Ik kan me nog goed herinneren dat ik in 2006 in de bus zat tussen Utrecht en Zeist. Er kwam een jongen de bus is die ik wel vaker zag. Op die bewuste dag kwam hij naar mij toe en zei dat hij iets moest vertellen. Met een brok in de keel vertelde hij dat een klasgenoot van hem zelfmoord had geleegd. De opluchting die daarna kwam doordat hij het eindelijk met iemand buiten zijn school kon delen was zo enorm groot! Ik ben zo blij dat ik toen in de bus zat zodat hij zijn verhaal kon vertellen! Ik realiseer me nu pas hoe belangrijk het voor hem geweest moet zijn dat ik op dat moment in die bus zat en dat we elkaar al van gezicht kenden. Ik realiseer me nu pas dat ik op dat moment daar moest zijn.

Lijkt me ook lastig, respect voor het maken.

6:25 - 6:34 Hartverscheurend. Jonge dame ik weet niet of je dit leest maar het is absoluut niet jouw schuld. Ik denk dat jou vader niet meer wist hoe hij met zijn problemen moest omgaan en dat hij uiteindelijk een verkeerde keuze heeft gemaakt. Vergeef je vader en maak er het beste van. Jij komt er wel zet hem op!

Dankjewel Milou. Gek genoeg heb ik dezelfde voor en achternaam als jou en ben ik de moeder die vorig jaar een zelfmoordpoging deed..Dagen in coma en dagen mijn dochter in doodsangst of ze haar moeder zou verliezen. Als je zoiets doet ben je heel erg ziek en ontstaat er bewustzijnsvernauwing, wat maakt dat je niet meer aan je dierbaren denkt, laat staan je eigen kind.... Het is voor iedereen verschrikkelijk Mijn dochter is 11. Ik ga de docu zeker kijken om me te laten doordringen hoe het o.a. voor mijn dochter geweest moest zijn, ook al leef ik nog.. Ook ik loop tegen dit taboe aan.

Geweldig. Hier wacht ik al jaren op. Ik ben nu 58. Mijn vader heeft zichzelf gedood een dag voor mijn 6e verjaardag. Dank je!

Respect voor alle die eraan mee hebben gedaan om het bespreekbaar te maken.

Mijn moeder heeft het ook gedaan , ik ben degene die haar gevonden heeft en ik ben sindsdien niet meer mijzelf ik snap hoe zwaar dit is voor iedereen die dit overkomen is

Wat mooi dat Milou dit onderwerp bespreekbaar maakt. Dat is echt nodig!

Milou je bent geweldig!! Mijn lieve papa heeft drie jaar terug een hele serieuze poging gedaan die toch is mislukt.. In mei is hij helaas overleden aan kanker, zijn overlijden was altijd al mijn grootste nachtmerrie. Ik heb me in de periode van de poging ontzettend alleen gevoeld. Boos was ik nooit op hem, de oordelen van buitenaf heb ik altijd op afstand gehouden. Mijn complimenten dat je dit onderwerp hebt aangegrepen en hier licht op schijnt. Zo fucking belangrijk!!!!! EDIT: vanavond de docu gezien en non stop zitten snotteren en snikken.. wat een herkenning. Deze documentaire was zo therapeutisch voor mij en ik denk voor velen anderen die dit hebben meegemaakt. Dankjewel Milou ❤️ en de aller aller aller grootste knuffel aan de dappere kids die hebben meegedaan!!!! ❤️

Heel goed dat je dit hebt gedaan. Gisteren zou mijn vader anders 85 zijn geworden, helaas maar 53 door een einde te maken aan zijn leven. Ik was 22 en nu 32 jaar later blijft het nog steeds zwaar, omdat ik over 12 dagen de 54 aan tik. In mijn tijd werd er niet over gepraat , of het was zwak wat hij heeft gedaan. Dan word ik nog steeds boos. Het was zijn keus en hij zag geen andere weg. En ben en blijf trots op hem en neem hem niets kwalijk, hij heeft ons er niet in mee genomen. Mis hem nog steeds en ben blij dat ik veel van hem geleerd qua tuinieren en ja kan net als hem niet tegen onrecht. Vooral in de huidige tijd. Ik ben echt net als mijn vader, alleen gelukkig niet depressief zoals hij was

Prachtig gedaan. Respect.

Dat meisje die de film heeft gemaakt, ik wil je echt een compliment geven op de manier waarop jij gevoelens kunt beschrijven.

Wat een heftig onderwerp. Ik vind het heel mooi dat Milou het op zo'n liefdevolle manier heeft aangepakt. Knap van die kinderen om zich zo kwetsbaar op te stellen en open over dit onderwerp te praten. Zelf ben ik recentelijk een goede vriend verloren doordat hij zelfmoord pleegde. Het is voor mij moeilijk om daarover te praten en dan ben ik in de 39, moet je nagaan hoe dat voor die kinderen is. Zelf had ik de eerste 2 weken twijfel of ik het niet had moeten zien aankomen, zijn moeder was 5 weken eerder overleden. Toen hij via WhatsApp vertelde dat zijn moeder was overleden heb ik hem direct gecondoleerd, maar daar kwam geen reactie op. Maar ik weet ook dat als de ander er niet voor open staat, hulp lastig te bieden is. Vaak hoor ik mensen zeggen dat het een egoïstische keuze is van iemand om zelfmoord te plegen. Volgens mij is zelfmoord niet echt een keuze, op een gegeven moment is het in het hoofd van degene die het doet de enige optie. De optie van het vragen om hulp zien ze niet meer. Ik ben benieuwd naar de film en de documentaire

Mijn vader is bijna 5 jaar overleden, hij maakte er een eind aan toen ok 13 was. Inderdaad voel ik vaak de ernst echt wanneer ik het anderen vertel. "Oh meisje, gaat het wel?" Ik kan er echt niet tegen.

Als docent en moeder: Dankjewel. En gefeliciteerd. Wat jij met jouw ervaring en openheid doet, gaat anderen helpen.

Erg indrukwekkend. Dank dat je dit hebt gemaakt, Milou.

Heel mooi gemaakt deze doku (de stukjes die voorbij kwamen) en 100% herkenbaar. Mijn vader is twintig jaar geleden aan depressie overleden toen ik zeventien was. Ik gebruik het woord 'zelfmoord' niet, want ik vind niet dat iemand zichzelf 'vermoordt'. Iemand is ziek en kan aan depressie overlijden, net als iemand die aan kanker kan overlijden, zo zie ik het tenminste. Ja, het heeft het leven overhoop gehaald. Ja, ik heb er zelf ook - fysieke en mentale - problemen door ontwikkeld. Maar ik heb uiteindelijk een manier gevonden om daarmee te dealen. Depressie is een ziekte. Al begrijp ik waarom sommige mensen zelfdoding egoïstisch vinden, ik vind dat niet (meer). Eigenlijk vind ik dat mensen met depressie juist egoïstisch mogen zijn, maar dan op een goede manier. Je gezondheid vooropstellen, je eigen pad in het leven vinden, stress vermijden, voor jezelf kiezen. Want de allergrootste uitdaging voor de mens is naar mijn mening het cultiveren van zelfliefde, zelfacceptatie en compassie (ook naar anderen toe). Ik denk dat ieder daar zijn eigen reis in heeft.

Voor kinderen gemaakt maar voor iedereen die te maken heeft gehad met suïcide wel herkenbaar, respect 💖

Heel veel respect voor je! Mijn moeder heeft er helaas ook voor gekozen om uit het leven te stappen toen ik 7 was. Ik ben nu 22 en daar nog steeds mee aan het struggelen.. depressie en angst. Heel veel sterkte!😪❤

Fantastisch dat jij deze prachtige film hebt gemaakt voor iedereen die met het onderwerp te maken heeft en dit zijn er vele, direct of indirect. Dank!

Echt respect voor haar ik had vroeger weleens suïcidale gedachtens maar gellukig heb ik er nooit werk van gemaakt. Het gaat nu gellukig een stuk beter

Vergeet niet: mensen die zelfmoord plegen willen leven. Ik deed ooit een poging en ging in psychoanalyse. Iets wat niet iedereen doen kan omwille van allerlei redenen. Een verhaal blijft mij steeds bij : een zoon kwam in moeilijkheden en hij vroeg zijn vader om hulp. Zijn vader zei: "let's meet halfway". Soms kan je alleen halfway gaan en op dat kruispunt wachten op de ander. Of die komt op die afspraak, dat punt in tijd, ligt niet aan jou. Geniet van elk moment wanneer je samen zijn kunt. Geen enkele ontmoeting is vanzelfsprekend en gratuite. Jullie overleden moeder of vader wensen niet anders dan dat je vollop Leeft ❣️

Au, fijn eindelijk iemand die erover praat!! Zoiets is idd fijn voor mensen die zoiets hebben meegemaakt, bedankt!!

Wat hefig maar ook zo mooi dat dit zo blood besproken kan worden. "Waarom leef je niet meer voor mij" wat een prachtige maar gevaarlijk zin. Om die door je hoofd te spoken te hebben is doodeng respect naar iedereen die zich wel eens helemaal alleen of verloren voelt.

Geweldig! Heel knap en passend verwoord! Iedereen die meegeholpen heeft aan dit filmpje: jullie zijn kanjers! 😘

Dankje voor je verhaal en Heel heel veel kracht,sterkte en wijsheid met t doorbreken van de eindeloze taboe,die te weinig mensen maar willen snappen of echt willen begrijpen! Je bent n dappere kanjer!

Ik kwam haar film tegen op de facebook van de Amsterdamse Hogeschool van Kunsten, waar ik ook een opleiding volg. prachtig, mooi dat het meer aandacht krijgt.

Wauw wat bijzonder en wat komt dit hard binnen! Zeer veel liefde en respect voor de dapperheid om dit te maken!

Zelfs de preview was prachtig, hier kwamen al een hele hoop onderwerpen naar boven die ik na het verliezen van mijn broer ook heb gehad. En het is erg herkenbaar en superbelangrijk. Bedankt hiervoor.

Deze kinderen zijn echte helden echt

Milou ik weet precies hoe je je voelt, mijn moeder heeft het leven ook verlaten door zelfdoding, het is een heel kwetsbaar onderwerp en sommige mensen voelen zich ook schuldig of schamen zich, ik had dit zelf ook! Nu 2 jaar later grijpt het me nog elke dag. Het is zo fijn dat je het taboe open wil breken! Het zou zoveel beter zijn als dit meer bespreekbaar wordt !

Ontroerend, fragiel.Mooi weergegeven. Ouders horen er voor hun kinderen te zijn, te beschermen. Bij de geboorte van je kind, dan heb je een kind, maar ook wel angst, dus vandaar dat beschermende..Je zorgt..tot je los moet laten..Prachtige docu.. ..

Miloe, ik vind je erg dapper, en vind het fijn dat jij het taboe open wil breken over hoe kinderen, na de zelfdoding van een ouder of andere naaste, zich voelen. Ik vecht er al jaren voor om het taboe open te breken, dat iemand gedachten heeft dood te willen en het ook daadwerkelijk doet, omdat niemand luistert, helpt of het niet snapt. Ze draaien liever hun hoofd weg en als het dan gebeurd is, zeggen ze vaak de vreselijkste dingen over degene die het gedaan heeft.........Soms ook omdat ze hun gevoel willen overschreeuwen, dat ze het hadden moeten zien, en hulp hadden moeten bieden........Maar ja, de maatschappij is egoïstisch en nu in deze rare tijd van Corona, wordt het er niet gemakkelijker op. Hoop dat veel mensen de film gaan kijken en in hun oren knopen dat wij met zijn allen verantwoordelijk zijn voor alle mensen op deze planeet! Als je zelf geen hulp kan bieden, schakel dan de hulp van een vertrouwensarts in, of je huisarts. Maar PRAAT erover!!!! Scheelt veel levens!!!!

Fascinerend. Prachtig hoe open en beschouwend je van alle kanten kijkt naar het rouwproces. Vond het ontroerend.

Ik ben blij met dit soort moedige en creatieve mensen. Ze creeren ruimte en zetten in beweging👍

Bedankt, dat je de film maakte! Iedereen veel sterkte, liefde en kracht van God gewenst, die zo’n verdrietig iets meegemaakt heeft!!

Wat bijzonder. Dankjewel voor dit. Dankjewel dankjewel.

wat super dat je hier een film over heb gemaakt dank je wel door dit taboe te doorbreken...wel heftig maar dank je wel om hier aandacht aan te geven zodat er meer over gepraat kan worden.

Wauw, als leerkracht is dit prachtig om te zien. Een goed uitgewerkte tool die handvaten kan bieden. #speakup ik ben benieuwd naar de reacties van anderen in de maatschappij op deze documentaire.

Prachtig, veel sterkte

Zelfmoord is niet altijd een keuze, zo zag ik het niet, toen het mij overkwam.

Fijn als er een film komt, als er behoefte aan is. Mijn vader stapte uit het leven toen ik 24 was. Ik heb het nooit als iets gezien waar ik niet over kon praten. Ik heb mijn verhaal 1000 keer verteld, het nooit als een taboe gezien. En dan te bedenken dat het in 1984/85 was. Ik wens iedereen veel sterkte die dit ook mee moet maken.

Sterk! Dit soort docu's zijn zo hard nodig. Er wordt bijna niet over gepraat door taboes, maar praten is juist zo belangrijk.

Prachtig en goed gedaan. Raakt je in je hart. Dankjewel Milou

Ik kom uit Brazilië, ik heb je documentaire over dit delicate onderwerp bekeken, ik geef toe dat ik erg emotioneel was met tranen in mijn ogen

Ik ben mijn moeder niet verloren aan zelfmoord, maar is overleden aan een acute hartstilstand toen ik 11 was. Veel van wat gezegd werd herken ik ook uit mijn situatie. Soms kan ik mijn gevoel niet goed uitdrukken wat ik hier wel heel goed naar boven zag komen, super gedaan!

Wat een prachtige animatiebeelden en emotie-landschappen. Ook de gesprekken met de kinderen lijken me erg indrukwekkend. Wil graag de film en documentaire zien, wat een prachtig initiatief!

Prachtig, kan niet wachten om de hele docu te kunnen zien. Het is zo’n moeilijk en belangrijk onderwerp om bespreekbaar te maken. Heel veel respect voor iedereen die heeft meegeholpen aan deze docu!

wat fijn dat deze film is gemaakt... ik ben zelf de andere ouder van een kind wiens vader zelf dat besluit heeft genomen...

Zo nodig om dit aan te kaarten / bespreekbaar te maken. Heel mooi....die taboes moeten hoognodig doorbroken worden. Zal heel veel verdiet / ellende voorkomen. Moet breder gedeeld worden. Zo breed mogelijk. Dat zoveel mogelijk mensen er voordeel hun voordeel mee kunnen doen .

Dank je wel.

Ik ben zelf alleenstaande moeder van 2 kindjes. Tot zoveel pogingen aan toe voor ik kinderen kreeg. Ik zit nog elke dag in een hele zware strijd. Na te denken over wanneer kan ik gaan. Ik moet eerst voor mijn kinderen zorgen. Kan het niet vandaag? De kinderen zijn nu veilig bij oma. Ik zie zelf geen toekomst voor me. En vind het leven hier maar niks. Het is niet jou schuld dat jou moeder zelfmoord pleegte. Het is immers ook niet haar schuld. Niemand vraagt erom zich niet gelukkig te voelen. Al heb je zoveel kinderen, of zoveel mensen om je heen. Als je zo zwaar lijd, jij als persoon. Het klinkt heel hard wat ik ga zeggen uit mijn eigen ervaring. Ik heb al zoveel hulp gehad. Voor de 1 kan het misschien helpend zijn maar voor de ander niet. Voor mij ook niet. Maar ik mag van "geluk" spreken dat ik mijn kinderen aan kan kijken, en denk hier doe ik het allemaal nog voor. Hoe moeilijk het ook is. Ben ik bang dat ik de controle verlies? Altijd. Iedere dag iedere minuut. Ik heb hier ook niet om gevraagd. En vecht elke dag keihard. Maar soms is het gewoon klaar... en ben je op. Niet omdat je de mensen om je heen pijn wilt doen. Nee omdat je zelf het licht niet meer ziet.

Sterkte! Ik weet wat jullie doormaken💗🥺jullie kunnen dit❤️

Dank je wel Milou.

Prachtig!

Zelfmoord is nooit het juiste keuze, zolang je het doet met bewustheid als je niet bewust bent weetje natuurlijk ook niks. Iedereen kan zelfmoord plegen heel makkelijk natuurlijk, maar ze vergeten altijd wie ze achterlaten heel triets dit, of ze komen met de kleinste problemen en gaan vervolgens zelfmoord plegen. Heel veel respect voor jou Milou ❤

Dankjewel

Wat bijzonder dat mensen het juist vermijden. Ik zou er zelf wel over praten met jou of een ander als men dit aandraagt. Zoiets moet je namelijk bespreken, dit is een lang rouwproces waar je anderen bij nodig hebt. En hoewel ik me kan voorstellen dat mensen het moeilijk vinden, hoop ik dat je mensen vindt waar je wel mee kan praten om het te verwerken. Wel heel knap dat je dit doet, want je bent helaas niet de enige die zoiets overkomt. Iedereen kent wel iemand die zichzelf van het leven heeft beroofd, en dan is voor de nabestaanden het leed verwerken door veel te praten een belangrijk onderdeel.

Prachtig hoe je de fases van het gehele proces beschrijft. Ik was 29 toen mijn moeder de keuze maakte om uit het leven te stappen. Het heeft de relaties binnen het 'oude' gezin sterk veranderd. We stopten alles weg en gingen door. Twintig jaar later liep ik vast en bleek uiteindelijk dat haar zelfdoding en het verwerken daarvan daarin een belangrijke rol speelde. Ik hoop dat jouw film een rol gaat spelen in het bespreekbaar maken van dit onderwerp.

Ik kijk dit nu met tranen in m’n ogen hartverscheurend dit sterkte voor iedereen die zoiets moet meemaken❤️❤️

Wat goed ,dat deze documentaire er is. Het kan zo ondersteunend zijn voor kinderen en volwassenen. Erover praten lukt niet iedereen of je wordt nog meer teleurgesteld in de reacties , of juist geen reactie van anderen. Met deze documentaire wordt het taboe hopelijk meer doorbroken.

Ik ben nu 38 maar toen ik 12 was heeft mijn vader ook zelfmoord gepleegd. Ik was de oudste met nog 2 andere kinderen. Dit is heel netjes vooral die gesprekken met die kinderen. Al hun antwoorden waren hetzelfde voor mij geweest. Pas tegen het einde van mijn tienerjaren kon ik er over praten. Nog steeds als ik nieuwe mensen ontmoet en het verhaal redelijk emotieloos kan vertellen merk ik de schrik bij iedereen. Het taboe is er nog steeds.

Ik ben 25 en toenemend suïcidaal en ik heb dit meermaals benoemd naar vrienden, en nog *nooit* is er iemand geweest die ernaar heeft gevraagd, zelfs niet of ik er nog steeds aan denk. Dat zijn dan twintigers. Het is te bizar voor woorden dat mensen zich hierin zo eenzaam moeten voelen. Voor mij versterkt het enkel de negatieve gevoelens en daarmee de wil er niet meer te willen zijn. Mooie film, Milou. Ik hoop dat hij veel gaat bieden aan mensen die omtrent dit onderwerp geconfronteerd worden met de taboes.

respect voor je krachtig verhaal

dit is bijzonder meis respect

Sterkte en succes voor je toekomst

Zitten hele herkenbare stukken in die ik ook ervaren heb toen ik mijn vader net verloren was. Ik was 13, en was ook bang dat het mij zou overkomen en had een gigantische angst dat ik mijn moeder zou verliezen. Benieuwd naar de hele film. Zou die graag willen bekijken.

Waanzinnig initiatief! Mooi werk. Sterkte.

Wow! Super knap, kwetsbaar en mooi

krachtig en dapper

Ik heb respect voor de kinderen die hebben meegedaan. Het is niet niks om jezelf zo kwetsbaar op te stellen. Zeker over zo'n onderwerp. Ik ben benieuwd naar de film die binnenkort uitgezonden wordt. Ik ga zeker kijken.

Mijn vader is overleden aan k.nker maar ik voel precies hetzelfde als wat dat meisje zei. "Ik was eigenlijk een vaders kindje maar nu een moeders kindje want ik heb eigenlijk geen keus"

Niet normaal veel respect voor al deze mensen

Mooi en goed deze documentaire, om kinderen te erkennen en ook een goed medium om het daarmee met anderen te delen

prachtig wat je doet. en ook prachtig om te zien wat voor sterke vrouw je bent geworden. terwijl je je toen piep klein voelde.. heb toch echt een traantje gelaten .. en dat gebeurd niet vaak

Indrukwekkend Milou! Heel goed dat je dit gemaakt hebt. Is er n plekje waar de film gezien kan worden?

Dit is mijn nachtmerrie, respect!

Lieve Milou ❤ mijn dochter 22 is ook pas geleden uit het leven gestapt, diep triest. Wij zullen nooit weten wat er aan de hand geweest is. Iedere mens is een wereld vol van geheimen. ❤

Wat zou ik graag deze documentaire willen zien. Mentale ziektes zijn zo'n groot taboe. Vind het heel mooi om te zien dat jij dit wilt doorbreken. Ik vraag me wel af waar ik deze kan zien.. aangezien de maatregelen zijn aangescherpt.

Wrm is deze video geen trend geworden? Ik vind dat het meer gepubliceerd moet worden.

Het leven hoeft niet perfect en mooi te zijn en ja veel mensen hebben hele verschrikkelijke dinge mee gemaakt maar is dat echt een reden om je leven weg te geven blijf vechten ook als je denkt en voelt dat je niet meer kan . Wie heeft gezegt dat het leven simpel hoort te zijn dat je geen ups of lood zware downs kan mee maken keep going ook als je de upps nu niet meer ziet ik ben blij dat de islam zo veel rust geeft En dan heb ik het niet over die onzin op tv maar ons ware pure geloof waar geweld juist niet goed is Voor iedereen die nu door een moeilijke periode gaat hou je sterk En je zal een uitweg vinden

💯👌🏽 Mooi item en een baanbrekende film zo te horen.

Mooi - ik ga dit zeker aan mijn kinderen laten zien. Ik heb zelf na de zelfdododing van mijn man veel herkenning gezien in de documentaire 'Man in de knoop' van Frans Bromet en hoop dat zij wat aan deze documentaire kunnen hebben. Ziet er integer gemaakt uit.

Ik ben te laat voor tickets, maar wil deze docu wel heeel erg graag zien. Gaat dat nog ergens kunnen? Echt heel mooi dit, Milou!

Echt sprakeloos. heel heftig maar wel goede pakkende manier om dit onderwerp te belichten!

Ik had graag aan zoiets mee willen werken echt goed dat dit is gedaan

Wat aangrijpend! Wel super dat je dit bespreekbaar maakt. Wij zijn momenteel ook bezig met opnames. Mocht je het interessant vinden, dan kunnen wij eventueel wat voor elkaar betekenen.

Goed initiatief, ook meegemaakt met een kamaraad van mij. Respect voor het maken.

Ik ben zelf mijn moeder ook verloren aan zelfmoord, toen ik 12 was, nu ben ik 21. En dit is heel herkenbaar voor mij, fijn om dat te vinden.

Bedankt Milou en team en met name de kids die mee hebben gewerkt hieraan! 24 oktober staat in de agenda 🌸

Ik vraag me af of deze kinderen ooit nog onbekommerd kunnen lachen. Ik hoop het zo!

Wauw

Vandaag precies 37 jaar geleden, in 1984, verloor ik mijn moeder aan zelfmoord. Toen werd er niet over gesproken en zou een film zoals Milou die maakte, mij veel hebben geholpen. Tijdens mijn 40 uur durende schipbreuk in 2014, toen ik met mijn eigen naderende dood werd geconfronteerd in het water, kwam haar dood keihard binnen. In mijn boek Schipbreuk in het paradijs en tijdens lezingen sta ik hier bij stil, en merk ik dat het nog steeds vaak een taboe is. Succes met je waardevolle werk Milou!

Vind het lastig voor te stellen dat vrienden er in zo'n situatie niét voor je zijn. Lijkt me heel heftig. Ziet eruit als een mooie docu Milou, gaaf dat je dit doet 😁

Wat een prachtig en een sterke vrouw!

Onwijs goed......

Mijn zus heeft 5 jaar geleden suicide gepleegd. Haar dochter was ook een tiener van 15 we missen haar nog elke dag❤️

Heel goed dat dit er nu is! Het toedoe rondom suïcide is gigantisch, dat maakt het extra pijnlijk en moeilijk om te verwerken. Niemand snapt dit als je het niet eenmaal of meerdere malen hebt meegemaakt.

❤️

Echt heel sneu voor de kids ! Hoop dat ze er snel weer bovenop komen.