Gratulacje dla pani Natalii O. z Wrocławia, zwyciężczyni konkursu o RiGCzu i o pierwszym smartfonie! :D
W tym odcinku mówię o modlitwie, w której w brew pozorom nie chodzi o to, żeby maksymalnie się wyciszyć i nie mieć rozproszeń. Bóg jest z nami również pośród naszego zgiełku. Ważne jest to, żeby z ufnością i pokorą przyjmować to, co przynosi życie i każdego dnia wiernie wracać na spotkanie z Tym, który nas kocha. Boża Miłość nie wymaga od nas, żebyśmy wznieśli się ponad nasze ograniczenia, żebyśmy byli od razu herosami modlitwy. Chce nas takich, jacy jesteśmy. Całych, autentycznych, prawdziwych.
Przyglądając się wraz z Bogiem naszym myślom i uczuciom możemy nabierać wobec nich zdrowego dystansu i świadomie wybierać to, co służy naszemu życiu.
Fragmenty z Pisma Świętego, które cytuję w tym odcinku:
“A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: «Słyszeliście o niej ode Mnie - mówił - Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym». Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?» Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».” - Dz 1, 4-8
“Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą.” - Rz 8, 26-27
0:00 Wstęp
0:28 Dlaczego zaniedbujemy modlitwę?
2:45 Modlitwa pośród mętliku
7:41 Co gdy modlitwa jest męczarnią?
15:41 Daj się poprowadzić!
16:45 Spotkajmy się w Krakowie
17:55 Rozwiązanie konkursu