✨Zijn jullie zelf al eens bevallen of heb je een wens (of twijfel) voor het moederschap? Tijdens mijn zwangerschap vond ik het heel leuk om bevalverhalen te kijken op youtube, misschien hebben jullie ook iets aan mijn verhaal. Liefs Romy

ik hoef zelf absoluut geen kinderen te krijgen om meerdere redenen niet. Maar ik vind dit soort verhalen altijd zo inspirerend. Zon bevalling is niet niks en is natuurlijk wel een beetje de 'battle'' van een vrouwelijk leven vind ik. om dan te horen hoe je lichaam daar dan mee om kan gaan. vind ik zo interessant. bedankt voor het delen Romy.

Wat mooi dat je dit met ons deelt! Bedankt voor je openheid. Ik heb (nog) geen kindje maar vind zwangerschap verhalen leerzaam en prettig om te horen zodat ik een soort van idee krijg☺️

Wat een mooi, intens, verhaal. En wat kan jij mooi vertellen; respect!

Wow wat een intens maar ook zo mooi verhaal! Mijn eigen bevallingen liggen al ruim 20 jaar terug, maar ik kon het weer helemaal meebeleven. Vooral het idealistische beeld van hoe je gaat reageren op alles hihi. En dan gaat alles anders, maar precies zoals het moest gaan op dat moment. Jij hebt het erg mooi verteld. Ik moest ook helemaal mee giechelen van je verhalen in de uitslaapkamer 😊 en een traantje wegpinken bij het moment dat jij je kamer binnenkomt en Amir met Sarah op zijn arm ziet 🥲 Prachtig. Wat een wonder is het toch telkens weer. Alhamdulillah. 💖

Wat een heftig verhaal! zo zie je maar, je kan voor jezelf proberen om een plan te maken over hoe je het graag zou willen, maar uiteindelijk beslist de natuur . Gelukkig en dankzij de goede zorgen in het ziekenhuis is het goed afgelopen en heb je nu een mooie gezonde baby. ook ik wilde graag thuis bevallen en ook mij is dat beide keren niet gelukt, maar gelukkig wel 2 gezonde jongens. Geniet van je mooie meisje!

Jeetje dat moet best wel heftig geweest zijn, ook in de verwerking ervan. Petje af hoe je er nu over verteld! Ik ben in juni 2020 bevallen van ons zoontje en op dit moment 39 weken zwanger van een meisje. Ben heel benieuwd hoe dit keer de bevalling gaat, heb er alle vertrouwen in. Hoop op weer een snelle thuis bevalling, zoals je zegt denk ik dat je in je eigen vertrouwde omgeving zonder teveel gedoe het beste bevalt als vrouw zijnde. Alleen, zoals in jou geval ook blijkt, is gelukkig de medische zorg hier in Nederland wel echt goed. Zeker als er complicaties optreden kunnen wij als vrouwen echt wel 100% vertrouwen op de kennis en kunde van de artsen en verpleging. En dat is denk ik in zulke situaties ook wel echt heel belangrijk.

Mooi verhaal Romy!! 💕En ook heel interessant voor andere moeders of aanstaande moeders denk ik!!👍

Oooh wat een intens, mooi en emotioneel verhaal!!! Ik heb zelf (nog) geen kindjes. Ik weet niet of er ooit gaan komen, maar Subhanallah ik herken zoooveeeel van mezelf in alles wat je vertelt!! Als het ooit zover moet komen wil ik ook thuis bevallen in een bad en zonder verdoving en op een natuurlijke manier en al die dingen, terwijl ik inderdaad 10 jaar geleden helemaal geen kinderen wou of dan zeker in het ziekenhuis. Zo gek haha!! Maar ik moet zeggen je hebt me wel geïnspireerd met jouw verhaal om er nog eens over na te denken, ben nu 37 dus het wordt wel tijd insha'Allah 🙈😁. Je hebt m'n hart terug wat verwarmd op dat gebied, dank je 🥰. Ik heb soms wat angst hoe ik alles gedaan zou moeten krijgen met nog kinderen erbij, voltijds werken, 2 paarden, huishouden doen, m'n bijberoep met de kleding en de lesjes.. best wel pittig nu zelfs zonder kids... 😅

Heftig verhaal maar wel mooi verteld❤️

Respect voor jou en je man wat jullie toen even samen door hebben moeten maken dat moet moeilijk voor jullie zijn geweest gelukkig is alles goed gekomen en hebben jullie er een mooi meisje van jullie samen voor terug gekregen 🥰

Toen ik aan deze video begon en zeker toen je vertelde over de pijn, dacht ik echt dat dit voor mij als anticonceptie zou werken 😂 Maar je verteld er zo mooi over en het klinkt zo bijzonder, het ontroerd me gewoon. Ik ben inmiddels 33, in een serieuze relatie maar nog steeds geen idee of ik moeder wil worden. Ik neig naar nee, maar lieve mensen zoals jij laten me altijd twijfelen. Zou het vreselijk vinden als het niet meer kan en ik spijt krijg van mijn keuze

Wat een verhaal! Zelf ben ik in januari dit jaar bevallen van mijn 1e kindje. Het schoot niet op en bleef maar op de 3 centimeter zitten waardoor ik naar het ziekenhuis moest en weeenopwekkers moest. Toen is het redelijk snel gegaan gelukkig. Ik ben ook benieuwd naar jouw borstvoedingsverhaal, zeker omdat je een keizersnede hebt gehad en onder narcose bent geweest.

Wat fijn dat jij ook je verhaal heb gedeeld. Nu bijna vier maanden bevallen, een beetje horror bevalling - alhamdullilah- alles goed met de baby, das het belangrijkste. Echter, pas nu is de klap binnen gekomen, dat het heel heftig is wat er is gebeurd. Heb afgelopen tijd dus ook bevalverhalen geluisterd, gek genoeg helpt dat mij dus nu om mijn bevalling een plekje te geven, lekker mee huilen haha. Ik had ook trillende benen van de weeënpijn hahah. Heel bizar. Ademhalingsoefeningen hielpen, niet, ik smeekte toen om ruggenprik omdat ik het idee had dat ik geen adem halen kon, en dat terwijl ik altijd bang was voor naalden. Dank je wel Romy. :) ik heb zelf geen paard meer, maar vind je video's wel leuk. Assalamu alaikum warahmatullahi wabarakatuh

Mooi verteld Romy! Ik ben twee jaar geleden bevallen van een dochtertje, Zoë. Ik had niet echt een plan, alleen dat ik rustig wilde blijven. Mijn zwangerschap was heel relaxed verlopen. Ook tot de dag van bevallen nog met de paarden bezig. De bevalling begon met 40+3 en begon thuis, dat leek mij net als jij het fijnst. Na 12 uur weeën en nog maar 3cm ontsluiting was mijn lijf op. Toen naar het ziekenhuis gegaan en een ruggenprik gekregen om bij te komen. Weer 6 uur later had ik eindelijk 10cm ontsluiting en ging de ruggenprik eruit. Toen op eigen kracht nog kunnen bevallen. Op het eind ook wel paar keer gezegd: ik kan niet meer! Ik vond het een heftige, maar mooie ervaring. Net wat je zegt, ontzettend dankbaar voor ons wondertje. Zou geen leven meer zonder haar kunnen voorstellen. ❤

Wat mooi hoe je er zo over vertelt. En bizar he, hoe het zo anders kan lopen dan dat je het van tevoren inbeeldt? Ik heb een tweeling (nu 3,5 jaar, ook van augustus) en dan is een thuisbevalling al vanaf de eerste echo uitgesloten (helaas). Uiteindelijk ook wel goed; ik kreeg geen persdrang na volledige ontsluiting en toen werd mijn zoon met veel poespas met een vacuumpomp ter wereld gebracht. Daarna - mijn enige echte eis was niet EN vaginaal bevallen, EN keizersnede - wilde mijn dochter niet geboren worden, die bleef gezellig in de buik zitten maar moest toch echt binnen een uur na de geboorte van mijn eerste kindje komen. Na 50 minuten pijn leiden, ook met rennende mensen naar een OK gereden. Toen zei de gynaecoloog "ik ga nog EEN ding proberen, als dat OK is?!" en heeft mijn dochter toen met haar handen uit me getrokken (alsof ik een soort koe ben, haha). Daar op die OK, met 13 man personeel om me heen, is zij toen aan haar voetjes uit me getrokken. Maar uiteindelijk wel twee prachtige kindjes, een mooie tweeling Lucas en Eveline waar ik ontzettend trots op ben. :) Na de bevalling heeft mijn zoontje trouwens nog lang ook in het ziekenhuis gelegen, dus ik herken daar ook echt een onmacht. Maar dat is een ellendig verhaal apart (waar ik via instagram @kimvandeursen_s soms wel even iets over deel). In het kort, zal ik een stukje copy-pasten: "Ik vond het heerlijk om zwanger te zijn, wel ontzettend zwaar aan het eind. En wat een geluk om na een pittige bevalling 2 kleine baby's vast te houden. Om niet veel daarna een hel in te vallen; 1 van de 2 baby's had hersenbloedingen door de vacuumpompbevalling en omdat hij al ontslagen was uit het ziekenhuis konden ze dit niet direct toewijzen aan het ziekenhuis en werden we direct in een hel geduwd: Veilig Thuis. Ik, pas mama geworden en nog aan het herstellen van de bevalling, mocht niet meer alleen zijn met mijn 2 baby's. En een ontzettend ziek kindje op de NICU. Een gebroken hart mama. Langzaam maar zeker over de afgelopen 2, bijna 3 jaar heen, kwam het vertrouwen weer terug dat wij als gezin er weer mogen zijn. Dat het geluk er mag zijn. Dat we mogen vertrouwen op onszelf. Het blijft een proces." Waarom ik dit deel met je? Geen idee. Misschien omdat ik je al jaren volg en je respecteer. Omdat je in deze vlog jezelf open stelt. Bedankt voor het delen van je verhaal!

Wat goed dat je zo strijdvaardig was tijdens je zwangerschap! Ik kan me heel goed voorstellen hoe je daar in stond dat je samen met je man zoiets wil doen ❤ wat heftig dat dat zo ging! Goed dat je bij je eigen gevoel bleef ookal moest je er voor vechten 💪🏼✨

Wauw wat een prachtig verteld verhaal, en ja ik volg je al heel lang , vond je altijd al een topvrouw , mar wat een respect dat je op dat moment kiest zo wil ik en mijnman niet behandeld worden. Dikke duim. Ja ik ben 1x vevallen 18 jaar geleden. S'avonds de koeien gemolken geen probleem 2 potje rummycup gespeeld toen begon het langzaam aan. Verloskundige gebeld maar zei is van oorsprong Engelse en nam ook op in het Engels dus mijn dacht shit verkerrde nummer gebeld maar omdat ze sliep. Was ze zo maar ze hoorde mij op de achtergrond. Met een soort van stort bevalling. Zijn we ouders geworden.

Oh wat leuk!! En wat een timing! Ik volg je al jaren en ben inmiddels bijna 37 weken zwanger. Ben zo benieuwd!! 💗

Wat mooi verteld, zo kan je zien dat het bij elke vrouw anders gaat en alle bevallingen zijn uniek, ik heb 2 dochters in stuit gehad, de eerste om 5 uur smiddags de weeën om 7 uur savonds in het ziekenhuis om 23 uur persen binnen 15 minuten geboren, de 2de in 10 minuten persen,. Ze waren in gewicht licht de lengte kon nog niet gemeten worden haar beentjes stonden nog omhoog door de stuitligging mij ist dus reuze mee gevallen

Hoi Romy, wat een mooi verhaal ik ben nu zelf bijna 32 weken zwanger en vind het zo inspirerend om jou verhaal te horen, ik vind het ook allemaal heel erg spannend, had je nog veel bijwerkingen van de ruggenprik? Ik lees daar namelijk verschillende verhalen over ☺️

Alles wat je juist niet wou is toch allemaal wel gebeurt. Wat een bevalling hé pff. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen & hebben jullie een gezonde dochter❤ Hier 2 natuurlijke bevallingen zonder pijnstilling & thuis en 1 in het zkh omdat ik ingeleid moest worden. Bij mijn 1ste dochter zat haar navelstreng als een rugzakjes om haar & bij ons zoontje zat hij ook 2x om zijn nek en was hij helemaal paars. Maar gelukkig na een paar minuten trok hij weer naar een normale kleur.

Ik heb 2 kindjes een dochtertje van bijna 3 en een zoontje van bijna 3 maanden. En ik herken zooo veel van wat je zegt. Dat strijdlustige enzovoorts. Ik ben dan ook zo ontzettend dankbaar dat ik 2x tot het einde heb kunnen paardrijden. En dat ik 2x thuis ben bevallen precies zoals ik het 100x gevisualiseerd had. Ik ben 2x staand bevallen en ik ben 2x hands off bevallen dus geen controle hoeveel ontsluiting ik had. De eerste keer duurde het 4uur en bij de 2e maar 2uur. Wel 3 dagen naweeën gehad en die waren hels. Ook beide keren zat ik met 2 weken na de bevalling al weer in het zadel. Als ik het zo schrijf voelt het bijna opschepperig ofzo. Maar ik ben er zo zo intens dankbaar voor en ik besef me heel goed hoe bijzonder het allemaal is.

Onze dochter is in Augustus 2020 geboren, ik stond er vergelijkbaar in qua het liefst geen medische pijnbestrijding en natuurlijk bevallen. Uiteindelijk wel lachgas gehad als pijnbestrijding. Ik dacht dat ik me mentaal wel over de pijn heen zou kunnen zetten, maar had ik me Daar even in vergist. Het was dat het tegen die tijd te last was on naar het ziekenhuis te gaan, anders had ik met alle liefse ter plekken een ruggenprik gehad.😂 Ik Wilde ook graag in bad, niet perse om te bevallen maar iig on weeën op te vangen, maar na een halfuur heb ik in bad moeten overgeven dus dat plan ging ook niet meer door .😅

Prachtig verhaal mijn bevallingsverhaal bij mijn eerste duurde 13 uur met heftige weeën storm. Ik kreeg toen ook een ruggenprik. En heel veel hechtingen. Bij m'n tweede weeën opgewekt in het ziekenhuis binnen 4 uur geboren zonder ruggenprik en geen hechtingen. De eerste is een jongen tweede een meisje. Hopelijk maak je meer van zulke video's

Ik wil zelf waarschijnlijk geen kinderen (ik heb 2 stief kinderen waar ik super blij mee ben), maar ik vind bevallingsverhalen altijd super interessant 😊

Wat mooi dat je dit wil delen, ook ingrijpend. Had je vooraf ook de filmpjes van Pleunie gezien? www.youtube.com/@PleunieTeunis/videos