Bilimseverlerin entelektüel sosyal medya platformu Evrim Ağacı Sosyal'e katılın: evrimagaci.org/sosyal 💪 DESTEKÇİLERİMİZE KATILIN: Evrim Ağacı'nın Türkiye'deki bilim anlatıcılığı çalışmaları, yalnızca okurları ve izleyenleri tarafından maddi olarak desteklenmektedir. Bu destekler olmaksızın çalışmalarımızı sürdürmemiz mümkün değildir. Eğer yaptıklarımızı faydalı buluyorsanız ve daha fazlasını yapmamıza katkı sağlamak isterseniz, destekçilerimiz arasına katılabilirsiniz (önem/fayda sırasına göre dizilmiştir; ancak size en kolay/faydalı gelenle destek olabilirsiniz): 📌 Kreosus ($): kreosus.com/evrimagaci2 📌 Patreon ($): www.patreon.com/evrimagaci 📌 Kreosus (₺): kreosus.com/evrimagaci 📌 KZfaq Katıl (₺): kzfaq.infojoin 📌 Kriptopara, Diğer Yöntemler (IBAN) ve "Neden Destek İstiyoruz" Metnimiz: evrimagaci.org/destekol Yanımızda duran harika insanlar arasına katılmayı seçtiğiniz için çok teşekkürler! ❤

" Ölüm eski bir şey ; ama herkes için yenidir ." - *IVAN SERGEYEVİÇ TURGENYEV* -

Öğrenciler de sınavda soruları görünce böyle deneyim yaşıyorlar😂

Rahmetli babaannem anlatırdı. Ruh bir kuş gibi uçar gidermiş öbür dünyaya. Umarım o da anlattığı o cennettedir.

Özetle: Bilmiyoruz. Yaşamın ne olduğunu çözemedik ki ölümü çözelim.

18:47 de başlayan sözünde rahmetli annem geldi gözümün önüne 30 gün yoğun bakımda kaldı 1. gün ilk yanına gittim yatıyordu öyle anne ben geldim dedim gözleri açılıp kapandı kalkmaya çalıştı kaldı öyle sonraki her gittiğimde vücut tepkisi 0 dı sadece konuştuğum zaman gözleri oynuyordu benim annem kedi aşığıydı 100 lerce yavru kediye elleriyle süt içirmiştir mahallenin kedilerine bakardı anneme derdim kediler iyi ben bakıyorum onlara mamalarını sularını veriyorum diye gözünden yaş geldi ve komadayken anlıyorlar duyuyorlar ben en acı şahidiyim annenize kötü davranmayın vicdan azabından bitersiniz hatta bunu okuyorsanız kalkın annenize sarılın ben anneme bir kere bile sarılmadım mezarında hep bunu söylüyorum ona çok pişmanım geçen gün rüyamda sarıldım çok gerçekçiydi beni duydu sanırım :)

"Herkes kimsenin sağ kalmadığını bilir de, kendisinin öleceğine inanmak istemez." - Namık Kemal

1 yıl önce izlemiş ve yorum yapmışım. Bu kez çook sevdiğim ama belli etmediğimi yeni fark ettiğim canım eşimi 2 ay önce çok çok ani bir şekilde kaybetmiş biri olarak tekrar izledim. Ona ne olduğunu derin bir hüzünle merak ediyor bu tarz videoları izliyorum. Anlaşılan o ki gittiğimiz zaman bile öğrenemeyebiliriz. Öyle iyi bir insandı ki eminim huzur içinde uyuyordur canım benim. Sevdiklerinize sarılın ama çok sarılın.

O kadar enerjik, huzur verici ve eğlenceli anlatıyorsunuz ki insana keşfetmeyi, bilgilenmeyi gayet sevdiriyorsunuz. Teşekkürler

Evrim Ağacı iyi ki varsın. Hakkettiğin değeri görmüyorsun bile. Sizin lise düzeyinde evrim dersleriniz adında oynatma listenizi izliyor ve dinliyorum, zaman zaman notlar alıyorum.Bilim denilen şey insanın harbiden ufkunu açıyor. Ve bu kanal Türkiye de bir çok kişinin ufkunun açılmasını sağlıyor bence. Çok büyük ve güzel bir iş yapıyorsunuz,umuyorum yeni jenerasyon da siz gibilerin yaptıkları sayesinde soruyor, sorguluyor, araştırıyor. Tekrardan sağ olun var olun 🙏

Bir makalede, beynin kendini kapatmadan önce bol bol serotonin ve endorfin salgıladığını okumuştum. Öldükten sonra huzurlu hissetmemizi sağlayanın bu iki kimyasal olduğunu söylüyordu. Açıkçası ben de buna inanmayı daha rahatlatıcı buluyorum :)

2015 yılında eşimin babaannesi ölmeden 1-2 saat önce bazı insanları odada görmüşcesine isimlerini sayıklamaya başlamıştı . Kayınpeder saydıklarının 30 - 40 yıl önce ölen komşu ve akraba kişiler olduğunu söylemişti hiç unutmam.

Ölmedim ama ölümden çok döndüm ve o 1 salisede hayatınızın bütün anıları gözünüzün önünden geçiyor ve bütün duyguları yaşıyorsunuz değişik bir his

Çağrı Bey'in beynimi okuduğuna karar verdim,hangi konuyu en çok merak edersem haftasonu o konunun videosu geliyor.Çok iyisiniz.👍🏻

"Beynin ölmeden hayatta yaşadığı güzel anıları canlandırması" 🤔🤔 Bu ölüme bakış acımızı bile degistirir. Ölüm genel olarak acı'nın pik yaptığı ve artık acı ya yenilme anı olarak bilinir ve o yüzden hep ürkütücü gelir. Ama gerçek bambaşka olabilir.. Umarım ölmeden ölüm anının nasıl olduğunu bilim sayesinde öğrenme şansımız olur :)) Emeğinize sağlık.

Sevgili Çağrı... Annem, 2017 yılında, kalp krizi nedeni ile vefat etti... O gün annemi, kontrol için hastahaneye götürecektik. Sabah 07:30 civarlarında, annemin Gürcü bakıcısı, beni çığlıklarla uyandırdı. Türkçesi, yıllardır Türkiye' de çalıştığı için oldukça iyi sayılırdı... Geceleri, nerdeyse sabaha karşı, yattığım için, nerdeyse, yarım uyku ile yataktan fırladım, salonda annemi hareketsiz buldum, kalp sıkıntısı olduğundan hemen kalp masajına, başladım, bir yandan 112 yi arayarak, onların önerilerini yerine getirmeye çalıştım, fakat, annemi hayata döndürmeyi başaramadım😞 Herneyse, ambulans geldi ve ex raporu verdiler.. Gürcü bakıcı hanım, sonra o sabah neler olduğunu anlattı... Annemi kaldırıyor ve sabah kahvaltısını, hazırladığını, birlikte yiyip, seni hastahane için hazırlayayım diyor.. Annem ise, elini yüzünü yıkayıp, sen ye ben yemiyeceğim diyor ve salondaki, yatağına geçiyor, ardından bakıcı hanım, yemeğini, acele ile yiyerek, annemi, hazırlamak üzere salona geçiyor.. Annem ona, yüzüne bakarak, BENİ ÇAĞIRIYORLAR diyor, bakıcı, buna bir anlam veremiyor, tekrar, BENİ ÇAĞIRIYORLAR diyor... Bakıcı onun giysilerini hazırlarken, kalp krizi, geçiriyor!!!! Olay bu, nasıl yorumlayacağımızı bilemiyoruz !!! Sevgi ve saygılarla... 👍

2015 yılında geçirdiğim trafik kazası sonucu bu olayı 1 kere yaşadım kazanın ilk 2 3 dakikası bilincim açıktı ve sonrasında şoka girdim. En ufak anımdan kazayı yaptığım ana kadar gözümün önünden hayatım bir film şeridi gibi geçti ve kazayı yaptığım andan itibaren kulağımda derin bi çınlama sesiyle bem beyaz bir sonsuzlukta buluştum kendimi görmüyordum her yer bem beyazdı ve kulaklarım çınlıyordu insanların bana temas ettiğini hissediyordum ve seslerini derinden duyuyordum kendime söylediğim tek şey öldüm mü lan ben demek oldu ve sonrasında gözlerimi açtım. 2 saate yakın kimseyle konuşmadım hastane personellerine bile doğru düzgün cevap vermedim yaşadığım olayın şokundan değil gerçekten gözümün önünden geçen bir hayatın şokundan kimseyle konuşamadım 😂 kaç yıl geçmiş hala unutamıyorum o anı, belki de bidaha hiç fırsatım olmayacak.

Çocukluğumdan beri hep doğum günümde ölmekten korkardım. Videonun da bugüne denk gelmesi güzel bir tesadüf. :) Emeğinize sağlık Evrim Ağacı.

EEG-EMG teknikeriyim, hazırladığınız video harika olmuş, elinize sağlık EEG konusunda gerçekten çok sade ve anlaşılır şekilde özetlidiğiniz için ayrıca teşekkür ediyorum.

2014 yılında ölüme yakın deneyim yaşamış biriyim. Yaklaşık 4 dakika boyunca kalbim durdu. Gördüğüm her şeyi çok net hatırlıyorum. Olay anında 10-15 dakika bilinçsiz kalmışım. Ambulansı beklerken de kalbim durmuş. O sırada içimden bir şey ayrıldı sanki. Kendimi görüyorum ve bana birinin yardım etmesini bekliyorum. Sonra ambulansın geldiğini ve bana kalp masajı yapıldığını gördüm. Yani kendimi görüyorum, öldüm ben diyorum. Ama hala ölmediğime inanmak istiyorum. O an yaşadığım huzursuzluğu size anlatamam. Hatta bana kalp masajı yapan ambulans doktorunu hastanede görünce tanıdım ve teşekkür ettim. Kadın hatta onu hatırladığımı söyleyince baya bir şaşırdı. Çünkü bilincim kapalı olduğu için ben kadını hiç görmemiştim. Şimdi bunun rüya olduğunu falan düşünenler olabilir. Rüya mı değil mi aynı şeyi yaşadığınızda anlarsınız. Tabi o zaman her şey için iş işten geçmiş olacak.

Ölüm ruhsal olarak sönmek, fiziksel olarak ta başka bir forma girmektir. Hiç bir şey yoktan var olmaz vardan da yok olmaz.

2014 yılıydı sanırım. Kalbim durmuştu. Annem hemşire olduğu için ilk yardım müdahalesini biliyordu ve gerekli müdahaleyi yaparak beni geri getirmişti. Ben zifiri karanlık ve çıt çıkmayan bir yerde, boşlukta olduğumu hatırlıyorum...

Yakın zamanda 5 ay arayla genç yaşta ölen annem ve babamı yeniden görebilmek umudumun tek umudu benimde ölecek olmam.. Onların bizlerden daha mutlu olduğunu başlangıcı ve sonu biliyor olmaları bizlerden daha iyi olduğunu düşünüyorum... Ayrıca, insanın en büyük lüksü ölümü unutabiliyor olması , bazı zamanlar...

insanların ne kadar değersiz ama biz kendimizi ne kadar değerli görüyoruz

2007 yilinda geçirdiğim trafik kazası sonucunda ambulansın içinde hastaneye giderken çok çok kısa bir süreliğine hafızamın silindiğini, adeta kirlenmiş bir nesnenin suya tutulunca kirlerinin temizlenmesi gibi beynimizde temizlendiğini, beynimin içinin boşaldığını hissettim. Derin bir ohh çektim ve nihayet bitiyor dedim. Bu savaş bu hayat mücadelesi bitiyor dedim. İçimi sonsuz bir huzur kapladı. Bu anlattıklarım belki 2 bellide 3 saniye sürdü. Sonra ambulansın içindekilerin bitmek tükenmek bilmeyen soruları başladı. Bende o sorulara adeta bir sınavdaymış gibi cevap verdim. Onlar sordu ben cevapladım, cevapladıkça kendime geldim. Nihayetinde bu lanet dünyada kaldım. Bu olaydan sonra kendimce şu kanıya vardım. Bir kişinin bu dünyada aldığı haz miktarı arttıkça ölüm anında çektiği acıda artıyor. Bir kişinin bu dünyadan duyduğu haz miktarı düşükse ölüm anında çektiği acıda az oluyor. Kişinin bu dünyadaki hayat şartları ölüm anında hissettiklerini etkiliyor. Örneğin hayatı güllük gülistanlık olan bir kişinin ölüm anında hissettiği acı hüzün ızdırap daha fazladır diye düşünüyorum. Diğer taraftan hayat şartları çok daha zor yaşantısı sürekli mücadele olan bir kişinin ölüm anında hissettiği acı çok daha az hatta mutluluk şeklinde olabilir. Bunlar benim kişisel değerlendirmelerim

Mükemmel bir anlatım, dinlerken meditasyon yapıyormuşum gibi oluyor. Elinize ağzınıza sağlık.

Güçlük kolaylıkla beraberdir, kendine gel, ümidi bırakma! Akıllı insan bilir ki, ölümün arkasında bile daha güçlü bir hayat beklemektedir. - Mevlana

Ölçülemeyen şeylerin yok sayılmasını bir türlü kabul edemiyorum.

Bu adamın bazı söylemleri inancıma ters düşse de bilimsel olarak anlatması hoşuma gidiyor her ne kadar inancımı değiştirmese de sarsmasa da arada bilimsel bilgileri öğrenmek iyi geliyor bana (evrim ve ölüm sonrası vb.)

Deneyimledim, ailemden sadece çocuklarım aklıma geldi onlar için çok feci mücadele ettim. Ölüm için yaşım daha uygun, çocuksuz biri olsam hemen teslim olurmuydum onu bilmiyorum. Mücadele dediğim de beynim ve bütün kaslarımın son hattinde kasılması hızlanması

ölüm hakkında daha çok video gelse ne hoş olur,en merak ettiğim konulardandır.

O kadar güzel anlatmışsın ki tarif edemiyorum. Tam olarak düşüncelerime uyuyor. Özellikle bitiriş kısmın efsane.. çok naif, çok düşüncelisin be Evrim Ağacı Bey.. 😌

Abi rabbim ne güzel yaratmış Maşallah insan beyni kadar mucizevi bir yapı yok.

O huzuru ben küçükken denizde boğulmak üzereyken yaşamıştım. Hayatımda en huzurlu olduğum andı bildiğin. Ve evet kendimi yukardan görmüştüm gözlerim kapalı ve denizin dibine doğru düşüyodum. Nasıl kurtulduğumu hatırlamıyorum sanırim annem farkedip yardım etmişti kıyıya gelmemde. Kıyıya geldiğimde gözlerimi açabildim anca

Ölüme gülüyoruz ama aşırı yakın. Milyarlarca yılın içinde ortalama 70 sene… 100 dakikada 10 saniye gibi

Harika bir konuşma ve sözcükleri vurgulama yeteneğiniz var. Hayranlıkla dinliyorum sizi Çağrı Bey. Seçtiğiniz konular da mükemmel.Teşekkürler.

Bu olayı eskiden bir kitapta derlenmiş biçimde okumuştum ve Evrim Ağacının içeriğe el atması beni epey mutlu etti. Anektodal anlatıların güvenilmezliğine rağmen belli olaylardan bahsedilen birkaç olay derlemesi vardı okuduğum yerde. Daha fazlasını öğrenmek için sabırsızlanıyorum.

Ben de 10 lu yaslarimdayken denizde bogularken bu deneyimi yasadim. Olumun geldigini olecegimi hiss ettim. Tatile ailemle degil komsularimizla gitmistim. O an tum hayatim gozlerimin onunde saniyeler icinde gecti. Hatta aileme olum haberini nasil vereceklerini , yasanacak dramlari , ailemin komsulara saldiracaklarini bile dusunmustum. Belki de beyin sadece mutlu anilari degil, korkulari da besleyerek yasamaya tutunmamizi saglar.

Sonraki hayatın var olmadığını düşünmek çok korkutucu sonsuza dek yok olmak çok tırstım suan

Zaman yavaşlıyor,etrafını daha net görüp algılıyorsun,hersey daha netleşiyor ve acı hissetmiyorsun. Kesinlikle gözünün önünden hayatın geciyor. Cok küçük yaşta yaşadım boğulma ama kesinlikle o gördüğüm seyleri unutmadım

"Ölürken gördüğünüz o tünel var ya? Onu da biz yaptık biiiz! Tünel yapmasını da biz biliriz."

o sıra da lise de birbirlerine bayıltıp bunu deneyimleyen gençlere selam olsun

Canımdan çok sevdiğim anacığımı kaybeden biri olarak bunu dinlemek acı geldi. Demekki beyni yeterince güzel anı bulamadı geri dönmek için. Çok içim acıdı 😪

İçimdeki öğrenme aşkıyla her gün bilgiye en kolay ve en kaliteli şekilde ulaşabileceğim sizlere geliyorum teşekkür ederim evrim ağacı iyi ki varsınız

Beyaz ışık olayı izlediğim bir belgeselde anlatıldığına göre, beyinin gözler ile iletişiminin yavaş yavaş kopması veya ölmesi sonucunda oluşan optik bir hata diye acikliyordu

İki kere ölümden döndüm ne film şeridi gördüm nede ışık, hatta tam tersi oluyor! Sanki bir odanın içerisindesiniz ve lambalar yavaş yavaş kapanıyor oda git gide daha karanlık oluyor. Etrafınızdaki sesler uzaklaşıyor yanı başınızda bağıran arkadaşınız sanki 100 metre ilerde, zar zor duyuyorsunuz. Ama huzur tarafı doğru karanlık arttıkça sanki yıllar sonra eve dönüyormuşsunuz gibi bir hissiyat sarıyor. Bir tarafınız yetti gayri eve döneyim diyor zifiri karanlığın içine yürümek istiyor diğer tarafınız savaşmak hayatta kalmak istiyor, enteresan bir duygu. Yalnız bu ölüme yakın deneyim, ölüm değil kesinlikle. Rahmetli babam akciğer kanserinden vefat etti, mışıl mışıl uyurken gecenin bir yarısı uyanıp Azraile lanet okumaya başladı. Sakinleştirmeye çalıştık başaramayınca hastaneye götürdük, orada da sakinleştiremediler yaklaşık 6 saat sonra vefat etti. 6 saat önceden ve hatta uyurken nasıl olup da öldüğünün farkına vardı, Azrailin canını almaya geldiğini ''kurguladı'' hiçbir fikrim yok açıkçası ki zerre kurguladığını düşünmüyorum zira daha bir sürü şey söyledi ama yazmayayım...

Kim bilir belki de yüksek bilinç gerektiren bir olay ile karşı karşıyadır.. Bir nörolog olarak bu vakayı sizden duyduğum için çok teşekkür ederim 💐

*_"Sonra ölümünüzün ardından belki şükredersiniz diye sizi tekrar diriltmiştik."_* ~ Bakara suresi 56. Ayet

Türkiye bana yeterince iyi yaşatıyor ölüme yakın deneyimi

Böyle beraber düşünmemiz gereken videolarınızı daha çok seviyorum çünkü ortada kesin olarak net bir şey yok hep birlikte kafa patlatıp bu da olabilir diğeri de olabilir diyebilmemiz ama tabii ki her videonuz ayrı güzel ❤️

Hayat bir düş, yaşadıklarımız bir rüya, ölüm ise bu uykudan uyanış. Bir bilge demiş ki, "Şu hayattaki en büyük realite ölümdür"

bu kadar kaliteli bir kanalı türkçe olarak izleyebildiğim için çok şanslı hissediyorum

Belki de benim ölüm vaktim geleceği zaman anılarla birlikte bu video'da aklımdan geçecek, çok değişik hissettim

Bu kanalın inanılmaz bir öğreti potansiyeli ve tekniği var. Çağrı Hocam emeğinize sağlık...

Tek korkum odur ki, *en çok* _sevdiğim kişiden_ ayrılacak olmamdır. Lütfen ahiret denilen şey gerçekten de olsun...

Bence kalp krizinden sonra gamaların artması kalbe gönderilen sinyallerin arttırılıp yaşamayı sağlayan bir reflekstir

Keşke hiç doğmasaydık diyen kaç kişiyiz

bende yaşadım. küçükken nehirden boğulurken, kendimi koy verdiğim anda. o zamana kadarki hayatım bir flim şeridi gibi geçti. ilk başta ailem ne diyecek diye düşündüm, sonra yaşadığım güzel anılar canlandı. ailem ben ne olacağım dediğim anda biri beni kolumdan çekti beni kurtardı.. daha sonra kıyıya çıkınca kendime geldim. yani safsata değil ben yaşadım... kim safsata diyorsa oda o anı yaşaşın diyorum

Bogulmaktan kurtulmuştum kıl payı , hayatin film gibi gözlerinin önünden geçmesi %100 gerçek. Sebebinide anladım ki Beyin o sırada hafızayı tarıyor Kişinin benliğinin oluştuğundan , o ana kadar gelen bütün anıları tarayıp Bir kaçış yolu , işine yarayacak bir bilgi bulmaya çalışıyor

Hiç de kulaktan dolma hikayeler deyil. Ben yaşadım, ışık, huzur, bedenden ayrılma, müthiş bir hafiflik, hepsi gerçek, ama ölüm öncesi mi başka bişey mi bilemem

Kendi deneyimlediğim bir durumu sizinle paylaşmak istedim. 2 yıl önce denizde bir boğulma durumu yaşadım. Yaklaşık olarak 4- 5 dakika boyunda suda ölüm kalım savaşı verdim , ama takatim ve gücüm kalmayınca kendimi denizin derinliklerine saldım. Hayatım gözlerimin önünden film şeridi gibi geçti, ailemin ölüm haberimi aldığını , babamın anneme kızdığını, içimden Allah'a yalvarışlarımı, gibi olaylar yaşadım. Bunu sizinle paylaşmak istedim. 😁🙋

Adını hatırlamıyorum ama bir inanç insanın öldüğünde ne bekliyorsa onu göreceğini söyler. Mesela zebani bekliyorsan zebaniler gelir, çiçekli huzurlu bir bahçe bekliyorsan o bahçeye gidersin gibi. Biz de filmlerden gördüğümüz beyaz ışık-tünel algısıyla içten içe bunu bekliyor ve o yüzden görüyor olabiliriz belki. Ne olur ne olmaz ölümü güzel bekleyin:)

Allahtan başka ilah yoktur ibadetinizi ve görevinizi yerine getirin dostlar, ne için geldimizi unutmayın asla.

İnsanoğlu mantığı ve tabiatı gereği hayatını korumak, mutlu ve uzun süre yaşamak, geleceğini garanti altına almak ister. Ancak ölüm bir son mu değil mi gibi çok önemli bir konuyu sorgulamaz. Eğer ruhumuz öldükten sonra yok oluyorsa bu en kötü ve basit olasılıktır. Eğer farklı bir boyutta yaşam devam etme ihtimali varsa bu çok ciddi sorgulanması gereken bir konudur. Ölüm anında yaşadıklarımızdan ziyade ölüm sonrası hayatın devam edip etmeyeceği konusu çok daha önemlidir. Bilim, insanlara her bir milyon kişiden birisi ölünce farklı bir gezegene ışınlanıp orada mükemmel ve uzun bir yaşam sürdüğünü söyleseydi tüm insanlar o olasılığın içine girmek için her şeyi yapardı. Demek bu konu sorgulanması gereken en önemli konu aslında.

Ölümü keşfetmek demek bütün sırları çözmek demek.

Düşünsenize, ileride insanları ölüme yaklaştırıp öldürmeyecek sistemler aracılığıyla bu deneyimi yaşatıp insanlara geçmiş anılarında gezme şansı tanıyan kurumlar ortaya çıkacak 🥸 Epik olurdu.

bilimin henüz filizlenmeye başladığı bi devirde öleceğiz. ne acı bir şey, bunu anlamak bile ölüme yakın bi deneyim. 😔

Bu videoyu izlemeden önce tıpkı böyle düşünüyordum. Sonra izleyince daha mutlu oldum ki çevremde benim saçmaladığımı düşünenleri artık mavi haplı görüyorum. Çok teşekkür ederim Evrim Ağacı 🤍 Düşündüğüm şeyleri izledim ama yine videonun sonunda da olduğu gibi her şey yetersiz. Bilmek için sanırım ölmek gerek. Merakla bekliyorum o günü.

Kesinlikle yazilarimda hep bunu yazdim,ruh dedigimiz zihnimizdir,her ne yasiyorsak zihnimizde yasiyoruz,yine ölmeyecek olan zihnimizdir ,Yaradan dan bir parca Nur zihindir.sonsuz sinirsiz ve kusursuz düsünebilmekdir.bu konu cok uzar ama kisaca anlatmak gerekirse 😇

Bu ülkede bu devirde , ölürken beynimizin çağıracağı mutlu anılar olmayacağı için gama dalgaları 0 olarak ölçülür.😂

Ben lise öğrencisi iken böyle bir deneyim yaşamıştım.Uykudaydım, birden uyandım, daha doğrusu bilincim yerine geldi ve dipsiz bir karanlığın içine doğru gittiğimi hissettim.Kendi kendime, bir sıkıntı var sanırım ölüyorum dedim ve karanlığa doğru ilerlemeye devam ettim.Eyvah şimdi sevdiklerim ne yapacaklar derken kalbimin o müthiş tek vuruşunun ardından çalışmaya başlamasıyla gözlerimi açtım.Evet, müthiş bir rahatlama ve mutluluk hissi geldi.Daha sonra buna beynin belli bir süre kansız kalmasının neden olduğunu öğrendim.Hatta öyle ki bazı çılgınların bu hissi yaşamak için kendilerini kontrollü asarak ölümün kıyısına gelerek döndükleri, bazılarının ise maalesef deneyim sırasında hayatlarını dahi kaybettiklerini öğrendim.Hatta bununla ilgili bir film seyretmiştim ama ismini hatırlamıyorum.

Vakıa Suresi 83. “Can köprücük kemiğine gelip dayandığı zaman, Artık hastaya biz sizden daha yakınız. Siz o sıralar bakar durursunuz ama, hiçbir şey göremezsiniz.”

Birçok giden, memnun ki yerinden Çok seneler geçti, dönen yok seferinden… Bilimi daha da sevdiren merhametli kalbinizi seveyim evrim ağacı ekibi🤍

Beyin eğleniyor bizle🙂, yaşama tutunmak en güçlü duygu...✨🎶🌌

Ölüme yakın deneyimlerde verilen oran maalesef ışık görme değil çok daha kötü deneyim yaşayanların yaşadığı depresyon ve utanç duygusu sebebiyle “hiçbir şey olmadı” beyanatının gölgesinde kalıyor.

DNR kısmı beni çok üzdü ya bu arada , adamın iradeye bakar mısın , hastalıklarla boğuşmak , hergün acı çekerek ölmek yerine , ölüm geldiginde karşı koymamayı tercih etmek müthiş bir bikmislik , hayattan sogumusluk ve pes etmislik gibi

Bende ölüme yakın deneyim yaşadım. Sonrasında karakter olarak bambaşka bi insan oldum. Yemek zevkim ,müzik zevkim değişti. Daha stabil bi insana dönüştüm. Yaşadığım deneyimin tamamen psikolojik olduğunu düşünüyorum. Hayatımı tamamen tekrar gördüm ve bence bunun sebebi hayatta kalmak için güzel anılara dayanmaktı.

Pamuk tıkama bölüme bayıldım Çağrı abi konuyu sert ve sıkıcı bir şekilden anlatmaktansa arada küçük şakalar yapıp dinleme isteğini artırıyorsunuz Evrim ağacını bu yüzden izliyorum.

Sesin hic baymiyor.Tane tane anlatiyorsun.Cok basarilisin,gercekten tebrik ediyorum Evrim Ağacı❤

Doğmadan önce neydin, neredeydin, biliyor musun? Hayır mı? Emin ol öldükten sonra da öyle olacak. Kısaca yoksun, ışıklar kapandı.Bunu kabullenirsen ölümden korkmanın anlamı kalmaz, çünkü doğmamış olmadığını anlamadığın gibi ölü olduğunu da anlamayacaksın. Ama yaşarken ölümden korkmanın sebebi çoğunlukla, bu olan biteni, senden sonra ne olacağını görememek, sevdiklerini bi daha görememek, hele hele küçük cocuğun filan varsa o büyümeden ölümün gelmesinden korkmak. O yüzden aslında asıl araştırılması gereken belki de öleceğini bilen, mesela ölümcül bir hastalığa tutulmuş insanların duygu durumu olabilir. Babam kanserden öldü ve ölmeden önce son bilinçli haliyle bana gözleriyle veda edişini hiç unutamıyorum. Öleceğini bilerek doktorların evine dönsün fazla vakti kalmadı deyişi sonrası(tabii bunu bize dediler ama o çoktan anlamıstı aslında) hadi eve gidelim demesini...

‘’Her nefis ölümü tadacaktır. Sonra bize döndürüleceksiniz.‘’ Ankebût Suresi 57Âyet

Çağrı'yı tam yetkiyle milli eğitim bakanı yapın ve 10-15 sene sonra uygulanacak pisa testlerinde türkiye nin derecesine bakın

Dostum bu evrensel bir deneyim ve bu deneyimleri yaşayanlar arasında bilim adamları var, geçenlerde amerikalı bir bilim adamının yaşadığı deneyimi dinledim bendisi bedeninin bilinçsiz bir şekilde yerde yatarken ruhunun yukarıdan kendi bedenini izlediğini söyledi ve ruhunun üst kattaki eşinin ve çocuklarının yanına gittiğini onları izlediğini söyledi sonra ruhunun tekrar bedenine girdiğinde yani uyandığında eşine çocuklarının ve kendisinin konumlarını ne yaptıklarını detaylı bir şekilde anlatıyor ve anlattıklarının birebir doğru olduğu ortaya çıkıyor ve bu kişi ateistken inançlı biri oluyor.

Teşekkürler.

Bende kısmen buna benzer bir deneyim yaşamıştım. Ortaokulda sınıf maçında gol attıktan sonra turu geçmiştik. Herkes üstüme atlamıştı. Baya bir soluksuz kaldım. Bir an hayatımda yaşadığım en yoğun korku ölüm korkusunu yaşadım. Korku ve üzüntüden neredeysen ağlıyordum. Hemen ardından bilincimi kullanmadan yanımda ki kişileri ısırmaya başladım Bu şekilde boğulmaktan kurtuldum

Pazar sabahımın vazgeçilmezi evrim ağacı emeğinize sağlık teşekkür ederiz bilgiler icin

ölümden korkuyorsanız doğmadan önceki halinizi düşünün yetmiyorsa siz varken ölüm yok, ölüm varken siz yoksunuz

Bilim sayesin de gelişiyoruz, hayat kalitemiz artıyor. Bilimin sınanabilir ölçülebilir verilerle hareket ettiği ve bunun dışında ki her tezi ve iddia yı yok saydığını da düşünürsek, bu da bilimin bir açmazı. Hayat ve doğa, bilimin açıklıyamadığı fenomenler ve realitelerle dolu.

Komada olan insanın neler yaşadığını anlatan bir video yapar mısınız ❤️

18:47 Interstellar: Hissediyorsun değil mi? Yaşama güdüsü.Beni o yönetti işte, hepimizi o yönetiyor, Ve bizleri o kurtaracak, çünkü hepimizi kurtarmak istiyor. Senin için Cooper… Üzgünüm yapamam, bunu yaşamanı izleyemem üzgünüm. Yaparım sandım, ama yapamam. Burdayım, senin için burdayım. Sesimi dinle, Cooper! Burdayım, yalnız değilsin. Çocuklarını görüyor musun? Hı? Endişe etme, senin yanında olacaklar. Profesör Brand siz ayrılmadan o şiiri okudu mu, hı, hatırlıyor musun? Gitme o güzel geceye tatlılıkla, İhtiyarlık yanmalı, ve saçmalamalı gün kapandığında. Öfkelen, öfkelen ışığın ölmesinin karşısında.

yemin ederim ben kalp hastasıyım annem babam gitim hastanede ilac yüzünden bi hormon salgıladi sedyede kalp kirizi geçirdim 25yasindayim kalbim durmuş yemin ederim 40saniye fln durumus galiba oksijen fln vermişler yani 30saniye ölmüşüm gördüğüm Rüya dan bahsedeyim ilk önce uyandığımda hic korkmamadim bu rüyayı düşündüm nasıl mümkün olur diye bu neydi diye sorguladım Anlatıyorum ben yoktum sanki elerim kollarım yoktu sadece ayaktayım ama görüyordum vücudumu görmüyordum arkamda devasa bir anıt vardı Anıtkabir gibi düşünün taşlardan yapılmış ama çok güzel ben onun onunde yesil bir bahcedeydim cimler çok güzel di hava sariydi yani mavi bi gök yüzü yoktu benim yanımda beyaz bi varlık vardı ama insan degildi bunu biliyorum beyaz insan gibi ama beyazlar içinde suratını hatırlamıyorum beyazdı onu hatırlıyorum önümde cam gibi birşey vardı bahcede karısı tarafa bakıyordum orda 1yil once vefat eden dedem vardı yanımdakine sordum onu da çağıralım o napıyor orda yorulmasın diye o orda çiçekleri suluyordu hareket edemiyordum sadece izliyordum onu da çağıralım diyodum ama bahçenin ortasında görünmez sefaf bi cam gibi vardı yani o sanki karsidaydi oraya gecemiyordum bizi cam ayırıyor gibi ama çok huzluydum hiç olmadığım kdr rahat vücudum yoktu ama çok rahatım tüy gibi hafif hissediyordum kendimi dedemi görüyordum karsidaydi ama gidemiyordum oraya yanımda ki beyaz kişi kimdi neden dedem bana seslemdi uyandığımda onu düşünüyordum hic korkmamistim mutlu hissediyordum uyandığımda babasında doktorlar koşuşturuyordu bidaha olesim geldi çünkü ora çok güzel yerdi hic olmadığı kdr ve bazen yaşarken ölmek istiyorum oraya giderim diye simdi toparlayıp anlatayım GÖRDÜKLERİM. Anıtkabir gibi bir yer bir beyaz biri bahçe yeşil vefat eden dedem karşıda bazen aklıma geliyor anlatım çoğu kişiye

Evrim ağacı, rica etsem bu konuyu araştırıp, bununla ilgili video hazırlarmısınız? "Biokinyezi ile genetiğimizde değişiklikler yapa bilirmiyiz?" Azerbaycandan selamlar🇦🇿🇹🇷

Ben şahsen 2 kere "işte şimdi öldüm buraya kadarmış" dediğim ölümden döndüğüm deneyim yaşadım. Birkaç anı aklımda canlandı da öyle film şeridi gibi geçmedi bi şey

Ölüm ; doğmamış halimize geri dönmektir.Yani bir zamanlar biz de birer ölüydük. Bununla ilgili bir sürü hikaye anlatılır ama gerçek bu kadar basittir aslında...

Bu videoyu izlerken Çağrı'nın uyarısıyla Deja Vu videosunu izlemediğimi farkedip, durdurup o videoya geçtim. Deja Vu videosunu izlerken Çağrı'nın uyarısıyla Sahte Anılar videosunu izlemediğimi farkedip, durdurup o videoya geçtim. Sahte Anı videosunda Çağrı "evinizin kapısını kitlediğinizden eminsinizdir ama..." deyince videoyu durdurup işten erken çıkıp hızlıca eve gittim. Kapıyı kitlemişim evet. Videolar için teşekkürler.

“Can çekişen kişi”(bunun) gerçek bir ayrılış olduğunu anlamıştır.” (Kıyamet-28) , “O kişi artık Rabbin huzurundadır.”(Kıyamet-30)

Kimse inanmayacak ama, bana bikeresinde araba çarptı ve yerde 4-5 metre sürüklendim. Bu süreçte beni derin bi uyku bastı, bedenim yorgunlaştı ve tüm hayatım, hayatımdaki tüm yüzler, insanlar 1 saniye gibi kısa bi sürede gözlerimin önünden geçti.

hocam ruh diye bir şey var mı yok mu bilmem ama size 17 yaşlarındayken yaşadığım astral seyahat anımı anlatmak isterim; Ben o yaşlardayken astral seyahate çok fazla ilgi duyuyordum. Yaklaşık 1 ay boyunca bütün teknikleri denedim ve hafif yükselme dışında büyük bir sonuç alamadım. Artık vazgeçmiştim ve denemeyi bıraktım. Bıraktıktan bir hafta sonra bilinçsiz bir şekilde bedenimden çıktım. Salona doğru gidip etrafa baktığımda babamı gördüm. Babam ayaktaydı elinde telefon vardı, telefon şarja takılı bir şekildeydi ve babamın üzerinde giydiği şeyler mavi pijama ve beyaz atletti. Bedenime tekrar girip koşarak salona gittiğimde inanmayacaksınız ama aynen o şekildeydi her şey. Bu olay beni ürküttüğü için bir daha da uğraşmadım.

O kadar güzel doğru ve yalın bir anlatım ki ❤ sürekli astral seyahat edebildiğimi sanırdım anlatmış olduğunuz deneyi kendi kendime yapmaya çalıştığım bir gün aslında etrafımda gördüklerimin gerçek sandığım bir rüya olduğunu anlamıştım aslında her şeyin bir bilimsel açıklaması var. Çok teşekkürler

0:15 abi babam asker 2 kez bunu yaşamış babamın dediğine göre hayatındaki tüm herşeyi hatırlıyomuş annesiyle oturduğu anı bile hatırlamış dediğine göre hayattaki tüm becerilerimizi, bildiklerimizi hatırlıyarak o durumdan kaçmak olduğunu söyledi ve babam donmaktan ölüyormuş o an birden vicut adrenalin basmış ve hayata kalmış