MERHABÂ BAHRİ
Yaradılmış cümle oldu şâdumân
Gam gidip âlem yeniden buldu cân
Cümle zerrât-ı cihân edip nidâ
Çağrışuben dediler kim merhabâ
Merhabâ ey âlî sultân merhabâ
Merhabâ ey kân-i irfân merhabâ
Merhabâ ey sırr-ı Furkân merhabâ
Merhabâ ey derde dermân merhabâ
Merhabâ ey bülbül-i bâğ-ı Cemâl
Merhabâ ey âşinâ-yı zül-Celâl
Merhabâ ey mâh ü hurşîd-i Hudâ
Merhabâ ey Hakk'dan olmayan cüdâ
Merhabâ ey âsî ümmet melcei
Merhabâ ey çâresizler mencei
Merhabâ ey cân-ı bâkî merhabâ
Merhabâ uşşâka sâkî merhabâ
Merhabâ ey kurret-ül-ayn-ı Halîl
Merhabâ ey hâss-ı mahbûb-i Celîl
Merhabâ ey rahmeten-lil-âlemîn
Merhabâ sensin şefî'-ul-müznibîn
Merhabâ ey pâdişâh-ı dü cihân
Senin için oldu kevn ile mekân
Merhabâ ey cümlenin matlûbu sen
Merhabâ ey Hâlik’ın mahbûbu sen
Ey cemâli gün yüzü bedr-i münîr
Ey kamu düşmüşlere sen destgîr
Dest-gîrisin kamû üftâdenin
Hem penâhı bende vü âzâdenin
Ey gönüller derdinin dermânı sen
Ey yaradılmışların sultânı sen
Sensin ol sultân-ı cümle enbiyâ
Nûr-ı çeşmi evliyâ vü asfiyâ
Ey risâlet tahtının sen hâtemi
Ey nübüvvet mührünün sen hâtemi
Çünkü nûrun rûşen etdi âlemi
Gül cemâlin gülşen etdi âlemi
Oldu zâil zulmet-i cehl-ü-dalâl
Buldu bâğ-ı ma’rifet ayn-i kemâl
Yâ Habîballah bize imdâd kıl
Son nefes dîdârın ile şâd kıl