przede wszystkim ćwiczcie, trzymajcie formę fizyczną. Kiedy jest się ogólnie sprawnym i ma się dobrą wydolność organizmu, można zaufać bardziej sobie i swojemu ciału. Mając mocny fundament o wiele łatwiej jest poddać się wyzwaniom.

Akurat zmagam się z lękiem przed jutrzejszym (moim ostatnim w karierze studenta) egzaminem. Ogromny szacunek dla Ciebie za jak zwykle wybitny materiał, przy okazji tak wartościowy i nawiązujący do wielu aspektów życia. Dziękuję za wniesienie spokoju i wręcz radości tego trudnego wieczoru ;)

Ja mam straszny lek wysokości, jak widzę schody takie metalowe to strach mnie paraliżuje, kocham góry, jestem laikiem, ale moim marzeniem jest wygrać ze słabościami, i strachem jaka jest wysokość. Dziekuje za Twoje filmy i serdecznie pozdrawiam.

Ja osobiście to od dziecka się wspinam (najpierw na ściankach, później na skałach). Ale najlepszym sposobem jest, moim zdaniem, po prostu chodzenie i oswajanie z przestrzenią i wysokością. Pozdrawiam! 💪

U mnie zadziałała ścianka wspinaczkowa. Polecam spróbować wszystkim zmagającym się z lękiem przestrzennym. Pomogła nie tylko w górach, ale również w pracach remontowych na rusztowaniu/drabinie.

Bycie w gorach tak jak mowisz przyzwyczajenie glowy do niecodziennego otoczenia/ wosokosci/ ekspozycji! Czasem tez kurs wysokogorski doda umiejetnosci i zwiekszy poczucie pewnosci siebie. Super Materialy robisz :))))))

Świetny film! Mnie pomogło chodzenie z przewodnikiem na linie z myślą „bezpieczniej być nie może”;)

Uwielbiam Twoje filmy o górach. ❤ Wycieczki górskie to najlepsza rzecz do oczyszczenia myśli. Ale widzę też że interesuje Cię turystyka rowerowa :) jak będziesz organiz ował jakiś wypad rowerowy w okolicach Kampinosu, to daj znać. Chętnie dołączę.

Cześć . Przede wszystkim bardzo kompetentny i świetnie zrobiony kanał - Wielki Szacun 👏 Co do lęku… wbrew pozorom wojsko mnie wyleczyło a w zasadzie desantowanie czy to z spadochronem , na linie z śmigłowca … później skoki cywilne. Natomiast gdy pierwszy raz znalazłem się choćby na Orlej… dostałem lekcje pokory , były momenty że poczułem dyskomfort Zacząłem się zastanawiać dlaczego choćby 4500 nad ziemią podczas skoku potrafię zapanować nad tym stanem i poukładać sobie wszystko w głowie a tutaj na szlaku wręcz kurczowo trzymałem się raz drabinki … Co zatem zrobiłem aby dziś cieszyć się z możliwości obcowania wśród gór ? Podobnie było to jak w Twoim przypadku kolego a więc oswajanie się z ekspozycją, przesiadywanie w miejscach gdzie oddziaływuje to na naszą wyobraźnię. Druga sprawa było to że zakupiłem lonżę - taki mój bezpiecznik jak choćby zapasowy spadochron. A więc miałem już w głowie to że minimalizuje ryzyko. Wyprawa z lonżą na Orlej totalnie zmieniła mi w głowie wszystko mimo iż słyszałem pod moim adresem kilka razy dość nieprzychylne komentarze na szlaku. Mam do kogo wracać a moja służba w wojsku nauczyła mnie ze … życie jest bardzo kruche więc skoro kochamy to co robimy to róbmy to wszystko z zdrowym rozsądkiem. Pozdrawiam serdecznie 😊

Ja zawsze powtarzam - wszystko jest w głowie.. Wszystko można wyćwiczyć.. lęki też. Z czasem się znieczulamy i coś, co kiedyś nas paraliżowało, przestaje robić na nas wrażenie.

Dobry film,dobry przekaz 👌🏼Nie dodam nic odkrywczego, jednak podpiszę sie pod tym co sam powiedziałeś w filmie,czyli przede wszystkim oswajanie się z wysokością,zatrzymanie się, popatrzenie przed siebie,w dół, dookoła.Mi to również pomogło ☺️. Poza tym... ach piękne widoki 😌, tęsknię juz za taką pogodą.

Ja zacząłem od Ślęży... Potem była Wielka Sowa, całe Sudety, większość Beskidów i dopiero Tatry... Zachodnie :D Obecnie jestem już po całych Tatrach Wysokich. Czyli stopniowe przyzwyczajanie się.

Kocham góry, lęk wysokości mam od dawna ale dopada mnie jednak nie w górach, ale np na balkonie wysokiego budynku, na ażurowych schodach, na drabinie, w przeszklonej windzie itp. W górach raz odczułam lekką panikę, przy wchodzeniu na Rysy.

Przede wszystkim ścianka wspinaczkowa! Najpierw pozwoliła na pozbycie się motyli w brzuchu i lęku przed wysokością, po jakimś czasie dała pewność chwytu na eksponowanych drogach. Totalny game changer!

U mnie zadzialalo oswajanie. Czasami mam tak ze po dlugim okresie przerwy, jak wchodze po eksponowanym terenie to naturalnie sie przytulam do sciany zeby obnizyc srodek ciezkosci. Natomias jak za chwile wracam tym samym terenem, to juz tego niema.

Cały czas się boje , mi pomaga ekspozycja na ekspozycje 😀 oczywiście asekuracja , zaufanie sprzętowi, jak najbardziej scianka, Siła 💪

Uwielbiam twoje filmy ,ale serce krwawi jak się obecnie widzi to piękne latko :D

Ostatnio wychodzilem na rysy od slowackiej strony i na ostatnim podejsciu musialem odpuściłem odpuscic bo az tracilem przytomność

Ciekawy temat poruszyłeś, ważny myślę dla wielu, więc cóż.. super, że go poruszyłeś 😎 podoba mi się też Twoje podejście, poprostu życiowe bez napinki, a wiem że poszedłeś w tej kwestii mocno do przodu, oglądałem oczywiście całe „ale lufa”! Też byłem z dużym lękiem. Jeszcze go mam, choć w porównaniu już jest malutki. Twoje rady są cenne tutaj. Oczywiście myślę metoda małych kroczków, czyli jak mówią nasi „bracia” Amerykanie step by step. Chyba nie da się inaczej. Ujazmisz potwora tylko będąc z potworem, bez głębokiej wody od razu. Lody pękają i niech to się staje powoli. Po prostu. Pozdrawiam.

Podziwiam 😊 jestem na etapie walki z lękiem wysokości i ekspozycji w górach 🤦‍♀️ ciężko mi to idzie, ale dzięki mężowi powoli idę do przodu. Może kiedyś uda mi się to stopniowo przezwyciężyć i KIEDYŚ zdobędziemy np. Rysy 😁

Lęku przestrzeni nie miałem praktycznie nigdy. Natomiast lęk wysokości miałem b. duży. Stopniowo oswajalem go, ale bez przymusu i tzw. napinki. Jeśli czułem się jakoś nieswojo i niekomfortowo to po prostu powoli i w miarę spokojnie 😉 "robiłem zawrat". Z czasem tych "zawratow" było coraz mniej i udawało się dotrzeć nie tylko na Zawrat 😁.

Dobry i ciekawy temat poruszyles.U mnie jest "dziwnie"-czasami dyspozycja dnia powoduje,ze mam stracha a czasami ide jak po swoje(wplyw na dyspozycje dnia ma przede wszystkim sen,przebieg kilku dni poprzedzajacych wycieczke,sprawy domowe itd).Z uwagi na fakt,ze raczej łażę pozaszlakowo to kiedys oswajałem sie na Lodowym Koniu siedzac okrakiem.Na przykład mam problem idac eksponowanym trawersem,gdzie s jednej strony zwracam uwage na stopnie i chwyty a zdrugiej kątem oka widzę otchłań.Mialem tak na Jaworowej Drabinie q drodze na Jaworowa Przełęcz,ktora jest prosta i raczej szeroka.

Mam wrażenie jakby ten film był o mnie ;) Moje doświadczenia są identyczne czyli siedzenie przy przepaści i oswajanie głowy, dużo wycieczek w góry (ze stopniowaniem ich trudności) aż w końcu sekcja na ściance by nabrać pewności w sprawach technicznych :) Pozdrawiam!

U mnie przeprowadzka na 9 piętro i spojrzenie w dół z balkonu było wyzwaniem, ale też przypuszczam początkiem oswajania się z wysokością. Potem gdy zacząłem chodzić po górach, bardzo spokojnie i stopniowo wybierałem coraz trudniejsze szlaki, stawałem w miejscach które mnie przerażały, by chociaż kilkadziesiąt sekund tam wytrzymać i przełamywać to co podpowiada mózg czy ciało. Sprawność fizyczna, siła rąk i nóg też jest mega przydatna, bo ma się większe zaufanie do siebie ale z tym nigdy nie miałem akurat problemów. Teraz już na Orlej czuję się komfortowo ale to kwestia zebranych doświadczeń w górach, ścianki czy boulderingu czasem, gdzie człowiek uczy się co jak chwytać. Pozdrawiam, jak zawsze świetny materiał :)

Dzień dobry fajny materiał i pouczający chodzę z córką po górach najmniej raz w roku ale za Chiny ludowe nie umiem się pozbyć lęku i myślę że to jest dobry pomysł z tą ścianką będę musiał znaleźć czas na to, jeszcze tego nie próbowałem pozdrawiam.

Ścianka wspinaczkowa była dla mnie punktem zwrotnym. Od kiedy zacząłem chodzić na ściankę nabrałem pewności w poruszaniu się w terenie wysokogórskim. Szlaki na które wcześniej się nie decydowałem, bo lęk wysokości, teraz stoją przede mną otworem. Czuję się wyzwolony, bo kocham góry. Pozdrawiam

A mnie pomógł udział w Twoim kursie wspinaczkowym w skałach 😆 tyle dni wiszenia na tasiemkach, które wyglądają jakby się miały urwać - to zniszczy w każdym lęk wysokości 😉 Pozdro ❤

Przez moje projekcje nie przeszedłem przez przewężenie eksponowane przed samym szczytem...Koprowego Wierchu...

Hejka A mi poczesci pomogłeś Ty swoimi filmami i radami w nich zawartych , drugi wypad w Taterki byl juz plecak kask i apteczka No i oczywiście najważniejsze byl tez budyń 😂😂, pospacerowałem sobie z Kuznic w kierunki Murowańca nastepnie zawracik swinica i zszedlem spowrotem do Kuznic , jak to się skończyło uszkodzonym paznokciem. Jaki z tego morał nagraj film jak wiazac buty 😂😂 ( moja wina za szybko chciałem) ale tamtego dnia po 13 juz padało i grzmiało. Tak więc dziękuję za Twoje filmy Damian i porady w nich zawarte , w październiku planuje przejść do twoja trasa zaczynając od Słowacji 😊

Nigdy nie miałem lęku wysokości. Tzn. nie było miejsc w których odczuwałbym silny dyskomfort, w których musiałbym stosować omówione przez Ciebie techniki itd. Ale zawsze miałem jakiś ogólny respekt przed wysokimi szczytami, ostrymi graniami, który objawiał się tym, że może trochę więcej czasu niż innym zajęło mi podjęcie decyzji że mogę już się wybrać na Rysy, na Orlą, zimą na Świnicę (moja pierwsza zimowa) itd. Po prostu narzuciłem sobie sam pewną dyscyplinę. Z perspektywy czasy wydaje mi się że może trochę przesadzałem, ale trzeba było zyskac tę perspektywę, żeby taką myśl dopuścić. :P EDIT Aha, może to istotne: moje pierwsze wysokogórskie doświadczenia były tylko i wyłącznie solo. Kto wie, może gdybym chodził w towarzystwie, to doświadczyłbym zdaje się że częstego "ciągnięcia za uszy" / przymusu towarzyskiego, który potrafi nawet doprowadzić do przerażenia. Byłem swiadkiem takich sytuacji, więc to realna rzecz.

Odkryłam przypadkiem jeszcze jeden soposob - sprawdzony na mojej siostrze. Trzeba wejść np na Zawrat we mgle po raz pierwszy. A następnego dnia tem sam szlak przy dobrej widoczności. Jeśli chodzi o lęki to pierwszego pamięta się trasę technicznie bez rozproszenia ekspozycja a drugiego dnia przy ekspozycji wystarczy sobie przypomnieć poprzedni raz i fakt ze nie sprawiło to trudności - wybralam do tego eksperymentu wejsccie na Zawrat - myśle ze dlaczego ta trasa to nietrudno się domyślić 😀

Tychy pozdrawiają!

Trochę jak klasyka mówi wszystko jest w głowie. Jak położysz deskę na ziemi to będziesz po niej biegać, ale gdy ta sama deska będzie 10m nad ziemia to jest problem… a to ta sama deska i te same warunki statyczne 😎

Ja mam lęk nir wiem czy wysokości czy przestrzeni ale mam dużo lęk ale walcze z nimi I z roku na rok jest coraz lepiej 🙂

No ja mam lęk wysokości i co innego ścianka wspinaczkowa na której w ogóle bym się nie bał i pewnie dobrze bawił z racji, że jestem ubezpieczony i wiem, że nic mi się nie stanie - natomiast szanuje tych, którzy pokonali lęk wysokości jeszcze metodą pierwszą, bo jako osoba, która po 3 minutach uciekała z Giewontu myśląc, że miałbym tam spędzić godzinę to brzmi jak największy koszmar i co ciekawe wiele rzeczy nie mogłem oglądać nawet na YT jak kanał BNT, bo w wielu przypadkach kręciło mi się w głowie, miałem przyśpieszone bicie serca i bóle żołądkowe chyba w wyniku stresu. Dla mnie metodę pierwszą jakkolwiek to zabrzmi to rzuciłbym takim głupim porównaniem, że nie lubisz np. wątróbki to jedz ją minimum 2x dziennie co 2. dzień aż polubisz 🙃 Mam nadzieje, że ktoś dzięki temu filmikowi pokona swoją słabość jaką jest lęk wysokości 🙂

Próbuję się pozbyć lęku przestrzeni, przed upadkiem od kilku lat ale nie ma satysfakcjonujących efektów niestety 😔Dla mnie przesiadywanie w miejscach gdzie odczuwam lęk mimo wielu takich prób nie sprawdza się. Na chwilę jest lepiej, później po tym jak się ruszę to znowu mam wrażenie, że zaraz spadnę. Paradoksalnie lepiej czuję się w terenie teoretycznie trudniejszym jak np. Rysy gdzie są łańcuchy i skały gdzie rękami można się chwycić w porównaniu do prostej ścieżki na Krzyżne czy Wrota Chałbińskiego. Tam nie ma jak się czegoś złapać i mimo, że szlak łatwiejszy to lęk przed upadkiem mam zdecydowanie większy. Mam nadzieję, że uda mi się jakimś sposobem przezwyciężyć lęki bo jest to frustrujące kiedy lubi się chodzić po górach a jest strach przejść np. z Giewontu na Kasprowy przez Kopę Kondracką, Goryczkowe Czuby. Chęci są, kondycja jest ale lęk blokuje 😔

Ja mam swój cykl końcem maja, w Tatrach zachodnich boję się iść po Czerwonych Wierchach, a już końcem lipca zaglądam w każdą przepaść 😂😂😂.

Fajny materiał 🙂👍 Jak dobrze że już luty Bardzo się stęskniłam za Tatrami bo już dawno mnie tam nie było oj dawno Jedyny minus to że ludzi tam zawsze pełno ech😉 Jedyna opcja to chyba bardzo wczesne wyjście na szlak😊 Mam pytanie czy w tym roku też będziecie organizować roztokowe spotkanie integracyjne?😊

Mnie zawsze ratowała odpowiedzialność za resztę zespołu. Musze iść bo reszta czeka, a jesteśmy na jednej linie. Wyjscia nie ma 🤷‍♂️ W zimę pomógł kurs hamowania i nagle "pionowe" ściany śniegu przestały trzymać pion. No i nie wiem czy to faktycznie lęk wysokości bo wystarczy jakiś chwyt w ręku i wysokość nie istnieje, a płaska ścieżka czasem paraliżuje.

ps. kiedy filmy z rowerowego szlaku wokół Tatr?

Slaba widocznosc pomaga, minus to brak widokow tam na gorze ale cos za cos niestety. Mam nadzieje, ze kiedys pokonam swoje leki, które przyszly z wiekiem. Jako nastolatka bylam bardziej odwazna. Teraz na mysl o Koscielcu, o Giewoncie nawet czuje jak mnie trzesie od srodka 😞

chodzi o to zeby przestac sie bac tego ze będziemy sie bac w ekspozycji;)-Boje sie tam isc bo będe sie bał-strach przed lękiem, -coś strasznego;)

Kocham przestrzeń, mnie paraliżuje miejska dżungla.

Witam. Co to masz za plecak, jakiej firmy albo jaki model? Pozdrawiam

Hej, jakiego GoPro używasz aktualnie? 😊

Z psychologicznego punktu widzenia stopniowa ekspozycja jest w pełni wskazana

A ja jestem ciekaw jakiego używasz aparatu i obiektywu. Pozdrawiam

A ja mam jedno zasadnicze pytanie: jak pokonać lęk przed ścianką wspinaczkową?😆

Czy tylko ja mam czasem mysli przy takiej przepaści "A gdybym se tak kurfa teraz skoczył...?" XD

Kręcone na Orlej Perci ?

Ja mam straszny lek wysokości, jak widzę schody takie metalowe to strach mnie paraliżuje, kocham góry, jestem laikiem, ale moim marzeniem jest wygrać ze słabościami, i strachem jaka jest wysokość. Dziekuje za Twoje filmy i serdecznie pozdrawiam.