Deze video's geven mij rust. Een kleine kalme reality check rond alle drukke media. Bedankt voor jouw content, beautiful human

jouw video's geven zo'n rustgevende vibe altijd. Hoe je praat, de thumbnails en titels, alles aan je video's maakt het zo leuk

Wat een knapperd is Zeki zeg. 😍 Ik herken het rouwproces zo. Van mama is het nu een maand geleden en zij was mijn mantelzorger dus nu valt er een extreem belangrijk punt weg in mijn leven en ik kan bijna niks zelf op mijn 24ste met mijn ziekte. Hele dag heb ik t gevoel dat alles wat we nu geregeld hebben qua zorg etc tijdelijk is tot ze "terug is van vakantie" zegmaar. Elke video en foto die ik zie of hoor voelt het alsof ze al een vreemde is. Ze is 1 dag overleden voor de trouwdag van m'n opa & oma en 1 dag voor haar eigen verjaardag gecremeerd. Wat een helse 2 weken voor de rest van ons leven. ❤ Ik geloof enorm in een soort wereld hierna waarin overledenen met ons mee lopen en kijken dus hopelijk zijn jouw papa en mijn mama dagelijks met ons. ❤

Jeetje teske dat stukje waar je over je vader praat dat kwam echt ff binnen. Mijn moeder was gisteren 20 jaar overleden. Ik voel gewoon het verdriet door het scherm heen. Dikke knuffel voor je ❤

Zeki is ZO schattig!!

MasAllah wat een lieverd is Zeki 😍 als ik hem zo zie moet ik aan mijn dochtertje denken zij is 2 weken jonger dan hij en het is zo leuk om te zien hoe ze zich ontwikkelen. Ik wens je heel veel sterkte met het overlijden van je vader en geniet van jullie tijd met Zeki. De tijd gaat namelijk te snel 😔

Mijn opa zei altijd dat hij een roodborstje zou worden wanneer hij m zou overlijden.. nadat dat gebeurde zat er een roodborstje op mn oma’s fietsstuur en sinds ik verhuist ben hoor ik de roodborstjes extra bijzonder fluiten en vliegt er soms eentje met me mee.. normaal zou ik niet geloven in reïncarnatie maar ik denk dat ik er in wil geloven.. geeft me het gevoel dat hij er nog is en dat is fijn ☺️

Het contrast val alle onderwerpen zorgt er juist voor dat het er echter uitziet, dus daar hoef je je nooit voor te excuseren! Wat het rouwen zelf betreft... Toen mijn grootmoeder overleed een jaar geleden, had ik die klik meteen gemaakt. "Ze is er niet meer, ik zal nooit meer met haar praten," en dat komt vermoedelijk omdat ze het zelf altijd heel vaak over haar overlijden had de laatste jaren. Elke keer dat ik haar zag liet ze het wel eens vallen, dus dat maakt mss dat ik het zo snel "aanvaarde". Wat ergens echt heel vreemd klinkt en ik weet niet hoe ik me daarover voel, maar het is wel gewoon zo. De realisaties waren er desondanks wel. Plots denk ik dan "...Ze zal nooit mijn 18e verjaardag meemaken" "Ze zal me nooit zien afstuderen van het middelbaar" "Ze zal nooit haar achterkleinkinderen zien" "Ze zal nooit de trouw van mijn zus meemaken"... Op mijn 18e verjaardag voelde ik me dan ook enorm down en ik ben meerdere keren in janken uitgebarsten, maar toen was het wel al ongeveer 8 maanden geleden. Het is nu ongeveer 17 maanden in totaal, dus bijna anderhalf jaar geleden, en ik had onlangs nog een enorme huilsessie. Het verlaat me niet. Het wordt niet makkelijker, want met de tijd lijken die huilbuien meer pijn te doen... Het is gewoon hoe het is, en ik zal haar oprecht nooit meer zien. nooit meer spreken. Wat me wel troost bied, is dat ze geen pijn meer voelt. Mijn grootmoeder was slecht te been op haar laatste, en het doet me goed om te weten dat ze nu die pijn niet meer hoeft te verduren. Ze is verlost, en dat doet de pijn van haar niet meer hier hebben toch redelijk verdwijnen. Ik weet ook niet meer waar ik het heb gehoord, misschien dat jij het eens hebt vermeld, maar het feit dat rouw bijna stil moet gebeuren... Dat is iets dat ik lastig vind. Bij de begrafenis heb je wel je moment van verdriet, en dat kan nog gedeeld worden met de mensen rond je voor een week of 2, maar... uiteindelijk gaat iedereen maar verder met zijn leven en daar zit je dan... Niemand rondom mij weet dat ik nog pijn heb van het verlies. Ik heb mijn dagen waar ik grapjes kan maken, maar de dag erna kan ik net zo goed helemaal gebroken zijn, en moet ik vechten tegen de tranen mocht het onderwerp weer aan bod komen. En dat is iets dat ik niet kan plaatsen. Rouw duurt zolang als het duurt, en dat kan een maand zijn, maar dat kan net zo goed jaren duren... Maar niemand heeft dat geduld om te blijven luisteren naar het gezeur over een overleden iemand... Althans, zo voel ik het toch aan met iedereen om me heen haha ♥♥ Enorm veel liefde naar jou en iedereen die iemand is verloren Maar ook enorm veel liefde naar de resterende mensen want iedereen verdiend liefde ♥ Je bent mooi en ik hoop dat je je veilig en geliefd voelt

Ik reageer eigenlijk nooit op video's, op geen ene. Ik ben die stille kijker ;). Maar ik wil je eventjes alle liefde naar je toe zenden die je nodig hebt op het moment, je verwoord alle momenten en gevoelens zo enorm goed.

Jouw video’s zijn altijd zo mooi! Altijd realistisch en gewoon laten zien hoe jouw leven echt is. Dat is echt een inspiratie voor mij want het leven loopt niet altijd perfect of zoals je het wilt en dat laat jij altijd zo mooi zien. Ik denk dat veel kijkers dat zo leuk vinden!

Zo herkenbaar jouw rouwverwerking... Ik had 6,5 jaar geleden precies hetzelfde met mijn vader. Het gevoel dat ik hem zo op kon bellen en dat hij dan op zou nemen. En inderdaad, er gaat geen dag voorbij dat je niet aan hem denkt. Ik denk nog steeds vrijwel dagelijks aan hem, hoewel het nu minder met pijn is en meer als een soort heimwee. Net als jij heb ik me er ook bij neergelegd dat ik niet weet wat er met een overleden persoon gebeurt, inderdaad, daar kun je dan ook geen steun uithalen. Wat mij wel echt helpt - clichés zijn clichés omdat ze waar zijn - is om soms te denken dat hij toch meekijkt. Ook al geloof ik het niet, dan bedenk ik me: maar als ik hem nu zou spreken, zou hij echt ontzettend trots zijn en zou hij zo en zo reageren. En heel veel over hem praten helpt ook. Grapjes die hij maakte, dingen die hij deed die ik toen irritant vond en waar ik nu juist naar terugverlang. Rouw gaat nooit weg, maar het wordt wel draaglijker.

Ik herken zoveel in je verhaal. Mijn moeder is vlak voor mijn zwangerschap overleden. Het is zo'n rollercoaster van emoties van het verdriet van een groot verlies en het intense geluk van een nieuw leven. Tegelijkertijs heeft de komst van mijn dochtertje er ook voor gezorgd dat er toch altijd een stukje energie overbleef om toch weer enigzins het 'normale' leven op te pakken. Maar rouw is een ingewikkeld iets... het gemis zal nooit minder worden, maar zal uiteindelijk zijn weg vinden in je dagelijkse bezigheden. Inmiddels is mijn dochter 4, en kan het verdriet me nog steeds wel eens overvallen, zeker als ik naar mijn ouderlijk huis ga of zie hoe mooi mijn dochtertje opgroeit. Pijnlijk dat ik het niet kan delen met mijn moeder. Tegelijkertijd is mijn dochtertje op een leeftijd dat ze dingen ontdekt en veel vraagt en kijken we vaak familiefotos en vertel ik over haar oma (ook al begrijpt mijn dochter nog niet heel goed wat de dood is), zodat ze toch ondanks dat oma niet meer is, haar toch leert kennen. Veel sterkte in deze intense tijd😘

rouw is zo tijdloos. ik verloor ook mijn vader, mijn allerliefste papa, maatje en voorbeeld. het is inmiddels alweer 2,5 jaar geleden, maar het voelt niet als een moment in de tijd. de eerste feestdagen, verjaardagen en mijlpalen zonder hem waren echt heel moeilijk. en het tweede jaar ook. en de jaren die komen gaan zullen ook moeilijk zijn. mijn papa zal mijn vriend nooit beter leren kennen, nooit mijn kinderen zien opgroeien en nooit zien hoe ik volwassen(er) wordt. op een dag zal ik misschien zijn stemgeluid en zijn geur vergeten, en dat vind ik mega bizar en verdrietig. ik herinner me nu alles toch nog? hoe kan ik dat ooit vergeten... het is voor mij iets heel abstracts, iets dynamisch, iets onvatbaars om hem zo te moeten missen.

Zoveel herkenning in het stukje over jouw vader. De boosheid en het verdriet en vooral ook gemist. Zelf mijn broer nu vier jaar geleden verloren en is inderdaad geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk. Sterkte voor jou en je mooie gezin ❤

Hi teske!!! Super veel sterkte met het overlijden van je papa. En echt super leuke baby spulletjes!!! Neem lekker vakantie als je dat nodig hebt! December is inderdaad een drukke maand al helemaal met een baby en een net overlede papa. Je moet lekker je tijd nemen en tijd geven aan de rouw en het proces daarvan. Super veel succes, plezier en sterkte met je enorm lieve gezinnetje!! Volg wat jou het beste lijkt! Heel veel liefs!!!

Lieverd, ik vind je vlogs zo prettig om te kijken. Je stem is fijn om naar te luisteren en heb t gevoel dat je ook echt laat zien wie je bent en wat je bezig houdt. Alsof je een vriendin op afstand bent. Wat betreft het rouwen, ik denk dat je het goed doet om erover te praten. Ook het bellen naar je moeder lijkt me "fijn" sommige mensen zeggen dat het eerste jaar het moeilijkste is met alle speciale dagen die komen en gaan zonder je vader. Ik denk zelf dat er geen tijd aan verbonden is. Je bent je leven aan het leven zonder je lieve papa. En dat blijft altijd een zere plek. Wel denk ik dat er ook momenten gaan komen dat je kunt terug kijken op juist de mooie momenten met hem. En dankbaarheid dat juist hij jouw vader mocht zijn. Tijd heelt niet alle wonden maar je leert er gaandeweg mee omgaan en gaat zien wat voor jou belangrijk in het leven is. Een hele harde les om te leren. En die boosheid mag er ook zeker zijn. Jullie hadden nog veel langer van elkaars aanwezigheid willen genieten. Je zegt dat je ervan baalt dat je niet elke dag aan je vader dacht toen hij nog leefde. Misschien kun je er zo naar kijken: Als ouders zijnde probeer je je kinderen zo op te voeden en lessen mee te geven dat ze hun eigen leven zelfstandig kunnen leven. Altijd wetende dat wanneer het nodig is (bij vreugde en verdriet) je terug kunt vallen op de veilige basis die je als ouders wilt zijn. Het is dus ook een groot compliment naar jouw ouders toe dat ze jou die veilige basis hebben kunnen geven. Dikke knuffel voor jou!

Hoe geluk en verdriet zo dichtbij elkaar kunnen liggen heb ik ook ervaren toen mijn baby nog een baby was, dat is een enorme rollercoaster! Je bent sterker dan je denkt, geef jezelf de tijd en doe het dag voor dag!!

Tip: bewaar geraspte kaas in de vriezer en haal er dan een beetje uit als je een gerecht gaat maken. Het is super snel ontdooid en je gooit nooit kaas weg!

Ik word helemaal vrolijk van Zeki. Wat een leuk kind hebben jullie! 🥺🤍

19:42 Ik snap dat echt gewoon perfect, zelf ben ik 12 en vroeger had ik een kitten, zij was echt gewoon mijn leven, maar toen ik op een dag thuis kwam van school in de middag was ze overleden, dus tot de dag van vandaag schrik ik er nog steeds van dat ik haar nooit meer ga zien en toen jij overleden was zat ik in het 3de leerjaar en nu zit ik in het eerste middelbaar dus dat is echt al een hele tijd geleden, HEEL veel sterkte, ik kan niet geloven hoe je daar zo rustig kan over spreken, echt respect

Wow je omschrijft precies hoe ik me voel of hoe mijn hoofd is de laatste weken. Ik ben in Maart mijn vader verloren door een hartstilstand... ik had papa al een poos niet gezien door corona en het realiseren dat het allemaal echt is, is voor mij nog steeds een strijd... Sterkte en bedankt voor je open verhaal.

Van dezelfde schrijver als 'De kleine walvis' heb je ook een heel mooi boek 'Het eiland van opa'. Over het verliezen van een dierbare... op een hele mooie liefdevolle manier geschreven ❤

Ik zie dat je hele comment section al vol staat ermee maar jouw videos zijn zo realistisch en rust gevend en je bent ook een prachtige knappe en oprechte vrouw goed bezig tes!!!

Wat een mooie video weer. Mijn vader is 3,5 jaar geleden overleden. Ik had ook dat gevoel. Maar ik zette het ook om, hij is er nog. Ik geloof toch wel in dat hij meekijkt. En dat hielp mij. Daarnaast met iemand praten. Fijne dagen lieve Teske! 🎄

Hey Teske, super wat je allemaal doet. Zorgen voor Zeki en het rouwen vanwege je vader. Ik ben op jonge leeftijd mijn jongere broertje kwijtgeraakt. De laatste jaren ben ik daar heel erg mee bezig en het is bijna 10 jaar geleden. Ik ben eindelijk bij rouwverwerking terecht gekomen. Wat ik daar leer is dat je een tijdlijn kunt maken van alle hoogtepunten in je leven, dingen die misschien niet groot zijn maar toch een plekje hebben gekregen. Aan de hand van de tijdlijn moest ik een verhaal gaan schrijven. Het heeft mij goed geholpen en op mijn mindere dagen ga ik nu nog steeds door dat verhaal. Bij dat verhaal horen ook foto's en video's. Daar sta ik altijd nog goed bij stil. Laatst moest ik oppassen bij een nieuwe familie, en dat zoontje leek precies op mijn broertje. Het voelde zo raar om hem soort van weer te zien. Ik besefte dat de wereld je soms naar beneden wil duwen maar dat je toch weer zo sterk bent om je er boven te houden. Blijf door gaan met het ontwikkelen van jou rouwproces. Super trots!❤❤

Heel veel sterkte! Ik leef echt met jullie mee

Even een tip , als de co sleeper toch terug moet., je kan een 2e hands ledikant kopen en dan de zijkant open maken. Dan heb je een groot bedje die je gewoon aan je eigen bed schuift. Erg handig voor de borstvoeding idd snachts, en voor als hij nog eventjes bij jullie blijft slapen ☺️

Ik vind het mooi hoe je toch 'gewoon' vertelt over het verlies. Zo fijn ook hoe je jezelf blijft.

Zo fijn om jouw die gedachtes te horen zeggen over je vader. Maar voel je niet schuldig. Pas als je iemand verliest besef je hoeveel ze voor je betekenen. Ik hoop dat je het een plek kan gaan geven, en was er maar een handleiding voor he... daarom is dus ook niks verkeerd van hoe je rouwt. Iedereen is anders met andere behoeften!! Veel liefde voor jou!

Sterkte lieve Teske. Ik schoot even vol toen je zei: er gaat geen dag voorbij dat ik aan mijn vader denk.. bedankt voor je openhartigheid. ❤❤

Lieve Teske... het is allemaal goed. Sommige zaken in het leven zal je nooit begrijpen, andere wel. Huil wanneer je wilt huilen, emoties zijn ok. Het schoont op. Geeft diepte aan je leven. Maakt soms wiebelig of moe. Dan maak je weer sprongen in je bewustzijn. Net als Zeki. Hij heeft ook wisseldagen met andere slaapritmes, kan dreinerig zijn, daarna zie je weer dat hij ergens in is gegroeid. Als je ouder wordt dan lijkt het of je dit niet meer hebt, of mag je dit van anderen niet meer hebben. Toch is dit er. Voor iedereen. Rouwprocessen helpen ons om het leven steeds meer te begrijpen. Tot je gewoon vrede kunt hebben dat dit het leven zelf is. Het zijn diep spirituele ontwikkelingen die het leven laten zien. Op diverse manieren en lagen. Het maakt je innerlijk rijk. Omarm in volle overgave jouw eigen kern in dit alles. Het is ok. En zie de geschenken.

Ik moet gewoon huilen van jouw realisatie over je vader. Ik heb exact t zelfde gehad 😕. Kreeg er vooral heel veel rimpels van, van het moeilijk kijken en niet begrijpen dat het nooit meer kan. Sterkte meid 🌺

Het is zo. Mijn vader leeft ook in mijn hoofd. En dat is fijn dat hij er toch nog bij is🥰

Dat schilderen met water heb je ook boekjes van bij de Hema en action😃 daar zit een kwastje bij die je kan vullen met water, ideaal voor bijvoorbeeld in de auto of als je op visite gaat ofzo als hij iets ouder is😊

Heel veel sterkte toegewenst Teske! Zeki is heel mooi en lief!❤

Het blijft bizar. Mijn vader is in 2009 overleden (ik was 12), het blijft bizar. Verjaardagen, feestdagen, mijlpalen.. die dagen, maar ook andere dagen, blijft het in je hoofd zitten. Zelfs na al die jaren. Het is iets wat altijd bij je blijft. Het wordt misschien minder, maar blijft altijd bij je

Nog een tip voor een prentenboek: Kleine Bever en de Echo. Heel mooi boek met een mooie boodschap:)!

Lieve Teske, het hoort er allemaal bij en het is zo herkenbaar wat je verteld over de rouw. Ik kan je erg aanraden om bij een therapeut te lopen, juist in deze moeilijke periode. Dat heeft mij enorm geholpen na t overlijden van mijn moeder.

TESKE!! ik hou zo veel van jou het is zo mooi om zeki en jou samen te zien lovee youu sooo muchhh

Zeki, ik houd nu al van je! Ik heb zin als je ouder en ouder word. Je word zo lief leuk knap schattig stoer😘 hou van jouw en en je mama. Fijne toekomst en een fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar! ❤️groetjes❤️

Heyyy Teske! Heel leuk dat er weer een video is! Doe wat je kunt, ik ga nu de video kijken 😊

Aahh teske jij en je gezin zijn zo sterk❤️❤️

zeki is zo schattig! ook zo leuk om te zien hoe hij naar je lacht etc :)

Wat een mooie vlog weer Teske 🥰 Heel mooi hoe open en eerlijk je bent over ook hoe gek de contrasten in het leven zijn. Veel pijn en veel liefde tegelijkertijd. Mijn opa is eind november onverwachts overleden. Ik herken het wel de bijna dagelijkse realisatie dat hij er niet meer is. En dat je nooit meer tegen hem kan praten of vragen kan stellen. Je afvragen waarom je niet vaker in zijn levende leven langs bent gegaan of hebt gebeld. Maar dat zijn allemaal wat als gedachten waar niemand gelukkiger van wordt en die zo kut zijn. En de volgende keer denk je juist weer aan alle mooie herinneringen en dat biedt ook veel troost. Zeki is echt een poepie en volgens mij hebben jullie super veel aan elkaar (inclusief brakke nachten haha). Rustig aan en liefs

Wat je aan het eind verteld over dat je schrikt dat je je vader niet meer gaat zien is zo herkenbaar. Mijn moeder is volgende week 2 jaar geleden overleden (mijn vader 13 jaar geleden al). Vooral in het begin had ik dat ook vaak dat ik vaak dacht: even aan mama vragen/vertellen.. oh wacht... En dat komt er meteen weer zo'n verdrietig gevoel naar boven. Het wordt vanzelf minder. Maar zelfs deze week had ik nog een seconde dat ik dacht: ohja ook een kerstkaartje naar mama... Ik heb mij ook lang schuldig gevoeld dat ik er tijdens de ziekte (kanker) van mijn vader niet meer voor hem ben geweest. Ik was 16 jaar en kon het gewoon niet aan. Maar uiteindelijk besefte ik mij dat ik dat niet meer kan veranderen en dat ik alleen mezelf kwelde door zo te denken. (Sorry lang verhaal 🙈😅).

Heel herkenbaar Teske, alles wat je benoemt over rouw ❤

Zo rust gevend om jou videos te kijken

Je woorden op het einde raken me. Rouwen is zo heftig, zo puur, zo intens. Moest meteen huilen❤️ sterkte Tess, je gaat er goed mee om!

hoe cute is Zeki OMG 💕

Lieve Teske, wat goed dat je naast de schattige baby dingen ook je rouw in de video laat zien. Ik herken helemaal wat je beschrijft; het schrikken met de realisatie dat degene echt weg is, het boos zijn op jezelf, etc. Het wordt uiteindelijk echt minder, maar verdwijnen doet het niet. Vijf en half jr geleden overleed mijn moeder niet lang nadat ikzelf zeer ernstig ziek was geweest en net voordat ik opgenomen ging worden voor mijn stamceltransplantatie en 3,5 jr geleden mijn vader net nadat ik was verhuisd en ik al lange tijd diep in een eetstoornis was beland. Nu ik terugkijk kan ik me niet voorstellen dat ik uit die intens diepe dalen ben opgekrabbeld. Maar ik ben er nog! Weet dat het op een dag weer wat 'zonniger' wordt, ook al blijft het gemis intens. 😘

Awh dit lijkt me zo’n nare tijd!🤍 met mijn vader gaat het ook echt niet goed, daarom weet ik ook niet hoelang hij nog hier is. Dit maakt dat ik mij er wel een stukje in kan herkennen. Ik bid voor heel veel liefde en rust voor jou en je familie✨ en als ik nog ergens specifiek voor kan bidden voor jou let me know💕 Sterkte 🌸

Beste Teske, Ik herken echt zoveel in wat je vertelt over het verlies van je vader. Mijn lieve moeder is 6 jaar geleden plotseling overleden. En nog steeds gaat er geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk. Het gemis en verdriet zal een plekje krijgen. Maar ik zal altijd aan haar denken, haar missen, over haar vertellen en samen met familie herrinneren koesteren, vol trots. Ze zijn in ons hart en in gedachten vandaag en voor altijd. Heel veel sterkte en kracht toegewenst. Liefs, Danielle

Wat een schatje 🥰 van een kereltje daar kun je heel de dag mee knuffelen 🤗 en ik denk een grote troost voor je.

Yuval Zommer heeft zulke mooie boeken, gebruik ze vaak op mijn werk. Het Schitterende Samen Boek is ook heel tof!

ik rouw met je mee teske en loev jou rustige stem

Weer een mooie pure vlog. Heel goed dat je het stuk over de rouw erin hebt laten zitten. Dat verdriet mag er ook zijn. Sterkte van het weekend !

Even een tip. Ik heb bij ikea bakken gekocht met deksel. Daar heb ik de te klein geworden kleren netjes opgevouwen in gedaan. En dan erop gezet welke maat er in zit. Die bewaar ik voor een volgend kindje of voor een neefje mochten we die krijgen. 😊 nu de rest van de video kijken.

Ahh ik hou zo van die boekjes voor in bad♡ wij gebruiken ze op de kinderopvang inderdaad met kwasten en dan gaan de kleintjes pp de baby groep "verven" en dat vinden ze GEWELDIG! Wij "verven" daardoor al vanaf half jaar ofzo. Echt te leuk!

Mijn neefje is enkele jaren geleden plotseling overleden. Niemand zag het aankomen en ik kon het de eerste weken niet beseffen. Telkens dacht ik dat ik hem tegenkwam, op het station, in de stad, op school. En telkens moest ik mezelf herinneren dat hij het niet kon zijn. Alsof je telkens een klap in je gezicht krijgt. Het proces is zwaar, de pijn blijft altijd maar je leert ermee leven. Het is geen mooi proces maar je leert wel beseffen hoe mooi liefde en liefhebben is. Heel veel sterkte lieverd ik gun je alle geduld en liefde van de wereld 🤍

Zeki groeit zo hard

wat een rustgevende video's upload jij en dat is heerlijk✨❤️ nog heel veel sterkte

Ik heb een hele goede tip voor een prenten boek. Het is wel een boek voor misschien iets ouders want de plaatjes zijn echt heel gedetailleerd. Maar al wel heeeeel mooi voor papa en mama. Het boek twijgje. Echt een prachtig prentenboek

Hij heeft zo erg de energy van Mert I love it 🥺 zo vrolijkkk . Veel sterkte voor jou en je familie.. je moet weten je staat er nooit alleen voor

Ik geniet zo van jouw videos. Ze zijn zo rustgevend, realistisch en inspirerend tegelijkertijd. Bovendien is Zeki echt een van de schattigste baby’s ooit die de video’s nog leuker maken. Jullie zijn een prachtig gezinnetje!

Zo grappig om te zien hoe Zeki qua uiterlijk precies een mengeling is tussen Mert en jou (vind ik dan hihi). Kun je ook al trekjes enzo terugvinden van jullie?

ik herken mijzelf zo erg in je verhaal over je papa.. mijn opa is in januari dit jaar naar de sterretjes gegaan en nu nog heb ik het gevoel dat hij gewoon even weg is en weer terug komt.. maar inderdaad wat je zei dat je je ineens realiseert dat hij nooit meer terug komt doet echt zeer. het helpt mij om af en toe oude filmpjes van hem of van ons samen te kijken zodat ik zijn stem nog kan horen en zo nooit kan vergeten of om een nummer van zijn uitvaart te luisteren. maar stap voor stap zal het harde randje minder worden en zullen de fijne momenten samen een herinnering zijn om nooit maar dan ook nooit te vergeten. heel veel sterkte lieve Teske

Ik hou zoooo van jouw video's. Voor Zeki er was, nu met Zeki en hoe jij omgaat met het overlijden van je papa... Mijn mama is vorig jaar in de zomer overleden, heel plots... En ik heb me altijd zo alleen gevoeld in het rouwen. Het doet me op een of andere manier deugd om te zien dat het bij jou wat hetzelfde verloopt. Ene dag ok, andere dag helemaal niet. Het plotse besef telkens opnieuw dat je die persoon nooit meer zal zien of horen.. Ik woonde nog samen met mama (op mijn 29e, leek soms wat een mislukking, maar zo blij dat ik die laatste jaren/maanden nog dagelijks bij haar was) en voor mij lijkt het ook soms nog alsof ze er wel nog is, gewoon momenteel niet thuis eventjes... en dan plots het besef dat je geen telefoontje meer kan doen om even te kletsen... Teske, je doet alles super! Ik ben ervan overtuigt dat er nog mensen zijn die kracht en herkenning halen uit jouw filmpjes. De afwisseling tussen de schattige Zeki en de rouw momentjes maken het voor mij enkel mooier :) Het leven zit blijkbaar zo in elkaar, de mooie en minder mooie kanten :)

Ik maak echt geen grap ik vind dat zij van alle KZfaqs echt het mooiste kind heeft mashallah

Ik spreek helaas uit ervaring. Nadat mijn vader was overleden. Had ik precies het zelfde als jij nu. Maar ik kan je zeggen. Het missen wordt nooit minder. Maar het gaat minder pijn doen. Niet meer zo dat je het in het diepste van je ziel voelt snijden. Geef je zelf de tijd. Denk niet na een tijd nu moet het klaar zijn. Het moet een plek in je leven krijgen. Heel veel sterkte.

Ik hou van je video's. heerlijk calm en rust in je vlogs

Mijn papa is gestorven toen ik 9 was.. nu ondertussen ben ik 24 en nog steeds realiseer ik het vaak niet.. zeker tijdens de feestdagen verlang ik zo hard om bij hem te zijn.. Zondag gaan we een mini kerstboompje bij zijn graf leggen omdat hij zaterdag 64 zou geworden zijn.. Het is oneerlijk en triest maar ik koester de herinneringen aan hem elke dag & mijn zoontje Remy van 3 proberen we ook vaak te vertellen over opa. 🌟 Veel sterkte Teske! x

Hij is zooo knap en cute ma sha Allah 🥺😍

Hey Hele fijne video over rouwen en blijheid. Zelf heb mijn beide ouders nog maar heb mijn schoonmoeder nooit mogen ontmoeten. Zei is een maand voordat ik bij me vriend in zijn leven kwam overleden. Ik heb hem dus ontmoet is rouw. Nu na 4 jaar gaat goed maar ik merk voornamelijk dat ie meeste moeite heeft dat hij mij niet kan laten zien. Niet kan vertellen aan zijn ma hoe blij hij is met mij. Ik hoop dat je genoeg blijdschap uit je kindje kan halen. Liefs een kijker

Tip : de te kleine kleertjes van Zeki .. de ze in een doos of box en bewaar het, als Zeki dan ouder is zijn dat hele leuke herinneringen en heel leuk om te zien ❤️❤️❤️

Zeki is echt een lieverdje hij lijkt zo erg op jou en mert echt een knappe baby!

Babyfever komt omhoog hoor (niks zeggen tegen mn vriend😂) Zeki is zoooo lief! Echt een leuke baby

Hoe je in het begin tegen zeki praat is zo mooi💖💕

Zeki is echt zo mooi en schattig ik ben nog maar 17 maar als ik jullie zie kan ik niet wachten om later kinderen te hebben!

ZEKI IS SOO CUTEE MASHALLAH😍😍😍😍😍😍

Wat een leuke video! Ik heb je toen gezien bij de Zeeman toen je de spulletjes aan het kopen was en baal dat ik niets heb gezegd. Ik geniet altijd enorm van je video’s! 💗 Big hug ✨

Oh wat een schatje!!! Niet normaal zijn gezichtje 😍 Kijk naar je vlog met mijn 2 maand oude dochtertje slapend op mn borst 🥰

Tja, het niet meer met iemand kunnen praten blijft altijd moeilijk. Sterkte daarmee. Fijn dat jullie er zijn voor je moeder. Flink contrast met lieve Zeki, die haalt je weer snel naar het hier en nu en geeft zoveel liefde. Gelukkig is hij er. Hij heeft goed gevoel voor de camera. Prachtige boekjes, kleding en spulletjes. Je hebt veel retail therapy gedaan.

Heel veel sterkte!❤️ Wat een knap mannetje hebben jullie..🥰

was helemaal toe aan dit na een zware week, dankjewel!

wat een liefje is Zeki.. ohh💕 veel sterkte met het grote gemis. vind je zo een mooi mens! dikke knuffel

Fijn om jouw stem weer te horen en je gezicht weer te zien

De kleine walvis is echt een heel leuk mooi boekje. Leuke vlog!! 🤩

Hii, ik denk dat ‘Erik en opa’ ook echt een heel mooi boek is, vooral nu in deze situatie en veel sterkte ❤️🍀

wat een mooie en fijne video❤️ liefde voor jou!!

hoe kan zeki zo cute zijn! ik wens je nog veel sterkte de komende tijd!❤

Hey Teske alvast vrolijk kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar!🎇🎅♥️

Met de geraspte kaas kun je ook tosties maken! Dat deed ik vaak met de Mozarella vegan strooikaas, was lekkerder dan de gewone kaasplakken zelfs. 😘

Zeki is zo’n lieverd! Heeeel schattig 😍

Volgens mij zag ik laatst bij de zeeman soort van douche / bad stickers, die je aan de tegel past kan plakken (niet vast, vast, ze kunnen er zo weer af volgens mij), en die veranderen ook van kleur met water!

Zeki kan echt zo in een luierreclame oid. Zo'n mooie baby 😍

Heel veel sterkte lieve Teske ook naar de rest van je familie.

Sterkte , geef jezelf de ruimte voor verdriet en rouw. Rustig aan , niet teveel van jezelf verwachten . Alles is oké ❤️🍀🌞

Dat boek Petra❤️ Petra met een korte e is Grieks voor rots/steen. Zeki❤️

Oooh dat gevoel dat je schrikt van dat je je vader nooit meer zal spreken herken ik zo erg!! Gelukkig heb ik allebei mijn ouders nog en is het "maar" mijn oma die in het voorjaar van 2020 overleed, maar ik had dat ook. Dan denk je er even niet aan omdat je het druk hebt (of soms omdat ik zo levensecht droomde over mijn oma dat mijn brein dat gewoon opsloeg als realiteit?!) en dan als die realisatie weer binnen komt... Ik moest altijd huilen, en ik kan daar (natuurlijk) nu nog steeds zomaar om huilen, dus ik vind het al knap dat jij niet de hele dag aan het huilen bent (niet dat dat moet natuurlijk!!! maar dat is gewoon hoe ik ben als mens, denk ik). En die verdrietige fascinatie met de dood is ook knetterherkenbaar. Mijn oma is gecremeerd en ik heb een week lang gegoogled hoe dat dan wel niet gegaan moest zijn, gevolgd door een periode waarin ik er uberhaupt niet over na wilde denken, en nu heb ik het soortvan naast me neergelegd. Anyway, voel je alsjebliehieft niet schuldig dat je voor je gevoel niet genoeg aan hem hebt gedacht - je houdt van hem en hij van jou en dat was goed!! ❤

Teske, je bent echt een topper!!!😘