Aneta Szwarc dzięki za cenna uwagę!

Będę o tym pamiętać :*

Na bank bym zmieniła las... Ciężko się pracuje z dzwiękami. Mój Zuko ma z tym problem. Doraźnie pomaga mu przerzucenie go na zabawkę. Wyładowuje się wtedy na niej. Ale gdy strzałów jest więcej to nie pomaga to. Dlatego mieszkając koło poligonu dostaje leki przeciwlękowe. Może więc spróbuj ze zmianą lasu. Jeśli to nie możliwe, to noś pysznego kurczaka, zabawkę i gdy rozlegnie się strzał - zacznij się... cieszyć i oferować psu fajne rzeczy. Często nasze nastawienie jest na wagę złota!

Kasia Lebek raczej stopniowo i bardzo go obserwując. Jednocześnie staraj się być mega wyluzowana - psy takie rzeczy szybko wyczajają.

Wymaga to czasu - postępowania w tempie psa. Dobrze sprawdza się karmienie, ale... nie z ręki. To za duży stres. Lepsze będzie np: odrzucanie od siebie jedzenia. Dobrze, gdyby praktycznie wszystkie posiłki szykował i wydawał mąż. Warto, aby nie próbował psiaka dotykać, patrzeć na niego, nie nachylał się nad nim. Trochę takie ignorowanie póki co - aby psiak nie czuł presji "namawiania".Wspólne(razem z Panią) spacery też są super - prędzej na zewnątrz może się na niego otworzyć. Pani mąż może również proponować mu zabawkę na długiej lince - ale najpierw warto, aby to Pani się z psiakiem pobawiła chwilkę. Wtedy łatwiej będzie kontynuować dobrą zabawę mężowi - ale tylko przez 2-3 sekundy, nie dłużej. Takie "wymianki" sprawią, że psiak nabierze śmiałości i wkrótce sam będzie chciał kontaktu.

@@OgarnijGo a co jeśli pies nie jest zainteresowany zabawka na lince ze strachu? Nasz spacer wyglada tak, ze pies idzie po mojej stronie i co chwile dotyka mi reki i zerka na mnie. Wtedy mowie mu ze jest grzeczny ,chwale spokojnym glosem. Caly spacer ma ogon podkulony.,jakby kojarzyl spacer z czyms zlym. Za miesiac jedziemy na urlop, nie chcialabym go oddac bo nie po to go adoptowalam, jednak jesli nadal bedzie taki strachliwy to ja nie wyobrazam sobie zeby meczyl sie dalej z nami. Pierwszy raz spotkalam sie w zyciu z tak lekliwym pieskiem.

Jeśli problem nadal aktualny to radzę po prostu nie zbliżać się w ten sposób do psa, generalnie psy czują się wtedy bardzo niekomfortowo, jest to dla nich nienaturalne i przy takim kontakcie często występują pogryzienia :)

Tak jak napisała Kasia - nie całuj psa, nie zbliżaj do niej twarzy. Ona poprzez warczenie mówi Ci - nie lubię tego!

Witam , ja mam psa adoptowanego . Jest ze mną prawie 2 lata . Przeżyła traumę która uniemożliwia jej normalne życie . Ona czuje się najlepiej w domu . Każdy spacer jest dla nas udręka i ogromnym stresem dla naszej psiny . Nie wiem jak jej pomoc 😢bo próbowałam wielu rzeczy lecz to nie działa . Jak przychodzi stres to moja psina mam wrażenie traci wzrok i słuch .😢

Może stymuluje go to, co widzi za oknem, a może wie, że jedziecie na spacerek. Ja moim psom ograniczam widoczność - jadę w klatce. Bezpieczniej i... spokojniej:) Może danie mu gryzaka lub konga z pysznościami pomoże..

Mieszkam w Toruniu.

Myślę, że raczej chodzi o jej niepokój, niż to, że spacer = możliwe schronisko. Aczkolwiek... kto wie. Ja bym starała się aktywizować ją chowając smaki: np w korze drzew, w piórniczku (a ten gdzie w trawie), wprowadziłabym zabawy jedzonkiem, ale tylko w bardzo spokojnych warunkach. Sprawdź również czy nie jest przejedzona. Wbrew pozorom to często się zdarza (ilość tłuszczyku na żebrach powinna być minimalna).

@@OgarnijGo no właśnie to chodzący odkurzacz do jedzenia, dalej walczymy o dodatkowe kilogramy (chociaż już ładnie przybiera) a na spacerze nic, tylko płacz i trzęsące się nogi, przekroczy próg domu i znowu jest normalna i wesoła.

@@Paw62326 Zabieraj ją poza miasto. Może transport autem lub na rękach pomoże? Jeśli nie (za dużo, nie macie auto, itp) to bym na razie wychodziła niedaleko i dam karmiła (zamiast w domu). Grunt to budować pozytywne skojarzenia a jedzeniem, wsparciem, zabawą, pozwalaniem na węszenie, noszenie czegoś w pysku, kopnie, bieganie - najłatwiej. Może również pomóc długa (5-10 m) linka - będzie miała wtedy więcej luzu.

@@OgarnijGo, z autem tez problem, ona chce tylko na przednim siedzeniu, a tym samym zasłania mi biegi (no niestety jest tak „mała” ze nie mieści się na siedzeniu, ogólnie trochę już wypracowaliśmy chodzenie na spacery, ale musi mieć dom na oku. Fakt, nauczyła się wychodzić bez smyczy i trzyma się tylko trawnika przed domem i minimum 2m odstępu od nas. Nadal jednak poza domem niczym nie da sie przekupić, nawet ulubionymi przysmakami. A spacer to właśnie góra 10min i już chce wracać do domu, ewentualnie na podwórko dzielnice nas z sąsiadami, bo uwielbia bawić sie z psiakami sąsiadów.

@@OgarnijGo a tak btw, na rękach jej raczej nie mogę, to duży psiak, a ja jestem w 9m ciąży, zaś mój mąż ma złamana nogę 🙈

Niekoniecznie musiała być bita - wystarczy, że nie miała dostatecznie dużo pozytywnych doświadczeń + jej predyspozycje (wrażliwość). Najlepsze jest karmienie poprzez odrzucanie jedzenia od siebie, unikanie nachylania się nad nią, łagodne mówienie oraz przerywanie kontaktu, gdy zaczyna się "płaszczyć". Fajną relację buduje również zabawa - piłką lub zabawką do przeciągania. Ale wymaga to dużego wyczucia, nie wchodzenia w przestrzeń psa. Powodzenia!