Şeir: Əliağa Vahid - Dedim ey qönçədəhan, könlümü qan eyləmisən
Səsləndirmə: Əminə Yusifqızı
Biraddımla'ya KZfaqda abunə olmaq: bit.ly/3gsJpm1
Biraddımla'nın sosial şəbəkə ünvanları:
Instagram: bit.ly/3gsKkms
Facebook: bit.ly/3GoODKl
TikTok: bit.ly/3r3sAHt
Telegram: bit.ly/3unQMn8
E-poçt: biraddimlayol@gmail.com
ƏLİAĞA VAHİD - DEDİM EY QÖNÇƏDƏHAN, KÖNLÜMÜ QAN EYLƏMİSƏN
D e d i m : - Ey qönçədəhan, könlümü qan eyləmisən,
D e d i : - Bica yerə eşqimdə fəğan eyləmisən!
D e d i m : - İnsaf elə, incitmə məni, aşiqinəm,
D e d i : - Get, sirrimi dünyaya əyan eyləmisən!
D e d i m : - Ağlatma məni sərv boyun şövqində,
D e d i : - Göz yaşını bihudə rəvan eyləmisən.
D e d i m : - Axır, gözəlim, baği-baharım sənsən,
D e d i : - Sən ömrünü həsrətlə xəzan eyləmisən.
D e d i m : - Az çəkməmişəm gözlərinin həsrətini,
D e d i : - Öz könlünü yersiz nigəran eyləmisən.
D e d i m : - Eşqində əsirəm, mənə bəs xeyri nədir?
D e d i : - Əvvəldən bu sevdadə ziyan eyləmisən.
D e d i m : - Eşq atəşi neylər mənə, qorxan deyiləm!
D e d i : - Biçarə, yanarsan, nə güman eyləmisən?!
D e d i m : - Ey gül, mən əzəldən də gözəl aşiqiyəm,
D e d i : - Sən ruhini eşq ilə cəvan eyləmisən.
D e d i m : - Hər gün səri-kuyində dolanmaqdır işim,
D e d i : - Vahid, nə gözəl yerdə məkan eyləmisən!
“Əliağa Vahidin ilk şeiri 1914-cü ildə çap olunub. Ona qədər “Məcməüş-şüara”da (Şairlər məclisi) Əbdül Xaliqin şeir gecələrinə gedir. Vahid öz hazırcavablığı ilə burada elə seçilir ki, Əbdül Xaliq gənc Əliağaya “sən təbinlə Vahidsən” deyib Vahid ləqəbini verir.
Dahi Sabirin yubileyində gənc Əliağa “Biz verərik şairə qiymət ölümündən sonra” adlı yarımsaatlıq böyük qəzəl deyir. Bu çıxışı ilə Nəriman Nərimanovun diqqətini cəlb edir.
Əliağa Vahidə “Əməkdar incəsənət xadimi” adını Mircəfər Bağırov, ilk dövlət mükafatını isə Nəriman Nərimanov verib.
Vahid özü də satira janrına çox müraciət etmiş, hətta “Molla Nəsrəddin” jurnalında, daha sonra “Kirpi” jurnalında sərt satiralarla çıxış etmişdi.
Oğlu Ramiz İsgəndərov atası barədə:
“Son vaxtlar atamı qəsdən içirirdilər ki, o xalq şairi adını almasın. Ona deyəndə ki, sən içdiyin üçün yaxşı yazırsan, deyirdi onda gərək bütün Rusiya şair olsun. Atam həm də özünü qorumaq üçün içirdi. 1937-ci il repressiyasından içki içdiyinə görə canını qurtardı. Mircəfər Bağırov onu içki içdiyi üçün repressiya obyekti etməmişdi“.
Vahidin qəzəllərinin çox hissəsi gözəllərə aid idi. Daim eşq havasında yaşamaq onun həyatında da dərin izlər buraxmışdı. Onun 2 ailəsi olmuşdu, amma xanımlarının heç birindən ömrünün son günlərinədək ayrılmamışdı.
Uzun illər subay yaşayan Əliağa Vahid dükanda satıcı olan bir qızı bəyənir və onunla evlənir. Bu xanımdan Vahidin oğlu Ramiz, qızı Firəngiz dünyaya gəlir. Vahidin xanımı ilə aralarında 30 yaş fərq olur. Bunu daim dilləndirən yoldaşından Vahid bir müddət ayrı yaşayır və Fenya adlı rus xanımla evlənir. Amma o xanımdan övladı olmur.
Uzun illər astma xəstəliyindən əziyyət çəkən Əliağa Vahidin ömrünün sonlarında bu xəstəliyi daha da şiddətlənir.
Oğlu Ramiz İsgəndərov:
“Həkimi Veysov dedi ki, ömrünə az qalıb. Son dəfə 120 rubl təqaüdünü mənə verdi ki, yarısını Fenyaya ver, yarısını özünüz götürün. Sonra getdi Mərdəkan sanatoriyasına. Ona qulluq edən tibb bacısı iynəsini gec vurduğu üçün, həmin gecə ağrılara dözməyən şair 1 oktyabr 1965-ci il Bakıda dünyasını dəyişir”.
#əliağavahid #dedimeyqönçədəhankönlümüqaneyləmisən #qəzəlxan #əminəyusifqızı #qəzəl #şeir #poeziya #ədəbiyyat #biraddimla #biraddimlayol