegając przy tym uszkodzeniu.

@@HermannvonBrandt Dziękuję za tak obszerną odpowiedź, poświęcony czas i podzielenie się swoją wiedzą..! Szanuję i doceniam, jestem dzięki temu bogatszy w cenne informacje, które wiele wyjaśniają. Filmy bowiem, te fabularne do których przywykliśmy i które każdy z nas zna niestety niewiele mają wspólnego z prawdą i rzeczywistością. Panuje w nich wiele przekłamań i niedociągnięć historycznych, także dotyczących scen bitewnych. Stąd później w zderzeniu z materiałem takim jak ten powyżej rodzi się i nasuwa mnóstwo pytań. Pozdrawiam serdecznie.! : )

@@lionsheart1980 Dziękuję i pozdrawiam!

Zbroje dziecięce widoczne w sali edukacji nie są replikami - służą wyłącznie do tego, aby odwiedzający nas młodzi goście mieli możliwość założyć coś na siebie i poczuć funkcjonowanie. Jednak w średniowieczu również wytwarzano zbroje dziecięce lub "młodzieńcze", ale miały one charakter reprezentacyjny, mający wyróżnić i udostojnić młodego dziedzica lub następcę. Nie były to jednak zbroje o walorach typowo bojowych.

Ile widział rycerz przez szparkę widać było na Krzyżakach w scenie pojedynku Zbyszka z Bogdańca z synem komtura.

Nikt nie jest doskonały.

@@obywatel_JC gadka jest dobra; dwoch fachowcow co wiedza o czym mowia i chca to powiedziec.

Ja bym jednak stawiał na Moskwę.

ALBO NIEMCY ALBO MASKALE . NAJPIERW NIEMCY POTEM MOSKALE POTEM ZNOWU NIEMCY I OSTATNIO MOSKALE. TAK NA PRZEMIAN

Uvajaemiy Alexander Volk. Karta, kotoraya nahodits'a v natchale zala ne predstavl'aet istorii vseh jiteley pokazanogo rayona. Ey cel' tol'ko v tom, tchtobi pokazat' otkuda postupayut eksponati, predstavlenniye na vistavke.